Σκέψεις περί ομολογίας Χριστού.

[ΣΤΕΦΑΝΟΣ]

Διονύση δε μιλαμε για επιλογή θανάτου... και φυσικά όλοι μας θα πεθάνουμε.

Ζούμε σε καιρο ειρήνης Διονύση , σε καιρό που εύκολα μπορούμε να πούμε ότι είμαστε χριστιανοί

από την αγαπή του θεού και από τον παράδεισο κανείς δεν εξαιρείται...και κανείς δεν είναι βέβαιος για το ποιος θα επιλεγεί και ποιος θα μείνει απ΄έξω

ας φροντίσουμε πρώτα για τα της ζωής και για τον θάνατο βλέπουμε.

όσο γεναία και κορυφαία είναι η πράξη του θανάτου προς δόξαν θεού , αλλο τοσο κορυφαια και γενναια ειναι η απόφαση στην παρούσα ζωή που ζουμε να βαλουμε το Χριστό μέσα μας και να τον ακολουθήσουμε στα δυσβατα μονοπάτια της προσφοράς και της θυσίας.

[dionysisgr]

Δημητρη απο τις Σερρες, εδω εχουμε φτασει στο σημειο,
να συζηταμε εαν πρεπει να γινει η ομολογια Χριστου, απο τον Χριστιανο.

Περι αυτου προκειται.

Εδω δεν μας βγαινει η φωνη να φωναξουμε για οσα καταμαρτυρουνται στον Χριστο,
που στην τελικη δεν μας επιφερει και κανενα κοστος. Επιβαλλεται ομως. Το κανουμε;

Αυτη ειναι η καταντια μας. Εγω ηθελα να το φερω το θεμα στις πραγματικες διαστασεις του,
και η πραγματικη του διασταση, ειναι οτι η ειμαστε με τον κοσμο, η με τον Χριστο.

Τελος. Ειναι τοσο απλο. Δεν ειναι θεμα εαν το καταφερα εγω, ο χ, ο ψ, ειναι η αληθεια αυτη.

Εφερα το παραδειγμα της μαρτυρικης ομολογιας. Αλλα πολλοι ουτε την ανωδυνη δεν κανουν.
Ουτε το αναιμακτο, ουτε το τιποτενιο, σε οτι αφορα το προσωπικο τιμημα,
να βγουν να υπερασπιστουν τα ιερα και οσια που καθυβριζονται.

Μαζι και τα δυο δεν γινεται. Ο κοσμος με την πατερικη του εννοια ειναι εναντιος στον Χριστο.

Βαλε οπου κοσμος: διαβολο, απιστους, αθεους, βλασφημους, εξουσιαστες, παθη, αμαρτια, αποστασια, βαλε οτι θες.

Το κρισιμο θεμα ειναι οτι εαν εχουμε φτασει να φιλοσοφουμε
περι του εαν, πρεπει να ομολογουμε, η οχι,
τοτε εχουμε ηδη προδωσει τον Χριστο, κατα προαιρεση,
και στην καρδια μας
αγαπητε Δημητριε, δεν ξερω εαν με αντιλαμβανεσαι,
και οσοι αλλοι θελουν.

Δεν χρειαζεται να παμε σε μαρτυριο. Περιττο.
Γιατι να το επιτρεψει ο Θεος, για να ρεζιλευτουμε;

Εχουμε αρνηθει ηδη με την νοοτροπια και την ζωη μας, εχουμε ζυγιστει, και βρεθει λιγοι και μικροι.
Οποτε εκει μας παραδιδει ο Θεος, εις νουν αδοκιμον, και οπου παει το πραγμα.

Εδω, το εντοπιζω εγω το προβλημα της πλειοψηφιας,
οσων θελουν να λεγονται Χριστιανοι Ορθοδοξοι.

Oτι πολυ πριν το προσωπικο κοστος, ακομα και λογος να γινει περι αυτου,
αυτοι κανουν αμεσως πισω, και μονο με την ιδεα οτι μπορει να παθουν.

Aυτο πρεπει να θεραπευσουμε πρωτα, και να παμε στα ανωτερα.

