lovethink έγραψε:ΕΙΣΤΕ ΣΟΒΑΡΟΙ ? ΤΙ ΠΑΤΕ ΚΑΙ ΒΑΖΕΤΕ ?
ΗΜΑΡΤΟΝ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ !!!!!! ΑΜΑΝ !!!!!
Το ξέρουμε ότι σκοτώνετε ο κόσμος
Βάλτε τις φώτο αυτές σε κάνα φόρουμ που μιλάνε για μηχανές και αγώνες
Οχι εδώ φάτσα κάρτα !!!!!
Αυτό έπρεπε να το σκεφτεί ο Κάρλος που άνοιξε το θέμα και φωνάζει για τη γοητεία των 300 χιλ./ώρα
Δεν παίζουμε με τις ζωές των ανθρώπων. Κι αν κάποιος θέλει να αυτοκτονήσει ας πάει μόνος του κι ας μην παρασύρει κι άλλους.
Για πήγαινε Μάνο σε σπίτι που έχασε παιδί, ή που βρίσκεται σε αναπηρική καρέκλα και μετά τα λέμε.
Αλλά μην ταράξουμε την ηρεμία του μυαλού μας, ούτε να σκεφτόμαστε κάτι τέτοιες εικόνες μπας και ξορκίσουμε το κακό.
Μη και ταραχτούμε και δεν μπορέσουμε να φάμε το μεσημέρι.......
Τουλάχιστον ας σεβαστούμε τον πόνο των μανάδων που αντιμετώπισαν τέτοια τροχαία δυστυχήματα.
Κι ας ευχαριστήσουμε την Παναγία που δεν είμαστε κι εμείς στη ίδια θέση...
Ας σκύψουμε απλά το κεφάλι.......
Για μένα οι φωτογραφίες που δείχνουν διαμελισμένα πτώματα μετά από τροχαίο, δεν προκαλούν μόνο φρίκη, αλλά αποτελούν και ασέβεια για το νεκρό, που το άψυχο κορμί του γίνεται αντικείμενο "θεάματος" και εκμετάλλευσης βέβαια από τον οποιονδήποτε φωτορεπόρτερ, με σκοπό την αρπαχτή...
Σίγουρα δε γινόμαστε καλύτεροι οδηγοί βλέποντας τέτοια πράγματα, όπως και ο κάθε Μπούς, σίγουρα δε συγκινείται βλέποντας παρόμοιες φωτογραφίες αμάχων
Αν νομίζετε πως κάποιος μηχανόβιος θα δει τις φωτογραφίες αυτές και θα σταματήσει να οδηγάει μηχανή κτλ απατάσθε, το πιο πιθανό είναι μετά την πρώτη αναγούλα να πείσει τον εαυτό του πως είναι καλύτερος από αυτούς και να ξεπεράσει το πρώτο αρχικό σοκ (αν του δημιουργηθεί εξαρχής).
Θεωρώ πως οι φωτογραφίες αυτές απλά γεμίζουν ένα κενό κατωτερότητας (ότι ο άλλος είναι ο βλάκας και κοίτα τι έπαθε) του ανθρώπου, και δεν λέω μόνο για αυτές με τα τροχαία. Πάντα απέφευγα να μπω σε σελίδες τύπου rotten και τα συναφή, πάντα σηκωνόμουν και έφευγα όταν κάποιος δίπλα μου έβλεπε τέτοιες φωτογραφίες. Μια φορά μου έστειλαν μέσω ΙΜ τέτοια φωτογραφία και έφαγε πόρτα αυτός που έκανε το λάθος. Οι ρώσοι βάζουν πολλές τέτοιες φωτογραφίες στις σελίδες τους.
Τελικά ο άνθρωπος είναι τόσο μαζοχιστής ώστε εφραίνεται μόλις δει την "αποτυχία" του άλλου, του συναθρώπου του. Διψάει για αίμα. Αντί να αποδοκιμάζετε μια "αυτοκτονία" την επικροτήτε.
