Παρατηρω με λυπη και τολμω να πω και εκπληξη, οτι παρασυρομαστε πολυ ευκολα απο τους αερηδες των καιρων, και χωρις να προβαλλουμε αντισταση, αφηνομαστε να μας πανε οπου θελουν αυτοι.
Ακομα και μικρης εντασης αερακια, η αυρες λεπτες και δροσερες, μας αποπροσανατολιζουν, μας σπρωχνουν εκτος πορειας, μας ζαλιζουν με ναυτια διανοητικη και διαταρασσουν την προσοχη μας.
Αυτα που συμβαινουν ειναι πταισματα μπρος σε αυτα που θα ερθουν στο μελλον. Να πω αμεσο μελλον; Δεν εχει τοση σημασια, η ακριβεια, οσο η ουσια. Θα ερθουν καιροι πολυ μα παρα πολυ δυσκολοι.
Ομως, θα πρεπει να αναρωτηθουμε με καθε ειλικρινεια, εαν εχουμε πραγματικα Πιστη, στον Κυριο μας, η απλως περιφερουμε την κεκαλυμμενη απιστια μας, που περιβαλλεται απο ενα πολυ λεπτο και ευθραυστο κελυφος ευσεβειας και πνευματικοτητος, που στην πρωτη δυσκολια προσωπικη, κοινωνικη, εθνικη, σπαει και γινεται κομματια, και τοτε αποκαλυπτεται η γυμνια η εσωτερικη.
Τι ειναι αυτο που μας χαλαει τοσο ευκολα την εσωτερικη ειρηνη, την ειρηνη του Χριστου, που πρεπει να φυλαττει καθε Χριστιανος, ως κορη οφθαλμου, με την μετανοια, την προσευχη και την μυστηριακη ζωη εντος Εκκλησιας, την μελετη και την επαφη με τον Πνευματικο;
Γιατι καθε αστοχια προσωπικη, κοινωνικη, εθνικη, πλανητικη, και δεν ξερω τι αλλο, αυτος ο καθημερινος ανελεητος βομβαρδισμος "κακων ειδησεων", "τρομερων γεγονοτων", "προδοσιων", "συνομωσιων", και παει λεγοντας, να μας αποσπα απο τον Σκοπο μας και το Νοημα μας, την Αρχη και το Τελος μας, τον Κυριο Ιησου Χριστο, και την ασχολια, την μονη που αρμοζει και πρεπει σε Ορθοδοξουςμ μαζι Του;
Αν ειναι να χανουμε τοσο ευκολα την ειρηνη μας, με αυτα τα κωμικοτραγικα που συμβαινουν γυρω μας, με τον καθε δυσκολεμενο αδερφο μας, ο οποιος περιφερει την αθεϊα του, την απιστια του, την βλασφημια του ακομη, και τα ανιερα σχεδια του, τοτε τι θα κανουμε οταν ερθουν τα πραγματικα δυσκολα χρονια της ομολογιας ενωπιον Θεου και ανθρωπων, και εναντι του αναμενομενου αντιχριστου;
Θα πρεπει να συνελθουμε, να μπουμε σε περισυλλογη, με περισσοτερη προσευχη και μετανοια, με εσωτερικη εργασια, με λιγοτερη η ελαχιστη ασχολια με τα "κοινα", και να βρεθουμε παλι στον δρομο και την πορεια της αναζητησεως της εσωτερικης μας σχεσης, και αληθειας και ειρηνης με τον Κυριο μας.
Διαφορετικα θα καταληξουμε "δημοσιογραφοι", και "σχολιαστες" του κακου, του πονηρου και των εργων του.
Ενω πρεπει να ειμαστε φωτεινα παραδειγματα, και διδασκαλοι της Αληθειας, με τον τροπο του βιου μας, και την σταση ζωης μας, με την υπομονη μας, την Πιστη μας, την Ελπιδα μας στον Θεο, τους Αγιους, την ειρηνη μας, και την αγαπη μας, εστω και σε αυτους που απεργαζονται την καταστροφη μας.
Οι φωνες, οι υστεριες, οι συνεχεις εντασεις, οι απαιτησεις για "δραση", οι εμμονες με το κακο, δεν οδηγουν πουθενα, παρα μονο στην συγχυση, στην ταραχη και τον πνευματικο αποπροσανατολισμο μας.
Ας κανουμε παλι μια εσωτερικη αυτοκριτικη και ελεγχο της πορειας μας, και εχει ο Θεος..
Ειρηνη ειναι το ζητουμενο, οχι ενταση που οδηγει στην απογνωση και τις κακες επιλογες.
Περί συγχύσεως και ταραχής...
Συντονιστές: konstantinoupolitis, Συντονιστές
- dionysisgr
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 4278
- Εγγραφή: Τρί Φεβ 12, 2008 6:00 am
- Τοποθεσία: Νικαια
Περί συγχύσεως και ταραχής...
"ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. ᾿Αμήν."
