"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Δεν ξέρω αν είναι ανάπαυση Διονύση, αλλά σε αρκετές φορές έχω θυμώσει και έχω νευριάσει και έχω φερθεί άσχημα στην προσπάθεια μου να υπερασπίσω τα της πίστεως μου. Και δεν ξέρω αν αυτό είναι χριστιανικό.

Σίγουρα εγώ υστερώ σε πολλά. Αλλά δεν είναι άρνηση το να πάρω ευλογία από τον γέροντά μου, όταν γνωρίζω πως φεύγω από τα όρια. Μιλάω για διάκριση και κίνητρα πάντα. Το να υποθέτουμε τα αυτονόητα επειδή λέμε ότι είμαστε χριστιανοί, διαφέρει από την πραγματικότητα, γιατί κανένας μας δεν τηρεί τα αυτονόητα.

pan έγραψε: Συγνώμη μήπως δεν κατάλαβα καλά. Μιλάμε για ομολογια; Θα πρέπει να ρωτήσω τον πνευματικό μου για να ομολογίσω την πίστη μου; Θα αρνηθώ τον Θεό για να μην στεναχωρήσω τον αθεο ανθρωπο;

Μίλησα για κίνητρα και διάκριση που θα πρέπει να μας διακατέχει, γνωρίζοντας καθένας τον εαυτό του. Το να τρέξεις σε μια διαμαρτυρία και να χειροδικήσεις ή να βλασφημήσεις σε περίπτωση ομολογίας, να υποθέσω πως ζημιώνεις τον εαυτό σου. Το πως θα ομολογεί κανείς την πίστη του, θέλω να πω δεν είναι αναγκαίο πάντα να γίνεται με τον λόγο.

Αν πέσει το παιδί μας στη θάλασσα και πνίγεται,
δεν σκεφτόμαστε τίποτα,
βουτάμε στη θάλασσα,
χωρίς καν να το καταλάβουμε, χωρίς να το σκεφθούμε,
για να το σώσουμε..

Κατά τη γνώμη μου,
η ομολογία Πίστεως,
ΔΕΝ είναι κάτι που καθόμαστε και σκεφτόμαστε και αποφασίζουμε να το κάνουμε,
ή που μας λένε να το κάνουμε,
απλά όπως ξανάπα,
είναι κάτι που γίνεται αυθόρμητα, μέσα απ' την ψυχή μας και την καρδιά μας,
και που απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσουμε να το κάνουμε,
είναι η Πίστη μας και η Αγάπη μας στο Χριστό..

Και αυτή είναι η μεγάλη αξία της ομολογίας Πίστεως,
δηλαδή η έμπρακτη ΑΠΟΔΕΙΞΗ της Πίστεως..

Απλά σε τόσες παραθέσεις,
εξέφρασα την άποψη ότι δεν νοείται - κατά τη γνώμη μου - με διαφορετικό τρόπο η ομολογία..

Αυτό βέβαια, δε σημαίνει ότι εγώ πετυχαίνω πρακτικά να είμαι ΟΚ σε όλα αυτά,
αλλά κάποιος που έχει ακλόνητη και ατράνταχτη Πίστη και είναι γεμάτος Αγάπη Χριστού,
αυτός θα το καταφέρει....

Επιτρέψτε μου να γράψω κάτι ψιλοάσχετο άλλα σχετικό...

Χωρίς να εννοώ το Γιάννη (προσωπικά θεωρώ πως αν είναι σημαντικό το ζήτημα, καλό θα ήταν να συζητηθεί με τον πνευματικό),
θεωρώ πως αυτή η ιστορία με τη σχέση με τον πνευματικό μας ορισμένες φορές γίνεται ΄΄ανέκδοτο΄΄.
Ρώτησες τον πνευματικό σου;;;
Όχι είναι η απάντηση, δεν τον ρώτησα!!!
Που να τον βρω; Δεν έχω πνευματικό το 11888...
Οι συνήθεις πνευματικοί έχουν πολύ κόσμο να γιατρέψουν.
Αυτό έλειπε να τον παίρνεις τηλ για να τον ρωτήσεις ότι σου κατέβει στο κεφάλι.
Τον πνευματικό πρέπει και να τον σεβόμαστε. Και ειδικά τον χρόνο του.
Η επαφή με τον πνευματικό σου δίνει κατευθυντήριες γραμμές.
Και βάσει αυτών πρέπει να πορεύεσαι.
Ο πνευματικός δεν είναι η φιλενάδα σου...
Είχα την τιμή να έχω το τηλ ενός πολύ αγαπητού μου σεβαστού πασιγνωστου αρχιμανδρίτη.
Την τελευταία φορά που τον είδα με ευχαρίστησε που δεν τον είχα πάρει τηλ...
Τον εχουν μουρλάνει τον άνθρωπο...

