Προσευχές

[magdalini]

smarti πολλη ωραια Προσευχη σε ευχαριστουμαι

[smarti]

Ο ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΦΙΛΟΘΕΙΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑ ΣΕ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟΥΣ.

Πώς μπορεί να προσευχηθεί κάποιος για τους κεκοιμημένους;


ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ανάπαυσον τους προκεκοιμημένους δούλου σου και λέμε τα ονόματα......

Από Αδάμ μέχρι το νυν

Από αρχής μέχρι εσχάτων.

μηδενός εξαιρουμένων.

αξιωμένη ψυχή Θεέ μου σώσε την

βοήθησε την

δρόσισε την

ελάφρωσε την

κάνε το έλεός σου.

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2009/10/2009.html

[smarti]

Συμεών, τοῦ Νέου Θεολόγου.

Ἀπὸ χείλη λερωμένα
καὶ ἀκάθαρτη καρδιά,
ἀπὸ γλώσσα μολυσμένη
καὶ ψυχὴ βρομερή,
δέξου, Χριστέ μου, τὴν παράκλησή μου.

Καὶ δίχως νὰ μὲ ἀποδιώξεις
γιὰ τοὺς ἄσχημους λόγους καὶ τρόπους μου
καὶ γιὰ τὴν ἀδιαντροπιά μου,
βοήθησέ με νὰ πῶ μὲ θάρρος
ὅσα σκέπτομαι, Χριστέ μου·
Καλύτερα ὅμως δίδαξέ με
τί νὰ πράττω καὶ νὰ λέγω.

Ἁμάρτησα πιὸ πολὺ κι ἀπὸ τὴν πόρνη,
ἡ ὁποία, σὰν ἔμαθε ποῦ μένεις,
ἀγοράζοντας τὸ μύρο,
ἦλθε μὲ τόλμη γιὰ ν᾿ ἀλείψει
τὰ δικά Σου πόδια, τοῦ Χριστοῦ μου,
τοῦ Δεσπότου καὶ Θεοῦ μου.

Κι ὅπως δὲ σιχάθηκες ἐκείνη
ποὺ προσῆλθε ἀπ᾿ τὴν καρδιά της,
οὔτε κι ἐμένα, Λόγε, νὰ μὲ σιχαθεῖς.

Δῶσ᾿ μου τὰ δικά Σου πόδια
νὰ κρατήσω καὶ φιλήσω,
καὶ μὲ ποταμοὺς δακρύων,
σὰν τὸ ἀκριβότερο μύρο,
νά ῾ρθω τολμηρὰ ν᾿ ἀλείψω.

Πλύνε με μὲ τὰ δάκρυά μου,
Λόγε, καὶ μ᾿ αὐτὰ καθάρισέ με.

Ἄφησε καὶ τὶς ἁμαρτίες μου
καὶ συγχώρεσέ με.

Σὺ γνωρίζεις τὶς πολλές μου ἀνομίες,
γνωρίζεις καὶ τὰ τραύματά μου,
βλέπεις καὶ τὶς πληγές μου·
ἀλλά, ὅμως, καὶ τὴν πίστη μου γνωρίζεις
καὶ τὴν προθυμία βλέπεις
καὶ τοὺς στεναγμούς μου ἀκοῦς.

Τίποτε δὲ Σοῦ μένει κρυφό, Θεέ μου,
πλάστη μου καὶ λυτρωτή μου,
οὔτε σταγόνα ἀπ᾿ τὰ δάκρυά μου
οὔτε καὶ μέρος ἀπ᾿ τὴ σταγόνα.

Ἀπὸ τότε ποὺ ἤμουν ἔμβρυο
μὲ γνωρίζουν οἱ ὀφθαλμοί Σου,
καὶ στὸ βιβλίο Σου
αὐτὰ ποὺ ἀκόμη δὲν ἔχω πράξει
ἔχουν γραφεῖ ἀπὸ Σένα.

