Ελευθερίου και μητρός αυτού Ανθίας

[Teri]

Ο Άγιος Ελευθέριος γεννήθηκε στην Ελλάδα και έζησε τον 2o αιώνα μ. Χ. Τότε αυτοκράτορας ήταν ο Κόμμοδος και ο Σεπτίνος Σεβήρος. Ορφανός από πατέρα, ανατράφηκε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου από την ευσεβέστατη και φιλάνθρωπη μητέρα του, Ανθία.
Διακαής πόθος της Ανθίας ήταν να επισκεφτεί τη Ρώμη, που τα χώματά της είχαν βαφτεί με το αίμα των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Κάποτε, λοιπόν, αποφάσισε και πήγε. Μαζί πήρε και το νεαρό γιό της Ελευθέριο. Ο επίσκοπος Ρώμης, όταν είδε τον Ελευθέριο εκτιμώντας την πολλή νοημοσύνη του, τη θερμή πίστη και το αγνό ήθος του, τον έλαβε υπό την προστασία του.

Μετά από λίγα χρόνια τον χειροτόνησε διάκονο και έπειτα ιερέα. Από τη θέση αυτή ο Ελευθέριος αγωνίστηκε με ζήλο για τη διδαχή του ποιμνίου του, και σε έργα φιλανθρωπίας.

Γι’ αυτό και το έτος 182 μ. Χ., με κοινή ψήφο κλήρου και λαού, ανήλθε στον επισκοπικό θρόνο της Ρώμης. Η φήμη της αρετής του έφτασε μέχρι τη Βρεττανία.


Έτσι, ο βασιλιάς αυτής Λούκιος έγραψε επιστολή στον Ελευθέριο και του δήλωνε ότι αυτός και ο λαός του επιθυμούσαν να γίνουν χριστιανοί. Ο Ελευθέριος αμέσως ανταποκρίθηκε, στέλνοντας δύο εκπαιδευμένους στην πίστη άνδρες, που κατήχησαν και βάπτισαν χριστιανούς τον Λούκιο με το λαό του.

Όταν ο Σεπτίμιος Σεβήρος εξήγειρε διωγμό κατά των χριστιανών, ο Ελευθέριος τον έλεγξε θαρραλέα. Τότε διατάχθηκε ο μαρτυρικός θάνατός του, μαζί με τη μητέρα του Ανθία.

Έτσι ο Άγιος Ελευθέριος πέρασε «εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού». Δηλαδή στην ελευθερία της ένδοξης κατάστασης των παιδιών του Θεού.

Απολυτίκιον ήχος πλ. α', τΤον συνάναρχον

«Iερέων ποδήρει κατακοσμούμενος,
και αιμάτων τοις ρείθροις επισταζόμενος,
τω Δεσπότη σου Χριστώ μάκαρ ανέδραμες,
Ελευθέριε σοφέ, καθαιρέτα του Σατάν,
διο μή παύση πρεσβεύων,
υπέρ των πίστει τιμώντων,
την μακαρίαν σου άθλησιν».

Πηγή: www.xfe.gr

Από τη σελίδα http://athos.edo.gr/modules.php?name=Ne ... le&sid=583

Χρόνια καλά κι ευλογημένα στους Ελευθέριους, στις Ελευθερίες και στις Ανθούλες!!!

[eleimon]

Χρονια πολλα κι ευλογημενα σε οσους κ οσες γιορταζουν κι απο μενα!!!!

[angieholi]

15_dec_eleutherius_anthia.jpg

Σήμερα, η Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη του αγίου Ιερομάρτυρα Ελευθερίου και είναι προς όφελος όλων να θυμηθούμε τη ζωή και το μαρτύριό του.

Ο Άγιος Ιερομάρτυς Ελευθέριος γεννήθηκε στην Ρώμη κατά τον 2ον αιώνα μ.χ. από ευγενείς γονείς. Η μητέρα του, Ανθία, είχε διδαχθεί την χριστιανική πίστη από τους μαθητές του Αποστ. Παύλου. Ο πατέρας του αγίου διετέλεσε ύπατος της Ρώμης, αλλά έζησε λίγο καιρό μετά την γέννησή του. Η Ανθία εμπιστεύθηκε τον Ελευθέριο στον αρχιερέα της Ρώμης για να του διδάξει τα ιερά γράμματα. Ο νεαρός Ελευθέριος διακρινόταν για το ήθος, την ευταξία, την κοσμιότητα και για πολλές άλλες αρετές και χειροτονείται σε ηλικία μόλις 15 ετών Διάκονος. Στα 17 του χρόνια χειροτονείται Πρεσβύτερος και σε ηλικία 20 χρόνων προχειρίζεται σε Επίσκοπο. Ο άγιος παρά το νεαρό της ηλικίας του ήτο τόσο σοφός και λόγιος, ώστε προσείλκυε με την διδασκαλία τους όλους στην χριστιανική πίστη και ευσέβεια.

