Οσία Ξένη - 24 Ιανουαρίου

[Dimitra79]

Η ΟΣΙΑ ΞΕΝΗ

Όνομαζόταν Εύσεβία, καταγόταν από τη Ρώμη και ήταν "φεμινίστρια" της εποχής της, με την ύγιά, βέβαια, έννοια της λέξης. Πίστευε πώς ή γυναίκα είχε δικαιωμα και καθήκον να μη δέχεται σύζυγο πού θα της ήταν καθημερινό εμπόδιο στην κατά Χριστόν ζωή. Και όπως είπε ό Απ. Παύλος: "Μη γίνεσθε έτεροζυγούντες απίστοις"1. Δηλαδή, μη ' μπαίνετε στον ίδιο ζυγό (γάμο) με ανθρώπους πού δεν έχουν πίστη στό Θεό.

Διότι "το μυστήριον τούτο μέγα εστίν, εγώ δε λέγω εις Χριστόν και εις την έκκλησίαν"2, πού σημαίνει, το μυστήριο αυτό του γάμου είναι μεγάλης σημασίας.

Και το λέω αυτό, αναφερόμενος στην πνευματική ένωση του Χριστού και της Εκκλησίας. ΟΙ γονείς, όμως, της όσίας, είχαν διαφορετική γνώμη και ήθελαν να την παντρέψουν στανικώς, με όποιον αυτοί ήθελαν.

Τότε εκείνη κρυφά φεύγει για την Αλεξάνδρεια. Μετονομάζεται Ξένη και για να χαθούν τα ίχνη της, πηγαίνει στο νησί Κως. Και από εκεί, στα Μύλασσα τής Καριάς. Εκεί, εγκαταστάθηκε με τις δύο υπηρέτριες πού την είχαν συνοδεύσει σε ήσυχαστικά κελιά. Κοντά εκεί, έκτισε μικρό ναό στο όνομα του Άγιου πρωτομάρτυρα Στεφάνου.

Αφού ήλθαν κοντά της και μερικές άλλες μοναχές, έκαναν μια εξαίρετη χριστιανική αδελφότητα. Ή παιδεία της, ή ευγένεια της και ή θερμή της πίστη γρήγορα έφθασαν παντού. Καθημερινά έτρεχαν κοντά της γυναίκες, για να πάρουν συμβουλές και να ζητήσουν τις προσευχές της. Έτσι, μ' αυτόν τον τρόπο ή όσια τις είλκυε στο Χριστό και τίς οδηγούσε στο δρόμο της σωτηρίας.
Β' προς Κορινθίους στ' 14
Προς Έφεσίους ε' 32.




Η Εκκλησία γιορτάζει τη μνήμη της στις 24 Ιανουαρίου.



Απολυτίκιο

Ξένην ήνυσας ζωήν εν κόσμω, ξένην έσχηκας προσηγορίαν, υπεμφαίνουσα τη κλήσει τον τρόπον σου. συ γαρ νυμφίον λιπούσα τον πρόσκαιρον, τω αθανάτω οσίως νενύμφευσαι. Ξένη ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

[Dimitra79]

ΑΓΙΟΙ ΠΟΥ ΤΙΜΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ 24 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ


ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΥΛΟΣ, ΠΑΥΣΙΡΙΟΣ και ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ οι αυτάδελφοι
Έζησαν επί Διοκλητιανού και κατάγονταν από την Κλεοπατρίδα της Αιγύπτου, το τωρινό Σουέζ. ΟΙ δύο πρώτοι ακολούθησαν την αγία ερημική ζωή. Οταν όμως άναψε ό διωγμός επί Διοκλητιανού, συνελήφθησαν από τον έπαρχο Άρειανό και καταδικάστηκαν σε θάνατο. Ό τρίτος αδελφός, ό Θεοδοτίων, είχε πάρει άλλο δρόμο. Παρασύρθηκε από κακούς φίλους και έγινε ληστής. Οταν όμως έμαθε την τύχη των δύο μεγαλύτερων αδελφών του, πήγε να δει το τέλος τους. Τότε ή καρδιά του μαλάκωσε, συγκινήθηκε, μετάνιωσε και ομολόγησε τον εαυτό του χριστιανό, έπιπλήττοντας θαρραλέα τον τύραννο. Εκείνος εξαγριωμένος διέταξε να τον βασανίσουν ανελέητα. Κατόπιν τον αποκεφάλισαν. Τους δύο μεγαλύτερους αδελφούς του, τους έριξαν στα νερά και τους έπνιξαν. Ετσι και τα τρία αδέλφια μαζί, πήραν το αμάραντο στεφάνι της αιώνιας δόξας.


ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΒΑΒΥΛΑΣ ό εν Σικελία και ΑΓΑΠΙΟΣ και ΤΙΜΟΘΕΟΣ οι μαθητές του
Ό Αγιος Ίερομάρτυς Βαβύλας καταγόταν από τη Θεούπολη (την Αντιόχεια πιθανώς), και πήρε από τους γονείς του την ανάλογη χριστιανική ανατροφή. Μετά το θάνατο τους, διαμοίρασε τα πλούτη του ατούς φτωχούς και τα ορφανά, και αποσύρθηκε σε ησυχαστήριο με δύο μαθητές του, τον Αγάπιο και τον Τιμόθεο. 'Εκεί, συμπλήρωσε τίς μελέτες του, και κατάρτησε καλά τους μαθητές του στην αρετή και την πίστη. Μετά από έντονη παράκληση και πίεση, χειροτονήθηκε Ιερέας, με πλήρη συναίσθηση των μεγάλων και Ιερών υποχρεώσεων του. Μετά από καιρό ταξίδεψε στη Ρώμη και κατόπιν στη Σικελία, εργαζόμενος πάντα υπέρ της χριστιανικής θρησκείας. Άλλα ό έκεϊ διοικητής, αφού μάταια προσπάθησε να αποσπάσει αυτόν και τους μαθητές του από τη χριστιανική ομολογία, τους υπέβαλε σε σειρά σκληρών βασανιστηρίων. Οταν δε και αυτά αποδείχτηκαν αδύνατα να κάμψουν τη σταθερότητα των Αγίων, τους κατέσφαξε με μαχαίρια και τα σώματα τους έριξε στη φωτιά. Τα λείψανα τους, όμως, διαφυλάχτηκαν αβλαβή, και χριστιανοί εύσεβείς τα παρέλαβαν και τα έθαψαν με όλη τη χριστιανική τιμή.


Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΟΣ
Πέρασε τη ζωή του στα ερημικά άναχωρητήρια της Φοινίκης, της Συρίας και της Κιλικίας. Περίφημος για την εγκράτεια και την αρετή του, έβλεπε πολλές φορές να έρχονται σ' αυτόν άνδρες μεγάλων αξιωμάτων, πού ωφελούνταν πολύ από τη συνομιλία του. Άλλα και στις πόλεις κατέβαινε, Οταν ήταν ανάγκη να πάρουν ενίσχυση οί χριστιανοί στις γενικές δοκιμασίες τους. Είναι γνωστό το γεγονός, πού ο'ι κάτοικοι της Αντιόχειας συνέτριψαν τους βασιλικούς ανδριάντες επί Μεγάλου Θεοδοσίου και ή πόλη περίμενε με τρομερή αγωνία την απόφαση του αυτοκράτορα, στον οποίο πήγε σαν Ικέτης ό επίσκοπος Φλαβιανός. Ό Χρυσόστομος, ιερέας τότε, έβγαζε τους περίφημους παρηγορητικούς λόγους του, πλήθη δε ερημιτών κατέβηκαν για να δώσουν και αυτοί ηθική ενίσχυση και παρηγοριά. Μεταξύ δε αυτών ήταν και ό Μακεδόνιος, πού πολύ συνετέλεσε στην ενθάρρυνση των φοβισμένων κατοίκων. Τον κόσμο αυτό άφησε ό Μακεδόνιος 70 χρονών. Ό δε θάνατος του θρηνήθηκε από πολλούς.


ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΑΓΙΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ του Πέρσου
Ή άνακομιδή των λειψάνων του Αγίου όσιομάρτυρα Αναστασίου του Πέρσου, έγινε δέκα χρόνια μετά το μαρτυρικό του τέλος. Κατά τους Συναξαριστές, κάποιος επίσκοπος Ρωμαίος πήγε στην Περσία και μετακόμισε αυτά στην Καισαρεία της Παλαιστίνης, τη δε κάρα του μετέφερε στη Ρώμη.


ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ και ΜΑΜΑΣ
Που και πώς μαρτύρησαν δεν γνωρίζουμε. Ισως να είναι αυτοί πού γιορτάζουν την 10η Δεκεμβρίου, Μηνάς ό Καλλικέλαδος και Ερμογένης.


Ο ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΩΝ επίσκοπος Καλπασίου (Καρπασίας)
Τον Φίλωνα, απλό ακόμα διάκονο, εκτίμησε πολύ ό άγιος Έπιφάνιος και τον ανέδειξε επίσκοπο Καλπασίου στην Κύπρο το 401. Κατά δε τον Σουίδα, ό επίσκοπος αυτός έγραψε υπομνήματα στην Πεντάτευχο και στο Άσμα Ασμάτων.


Ο ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΙΠΠΙΚΟΣ ό πρεσβύτερος
Απεβίωσε ειρηνικά.


Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΡΣΙΜΟΣ και τα ΔΥΟ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΙΑ
Μαρτύρησαν δια ξίφους.


Ο ΟΣΙΟΣ ΖΩΣΙΜΑΣ
Ό όσιος Ζωσιμάς, άλλος από τον άββά Ζωσιμά πού βρήκε την όσια Μαρία την Αιγύπτια και γιορτάζει στίς 4 Απριλίου, διακρίθηκε για την λαμπρή μέθοδο πού είχε εφαρμόσει στον εαυτό του εναντίον του θύμου και δίδαξε κατόπιν και στους άλλους. Ή μέθοδος αυτή ήταν να μένει σε απόλυτη σιωπή, όταν θύμωνε. Ετσι ό θυμός έσβηνε από ατροφία, χωρίς να βγάλει φλόγες, και ή οργή κόπαζε εύκολα, όπως ησυχάζει αμέσως ή θάλασσα, από την οποία πέρασε άνεμος στιγμιαίος.

ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΟΥ ΤΑΥΡΟΥ
Ισως των εγκαινίων του ναου του Προδρόμου κοντά στον Ταύρο.


Ο ΑΓΙΟΣ ΦΙΛΗΜΩΝ επίσκοπος Καρπάθου
Ή μνήμη του αναφέρεται στον Πατμιακό Κώδικα 266, χωρίς βιογραφικό υπόμνημα.


Ο ΟΣΙΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΣ ό Έγκλειστος
Αυτός ήταν Κύπριος και γεννήθηκε στη Λευκάρα της επαρχίας Άμαθούντος το 1134. Με τη μεγάλη του ασκητική ζωή, αναδείχτηκε ένας από τους πιο μεγάλους ασκητές της Κύπρου. Έκτισε μάλιστα τη διάσημη Έγκλείστρα, πού σώζεται μέχρι σήμερα, στην οποία μέσα πέρασε όλη σχεδόν τη ζωή του με προσευχή και μελέτη. Επίσης, αναδείχτηκε γλαφυρός συγγραφέας και ασκητής όσιος. Πέθανε ειρηνικά και τάφηκε στη σπηλιά της Έγκλείστρας. (Ή μνήμη του επαναλαμβάνεται και την 12η Απριλίου).


ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Δημητριεύσκη, Τυπικόν Α, 158. Δεν βρίσκουμε άλλο στοιχείο για την περίπτωση αυτή.


Ο ΑΓΙΟΣ ΕΛΛΑΔΙΟΣ ο Κομενταρήσιος
Ή μνήμη του βρίσκεται στον Παρισινό Κώδικα 1578 και στις παλιές εκδόσεις των Μηναίων. Ισως να είναι ό ίδιος με αυτόν της 18ης Ιανουαρίου.


Η ΑΓΙΑ ΧΡΥΣΟΠΛΟΚΗ
Την μάρτυρα αυτή αγνοεί ό Άγιος Νικόδημος στον Συναξαριστή του. Ή μνήμη της αναφέρεται στον Πατμιακό Κώδικα 266 μαζί με αυτή της Θεοδούλης (6λ. 18 Ιανουαρίου). 'Αλλά στίς 24 Ιανουαρίου, την ήμερα αυτή δηλαδή, αναφέρεται στον Κώδικα αυτόν και ή μνήμη Ερμογένους και Φιλήμονος επισκόπου Καρπάθου", για τους οποίους καμιά αναφορά δεν γίνεται από τον Άγιο Νικόδημο στον Συναξαριστή του.


Ο ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ιδρυτής Μονής Φιλόθεου Αγίου Ορους & ΟΙ ΟΣΙΟΙ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ, ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ, ΣΥΜΕΩΝ, ΔΟΜΕΤΙΟΣ, ΔΑΜΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΑΣ (ό Αιτωλός)
Υπήρξε ό πρώτος Ιδρυτής της Μονής Φιλόθεου στο Αγιον "Ορος και έζησε στα τέλη του 10ου αιώνα. Τη μνήμη του γιορτάζουν οι μοναχοί της εν λόγω Μονής, μαζί με τους άλλους οσίους πού έλαμψαν πνευματικά σ' αύτη, όπως μαρτυρεί ή χειρόγραφη Ακολουθία, πού σώζεται στη Μονή. Και έχει ως έξης: "Ακολουθία των οσίων και θεοφόρων Πατέρων Φιλόθεου πρωτίστου δομήτορος της ιεράς ταύτης επωνύμου αυτού Μονής. Θεοδοσίου ηγουμένου ταύτης και μητροπολίτου Τραπεζούντος. Διονυσίου και Συμεώνος ήγησάντων αυτής. Δομετίου του ήσυχαστού και σημειοφόρου. Διαμιανού μαθητού αυτού και όσιομάρτυρος. Και Κοσμά του Ίσαποστόλου και ίερομάρτυρος, εφόρων, προστατών και συνασκητών της Ιεράς ταύτης Μονής". Ή μνήμη δε όλων αυτών είναι άγνωστη ατούς Συναξαριστές.

Ο ΟΣΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ό εν Ολύμπω
Ό όσιος Διονύσιος γεννήθηκε στο χωριό Πλατίνα της Θεσσαλικής επαρχίας Φαναρίου, και ανατράφηκε από παιδί με ευσέβεια από τους γονείς του, Νικόλαο και Θεοδώρα. Τη νεανική του ηλικία πέρασε με σωφροσύνη και καθαρότητα, αγωνιζόμενος να επαναφέρει στο δρόμο του Θεού, όσους νέους έβλεπε να παρασύρονται από τα ρεύματα των παθών. Μετά τον θάνατο των γονέων του πήγε στα μοναστήρια των Μετεώρων και από 'κει στο Άγιον Όρος, όπου χειροτονήθηκε διάκονος και κατόπιν πρεσβύτερος. Έπειτα επισκέφθηκε τα Ιεροσόλυμα και ό εκεί Πατριάρχης, εκτιμώντας τη μεγάλη του αρετή, θέλησε να τον κάνει διάδοχο του. Ό όσιος όμως επέστρεψε στο ησυχαστήριο του, στον Αθω. Ύστερα από καιρό οί κάτοικοι της Βέροιας θέλησαν να τον κάνουν Μητροπολίτη τους. Εκείνος, αποφασισμένος να μη δεχτεί ποτέ αρχιερατικό αξίωμα, έφυγε και έμενε στον Όλυμπο, όπου έκτισε ναό στο όνομα του προφήτη Ηλία. Από εκεί χάριζε πλούσια τη ν αγάπη και την ελεημοσύνη του στους κατοίκους των γύρω περιοχών, και έτσι άγια τελείωσε τη ζωή του.