Δὲς τὴν ταπείνωσή μου,
δὲς καὶ τὴ μεγάλη προσπάθειά μου,
καὶ τὶς ἁμαρτίες μου ὅλες
συγχώρεσέ τες Θεὲ τῶν ὅλων.
Γιὰ νὰ μπορῶ μὲ καθαρὴ καρδιά,
μὲ συνειδητοποιημένη σκέψη
καὶ μὲ ψυχὴ ταπεινωμένη
νὰ μεταλάβω τῶν ἀχράντων
καὶ ἁγίων Σου Μυστηρίων,
μὲ τὰ ὁποῖα ζωοποιεῖται καὶ θεώνεται
καθένας ποὺ τρώγει τὴ Σάρκα Σου
καὶ πίνει τὸ αἷμα Σου
μὲ συναίσθηση καὶ ταπεινὴ καρδιά.

Γιατὶ Ἐσὺ εἶπες, Δέσποτά μου,
ὅποιος τρώει τὴ Σάρκα μου
καὶ πίνει τὸ Αἷμα μου,
μέσα μου αὐτὸς θὰ μένει
μέσα του κι ἐγὼ θὰ μένω.

Καὶ τὰ λόγια Σου εἶναι ἀλήθεια,
Δέσποτα καὶ Θεέ μου.
Γιατὶ ὅποιος μετέχει στὰ θεῖα Σου Μυστήρια
καὶ στὴ θεοποιό Σου Χάρη,
μόνος πιὰ ποτὲ δὲ μένει,
ἀλλὰ μαζί Σου Χριστέ μου,
ποὺ ῾σαι ὁ φωτεινότατος Ἥλιος
ποὺ φωτίζει τὴν οἰκουμένη.

Γιὰ νὰ μὴ μένω, ἑπομένως, μονάχος
χωρὶς Ἐσένα τὸν Ζωοδότη,
ποὺ ῾σαι ἡ ἀναπνοὴ καὶ ἡ ζωή μου
καὶ ἡ ἀγαλλίασή μου
καὶ τοῦ κόσμου ἡ σωτηρία.
Γι᾿ αὐτὸ καὶ Σὲ πλησιάζω,
ὅπως βλέπεις, μὲ δάκρυα,
μὲ ψυχὴ ταπεινωμένη,
λύτρα τῶν ἁμαρτιῶν μου
ἱκετεύοντας νὰ μοῦ δώσεις
καὶ τὰ δικά Σου ζωηφόρα
καὶ πανάχραντα Μυστήρια
νὰ μὲ ἀξιώσεις χωρὶς κατάκριση νὰ λάβω,
γιὰ νὰ μένεις, ὅπως εἶπες,
μαζὶ μ᾿ ἐμένα τὸν τρισάθλιο·
γιὰ νὰ μή, -ἀφοῦ μὲ βρεῖ ὁ πλάνος (ὁ διάβολος)
χωρὶς νὰ μὲ σκεπάζει ἡ Χάρη Σου-,
μπορέσει νὰ μ᾿ ἁρπάξει μὲ δόλο
καὶ ἀφοῦ μὲ πλανήσει, νὰ μὲ ἀπομακρύνει
ἀπὸ τὰ θεοποιά Σου λόγια.

Γι᾿ αὐτὸ μπροστά Σου πέφτω
καὶ θερμὰ παρακαλῶ Σε,
ὅπως δέχτηκες τὴ μετάνοια τοῦ Ἀσώτου
καὶ τὴν Πόρνη ποὺ προσῆλθε,
ἔτσι δέξου κι ἐμένα τὸν πόρνο
καὶ τὸν ἄσωτο, Φιλεύσπλαγχνε,
ποὺ μὲ ψυχὴ ταπεινωμένη
τώρα ἐνώπιόν Σου προσέρχομαι.

Τοῦτο γνωρίζω, Σωτήρα μου, ὅτι κανεὶς ἄλλος
δὲν ἁμάρτησε ἐνώπιόν Σου ὅπως ἐγώ,
οὔτε ἔπραξε τὶς ἁμαρτωλὲς πράξεις
ποὺ διέπραξα ἐγώ.

Ὅμως γνωρίζω πάλι καὶ τοῦτο·
πὼς κανένα μέγεθος ἀνομίας
καὶ πλῆθος ἁμαρτιῶν,
δὲν μπορεῖ νὰ ξεπεράσει τοῦ Θεοῦ μου
τὴν πολλὴ μακροθυμία
καὶ τὴ μεγάλη φιλανθρωπία.

