μια μεγάλη απώλεια...για μένα
Συντονιστής: Συντονιστές
Re: μια μεγαλη απωλια...για μενα
Αγαπητη εν Χριστώ αδελφούλα.Σε παρακαλώ γλυκια μου μην βλεπεις τον χαμό του πατέρα σου σαν μεγάλη απώλεια αλλα σαν μεγάλη ευλογια και ειδικα τους ανθρώπους με ειδικες αναγκες.Ο Καλος και Δικαιος Θεος απλα τώρα τον Θελησε κοντα Του . Καλη μου να κοιτας τον ουρανό και να χαμογελας ξέροντας οτι οταν φυγομε απο την γηινη ζωη δεν ειμαστε πια ασθενεις αρα ο καλος σου πατερούλης σε θελει να χαμογελας και να προσευχεσαι.Καλο Παραδεισο να εχει.Αμην
- Teri
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 2330
- Εγγραφή: Δευ Απρ 07, 2008 5:00 am
- Τοποθεσία: Αικατερίνα@Θεσσαλονίκη
Re: μια μεγάλη απώλεια...για μένα
Καλόν Παράδεισο να έχει ο πατέρας σου!
Όσο για την απώλεια, να θυμάσαι ότι αυτούς που αγαπάμε τους έχουμε πάντα στην καρδιά μας και δεν τους "χάνουμε" ποτέ! Θα σου λείψει η φυσική του παρουσία, αλλά η ψυχή ΔΕΝ χάνεται! Καλήν αντάμωση λοιπόν και καλή Ανάσταση καλή μου! Ο Θεός να τον αναπαύσει.
Όσο για την απώλεια, να θυμάσαι ότι αυτούς που αγαπάμε τους έχουμε πάντα στην καρδιά μας και δεν τους "χάνουμε" ποτέ! Θα σου λείψει η φυσική του παρουσία, αλλά η ψυχή ΔΕΝ χάνεται! Καλήν αντάμωση λοιπόν και καλή Ανάσταση καλή μου! Ο Θεός να τον αναπαύσει.
-
- Συντονιστής
- Δημοσιεύσεις: 3227
- Εγγραφή: Τρί Μάιος 05, 2009 5:25 pm
- Τοποθεσία: Αγγελική@Αθήνα
Re: μια μεγάλη απώλεια...για μένα
Ο Θεος να τον αναπαυσει και να δωσει μεγαλη παρηγορια και δυναμη σε εσας...
Η πληγη μπορει να ειναι ακομα νωπη αλλα με το χρονο και φυσικα με τη βοηθεια του Θεου ολα γλυκαινουν...
Μη σταματησετε να προσευχεστε για εκεινον και να κανετε ελεημοσυνη για την ψυχη του...
Η πληγη μπορει να ειναι ακομα νωπη αλλα με το χρονο και φυσικα με τη βοηθεια του Θεου ολα γλυκαινουν...
Μη σταματησετε να προσευχεστε για εκεινον και να κανετε ελεημοσυνη για την ψυχη του...
Φώς στους μοναχούς είναι οι Άγγελοι... και φώς στους κοσμικούς οι Μοναχοί...
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 963
- Εγγραφή: Σάβ Ιαν 31, 2009 1:23 pm
- Τοποθεσία: Κορινθία
Re: μια μεγάλη απώλεια...για μένα
Ο Κυριος ας τον αναπαυσει,καλο παραδεισο.
Λογίζομαι γάρ ότι ουκ άξια τά παθήματα του νυν καιρού πρός τήν μέλλουσαν δόξαν αποκαλυφθήναι εις ημάς
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 25044
- Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
- Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)
Re: μια μεγάλη απώλεια...για μένα
Εύχομαι ο Θεός να τον αναπαύσει.
Προσπάθησε (το κατά δύναμιν) να μην σε πάρει από κάτω ο χαμός του, γιατί, ο πατέρας σου ζει, απλά συνεχίζει τη ζωή του σε έναν άλλο χώρο (όπου όλοι θα πάμε) και πιθανότατα αισθάνεται πολύ καλύτερα απ' ότι όταν βρισκόταν στη γη.
Όπως λέγει και Απόστολος Παύλος είναι λάθος να στενοχωριόμαστε υπερβολικά για τον επίγειο θάνατο των αδελφών μας, σαν του εθνικούς, που δεν έχουν καμία ελπίδα.
Εμείς ξέρουμε ότι η ψυχή ΔΕΝ πεθαίνει ποτέ και ότι μπορούμε, ακόμη και τώρα, να βελτιώσουμε την κατάστασή του κεκοιμημένου αδελφού μας, άσχετα με τι έπραξε, ή δεν έπραξε ο ίδιος όσο ζούσε. Χρειάζεται όμως να κάνουμε αγώνα, πολλές προσευχές, μνημόσυνα, τρισάγια και ελεημοσύνες στο όνομά του. Το καλύτερο όλων είναι το μνημόσυνο. Και το καλύτερο μνημόσυνο (όπως έλεγε ο μακαριστός Γέροντας Παΐσιος) είναι ο δικός μας αγώνας. Όσο προοδεύουμε πνευματικά τόσο πιο καλά θα περνάνε αυτοί για τους οποίους προσευχόμαστε με θέρμη.
Προσπάθησε (το κατά δύναμιν) να μην σε πάρει από κάτω ο χαμός του, γιατί, ο πατέρας σου ζει, απλά συνεχίζει τη ζωή του σε έναν άλλο χώρο (όπου όλοι θα πάμε) και πιθανότατα αισθάνεται πολύ καλύτερα απ' ότι όταν βρισκόταν στη γη.
Όπως λέγει και Απόστολος Παύλος είναι λάθος να στενοχωριόμαστε υπερβολικά για τον επίγειο θάνατο των αδελφών μας, σαν του εθνικούς, που δεν έχουν καμία ελπίδα.
Εμείς ξέρουμε ότι η ψυχή ΔΕΝ πεθαίνει ποτέ και ότι μπορούμε, ακόμη και τώρα, να βελτιώσουμε την κατάστασή του κεκοιμημένου αδελφού μας, άσχετα με τι έπραξε, ή δεν έπραξε ο ίδιος όσο ζούσε. Χρειάζεται όμως να κάνουμε αγώνα, πολλές προσευχές, μνημόσυνα, τρισάγια και ελεημοσύνες στο όνομά του. Το καλύτερο όλων είναι το μνημόσυνο. Και το καλύτερο μνημόσυνο (όπως έλεγε ο μακαριστός Γέροντας Παΐσιος) είναι ο δικός μας αγώνας. Όσο προοδεύουμε πνευματικά τόσο πιο καλά θα περνάνε αυτοί για τους οποίους προσευχόμαστε με θέρμη.
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.