[stathisekp]

Ουτε και εσυ μπορεις να γνωριζεις απο τωρα αν ερθει εκεινη η στιγμη αν θα καταφερεις να γινεις μαρτυραςο Στεφανος ειπε τουλαχιστον απο τωρα την αληθεια οτι δεν μπορει
ποιος μπορει να προγνωριζει τι θα κανει μια τετοια στιγμη

ας μην τα παραλεμε γιατι ισως να μην ειμαστε αξιοι να μαρτυρησουμε για τον Χριστος μας
σε καιρο ειρηνης πολλα λεμε
ας ρωτησουμε τα αδελφια μας τους Νιγηριανους η Αφρικανους που μαρτυρησανε
και μιλαμε για φριχτα μαρτυρια στις σημερινες ημερες

Πριν απο μερικές εβδομάδες άκουγα για κάποιον Κύπριο που το ΄74 στη Κύπρο, είχε συλληφθεί μαζί με άλλους από τους Τούρκους. Διηγείτο ότι τους έβαζαν να φτύσουν (ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, δε θυμάμαι καλά) τις εικόνες, με αντάλλαγμα τη ζωή τους. Άκουσα ότι κανείς δε προτίμησε το θάνατο, και την ώρα εκείνη αισθάνθηκα παράξενα, και σκεφτηκα πω πω, τι έκαναν!!! Αυτοστιγμή όμως έφερα τον εαυτό μου στη θέση τους και αναρωτήθηκα, άραγε εγώ στη θέση τους τι θα έκανα;

[ΣΤΕΦΑΝΟΣ]

σταθη καλά το έθεσες το ερώτημα.

τι θα έκανα εγώ άραγε;;;

αλίμονο και μόνο στη σκεψη του διλήματος...

τον Χριστό τον ομολογεί αυτος που θέλει να το κάνει , κάθε μέρα ακόμη και με μια γλυκιά σκέψη , με μια χειραψία , πολύ περισσότερο με την Αγάπη . Αυτη που τόσο έλειψε σε αυτη την ανθρωπότητα από την αποφράδα με΄ρα της σταυρώσεως του Χριστού μας μέχρι και τη στιγμή που μιλάμε.
Τίποτε δεν έλειψε στον κόσμο περισσότερο απο την αγαπη. Και λόγω αυτού του γεγονότος μας κυρίεψαν όλα τα δεινα , βρήκε πεδίο δράσης λαμπρό ο εξαποδώ!!!!

να ομολογούμε . ναι συμφωνώ ,

αν ομως σε όλη μας τη ζωη ομολογούσαμε ειλικρινα δε θα είχαμε πεσει σε τετοια κατάντια.

ο Ιησούς μας έδειξε την οδό να τη σπείρουμε και να βγάλουμε καρπο θαυμαστο κι εμείς φυτέψαμε πέτρες και τσουκνίδες.

και μονο που συνεχίζει να ασχολείται μαζί μας πολύ μας είναι

[ΜΙΧΣ]

Κανείς μας δεν ξέρει apriori τι θα κάνουμε... αυτό που γνωρίζουμε είναι τι έχει ήδη γίνει. Οι μάρτυρες που είχαν μυστηριακή ζωή, που ζούσαν το Χριστό στη ζωή τους και είχαν προσευχή, μαρτύρησαν, και πολλοί απ' όσο ξέρουμε είδαν και τον ίδιο τον Κύριο να τους ενθαρρύνει. Αν δεν μας δώσει ο Θεός τη δύναμη, που εμείς θα την αποσπάσουμε μέσω προσευχής και μέσω ότι κρύβει η καρδιά μας κανείς μας δεν θα είναι άξιος μαρτυρίας γιατί όπως ξέρουμε η σάρξ είναι αδύναμη. Μιλάω για τους Χριστιανούς, γιατί όσοι ήδη δεν πιστεύουν στον Χριστό και δεν τους τίθεται τέτοιο ερώτημα και ούτε νοιάζονται κιόλας, δεν τους αφορά.

Στέφανε αδερφέ μου σου ζητώ συγνώμη που το γράφω έτσι αλλά με ενόχλησε αφάνταστα που είπες για τον εαυτό σου αυτό που έγραψες... έχοντας ως αβατάρ σου τον Εσταυρωμένο. Νομίζω ότι κατάκρινες τον ίδιο σου τον εαυτό όταν ούτε εσύ γνωρίζεις ότι θα πράξεις αυτό που καταλόγισες. Αρνητική ταπεινολογία... Εγώ σου λέω ότι αν σου τεθεί αυτή η ερώτηση θα είσαι ο πρώτος που θα σκύψει την κεφαλή για απότμηση... Αϊντε να με διαψεύσεις... όταν και μόνο όταν έρθει αυτή η ώρα για τον καθένα μας θα ξέρουμε πραγματικά τι θα πράξουμε.