Δεν φταίς σε τίποτε Carlos, που είχες την καλή πρόθεση να μας ψυχαγωγήσεις...
Mια χαρά το πάει ο Ghostrider το μηχανάκι, καμαρώνουν και οι απανταχού κάτοχοι Suzuki (κοίτα πως πάει το Gsx/r, πως "φορτώνει στις μεσαίες", κλπ)
Σου χρωστάω και μία απάντηση σχετικά με το Rock Wave: 29/6 Robert Plant , Europe και 1/7 Βlack Sabbath( με Dio) και Dream Theater.
Πάμε;
Μην ξεχνάτε ότι τις σελίδες τις διαβάζουν πολλοί.
Ο Κάρλος καλά έκανε και έθιξε το θέμα αλλά εμείς τι εικόνα και τι στάση δίνουμε;
Όταν απαντάμε σε τέτοια θέματα που αγγίζουν χιλιάδες θύματα, τότε θα πρέπει να έχουμε μπροστά στα μάτια μας την εικόνα της μάνας που θρηνεί ένα διαμελισμένο παιδί, της αδελφής που προσπαθεί να στηρίξει τον παράλυτο αδελφό, της οικογένειας που υποφέρει μετά το ατύχημα του πατέρα.........
Σ' αυτούς να πείτε πως η ταχύτητα είναι διασκέδαση, ο κίνδυνος είναι ψυχαγωγία......
Όσο για τις φωτογραφίες έχετε δίκιο αλλά και ένας να σωθεί αξίζει κι ας δυσφορίσουν χίλιοι.
nikolaos-9 έγραψε:Δεν φταίς σε τίποτε Carlos, που είχες την καλή πρόθεση να μας ψυχαγωγήσεις...
Mια χαρά το πάει ο Ghostrider το μηχανάκι, καμαρώνουν και οι απανταχού κάτοχοι Suzuki (κοίτα πως πάει το Gsx/r, πως "φορτώνει στις μεσαίες", κλπ)
Σου χρωστάω και μία απάντηση σχετικά με το Rock Wave: 29/6 Robert Plant , Europe και 1/7 Βlack Sabbath( με Dio) και Dream Theater.
Πάμε;
Πολύ θα το ήθελα αλλά εκείνες τις μέρες μετακομίζω (για πιο κοντά αυτή τη φορά!!)
Κύριε Ιησού Χριστέ, Σε λατρεύουμε και ζητούμε
την προστασία Σου και την ευλογία Σου.
Χάρισέ μας την αρετή της φρονήσεως,
της Υπομονής και της ανεκτικότητας, αρετές που μας
είναι τόσο χρήσιμες για την καλή οδήγηση.
Μην επιτρέπεις να παραβιάζουμε τους νόμους της τάξεως και της πειθαρχίας, αλλά να φερώμεθα προς όλους με σεβασμό, προσοχή και αγάπη και έτσι να φθάνουμε πάντα ήρεμοι σώοι και αβλαβείς στον προορισμό μας.
Απομάκρυνε από μας κάθε κίνδυνο σωματικό και πνευματικό.
Προφύλαξέ μας από κάθε σφάλμα κι ατύχημα. Προστάτευσέ μας σε κάθε δύσκολη στιγμή,
όταν ταξιδεύομε κι όταν σταθμεύομε.
Κι αυτά όλα
Σου τα ζητούμε με τη μεσιτεία της Υπεραγίας Θεοτόκου
Κύριε Ιησού Χριστέ, Σε λατρεύουμε και ζητούμε
την προστασία Σου και την ευλογία Σου.
Χάρισέ μας την αρετή της φρονήσεως,
της Υπομονής και της ανεκτικότητας, αρετές που μας
είναι τόσο χρήσιμες για την καλή οδήγηση.
Μην επιτρέπεις να παραβιάζουμε τους νόμους της τάξεως και της πειθαρχίας, αλλά να φερώμεθα προς όλους με σεβασμό, προσοχή και αγάπη και έτσι να φθάνουμε πάντα ήρεμοι σώοι και αβλαβείς στον προορισμό μας.