Ο δε Διάβολος, που φθονεί την σωτηρία των ανθρώπων σήκωσε διωγμό κατά της Εκκλησίας. Όλοι οι Χριστιανοί διώκοντο, αλλά ο βασιλιάς ζητούσε να θανατώσει τον Ελευθέριο σαν αίτιον της ευσεβείας. Έστειλε λοιπόν τον στρατηλάτη Φήλικα για να τον συλλάβει και με πλήθος στρατιωτών περιεκύκλωσε τον ναό μέσα στον οποίο δίδαξε ο άγιος. Ο Φήλιξ μπήκε στον ναό σαν άγριο θηρίο, αλλά μόλις αντίκρισε τον άγιο και άκουσε την διδασκαλία του, θαύμασε και αντί διώκτου γίνεται μαθητής και πιστεύει στον Χριστό. Ο άγιος αφού τον κατήχησε, τον συνεβούλευσε να τον υπάγει στον βασιλέα, για να μη χάσει το στεφάνι του Μαρτυρίου. Στο δρόμο όπως παιρνούσαν από μια βρύση ζήτησε ο Φήλιξ να βαπτισθεί.

Όταν έφθασαν στην Ρώμη ο άγιος παρουσιάσθηκε μπροστά στο δικαστήριο. Ο Βασιλεύς βλέποντας τον άγιο πόσο νέος και ωραίος ήτο προσπάθησε με κολακευτικά λόγια και υποσχέσεις για να θυσιάσει στα είδωλα. Ο άγιος με θαρραλαίο φρόνημα ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό, ούτε τις τιμές, ούτε και τα φοβερά βασανιστήρια έλαβε υπ’ όψη του. Όταν έβλεπε ο βασιλεύς τον άγιο να μένει σταθερός στην πίστη του, θύμωσε και διατάσσει να πυρώσουν χάλκινο κρεβάτι και από κάτω έχουν αναμένα κάρβουνα. Επάνω σ’αυτό το πυρακτωμένο κρεβάτι ξάπλωσαν τον άγιο έως ότου ψηθεί τελείως. Οταν έρριψαν τον άγιο σ’ αυτό το βασανιστήριο, ο Θεός προστάτευσε τον δούλο του και έμεινε ο μάρτυς αβλαβής και δροσιζόμενος.

Μετά από πολλή ώρα ο βασιλιάς νομίζοντας ότι πέθανε ο μάρτυς διέταξε να κατεβάσουν το σώμα του. Ο δε άγιος πήδηξε όρθιος και χωρίς να έχει καμία πληγή, έψελνε στον Θεό. Στην νέα ομολογία του αγίου Ελευθερίου ο βασιλεύς διέταξε να τον δέσουν επάνω σε πυρακτωμένη σχάρα και να ρίχνουν λάδι για να ανάψουν την φλόγα περισσότερο. Η Χάρη όμως του Θεού προστάτευσε τον μάρτυρα, η φλόγα έσβυσε και η σχάρα ψυχράθηκε, ο δε άγιος δροσίζετο και προστατεύετο. Ο τύραννος θύμωνε όλο και περισσότερο και διατάζει να βάλουν λίπος, κερί και πίσσα σε καζάνι και αφού το βράσουν να ρίξουν μέσα τον μάρτυρα, αλλά και πάλι ο άγιος έμεινε αβλαβής.

Τότε παραδίδεται στον έπαρχο της Ρώμης, Κορέμωνα, ο οποίος διδάχθηκε την χριστιανική πίστη από τον Φήλικα, αλλά δεν βαπτίζετο. Την ώρα που ο Κορέμων ετοίμαζε νέα βασανιστήρια για τον άγιο, αυτός προσηύχετο στον Κύριο για την σωτηρία των βασανιστών του. Ο Κύριος που φωτίζει τις καρδιές και τις σκέψεις των ανθρώπων έστειλε την Χάρη του και άλλαξε την γνώμη του επάρχου και σαν να ήτο άλλος στράφηκε προς τον βασιλέα και τον ήλεγξε για την παρανομία του. Ο δε βασιλεύς απορούσε, όταν άκουσε τόσα ανέλπιστα, διέταξε να τον βάλουν μέσα στον φούρνο που ο ίδιος ετοίμασε για τον άγιο. Ο Κορέμων αφού ζήτησε την ευλογία του αγίου μπήκε μέσα στον κλίβανο με προθυμία και πίστη. Με τη Χάρη του Χριστού έμεινε αβλαβής και υμνολόγει τον Κύριο. Ο βασιλεύς τότε διέταξε και τον αποκεφάλισαν, με αυτό τον τρόπο κέρδισε την αιώνιο ζωή.