Ἀντίθετα (ἡ φιλανθρωπία Σου) εἶναι λάδι συμπαθείας
μὲ τὸ ὁποῖο ἐκείνους ποὺ μετανοοῦν εἰλικρινά,
τοὺς καθαρίζεις (ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες) καὶ τοὺς λαμπρύνεις,
καθιστώντας τους μετόχους τοῦ θείου φωτός Σου
καὶ κοινωνοὺς τῆς Θεότητός Σου,
δίδοντάς τους ἄφθονη τὴ Χάρη σου.
Καὶ τὸ παράξενο καὶ στῶν Ἀγγέλων
καὶ τῶν ἀνθρώπων τὴ διάνοια,
ὁμιλεῖς μ᾿ αὐτοὺς πολλὲς φορὲς
σὰν νὰ εἶναι πραγματικοί Σου φίλοι.

Ὅλα αὐτὰ (σκεπτόμενος), μὲ κάνουν τολμηρό,
ὅλα αὐτὰ μοῦ δίνουν φτερά, Χριστέ μου,
καὶ προσβλέποντας μὲ θάρρος στὶς ἄφθονες
πρὸς ἐμᾶς εὐεργεσίες Σου,
χαίροντας καὶ τρέμοντας συνάμα
μεταλαμβάνω τῆς φωτιᾶς (τῶν Μυστηρίων),
κι ἐνῶ εἶμαι χορτάρι, ὢ τί παράδοξο θαῦμα,
δὲν καίγομαι, ἀλλὰ δροσίζομαι χωρὶς νὰ μπορῶ νὰ τὸ ἐξηγήσω,
ὅπως τότε ἡ βάτος (στὸ Μωυσῆ)
ποὺ ἐνῶ φλεγόταν, δὲν καιγόταν.

Γι᾿ αὐτά, λοιπόν, μὲ διάθεση εὐχαριστίας,
εὐχαριστίας ποὺ βγαίνει ἀπ᾿ τὴν καρδιά μου,
ποὺ βγαίνει ἀπὸ τὰ μέλη μου,
ἀπ᾿ τὴν ψυχὴ κι ἀπ᾿ τὸ σῶμα μου,
Σὲ προσκυνῶ, Σὲ ἐγκωμιάζω
καὶ Σὲ δοξάζω Θεέ μου,
γιατὶ εἶσαι εὐλογημένος
καὶ τώρα καὶ στοὺς αἰῶνες.

http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodox ... lation.htm

[smarti]

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ

Συμεὼν τοῦ Μεταφραστῆ.

Ἐσὺ ποὺ μοῦ ἔδωσες μὲ τὴ θέλησή Σου τὴ σάρκα Σου γιὰ τροφή μου,
Ποὺ ῾σαι φωτιὰ καὶ καῖς τοὺς ἀναξίους,
μὴ μὲ κατακάψεις, Πλαστουργέ μου,
ἀλλὰ πέρνα μέσα ἀπ᾿ τὶς ἑνώσεις τῶν μελῶν μου,
στὶς κλειδώσεις, τὰ νεφρὰ καὶ τὴν καρδιά μου.
Κάψε τ᾿ ἀγκάθια ὅλων μου τῶν παραπτωμάτων.

Καθάρισέ μου τὴν ψυχή, ἁγίασε τὸ νοῦ μου,
στήριξε τὰ πόδια μου κι ὅλα τὰ κόκκαλά μου·
φώτισε καὶ τὶς πέντες αἰσθήσεις μου,
καθήλωσέ με ὁλόκληρο στὸ φόβο Σου.

Πάντα σκέπαζέ με, προστάτευε καὶ φύλασσέ με
ἀπὸ κάθε ἔργο καὶ λόγο ψυχοφθόρο.

