Άλλη μια επίσκεψη στο Αγιον Όρος

[smarti]

Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ για όλα!

Αυτό που μου είπαν πάντως είναι πως το μόνο που χρειάζεται από όλους μας είναι συνεχής αγώνας για μετάνοια και πως δε χρειάζεται άγχος αρκεί ο αγώνας μας να μην εγκαταλείπεται ποτέ. Ο Κύριος βλέπει μου είπαν την προσπάθεια μας και δε θα μας αφήσει έτσι αν προσπαθούμε. Χωρίς μετάνοια πάντως, εξομολόγηση και Θ. Κοινωνία δε σώζεται κανείς. Τα μνημόσυνα επίσης και οι προσευχές για τους κεκοιμημένους (τα γράφω γιατί είχαμε κάνει αντίστοιχες συζητήσεις εδώ με κάποιους πριν φύγω) βοηθάνε μεν αλλά μπορούν να "σβήσουν" μικρά αμαρτήματα. Αν υπάρχει θανάσιμο αμάρτημα δε σβήνεται έτσι.
Κυρίως όμως, οι άνθρωποι αυτοί σου δείχνουν το σωστό δρόμο όχι με λόγια (δε μιλάνε πολύ) αλλά με τις πράξεις τους. Η ταπείνωση και η αγάπη προς τον πλησίον με την ύπέροχη φιλοξενία τους είναι το καλύτερο μάθημα για όλους μας. Αυτά προς το παρόν...

Σε ευχαριστώ πολύ και για την απάντηση πάνω στο ερώτημα που είχα. Βοήθεια σου!Σε ευχαριστούμε για όλα!

[eleimon]

Σευχαριστουμε παρα πολυ Μαξιμε να εχεις τη βοηθεια της Παναγιας μας παντα,και να σε αξιωνει να επισκεφτεσαι το περιβολι της συχνα!!!

[max1]

Εκτός των άλλων τους ρώτησα και για το θέμα που συζητούσαμε περί Μεγάλου και Μικρού Αγιασμού και μου είπαν πως σε καμιά περίπτωση δεν είναι το ίδιο όπως λέχθηκε κάποτε. Ο Μεγ Αγιασμός πίνεται μόνο κατόπιν έγκρισης του Πνευματικού μας και αφού έχουμε νηστέψει την προηγούμενη μέρα. Επίσης πίνεται ΠΡΙΝ από το αντίδωρο.
Ο Μικρός Αγιασμός πίνεται και κάθε μέρα αρκεί να μην έχουμε φάει τίποτα πριν ΕΚΤΟΣ από αντίδωρο, το οποίο το τρώμε πριν το μικρό αγιασμό.
Το αγίασμα τέλος είναι νερό που εξέρχεται θαυματουργικώς, δεν το ανακατεύουμε με άλλο νερό αλλά μπορεί να το πιούμε κάθε ωρα και στιγμή της ημέρας ακόμη κι αν έχουμε φάει πριν.
Και κάτι ακόμα που έμαθα, σε λίγο θα κυκλοφορήσει από τον π. Βλάσσιο (που έγραψε το βιβλίο για τους αόρατες ασκητές του Άθωνα) ένα βιβλίο με τίτλο Σπήλαια και Αγιάσματα.
Σιγά σιγά θα θυμηθώ κι άλλα...