Απομάκρυνε από μας κάθε κίνδυνο σωματικό και πνευματικό.
Προφύλαξέ μας από κάθε σφάλμα κι ατύχημα. Προστάτευσέ μας σε κάθε δύσκολη στιγμή,
όταν ταξιδεύομε κι όταν σταθμεύομε.
Κι αυτά όλα
Σου τα ζητούμε με τη μεσιτεία της Υπεραγίας Θεοτόκου
για να δοξάζετε το ευλογημένο όνομά Σου.
Αμήν
Έτσι! Αυτό πρέπει να κάνουμε! Προσευχή! Για όλα τα θέματα! Να ζητάμε το έλεός Του, γιατί μόνο έτσι θα σωθούμε, οι αμαρτωλοί!
Γιατί ο πονηρός ξέρει να βάζει παντού παγίδες! Μία απο αυτές είναι η ταχύτητα και οι επικίνδυνη οδήγηση γενικά!
ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ εν είδει προσευχής λειτουργούσαν
και κάτι τραγουδάκια
'' στην άσφαλτο κουρσάρος''
'' το ματωμένο σου κολάν'' κ.α.
εμείς είχαμε απαγορευτικό για garelli, suzuki, enduro yamaha,(καλά τα γράφω?), είχαμε τρομοκρατία και αφορισμούς απο γονείς, δάσκαλους κλπ.
ΑΛΛΑ σε πείσμα όλων ΑΝΕΒΑΙΝΑΜΕ!
και ανεβαίναμε χωρίς κράνος, στολή, κάναμε σούζες, κόντρες, ξεπατώναμε τα παπάκια σε απίστευτες διαδρομές και άλλα φαιδρά....
τότε και ίσως και σήμερα,
΄ΟΠΟΙΟΣ ΦΟΒΟΤΑΝ, ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΜΟΤΑΝ''
εν τω μεταξύ, κόσμος χανόταν, σακατευόταν, όπως και σήμερα
και σιγά-σιγά ωρίμαζε η νεότης και έκοβε τις ανοησίες...
ΣΗΜΕΡΑ είμαι χειρότερη από τους γονείς μου, δείχνω φωτογραφίες
διαμελισμένων στο γιό μου, τον πηγαινοφέρνω στα νοσοκομεία και
του λέω ιστορίες για αναπηρίες και άλλες τραγικές καταστάσεις, του μπολιάζω τον τρόμο του ενήλικα, του κρύβω πόσο πεθύμησα μια τσάρκα
με χάρλευ και τον αέρα να ανεμίζει την κώμη μου, του παίρνω αυτοκίνητο για να μην διανοηθεί να πάρει μηχανή, παρακολουθώ έντρομη τις φίλες του
που έγιναν παραπληγικές και πως αυτό το επεξεργάζεται η παρέα τους,
βλέπω τα μακάβρια παιχνίδια που παίζουν στον υπολογιστή, τα βιντεάκια με τις τούμπες που τα βλέπουν και γελάνε και παθαίνω μια σύγχυση, ένα κάτι...
λέω: μπα μεγάλωσα επικίνδυνα!
Ασπάζομαι τα λεγόμενα και συμπονετικά του ευαγόρα, της διρφυς, κατανοώ τον κάρλος και τον μπλουρ, το νικόλαο, το ευαίσθητο στομάχι του λαβθινκ, συμμερίζομαι την αγωνία και τον τρόμο του εορτολόγιου,
προσεύχομαι με τον νικοζ και εύχομαι κάποτε επιτέλους σε επίπεδο πολιτείας να εκπαιδεύονται όπως αρμόζει οι μελλοντικοί οδηγοί με σωστή ενημέρωση και αποκατάσταση των απανταχού παγίδων του οδικού δικτύου,
όπως επίσης προσεύχομαι και για την σωστότερη περίθαλψη και υλικο -ψυχική στήριξη των παθόντων και των οικογενειών τους..........
