Διαφωνουμε καθετα Αγγελικη,
για λογους που εξηγησα ξανα και ξανα παραπανω,
και οχι μονο εγω, αλλα και αλλοι αδελφοι.
Αλλα θα πω εκ νεου, πολυ περιληπτικα στην αγαπη σου:
Πριν λιγες ημερες αφησες οτι εκανες, για να ερθεις να φας το Σαββατο σου,
στην ημεριδα για τις ταυτοτητες στο ΣΕΦ.
Προπερσι ηρθες στο Συνταγμα, και τρεχεις παντου. Σε βλεπω, γιαυτο το λεω.
Δεν ειναι κατι κρυφο, ουτε χρειαζεται να το κρυβουμε, δεν ειναι αρετη το να κρυβεις την ομολογια.
Εδω δεν προκειται για ελεημοσυνη, η αλλες αρετες,
για κρυφες πνευματικες αναβασεις, που πρεπει να μεινουν στην σιωπη.
Δεν ειναι το θεμα για τις ταυτοτητες,
αλλα ειναι η κινηση και η πραξη, που μετραει στον Θεο.
Και την εκανες. Οπως και πολλοι αλλοι. Δεν μας στοιχισε κατι ιδιαιτερο.
Ενα Σαββατο. Δεν αξιζει ενα Σαββατο ο Κυριος;
Οπως και 2.500 αλλοι νεοι και γεροι,
που και αυτοι ειχαν οικογενεια και δουλειες εαν δεν κανω λαθος,
αλλα τα αφησαν και ηρθαν, και δεν πηγανε για παϊδακια και για τεννις.
Προφανως ηταν ολοι "ψωροπερηφανοι" και κανανε "φιγουρα" και προβα για "ομολογητες" εκ του ασφαλους,
γιατι δεν ειχανε τι αλλο να κανουνε, και δεν περναγε και η μερα τους..
Περι αυτου μιλαω, οποιος θελει το καταλαβαινει. Αυτη ειναι η ουσια των πραγματων.
Ολα τα αλλα τα ακουω βερεσε.
Εντελλομαστε περι ομολογιας, δεν μας παρακαλαει ο Κυριος.
Εμεις εχουμε αναγκη να ομολογουμε, αρα υφισταται αβυσσαλεα διαφορα.
Ομολογια ανωδυνη και εις εαυτον, δεν υφισταται παρα μονο στην φαντασια μας.
Ειναι περιπου σαν αυτους που λενε: "Εγω παω και εξομολογουμαι στις.. εικονες."
Δεν εχω να προσθεσω κατι αλλο. Το οτι διαφωνουμε δεν λεει και πολλα βεβαια.
Ελενη, καλη επιτυχια, ολα δεξια κατα Θεον, να σου ερθουν,
και εγω ολη μερα μεσα στην Εντατικη ειμαι, σε Νοσοκομειο δουλευω,
ο θανατος ειναι διπλα μου, και περναω και τον χαιρεταω καθε μερα,
αλλα δεν ψαχνω μαξιλαρακια, εκει που δεν υπαρχουν.
Αγαπη και ευγενεια, φιλανθρωπια και καλωσυνη, ειναι να πας και να πεις εναν καλο λογο,
μια παρηγορια, να κανεις παρεα, η να ενδιαφερθεις γιαυτον που πεθαινει,
και οχι να βαυκαλιζεις η να παραμυθιαζεις καποιον σε ενα φορουμ που μαλιστα λεει,
οτι αυτα αφορουν τους αλλους, αλλα οχι εμας.
Αυτο δεν ειναι μομφη απολυτως για κανεναν, αλλα εγω ετσι το βλεπω.
Θελω να πω δηλαδη οτι αναγκη για φιλοφρονησεις και ψευτοπαρηγοριες δεν εχουμε,
δεν πρεπει να εχουμε, οι εποχες απαιτουν θαρρος, φρονημα, σθενος και αγωνα.
Αλλιως θα παμε στον πατο, με αρκετη φορα κιολας.
Εδω ειναι ορθοδοξο φορουμ, ειναι το μονο ζωντανο που υπαρχει,
και δεν ειναι παιδικος σταθμος και ψυχοπαιδαγωγικη αγωγη ανηλικων.
Οταν εχουμε απαιτηση να δουμε την Δοξα του Κυριου, και τον Παραδεισο Του,
θα πρεπει να εχουμε κατα νουν, πως πανε μεχρι εκει.
Εαν οι αλλοι, κατα πλειοψηφια πηγανε ως εκει εν μεσω θλιψεων και οδυνων, βασανων και μαρτυριων,
πασης φυσεως, και οχι μονο επι διωγμων, αλλα και ολων των εποχων,
πως νομιζουμε οτι εμεις για καποιο μεταφυσικο λογο, αγνωστο εως τωρα, θα την κανουμε πλαγιως;
Ρωταω να μαθω. Πως;