Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων,Αγάπην δε μη έχω,γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν και έχω πάσαν την πίστιν,ώστε όρη μεθιστάνειν,Αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί.
Κάθε άνθρωπος που περνάει από τον πλανήτη αυτό, είναι ένα μοναδικό και ανεπανάληπτο γεγονός.
Είναι ένας απ' αυτούς που κάλεσε ο Θεός στη δική Του αιώνια χαρά.
Ένα πρόσωπο, καλεσμένο από το Δημιουργό του, σε αιώνια ευφροσύνη, σε μια αγαπητική σχέση μαζί του χωρίς τέλος.
Πολλοί άνθρωποι όμως, περνούν τη ζωή τους ανέμελα και ξοδεύουν τα λίγα χρόνια τους στη γη, χωρίς να αναζητήσουν και χωρίς να λογαριάσουν τον Πλάστη τους. Κι όταν η κλεψύδρα τής ζωής τους φτάνει στο τέλος της, τα χαμένα χρόνια δεν γυρίζουν.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι άνθρωποι, που σε όλη τους τη ζωή αναζητούν το Θεό.
Θυσιάζουν γι' Αυτόν τα πάντα, και απαντούν στις δοκιμασίες με δοξολογία.
Ναι, κάνουν κι αυτοί λάθη. Και σοβαρά λάθη πολλές φορές. Όμως στο τέλος ο αγώνας τους αποδίδει.
Και όταν ο θάνατος χτυπήσει την πόρτα τους, τον περιμένουν έτοιμοι και στεφανωμένοι με το στεφάνι τής νίκης.
Θεέ μου σ'αγαπώ
Κύριε,Θεέ μου,Νύμφιε της ψυχής μου, λυτρωτή μου.
Μνήσθητί μου εν τη βασιλεία σου
«Χαίροις μετά Θεόν ή Θεός, τα δευτερεία της Τριάδος ή έχουσα»
Εσύ στέκεσαι θλιμμένος
με το βλέμμα σου υγρό
και η σκέψη σου βαρκούλα
τσακισμένη στο γιαλό
μα το δειλινό υφαίνει
χρυσαφιά στον ουρανό.
’κου, η αύρα ψιθυρίζει
στ' αφρισμένο κυματάκι
δες τον άνθρωπο λιγάκι
τον κατά θεό πλασμένο
στην Εδέμ, τον δοξασμένο
πως κατάντησε, τί χάλι
με σκυμμένο το κεφάλι
μακριά απ' τον Θεό
προσπαθεί να ηρεμήσει
μα ο Χριστός είναι η λύση.
Δες γύρω τα ψαροπούλια
πάνω στ' άσπρα βοτσαλάκια
παιχνιδίσματα γελάκια
και στον ουρανό την Πούλια
πως ασημολαμπιρίζει
η σιωπή πως τριγυρίζει
και το γιόμα γαληνεύει
μόνο ο άνθρωπος γυρεύει
τη χαμένη του Ειρήνη
που ο Χριστός μονάχα δίνει.
Εσύ στέκεσαι θλιμμένος
ζωντανός μα πεθαμένος
στο μελί το δειλινό
μα εγώ παρακαλώ
τον Ουράνιο Πατέρα
της αγάπης τον Θεό
και το δάκρυ μου διαμάντι
στη χρυσοβαμμένη Δύση
Πριν ο Ήλιος του να σβήσει
ν' αγκαλιάσεις τον Χριστό.
Κύριε,Θεέ μου,Νύμφιε της ψυχής μου, λυτρωτή μου.
Μνήσθητί μου εν τη βασιλεία σου
«Χαίροις μετά Θεόν ή Θεός, τα δευτερεία της Τριάδος ή έχουσα»
Ποσα χρονια περιμενα Χριστε μου να'ρθεις
και τις νυχτες πως κρυφοκλαιγα.
Σου ζητουσα αγκαλια να με παρεις
για να δεις ποσο ποναγα.
Τις νυχτες το φεγγαρι πονεμενος κοιτουσα
κι ελεγα για σενα ειμαι εδω.
Ζωντας και γω στον κοσμο τουτο
να με δεις, χρόνια τώρα προσπαθώ.
Ωσπου ηρθες Χριστε μου ,στη ζωη μου αστροφεγγια
ηρθες κι αλλαξες τα παντα κι ολα πανε ποιο καλα!
Σ΄εχω μεσα στην καρδια μου, σαν ενα μικρο σταυρο
κι οσο ζω θα μαι δικος σου , ναι το ομολογώ!
Θεέ μου σ'αγαπώ
Στ' ομολογώ, στ' ομολογώ
παντού το όνομα σου να τραγουδώ!
Κύριε,Θεέ μου,Νύμφιε της ψυχής μου, λυτρωτή μου.
Μνήσθητί μου εν τη βασιλεία σου
«Χαίροις μετά Θεόν ή Θεός, τα δευτερεία της Τριάδος ή έχουσα»
