Φρόντιζε για την ψυχή σου, παιδί μου' μελέτα πατερικά' προσεύχου με την ευχούλα, που θα σου τονώση βασικά τον ψυχικό σου οργασμό.
Το θάνατο μελέτα κάτι που είναι υπερσίγουρο και βέβαιο πως θα μας έλθη. Ω ο θάνατος! Το ποτήρι του θανάτου είναι πικρότατο στη ψυχή, που τη χωρίζει από το σώμα με τη δύναμή του. Πόση μεταμέλεια για όσα πράξαμε με απροσεξία και υποχώρηση! Η συνείδηση θα μας τυραννάη σαν πρώτη κόλαση.
Γιατί λοιπόν τώρα να μας νικά η ηδονή της αμαρτίας, που θα μα την πληρώσουμε με οδύνες πολλές, χωρίς θεραπεία!
Ο άνθρωπος, το εκλεκτό και μοναδικό πλάσμα του Θεού, ο διπλούς τη φύσει, γεννιέται πάνω σ'αυτόν τον πλανήτη , τη γή, και σιγά-σιγά κάποια ημέρα πεθαίνει σωματικά ανίκανος εντελώς να κρατήση τον εαυτό του ζωή. Η φαντασία τον φουσκώνει σαν μπαλόν, που με μια αρρώστεια πεθαίνει και χάνεται.
Δεν έχει στην εξουσία του τον εαυτό του' κυβερνάται χωρίς να το εννοεί από μια άλλη θέληση και κυβέρνηση και αυτός φέρεται αθέλητα και ανήμπορα εντελώς να αντιδράση.
Μα τι είσαι άνθρωπε, και κομπάζεις καυχώμενος, υπέρογκα φανταζόμενος για το άτομό σου; Ιδού, ένα μικρόβιο αθέατο σε προσβάλλει και συ αμέσως αρρωσταίνεις,αδιαθετείς και πηγαίνεις στον τάφο.Φαντασμένε θνητέ, βλέπεις το θάνατο να έρχεται και ότι θα φύγης σε άγνωστη χώρα και υποτάσσεσαι χωρίς καμμιά αντιλογία. Έχεις τη δύναμη να αρνηθής να αντισταθής , να ξεφύγης απ'ότι συμβαίνει αυτή τη φοβερή ώρα; Καθόλου! Ανικανότης τελεία. Τότε τι καυχάσαι, πήλινε άνθρωπε, ανίκανε, ελεεινέ και άχρηστε! Τι έχεις το οποίο δεν σου το' δωσε ο Θεός ; Δεν σου το παίρνει όταν θέλη; Ναι. Τότε σκύψε τον αυχένα, ταπεινώσου, και έτσι σώζεσαι.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ
ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ
ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ
ΦΙΛΟΘΕΟΥ