Αφού φόνευσε τον άγιο Κορέμων, διέταξε ο τύραννος να βάλλουν τον άγιο Ελευθέριο μέσα στον φούρνο, αλλά αμέσως έσβυσε η φωτιά, τα σιδερένια μαχαίρια λίγησαν ευλαβούμενα τις σάρκες του Μάρτυρος. Ο άγιος φυλακίζεται και αφήνεται να πεθάνει της πείνας. Ο Θεός όμως, όπως έτρεφε τον Ηλίαν, αυτός έστειλε τροφή στον μάρτυρά του με περιστέρι. Ο τύραννος δαιμονίζετο περισσότερο και διέταξε να δέσουν τον άγιο σε άγρια άλογα για να τον σέρνουν επάνω στις κοφτερές πέτρες, ώστε να κατακόπτονται οι σάρκες του και με αυτό το μαρτύριο να ξεψυχήσει.

Άγγελος Κυρίου όμως μετέβαλεν τα άγρια άλογα σε ήρεμα και ελεθέρωσε τον Μάρτυρα. Ο άγιος οδηγήθηκε υπό του αγγέλου στο κοντινό βουνό και την ώρα που προσηύχετο μαζεύθηκαν οι αρκούδες, τα λεοντάρια και άλλα άγρια ζώα και τον περιεκύκλωσαν. Αυτά όλα τα πληροφορήθηκε ο βασιλιάς από κυνηγούς που είδαν αυτό το θαυμάσιο θέαμα. Διέταξε στρατιώτες να συλλάβουν τον μάρτυρα. Τα δε θηρία βλέποντας τους στρατιώτες που θέλησαν να συλλάβουν τον άγιο ώρμησαν με θυμό εναντίον των, αλλ’ ο άγιος αμέσως προσέταξε να μην βλάψουν κανένα.

Στο δρόμο της επιστροφής δίδαξε τους στρατιώτες την χριστιανική πίστη και πολλοί απ’ αυτούς πίστευσαν στον Χριστό. Όταν έφθασαν στην Ρώμη τέλεσε ο βασιλεύς πανήγυρη για να συγκεντρωθούν πολλοί και να δούν τον θάνατο του αγίου. Μέσα στο στάδιο βρισκόμενος ο άγιος άφησαν μία λέαινα που βλέποντας το θήμα της ώρμησε, με ορμή κατ’ επάνω του. Μόλις όμως πλησίασε έλειχε τα πόδια του αγίου. Ο βασιλεύς διέταξε να φέρουν αρσενικό λεοντάρι, που αφού πλησίασε τον άγιο, έγινε πιο ήρεμο από το θηλυκό. Οι παρευρισκόμενοι βλέποντες τέτοιο θέαμα φώναξαν: «Μέγας ο Θεός των Χριστιανών»! Ο Παράνομος τύραννος βλέποντας, ότι ο άγιος δεν βλάπτετε με τίποτα απελπίσθηκε τελείως. Διέταξε να αποκεφαλίσουν τον μάρτυρα. Η μητέρα του αγίου, αφού αγκάλιασε το σώμα του παιδιού της, τον καταφιλούσε και τον μακάριζε. Τότε οι δήμιοι θανάτωσαν και αυτήν.

Ολόκληρο το κείμενο:
http://vatopaidi.wordpress.com/2009/12/ ... more-24460

[aposal]

Χρόνια αρεστά στον Θεό εύχομαι σε όλους όσους γιορτάζουν σήμερα! Την ευλογία του Αγίου να έχετε πάντοτε στη ζωή σας!
Από τα μέλη μας, το πτωχό (πλην τίμιο) αρχείο μου περιλαμβάνει τους εξής Λευτέρηδες:
1. garoufalakis και
2. lefte
Το αυτί μου πήρε πώς Λευτέρης είναι και ο ester