Ένας άλλος πασίγνωστος ιερέας είχε πει πως δεν είναι πόρνη, να πηγαίνει ο καθένας όποτε θέλει και να κάνει ότι θέλει...

Και μάλιστα όλοι οι άνθρωποι που πλησιάζουν το χριστιανισμό, το πρώτο που ρωτάνε είναι αυτό.
Να μη δίνουμε λάθος συμπεράσματα

johnge, σωστα ειναι αυτα που λες, και ισχυουν,
αλλα ειναι θεματα μεταξυ εμας και της συνειδησεως μας,
και στην εργασια με τον Πνευματικο μας.

Σαφως πορρω απεχουμε απο το να λεγομαστε αξιοι του Χριστιανικου ονοματος.

Απο την αλλη ομως, δεν χρειαζετε να μηδενιζουμε τα παντα.

Σε οτι αφορα την ομολογια, δεν εχει σχεση ουτε η ηθικη μας κατασταση,
ουτε το εαν ειμαστε οι τελειοι των τελειων.

Ειναι πολυ απλα τα πραγματα. Ναι η Οχι.

Παντα το κανει καθαρο ο Θεος, για να μην υπαρχει θολουρα και συγχυση.

Δεν υπαρχει κατι ενδιαμεσο. Ισως, θα δουμε, μπορει, να το σκεφτω κλπ..

Γιατι απλα με την θεση που θα παρεις, την στιγμη εκεινη,
κρινεται και καθοριζεται ολη σου η σταση απεναντι στον Θεο.

Πισω απο την απαντηση σου, κρυβεται η βαθεια καρδια σου, και η προαιρεση σου.

Εαν ομως οι αγιοι μαρτυρες, ολων των εποχων, λεγανε: ισως, να δουμε κλπ,
το Συναξαρι θα ηταν τηλεφωνικος καταλογος τωρα..

Υπηρξαν και εξαιρεσεις με επιπολαιες αρνησεις, που ομως στην συνεχεια το ξαναδουλεψαν,
με την καρδια τους και τον Θεο, και απεδειχθησαν εν τελει,
οι νεομαρτυρες, ενδοξοι στο τελος, και ομολογητες, Χριστου,
αλλα αυτο επιβεβαιωνει τον κανονα, παρα τον αναιρει,
οτι ειναι ενα Ναι, η ενα Οχι, στο τελος,
η ζωη μας κοντα στον Χριστο,
και αργα η γρηγορα θα βρεθουμε ολοι στην θεση αυτη.

Επειδη αναφερθηκαν παραπανω οι ασκητες, μοναχοι, προσευχομενοι αναχωρητες,
αυτοι εχουν ηδη πεθανει κατα κοσμον, και αρνηθηκαν τον κοσμο, για τον Χριστο,
αλλα και σε ολη την ιστορια, ηταν παντα μπροστα σε καιρους ομολογιας.

Οποτε μην τα μπερδευουμε.
Ολοι Χριστιανοι ειμαστε, ενα ειναι το Ευαγγελιο για μοναχους και λαϊκους.

Συμφωνώ και επαυξάνω με όσα λέτε. Απλά θέλησα να δώσω βάση στο να προσέχουμε τα κίνητρα μας και όχι στο αν πρέπει ή όχι να ομολογήσουμε τη πίστη μας.

Να με συμπαθάτε.

Μιά χαρά ήταν και οι δικές σου επισημάνσεις σου Γιάννη..