Κράτα με ἁγνὸ καὶ καθαρὸ κι ὁδήγησέ με·
ὀμόρφυνε, συνέτιζε καὶ φώτιζέ με.
Ἀνάδειξέ με κατοικητήριο τοῦ Ἁγίου Σου Πνεύματος μόνο
κι ὄχι κατοικητήριο τῆς ἁμαρτίας·
ὥστε ὡς δικό Σου κατοικητήριο, ἀφοῦ τὴν θεία Κοινωνία θὰ ῾χω λάβει,
σὰν τὴ φωτιὰ νὰ μὲ ἀποφεύγει κάθε κακοῦργος καὶ κάθε πάθος.

Σοῦ φέρνω πρεσβευτὲς ὅλους τοὺς ἁγίους,
τὶς ταξιαρχίες τῶν Ἀσωμάτων Δυνάμεων,
τὸν Πρόδρομό Σου, τοὺς σοφοὺς Ἀποστόλους,
καὶ μαζὶ μ᾿ ἐκείνους τὴν ἄχραντη κι ἁγνὴ Μητέρα Σου.
Ὅλων αὐτῶν τὶς μεσιτεῖες δέξου, Εὔσπλαγχνε Χριστέ μου,
καὶ ἀνάδειξέ με γιὸ τοῦ φωτός, ἐμένα ποὺ Σὲ λατρεύω.

Γιατὶ Ἐσύ ῾σαι, Ἀγαθέ, ὁ μόνος ἁγιασμός μας
καὶ τῶν ψυχῶν μας ἡ λαμπρότης,
κι ὅπως Σοῦ ἁρμόζει, ὡς Θεὸ καὶ Δεσπότη,
Σὲ δοξολογοῦμε ὅλοι κάθε ἡμέρα.

http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodox ... lation.htm

[grigoria-ka]

των ουρανίων στρατιών Αρχιστράτηγοι,δυσωπούμεν υμάς ημής οι ανάξιοι,ίνα ταις υμών δεήσεσι τειχίσητε ημάς,ημας προσπίποντας,εκτενώς και βοώντας Εκ των κινδύνων λυτρώσασθε ημας,ως Ταξιάρχαι των άνω Δυνάμεων.

[grigoria-ka]

πολυέλεε Κύριε ο Θεός υμών,θλίψης κ βάσανα κ στεναχώριες πολλές με κυκλώσανε.που να τρέξω κ ποιός άλλος εκτός από Εσένα το πλάστη μου να με ελεήσει.Σύ κ μόνον Κύριε που είσε μακρόθυμος δια τας αμαρτίας μου κ πολυέσπλαχνος δια τας ασθενείας μου,ζητώ Κύριε την πατρικήν σου στοργήν να με απαλλάξεις από πάσαν ασθενείαν κ στεναχώριαν κ από των ανθρώπων τας πονηρίας κ κακκίας.εις Εσένα κ μόνον ελπίζω δια της Θεοτόκου κ Πάντων των Αγίων,μη με εγκαταλειψεις.ευχαριστώση Κύριε,δόξα σοι.



ελάχιστος εν Χριστό
μοναχός μελέτιος αϊβαζίδης
λεπτοκαριά γιαννιτσών

[angieholi]

Προσευχή στον Κύριον ημών Ιησού Χριστό

ovraby-majestas-domini.jpg

Αγίου Συμεών του Θαυμαστορείτου – για τους αισχρούς λογισμούς
(Μια πολύ όμορφη προσευχή, που αξίζει να την διαβάσετε, ανεξαρτήτως του θέματος των λογισμών.)