Άπολυτίκιον. Ηχος α*. Της ερήμου πολίτης.
Του Όλύμπου οικήτωρ Πιερίας αγλάισμα, και της επωνύμου Μονής σου ιερόν περιτείχισμα, έδείχθης Διονύσιε σοφέ, βιώσας ώσπερ Αγγελος εν γη, και παρέχεις την ταχείαν σου άρωγήν, τοις εύλαβώς κραυγάζουσιν δόξα τω δεδωκότι σοι ίσχύν, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.


Μνήμη εγκαινίων ναού άγ. Ζαχαρία στη Μονή της όσίας Δομνίκης


Η ΑΓ. ΞΕΝΙΑ της Πετρουπόλεως. ή θαυματουργός (Ρωσίδα).
Δια Χριστόν σαλή.

Ο ΑΓΙΟΣ CADOC, ηγούμενος (Ουαλός)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αύτοϋ του αγίου της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ό αναγνώστης στό βιβλίο "Οι Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων" του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.



Τα κείμενα του εορτολογίου προέρχονται από το βιβλίο "Αγιολόγιο της Ορθοδοξίας" του κ. Χρήστου Τσολακίδη

[Captain Yiannis]

Θα επανέλθω επί του "Φεμινισμού"

Ταις πρεσβείες της Αγίας , Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ Θεού ελέησον ημάς

[xenia]

Βοηθειά μας η Αγία!!! Αν και γιορτάζω 23 Σεπτεμβρίου, τη νιώσω επίσης σαν προστάτιδά μου την Οσία Ξένη!

[angieholi]

Ἡ Ἁγία Ξένη

Xeni.jpg

Ἡ Ἁγία Ξένη καταγόταν ἀπὸ τὴ Ρώμη καὶ ἀπὸ γενιὰ τιμημένη καὶ εὔπορη. Οἱ γονεῖς της ἐπιθυμοῦσαν νὰ τὴν νυμφεύσουν. Ἐνῶ ὅμως εἶχαν τὰ πάντα ἑτοιμασθεῖ γιὰ τὸν γάμο, ἐκείνη ἐγκατέλειψε τὴ νυφικὴ παστάδα, παίρνοντας μαζί της καὶ δύο πιστές της θεραπαινίδες καὶ διὰ θαλάσσης ἔφθασε στὴν πόλη τῶν Μυλασῶν. Στὰ Μύλασα μᾶλλον πῆγε καὶ ἐγκαταστάθηκε, ὕστερα ἀπὸ συμβουλὴ τοῦ μακαρίου μοναχοῦ Παύλου, ὁ ὁποῖος ἐμφανίστηκε στὴν Ὁσία μετὰ ἀπὸ θεῖο φωτισμό, ὅταν ἐκείνη πέρασε ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια καὶ ἔγινε ὁ πνευματικός της καθοδηγητής.

Στὴν πόλη τῶν Μυλασῶν, ἡ Ὁσία Ξένη ἔκτισε ἱερὸ ναὸ πρὸς τιμὴν τοῦ Πρωτομάρτυρος Στεφάνου. Ἐκεῖ κτίσθηκαν καὶ κελιὰ ὅπου διέμεναν ἡ Ξένη, οἱ δυὸ θεραπαινίδες καὶ λίγες ἄλλες παρθένες.