Ας κάνουμε τα μικρά μας βήματα, ας δοκιμαζόμαστε λιγάκι στην αρένα, και σιγά σιγά θα έρθει και η ώρα που όλοι μας θα αποδείξουμε από τι είμαστε φτιαγμένοι και σε ποιόν θα παραδώσουμε την ψυχή μας. Οσο για το ζήτημα της απόδειξης... μιλάω για τον εαυτό μας βασικά γιατί ο Κύριος ήδη γνωρίζει ποιός θα τον ομολογήσει και ποιός όχι.

[Dimitris39]

Κανείς μας δεν ξέρει apriori τι θα κάνουμε... αυτό που γνωρίζουμε είναι τι έχει ήδη γίνει. Οι μάρτυρες που είχαν μυστηριακή ζωή, που ζούσαν το Χριστό στη ζωή τους και είχαν προσευχή, μαρτύρησαν, και πολλοί απ' όσο ξέρουμε είδαν και τον ίδιο τον Κύριο να τους ενθαρρύνει. Αν δεν μας δώσει ο Θεός τη δύναμη, που εμείς θα την αποσπάσουμε μέσω προσευχής και μέσω ότι κρύβει η καρδιά μας κανείς μας δεν θα είναι άξιος μαρτυρίας γιατί όπως ξέρουμε η σάρξ είναι αδύναμη. Μιλάω για τους Χριστιανούς, γιατί όσοι ήδη δεν πιστεύουν στον Χριστό και δεν τους τίθεται τέτοιο ερώτημα και ούτε νοιάζονται κιόλας, δεν τους αφορά.

Στέφανε αδερφέ μου σου ζητώ συγνώμη που το γράφω έτσι αλλά με ενόχλησε αφάνταστα που είπες για τον εαυτό σου αυτό που έγραψες... έχοντας ως αβατάρ σου τον Εσταυρωμένο. Νομίζω ότι κατάκρινες τον ίδιο σου τον εαυτό όταν ούτε εσύ γνωρίζεις ότι θα πράξεις αυτό που καταλόγισες. Αρνητική ταπεινολογία... Εγώ σου λέω ότι αν σου τεθεί αυτή η ερώτηση θα είσαι ο πρώτος που θα σκύψει την κεφαλή για απότμηση... Αϊντε να με διαψεύσεις... όταν και μόνο όταν έρθει αυτή η ώρα για τον καθένα μας θα ξέρουμε πραγματικά τι θα πράξουμε.

Ας κάνουμε τα μικρά μας βήματα, ας δοκιμαζόμαστε λιγάκι στην αρένα, και σιγά σιγά θα έρθει και η ώρα που όλοι μας θα αποδείξουμε από τι είμαστε φτιαγμένοι και σε ποιόν θα παραδώσουμε την ψυχή μας. Οσο για το ζήτημα της απόδειξης... μιλάω για τον εαυτό μας βασικά γιατί ο Κύριος ήδη γνωρίζει ποιός θα τον ομολογήσει και ποιός όχι.

Δεν τον ξερεις ισως γι'αυτο τα λες ,εγω που τον γνωρισα τον πιστευω
αλλα προσπαθει, παλευει,πεφτει και σηκωνεται και αυτος ο αμαρτωλος που θαρρος να μαρτυρηση
ας παει στην πυλη του παραδεισου σαν σωσμενος χριστιανος και φτανει
και τα μαρτυρια αστα σε μενα μονο ετσι θα παω εκει εγω

[ΣΤΕΦΑΝΟΣ]

ΕΤΣΙ ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΡΙΑ , ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΜΑΣ ΒΗΜΑΤΑ... ΚΑΛΑ ΤΟ ΕΙΠΕΣ... ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΠΥΡΩΝΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΜΕΙΣ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΜΑΣ ΒΗΜΑΤΑ. ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ , ΜΕ ΕΓΚΑΡΤΕΡΗΣΗ.
ΣΩΣΤΑ ΜΑΡΙΑ ΕΓΩ ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΗ ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΚΡΙΣΙΜΗ ΣΤΙΓΜΗ .
ΑΛΛΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΕΜΕΝΑ ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΕΙ , ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΕΛΩ ΠΑΛΙΚΑΡΙΣΙΑ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ.
ΜΑΣ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΜΙΑ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΠΡΑΞΗ ΜΑΣ , ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟ ΜΑΣ.