Δέσποτα Κύριε Ιησού Χριστέ, αθάνατε Λόγε του Θεού, ο δημιουργός και κυβερνήτης όλων των φυσικών πραγμάτων της Κτίσεως, ο προ αιώνων γεννηθείς από τον Πατέρα Υιός μονογενής, και ο ίδιος προελθών αφράστως από τα σπλάχνα της αγίας Παρθένου, λαβαίνοντας σάρκα δίχως ν’ αλλοιωθείς ή να συμφυρθείς, όπως εσύ μόνο γνωρίζεις, για να λυτρώσεις απ’ την τυραννία του εχθρού τους ανθρώπους που εσύ έπλασες· εσύ, που δίχως να χωριστείς από το Πατέρα, συναναστράφηκες μ’ εμάς τους αχρείους δούλους σου εσύ, που είσαι το φως της απάθειας και διώχνεις το σκοτάδι της αμάθειας· η λαμπρότητα των νηφάλιων ψυχών και η παγκόσμια χαρά όλων των Ορθοδόξων, η γλυκύτητα των Αγγέλων και των ψυχών· που είσαι όλο κάλλος που δεν το χορταίνουμε, όλος γλυκασμός, όλος θερμός πόθος και επιθυμία· εσύ, που είσαι για το νου, ο οποίος αντιλαμβάνεται καθαρά τη σχέση του μαζί σου, η ατελείωτη ευτυχία· εσύ, που από τη φύση σου είσαι αγαθός, εύσπλαχνος και ελεήμων, διώξε, σε παρακαλώ, από μένα το ταλαίπωρο τους κακούς λογισμούς που με παρενοχλούν εσύ, που είσαι καρδιογνώστης και βλέπεις τ’ απόκρυφα βάθη της καρδίας μου, γνωρίζεις πως αυτοί είναι παρά τη θέλησή μου. Συγχώρεσέ με, παντοκράτωρ Δέσποτα, και ας μη γίνουν όλα αυτά ένας σωρός αμαρτιών, αλλά σπλαχνίσου με και στείλε από τον άγιο και δοξασμένο θρόνο τη χάρη σου, να επισκιάσει την ασθένεια του αχρείου δούλου σου.

«Συνέτισόν με και μαθήσομαι τας εντολάς σου και ζήσομαι»· δος μου Κύριε, σύνεση να μάθω καλά το νόμο σου κ’ έτσι να μπορέσω να ζήσω. Γιάτρεψε τις πληγές της ψυχής μου και φώτισε τα μάτια της διανοίας μου, για να καταλαβαίνω πάντοτε, Κύριε, τη θεία οικονομία σου που με προστάτεψε ως τώρα, γιατί έχει πολύ αδυνατίσει ο νους μου. Και, τι να σου πω ακόμη, αφού τα ξέρεις από πριν όλα, εσύ που ψαύεις και δοκιμάζεις με το χέρι σου «καρδίας και νεφρούς»; Εσύ ξέρεις, πως σαν την άνυδρη γη σε διψά η καρδιά μου. Στείλε από ψηλά τη χάρη σου, Κύριε, για να έρθει και να χορτάσει τη πείνα μου και να ποτίσει τη δίψα μου, γιατί εσένα μόνο ποθώ και διψώ, που είσαι το φως της αλήθειας και ο χορηγός της σωτηρίας. Στάξε μου, λοιπόν, Κύριε, απ’ το έλεός σου μια σταγόνα, για ν’ ανάψει και να κορώσει σαν φλόγα στην καρδιά μου, καίγοντας όλα τα τριβόλια και τ’ αγκάθια της, δηλαδή τους πονηρούς λογισμούς, κ’ έτσι να αιχμαλωτισθεί ο νους μου, και να ποθεί κι αναζητεί μόνο εσένα, το Σωτήρα του κόσμου. Λύτρωσέ με, Κύριε, απ’ όλους τους αόρατους εχθρούς που κυνηγούν τη ψυχή μου, και δώρισέ μου να περάσω ειρηνικά και ακριμάτιστα τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής μου, με καθαρό βίο και πολιτεία, με ζωή ευπρόσδεκτη και σταθερή υπομονή, παρέχοντάς μου συγχώρεση και για όλα τα καθημερινά σφάλματα, χάρη στα πλήθη των οικτιρμών σου.

Ναι, μοναδικέ και πανάγαθε μου Δέσποτα, εισάκουσε τη δέηση μου και δώρισέ μου αυτά που σου ζητά η καρδιά μου, για ν’ αξιωθώ να γίνω ναός της χάριτός σου κ’ έτσι, όταν η χάρη σου κατοικήσει μέσα μου, να σφίξει με το χαλινάρι της τη διάνοιά μου, για να μη με πλανέσει η αμαρτία και με αποξενώσει απ’ το φως σου. Διότι, μόνο εσύ μπορείς να μας ελεήσεις και να μας σώσεις, Χριστέ ο Θεός ημών, και σοι την δόξαν, και ευχαριστίαν, και προσκύνησιν αναπέμπομεν, συν τω ανάρχω σου Πατρί, και τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Αναδημοσίευση από:
http://vatopaidi.wordpress.com/2009/12/ ... %83%CF%84/