- filotas
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 4117
- Εγγραφή: Σάβ Αύγ 11, 2007 5:00 am
- Τοποθεσία: Νίκος@Κοζάνη
- Επικοινωνία:
Re: Περι συγχυσεως και ταραχης..
Διονύση συμφωνώ μαζί σου απόλυτα (περιέργως ).
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 963
- Εγγραφή: Σάβ Ιαν 31, 2009 1:23 pm
- Τοποθεσία: Κορινθία
Re: Περί συγχύσεως και ταραχής...
Η σύγχυση και η ταραχή είναι από τα πιο ισχυρά μέσα που χρησιμοποιεί ο σατανάς για να καθυποτάξει τον άνθρωπο.
Αυτή είναι η πάγια τακτική του αρχηγού του σκότους, αιώνες τώρα.
Όμως, αυτό που συμβαίνει σήμερα ,ποτέ δεν έχει ξανασυμβεί.
Ο άνθρωπος κυριολεκτικά βομβαρδίζεται με πλήθος κακών οιωνών Ποτέ δεν ήταν έτσι .Πρώτη είδηση στα Μ.Μ.Ε ,είναι αυτή που σπέρνει το φόβο και αιχμαλωτίζει και ψαλιδίζει τα φτερά της ελπίδας ,αυτής της όποιας ελπίδας που έμεινε στον ταλαίπωρο φοβικό και δυστυχή άνθρωπο .
Αλγεινή εντύπωση, ο χωρίς Θεό άνθρωπος του σήμερα. Μοιάζει, θαρρείς ,με έναν πληγωμένο και παραδομένο στο έλεος του αιμοσταγή αντιπάλου του μονομάχο .
Αφιονισμένος ,στέκεται εκεί στα ίδια .Τον Θεό δε φρόντισε να τον γνωρίσει. Όλα τα γνώρισε ,τον Θεό όχι. Κι αν Τον γνώρισε ,Τον γνώρισε επιφανειακά και επίπλαστα ,άνευ ουσίας ,δίχως Πίστη.
Μου άρεσε πολύ αυτό που τόνισε ο καλός μας αδελφός Διονύσης :
<< Θα πρέπει να αναρωτηθούμε με κάθε ειλικρίνεια, αν έχουμε πραγματική Πίστη, στον Κύριό μας, ή απλώς περιφέρουμε την κεκαλυμμένη απιστία μας, που περιβάλλεται από ένα πολύ λεπτό και εύθραυστο κέλυφος ευσεβείας και πνευματικότητας και που στην πρώτη δυσκολία προσωπική, κοινωνική, εθνική, σπάει και γίνεται κομμάτια, και τότε αποκαλύπτεται η εσωτερική μας γύμνια>>.
Θα τελειώσω με τούτο:
Η προσευχή ,λένε ,ανοίγει τους Ουρανούς.
Ας ικετεύσουμε τον Κύριο να μας δώσει δύναμη πνευματική , ώστε τα ουράνια και μόνο να επιζητούμε , και περισσή Πίστη.
Έχοντες την Πίστη την Ελπίδα την Υπομονή την Ταπείνωση και την Αγάπη ,
τίποτε δεν έχουμε να φοβηθούμε . Η Ειρήνη θα βασιλεύει για πάντα στην καρδιά μας.
Κι ας έλθουν τα πάντα ανάποδα ,εμείς θα έχουμε Ειρήνη στην καρδιά μας.
Αυτή είναι η πάγια τακτική του αρχηγού του σκότους, αιώνες τώρα.
Όμως, αυτό που συμβαίνει σήμερα ,ποτέ δεν έχει ξανασυμβεί.
Ο άνθρωπος κυριολεκτικά βομβαρδίζεται με πλήθος κακών οιωνών Ποτέ δεν ήταν έτσι .Πρώτη είδηση στα Μ.Μ.Ε ,είναι αυτή που σπέρνει το φόβο και αιχμαλωτίζει και ψαλιδίζει τα φτερά της ελπίδας ,αυτής της όποιας ελπίδας που έμεινε στον ταλαίπωρο φοβικό και δυστυχή άνθρωπο .
Αλγεινή εντύπωση, ο χωρίς Θεό άνθρωπος του σήμερα. Μοιάζει, θαρρείς ,με έναν πληγωμένο και παραδομένο στο έλεος του αιμοσταγή αντιπάλου του μονομάχο .
Αφιονισμένος ,στέκεται εκεί στα ίδια .Τον Θεό δε φρόντισε να τον γνωρίσει. Όλα τα γνώρισε ,τον Θεό όχι. Κι αν Τον γνώρισε ,Τον γνώρισε επιφανειακά και επίπλαστα ,άνευ ουσίας ,δίχως Πίστη.