[smarti]

Όλοι έχουν δίκαιο παιδιά.
Την στιγμή όμως που εμείς εδώ με τα καλά μας και καθαρά μας τα ρουχακια, το φαγητακι μας, το κομπιούτερ μας την πολυθρόνα μας...αυτή τη στιγμή ενώ εμείς ακόμα είμαστε στο αν χρειαστεί να δοθεί ομολογία πίστεως από τον καθένα...αυτή τη στιγμή στη Συρία οι χριστιανοί της Συρίας περνάνε παρά πολύ δύσκολα..και αυτοί όντως δίνουν την ομολογία πίστεως..είναι πολύ δύσκολα εκεί τα πράγματα...μια προσεύχουλα, έστω, από μας ίσως θα ήταν αναγκαία. Δεν είναι δικα μου αυτα τα λόγια...αλλά από ανθρώπους και ιερείς πολύ καταξιωμένος. Ο Πατέρας Μ............μας είπε πως ο καθένας μας θα πρέπει να δώσει την ομολογία πίστεως...το 2013 θα είναι μια πολύ δύσκολη χρόνια για την εκκλησία και πρέπει να ετοιμαστούμε όλοι.....

[paulina]

Ο επίσκοπος Καρχηδόνας Κυπριανός, ο οποίος κατέγραφε τα γεγονότα των διωγμών και των μαρτυρίων, αναφέρει χαρακτηριστικά πως τα βασανιστήρια ήταν τέτοια, που πολύ δύσκολα κάποιος κέρδιζε τον στέφανο του μαρτυρίου και συνήθως οι διώκτες πετύχαιναν τον σκοπό τους. Έκαναν δηλαδή τους χριστιανούς να λυγίσουν και να απαρνηθούν την πίστη τους. Ο θάνατος ως τιμωρία δεν ήταν αρκετά εκφοβιστικός, ώστε να απαρνηθούν τον Χριστό, αλλά τα φοβερά και τρομερά βασανιστήρια. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν χιλιάδες μάρτυρες, αλλά υπάρχουν κι αντίστοιχα απαρνητές της πίστεως, οι οποίοι σε καιρούς ηρεμίας γίνονταν πάλι δεχτοί στους κόλπους της Εκκλησίας. Εμένα αυτό μου δείχνει ότι όλοι δεν είμαστε για τα ίδια. Όλοι όμως πρέπει να προσπαθούμε να κατακτήσουμε τον στόχο μας, την Βασιλεία των Ουρανών. Αυτός είναι ο σκοπός της υπαρξης μας. Και τον δρόμο μας τον δείχνει ο ίδιος ο Κύριος.

Μακάρι όλοι με παρρησία να ομολογούμε την πίστη μας και να μην σκεφτόμαστε και φοβόμαστε τις επιπτώσεις που θα έχουμε εδώ στη γη. Πρέπει να ζητάμε από τον Θεό το θέλημά Του και δύναμη να το ακολουθήσουμε.

[smarti]

Όλοι έχουν δίκαιο παιδιά.
Την στιγμή όμως που εμείς εδώ με τα καλά μας και καθαρά μας τα ρουχακια, το φαγητακι μας, το κομπιούτερ μας την πολυθρόνα μας...αυτή τη στιγμή ενώ εμείς ακόμα είμαστε στο αν χρειαστεί να δοθεί ομολογία πίστεως από τον καθένα...αυτή τη στιγμή στη Συρία οι χριστιανοί της Συρίας περνάνε παρά πολύ δύσκολα..και αυτοί όντως δίνουν την ομολογία πίστεως..είναι πολύ δύσκολα εκεί τα πράγματα...μια προσεύχουλα, έστω, από μας ίσως θα ήταν αναγκαία. Δεν είναι δικα μου αυτα τα λόγια...αλλά από ανθρώπους και ιερείς πολύ καταξιωμένος. Ο Πατέρας Μ............μας είπε πως ο καθένας μας θα πρέπει να δώσει την ομολογία πίστεως...το 2013 θα είναι μια πολύ δύσκολη χρόνια για την εκκλησία και πρέπει να ετοιμαστούμε όλοι.....

ακόμα μας είπε να διαβάζουμε τον αγιο Νικόδημο. Να διαβάζουμε όλα αυτα που γράφει ο π. Θ. Ζησης και ο π. Γ. Μεταλληνός οι οποίοι είναι μεσα στα πράγματα της εκκλησίας και έτσι και εμείς θα ενημερώνομαστε.