Ἡ Ὁσία Ξένη, ἀφοῦ διῆλθε τὴν ζωή της θεοφιλῶς καὶ ὁσίως, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη. Ὅταν παρέδωσε τὴν ἁγία της ψυχὴ στὸν Θεό, ἐνῶ ὁ ἥλιος φώτιζε τὴν γῆ, φάνηκε στὸν οὐρανὸ Σταυρός, ποὺ τὸν σχημάτιζαν ἀστέρες. Τὸν οὐράνιο αὐτὸ Σταυρὸ τὸν περιέκλειε χορὸς ἀστέρων, σὰν νὰ ἦταν, καθὼς φαίνεται, στεφάνι τῆς Ὁσίας Ξένης, μὲ τὸ ὁποῖο τὴν ἐπιβράβευε ὁ Θεὸς γιὰ τὶς νηστεῖες της, τὶς ἀγρυπνίες της καὶ τὴν ἁγνότητα τοῦ σώματος καὶ τῆς ψυχῆς.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Ξένην ἤνυσας, ζωὴν ἐν κόσμῳ, ξένην ἔσχηκας, προσηγορίαν, ὑπεμφαίνουσαν τῇ κλήσει τὸν τρόπον σου· σὺ γὰρ νυμφίον λιποῦσα τὸν πρόσκαιρον, τῷ ἀθανάτῳ ὁσίως νενύμφευσαι. Ξένη ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ἐν σοῖ Μῆτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ’ εἰκόνα, λαβοῦσα γὰρ τὸν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καὶ πράττουσα ἐδίδασκες, ὑπερορᾶν μὲν σαρκός, παρέρχεται γάρ, ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτoυ, διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὁσία Ξένη τὸ Πνεῦμά σου.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.
Τὸ σὸν ξενότροπον Ξένη μνημόσυνον, ἐπιτελοῦντες οἱ πόθῳ τιμῶντές σε, ὑμνοῦμεν Χριστὸν τὸν ἐν ἅπασι, σοὶ παρέχοντα ἰσχὺν τῶν ἰάσεων· ὃν πάντοτε δυσώπει, ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.

Μεγαλυνάριον.
Θάλαμον λιποῦσα τὸν νυμφικόν, ξενοτρόπως Μῆτερ, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, ᾧ καὶ νυμφευθεῖσα, τῇ ξένῃ βιωτῇ σου, ὦ Ξένη πανολβία, ἡμῶν μνημόνευε.

http://www.synaxarion.gr/synaxarion/sxs ... 61&lang=gr

********************************************************************************************************************************

Η Οσία Ξένη της Πετρουπόλεως,η δια Χριστόν Σαλή
Αγ. Πετρούπολη Ρωσίας 1730 - 1801
Η μνήμη της εορτάζεται στις 24 Ιανουαρίου

XENH.jpg

Σύντομος βίος της Οσίας:
Η Οσία Ξένη (Γκριγκόριεβνα) καταγόταν από πολύ εύπορη οικογένεια της ανώτερης ρωσικής κοινωνίας. Σε ηλικία 26 ετών, μετά το θάνατο του συζύγου της (συνταγματάρχη του τσαρικού στρατού και πρωτοψάλτη της βασιλικής αυλής), μοίρασε σε πτωχούς τη μεγάλη της περιουσία. Μετά από οκταετή πνευματική προετοιμασία σε ερημητήριο, έζησε την υπόλοιπη ζωή της σε μεγάλη φτώχεια και ταπείνωση, ως ασκήτρια, στους δρόμους της Αγ. Πετρούπολης στο ρωσικό βορρά.

