Ο απόστολος Κάρπος έζησε στα χρόνια του βασιλιά Νέρωνα και συναριθμείται με τους εβδομήκοντα μαθητές του Κυρίου. Επίσης, ήταν συνεργάτης του απ. Παύλου, και απ' ότι μαθαίνουμε από τη Β' προς Τιμόθεον Επιστολή εργάστηκε για τη διάδοση του Ευαγγελίου στην Τρωάδα. Έπειτα έγινε επίσκοπος στη Βάρνα της Θράκης, όπου με την αγία του ζωή και το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος έγινε πνευματικός αστέρας πρώτου μεγέθους και φώτισε με τις θείες διδασκαλίες του όλη της επικράτεια της επισκοπής του. Στο έργο του ο Καρπός υπέστη πολλούς πειρασμούς και θλίψεις, που τις αντιμετώπισε με μεγάλη γενναιότητα και υπομονή. Δε φοβόταν τους πόνους και τις κακοπάθειες, αλλά έμπαινε δυναμικά στη μάχη, χωρίς να υπολογίζει το θυμό και την οργή των τυράννων. Είχε κατασταλάξει μέσα του ο λόγος του Κυρίου, «εφόσον είστε μέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη». Ο δρόμος για την ένωση με τον Κύριο δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά με δοκιμασίες, που με συνεχή αγώνα πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε, σύμφωνα με το άγιο θέλημα Του. Ο Καρπός πέθανε ειρηνικά, φωτίζοντας με το παράδειγμα του πολλούς ανθρώπους.
Η Εκκλησία γιορτάζει τη μνήμη του στις 26 Μαΐου.
Απολυτίκιο
Θείας χάριτος, τη κοινωνία, εκοινώνησας δεσμών τω Παύλω, θεομα-κάριστε Καρπέ απόστολε, και κοινωνούς θείας δόξης ανέδειξας, τους δεξαμένους το φέγγος των λόγων σου. Όθεν πρέσβευε, Χριστώ τω Θεώ πανεύφημε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.