Μου άρεσε πολύ αυτό που τόνισε ο καλός μας αδελφός Διονύσης :
<< Θα πρέπει να αναρωτηθούμε με κάθε ειλικρίνεια, αν έχουμε πραγματική Πίστη, στον Κύριό μας, ή απλώς περιφέρουμε την κεκαλυμμένη απιστία μας, που περιβάλλεται από ένα πολύ λεπτό και εύθραυστο κέλυφος ευσεβείας και πνευματικότητας και που στην πρώτη δυσκολία προσωπική, κοινωνική, εθνική, σπάει και γίνεται κομμάτια, και τότε αποκαλύπτεται η εσωτερική μας γύμνια>>.
Θα τελειώσω με τούτο:
Η προσευχή ,λένε ,ανοίγει τους Ουρανούς.
Ας ικετεύσουμε τον Κύριο να μας δώσει δύναμη πνευματική , ώστε τα ουράνια και μόνο να επιζητούμε , και περισσή Πίστη.
Έχοντες την Πίστη την Ελπίδα την Υπομονή την Ταπείνωση και την Αγάπη ,
τίποτε δεν έχουμε να φοβηθούμε . Η Ειρήνη θα βασιλεύει για πάντα στην καρδιά μας.
Κι ας έλθουν τα πάντα ανάποδα ,εμείς θα έχουμε Ειρήνη στην καρδιά μας.
Λογίζομαι γάρ ότι ουκ άξια τά παθήματα του νυν καιρού πρός τήν μέλλουσαν δόξαν αποκαλυφθήναι εις ημάς
- smarti
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 5165
- Εγγραφή: Κυρ Μαρ 09, 2008 6:00 am
- Τοποθεσία: Σμαρώ@Κατερίνη, Σέρρες
Re: Περί συγχύσεως και ταραχής...
Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν Γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών.
Re: Περί συγχύσεως και ταραχής...
Πως θα αποκτήσουμε την Πίστη , την Ελπίδα ,την Υπομονή ,την Ταπείνωση και την ΑγάπηAndreasmas έγραψε:Η προσευχή ,λένε ,ανοίγει τους Ουρανούς.
Ας ικετεύσουμε τον Κύριο να μας δώσει δύναμη πνευματική , ώστε τα ουράνια και μόνο να επιζητούμε , και περισσή Πίστη.
Έχοντες την Πίστη την Ελπίδα την Υπομονή την Ταπείνωση και την Αγάπη ,
τίποτε δεν έχουμε να φοβηθούμε . Η Ειρήνη θα βασιλεύει για πάντα στην καρδιά μας.
Κι ας έλθουν τα πάντα ανάποδα ,εμείς θα έχουμε Ειρήνη στην καρδιά μας.
όταν δεν τα έχουμε?
Υπάρχουν στιγμές που νιώθω κάποιο από αυτά ότι το έχω και χαίρομαι και υπάρχουν στιγμές που νιώθω ότι δεν έχω τίποτα από αυτά ούτε στο ελάχιστο και στεναχωριέμαι.Τις περισσότερες φορές νιώθω ότι παλεύω συνεχώς για να νιώσω έστω και λίγο την χαρά ότι έχω κάτι από αυτά και μόλις αρχίζω λίγο να χαίρομαι ξαφνικά γκρεμοτσακίζομαι πάλι και άντε ξανά από την αρχή.
ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟΝ
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 963
- Εγγραφή: Σάβ Ιαν 31, 2009 1:23 pm
- Τοποθεσία: Κορινθία
Re: Περί συγχύσεως και ταραχής...
Και Εσύ και εγώ και ο κάθε ένας μας, το ίδιο αισθάνεται .Όλοι συναμαρτωλοί είμαστε , η αμαρτία καλά κρατεί μέσα μας ,δυστυχώς!cloaca έγραψε:Πως θα αποκτήσουμε την Πίστη , την Ελπίδα ,την Υπομονή ,την Ταπείνωση και την ΑγάπηAndreasmas έγραψε:.
όταν δεν τα έχουμε?
Υπάρχουν στιγμές που νιώθω κάποιο από αυτά ότι το έχω και χαίρομαι και υπάρχουν στιγμές που νιώθω ότι δεν έχω τίποτα από αυτά ούτε στο ελάχιστο και στεναχωριέμαι.Τις περισσότερες φορές νιώθω ότι παλεύω συνεχώς για να νιώσω έστω και λίγο την χαρά ότι έχω κάτι από αυτά και μόλις αρχίζω λίγο να χαίρομαι ξαφνικά γκρεμοτσακίζομαι πάλι και άντε ξανά από την αρχή.
Είναι φορές που μια χαρά μας πλημμυρίζει ,είναι όμως κι άλλες που συμβαίνει το αντίθετο. Ας επιδιώκουμε το έλεος του Θεού κι ας ελπίζουμε στην Αγάπη Του και δε θα διαψευσθούμε. Ο καλός Θεός τη σωτηρία μας κατεργάζεται.
<<…είπον δε οι ακούσαντες .και τις δύνανται σωθήναι;
ο δε είπε .τα αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστί>>
Λουκά ΙΗ 26-27
Λογίζομαι γάρ ότι ουκ άξια τά παθήματα του νυν καιρού πρός τήν μέλλουσαν δόξαν αποκαλυφθήναι εις ημάς