[avvas]

«Τούτου χάριν κάμπτω τὰ γόνατά μου πρὸς τὸν πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐξ οὗ πᾶσα πατριὰ ἐν οὐρανοῖς καὶ ἐπὶ γῆς ὀνομάζεται, ἵνα δῷη ὑμῖν κατὰ τὸν πλοῦτον τῆς δόξης αὐτοῦ δυνάμει κραταιωθῆναι διὰ τοῦ Πνεύματος αὐτοῦ εἰς τὸν ἔσω ἄνθρωπον, κατοικῆσαι τὸν Χριστὸν διὰ τῆς πίστεως ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, ἐν ἀγάπῃ ἐρριζωμένοι καὶ τεθεμελιωμένοι, ἵνα ἐξισχύσητε καταλαβέσθαι σὺν πᾶσι τοῖς ἁγίοις, τί τὸ πλάτος καὶ μῆκος καὶ βάθος καὶ ὕψος, γνῶναί τε τὴν ὑπερβάλλουσαν τῆς γνώσεως ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ, ἵνα πληρωθῆτε εἰς πᾶν τὸ πλήρωμα τοῦ Θεοῦ. Τῷ δὲ δυναμένῳ ὑπὲρ πάντα ποιῆσαι ὑπερεκπερισσοῦ ὧν αἰτούμεθα ἢ νοοῦμεν, κατὰ τὴν δύναμιν τὴν ἐνεργουμένην ἐν ἡμῖν, αὐτῷ ἡ δόξα ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ εἰς πάσας τὰς γενεὰς τοῦ αἰῶνος τῶν αἰώνων· ἀμήν.»

Προς Εφεσίους 3, 14-21

[avvas]

«Οὐ παύομαι εὐχαριστῶν ὑπὲρ ὑμῶν μνείαν ὑμῶν ποιούμενος ἐπὶ τῶν προσευχῶν μου, ἵνα ὁ Θεὸς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ πατὴρ τῆς δόξης, δώῃ ὑμῖν πνεῦμα σοφίας καὶ ἀποκαλύψεως ἐν ἐπιγνώσει αὐτοῦ, πεφωτισμένους τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς καρδίας ὑμῶν εἰς τὸ εἰδέναι ὑμᾶς τίς ἐστιν ἡ ἐλπὶς τῆς κλήσεως αὐτοῦ, καὶ τίς ὁ πλοῦτος τῆς δόξης τῆς κληρονομίας αὐτοῦ ἐν τοῖς ἁγίοις, καὶ τί τὸ ὑπερβάλλον μέγεθος τῆς δυνάμεως αὐτοῦ εἰς ἡμᾶς τοὺς πιστεύοντας κατὰ τὴν ἐνέργειαν τοῦ κράτους τῆς ἰσχύος αὐτοῦ, ἣν ἐνήργησεν ἐν τῷ Χριστῷ ἐγείρας αὐτὸν ἐκ νεκρῶν, καὶ ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ αὐτοῦ ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ὑπεράνω πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας καὶ δυνάμεως καὶ κυριότητος καὶ παντὸς ὀνόματος ὀνομαζομένου οὐ μόνον ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ μέλλοντι.»

Πρός Εφεσίους 1, 16-21

[avvas]

«καὶ τοῦτο προσεύχομαι,
ἵνα ἡ ἀγάπη ὑμῶν ἔτι μᾶλλον καὶ μᾶλλον περισσεύῃ ἐν ἐπιγνώσει καὶ πάσῃ αἰσθήσει,
εἰς τὸ δοκιμάζειν ὑμᾶς τὰ διαφέροντα, ἵνα ἦτε εἰλικρινεῖς καὶ ἀπρόσκοποι εἰς ἡμέραν Χριστοῦ,
πεπληρωμένοι καρπῶν δικαιοσύνης τῶν διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς δόξαν καὶ ἔπαινον Θεοῦ.»

Πρός Φιλιππησίους 1, 9-11