Τελικά νομίζω ότι η απάντηση βρίσκεται σε ένα "διπλανό τόπικ" που ανέβηκε πριν λίγο,
viewtopic.php?f=18&t=17556
το οποίο λέει:

Βασίλισσα των αρετών είναι η αγάπη και στέμμα της η διάκριση

,
αν λοιπόν έχουμε Πίστη και Αγάπη, θα βρούμε τη διάκριση για τα πάντα,
και θα ομολογήσουμε Χριστό, με την καρδιά μας, με όποιο τρόπο και με κάθε τρόπο ομολογίας,
γιατί πρώτα απ' όλα θα έχουμε τη βιοτή μας που "ομολογεί"....

johnge έγραψε: θέλησα να δώσω βάση στο να προσέχουμε τα κίνητρα μας

Kαι αν ακόμα δεν τα προσέχουμε, έχει φροντίσει το καμίνι των δοκιμασιών της ζωής να τα καψαλίσει και να τα γυαλίσει, για να δούμε πόσο καθαρά είναι.

Πανγιωτη, επειδη μου το πας, απο την παλαια Εθνικη,
που ειναι ολο στροφες και ζαλιζομαι,
να παμε απο την Νεα Εθνικη καλυτερα που ειναι ευθεια;

Λοιπον σου βαζουν μια ωραια μερα,
το μαχαιρι στο λαιμο,
και μην νομιζεις οτι αυτα ειναι παρελθον,
και υπαρχουν μονο στα Συναξαρια,
και σου λενε: Η τον Χριστο, η το λαιμουδακι σου.

Bλεπε αγιο Ευγενιο Ροντιονωφ πολυ, πολυ προσφατα, και αλλους.

Εκει τι λες;

1. "Σας αγαπαω ολους", σε στυλ Μαριας Αλιφερη;
2. Μισο λεπτο να διακρινω τι πρεπει να κανω, χρειαζεται διακριση, περιμενετε να μου ερθει.
3. Αφηστε λιγο, να παρω τον Πνευματικο μου, στο κινητο, αχ.. δεν απανταει.
4. Καλα μην μας περασουν και φανατικους, θα δουμε, ταλιμπαν θα γινουμε σε τελικη αναλυση;
5. Δεν ειμαι ηθικα πολυ καλος, κανω.. αμαρτιες και φερομαι ασχημα, οποτε αφηστε το να γινω καλος και βλεπουμε.
6. Θα διαβασω το φορουμ και θα σας πω..

Πως το βλεπεις.
Αμα θες σου δινω και αλλες επιλογες, αλλα αυτες καλυπτουν νομιζω το θεμα.

dionysisgr έγραψε:Πανγιωτη, επειδη μου το πας, απο την παλαια Εθνικη,
που ειναι ολο στροφες και ζαλιζομαι,
να παμε απο την Νεα Εθνικη καλυτερα που ειναι ευθεια;

Λοιπον σου βαζουν μια ωραια μερα,
το μαχαιρι στο λαιμο,
και μην νομιζεις οτι αυτα ειναι παρελθον,
και υπαρχουν μονο στα Συναξαρια,
και σου λενε: Η τον Χριστο, η το λαιμουδακι σου.

Bλεπε αγιο Ευγενιο Ροντιονωφ πολυ, πολυ προσφατα, και αλλους.

Εκει τι λες;

1. "Σας αγαπαω ολους", σε στυλ Μαριας Αλιφερη;
2. Μισο λεπτο να διακρινω τι πρεπει να κανω, χρειαζεται διακριση, περιμενετε να μου ερθει.
3. Αφηστε λιγο, να παρω τον Πνευματικο μου, στο κινητο, αχ.. δεν απανταει.
4. Καλα μην μας περασουν και φανατικους, θα δουμε, ταλιμπαν θα γινουμε σε τελικη αναλυση;
5. Δεν ειμαι ηθικα πολυ καλος, κανω.. αμαρτιες και φερομαι ασχημα, οποτε αφηστε το να γινω καλος και βλεπουμε.
6. Θα διαβασω το φορουμ και θα σας πω..

Πως το βλεπεις.
Αμα θες σου δινω και αλλες επιλογες, αλλα αυτες καλυπτουν νομιζω το θεμα.

Αν έχω Αγάπη Χριστού και βαθειά Πίστη σ' Αυτόν,
τότε θα Τον ομολογήσω..
Για τον κάθε έναν από μας, έτσι είναι κατά τη γνώμη μου αδελφέ μου..