Ήταν εντελώς ακτήμων, χωρίς σπίτι ή υλικά υπάρχοντα παρά μόνο τα λίγα ρούχα που φορούσε (κόκκινη φούστα και το σακάκι του συζύγου της), ίδια χειμώνα-καλοκαίρι, παρά το δριμύτατο ψύχος. Το φαγητό της προερχόταν από την ελεημοσύνη των συμπολιτών της. Την ημέρα περιπλανιόταν στους δρόμους της Αγίας Πετρούπολης εμπαιζόμενη και κακομεταχειριζόμενη από πολλούς. Το βράδυ αποσυρόταν στους αγρούς και εκεί γονατιστή προσευχόταν ως το πρωί.

Ο αυστηρός ασκητικός αγώνας και η ταπείνωσή της είλκυσαν τη Χάρη του Θεού που την προίκισε με προορατικό, διορατικό και θαυματουργικό χάρισμα. Για να αποφύγει τον ανθρώπινο έπαινο και για να κρύψει τον πνευματικό της αγώνα έζησε μέσα στον κόσμο ως «δια Χριστόν σαλή», κάνοντας δηλαδή περίεργα και ανόητα πράγματα που αποφεύγουν οι συνετοί. Παριστάνοντας την τρελή έκρυβε τα πνευματικά της χαρίσματα και προκαλούσε έτσι τη χλεύη και την αποστροφή των άλλων, ασκούμενη στην ταπείνωση.

Αλλά όσο ταπεινωνόταν, τόσο περισσότερο την εξύψωνε ο Θεός. Έτσι, σιγά-σιγά οι συμπολίτες της αναγνώρισαν τα θαυμαστά σημεία που επιτελούσε και παρατήρησαν τα σημάδια αγιότητας που ήταν το υπόστρωμα της φαινομενικά διαταραγμένης ζωής της. Έφτασε μάλιστα σε τέτοιο βαθμό ο σεβασμός και η ευλάβειά τους στην Αγία, ώστε θεωρούσαν την παρουσία της ανάμεσά τους ως ευλογία για την πόλη τους και τη ζωή τους.

Εκοιμήθη το 1801 σε ηλικία 71 ετών και ετάφη στο κοιμητήριο Smolensk της Αγ. Πετρούπολης.

Ο τάφος της αμέσως έγινε τόπος προσκυνήματος. Με τις προσφορές των πιστών χτίστηκε πάνω στον τάφο παρεκκλήσιο, στο οποίο γίνονταν καθημερινά αγρυπνίες με πολύ μεγάλη προσέλευση του λαού.

Στα χρόνια του κρατικού αθεϊσμού σφραγίστηκαν τα παράθυρα και οι πόρτες του παρεκκλησίου. Αυτό όμως δεν εμπόδιζε τον πιστό λαό να προσέρχεται καθημερινά στον κλειστό Ναό και να δέεται στην Οσία Ξένη αιτούμενος τις πρεσβείες και τη βοήθειά της.

Μετά την κατάρρευση του αθεϊσμού και την επίσημη αναγνώριση της αγιότητάς της από την Ι. Σύνοδο του Πατριαρχείου Ρωσίας το 1988, η τιμή και ο σεβασμός του λαού στην Αγία είναι αξιοθαύμαστη.

Καθημερινά περνούν από τον τάφο της να προσκυνήσουν και να προσευχηθούν εκατοντάδες άνθρωποι όλων των ηλικιών.

Πολλά θαύματα, θεραπείες και εμφανίσεις της Αγίας, συμβαίνουν και σήμερα σε εκείνους που εκζητούν τις πρεσβείες της.

ΤΑΙΣ ΑΥΤΗΣ ΑΓΙΑΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΙΣ Ο ΘΕΟΣ ΕΛΕΗΣΟΝ ΚΑΙ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ.

Πηγή: http://anastasiosk.blogspot.com/2010/01 ... st_23.html
Αναδημοσίευση από: http://www.zoiforos.gr/index.php?option ... 6&Itemid=1