Σηκωνόμαστε την καθιερωμένη ώρα (πλην ενός εξ ημών, που προηγείται πάντοτε στην αφύπνιση) και μεταβαίνουμε στο καθολικό της Ιεράς Μονής. Μετά το πέρας της ακολουθίας πηγαίνουμε στο Αρχονταρίκι για το πρωινό καφέ και λίγα κουλουράκια. Δεν υπάρχει τράπεζα το πρωί. Θα τελεστεί πρώτα η ακολουθία των Ωρών, στις 10:00, μετά η τράπεζα και μετά το λεωφορειάκι της Ι Μονής θα μας πάει στην Δάφνη και θα παραλάβει τους νέους επισκέπτες.
Συμμορφωνόμαστε (όπως πάντοτε) με το πρόγραμμα της Ιεράς Μονής. Ο Διονύσης, ο Ανδρέας κι εγώ πρέπει να τα μαζέψουμε και να φύγουμε γιατί η τρίτη διανυκτέρευσή μας είναι στην Σκήτη του Αγίου Ανδρέα, το επονομαζόμενο και Σεράϊ, στις Καρυές. Οι υπόλοιποι δύο (Νικηφόρος και Βασίλης θα διανυκτερεύσουν πάλι στη Σιμωνόπετρα και αυτή τη φορά θα τους συντροφεύσει ο Σπύρος, που θα έρθει από την ΙΜ Παύλου. Αντίθετα ο έτερος διανυκτερεύσας στην ΙΜ Παύλου, ο Συμεών, θα αποχωρήσει από το ΑΟ επιστρέφοντας στην Αθήνα.
Ζηλεύω τα παιδιά που θα παραμείνουν στη Σιμωνόπετρα! Παρ’ όλο που η ζήλια είναι αντίθετη με τα Χριστιανικά συναισθήματα, ομολογώ ότι δεν θέλω να αποχωρήσω και να πάω στις Καρυές και το Σεράϊ! Δυστυχώς όμως δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλες λύσεις. Εύχομαι τουλάχιστον το λεωφορειάκι της Μονής να έχει χώρο για εμάς τους τρεις ταλαίπωρους.
Τελικά είχε.
Αργήσαμε όμως να φύγουμε από το Μοναστήρι (11:15) οπότε όταν φτάσαμε στη Δάφνη, γύρω στις 11:40 είχε ήδη φτάσει το ένα φέρυ και ερχόταν και το δεύτερο. Τρέξαμε στα δύο λεωφορεία που περίμεναν να παραλάβουν τον κόσμο και να τον πάνε στις Καρυές. Σε λίγο ένα απίστευτο κύμα προσκυνητών ερχόταν να μπει στα λεωφορεία! Μόλις που το προλάβαμε! Οι προσκυνητές του Σαββατοκύριακου ήταν τελικά πολλοί!
Κάποια στιγμή έφυγε το λεωφορείο. Έκανε μια στάση ακριβώς μπροστά από τον Άγιο Ανδρέα για να κατέβουμε όσοι είχαμε προορισμό την συγκεκριμένη Σκήτη. Μαζί μ’ εμάς σηκώθηκε προς επιβίβαση και πολύς κόσμος. Αφού αποβιβαστήκαμε κατευθυνθήκαμε στο χώρο των αποσκευών του λεωφορείου για να βρούμε τα μπαγκάζια μας. Δεν ήσαν βέβαια εκεί που τα είχαμε αρχικά τοποθετήσει, γιατί στη συνέχεια ήρθε το μεγάλο κύμα (προσκυνητών) που σάρωσε τα πάντα στο διάβα του! Τα βρήκαμε όμως και συνεχίσαμε.
Σκήτη Αγίου Ανδρέα στις Καρυές (Σεράϊ)
Σκήτη Αγίου Ανδρέα στις Καρυές (Σεράϊ) - Άνω τμήμα της πρόσοψης
Σκήτη Αγίου Ανδρέα στις Καρυές (Σεράϊ) - Άποψη από την πλευρά των Καρυών
Όταν μπήκαμε στο Αρχονταρίκι πάθαμε ένα shock! Το Αρχονταρίκι βρίσκεται στον πρώτο όροφο και οι προσκυνητές ήταν τόσοι πολλοί που δεν χοράγαμε όλοι καθιστοί και ένας αρκετά μεγάλος αριθμός προσκυνητών παρέμενε όρθιος, ακόμη και σστη σκάλα! Η Σκήτη, σκέφτηκα, ακολουθεί την πολιτική που ακολουθεί και η Ιερά Μονή στην οποία ανήκει, δηλαδή η ΙΜ Βατοπαιδίου, η οποία δέχεται πάντα πολλούς προσκυνητές.
Μέχρι να μας γράψουν στο βιβλίο επισκεπτών και να δουν τα διαμονητήριά μας (πάλι καλά που δεν είπαν τίποτε για τι ειδικό διαμονητήριο από την ΙΜ Καρακάλλου) δοκιμάσαμε από δύο φορές το εκλεκτό τσιπουράκι και το λουκουμάκι - τριαντάφυλλο. Στην αναμονή ήσαν και 20 Σέρβοι που είχαν έρθει ως παρέα.
Η κατάσταση των κτιριακών συγκροτημάτων της Σκήτης δεν είχε ΚΑΜΙΑ σχέση με τα προηγούμενα δύο Μοναστήρια. Ήταν, όπως και πριν από δύο χρόνια, σε επίπεδο κάτω του μετρίου. Σε λίγο ένας μοναχός ανέλαβε να μας οδηγήσει στα δωμάτιά μας. Τελικά δεν ήσαν στο ίδιο κτίριο (όπως συνέβη πρόπερσι) , αλλά σε ένα κτίριο κοντά στην πύλη και απέναντι από την έκθεση.
Παρ’ όλη την αλλαγή κτιρίου δεν άλλαξε το επίπεδο διαβίωσης! Όταν φτάσαμε στο κτίριο όπου θα κοιμόμασταν το βράδυ πάθαμε αρχικά ένα ελαφρύ black-out, αντικρίζοντας τον διάδρομο που ήταν γεμάτος από ράντζα! Στο μυαλό μας ήρθαν σκηνές από την περίοδο του πολέμου και την κατάσταση των Ελληνικών νοσοκομείων! Ήταν άδεια βέβαια τα ράντζα, αλλά ωστόσο ήσαν εκεί.
Σκήτη Αγίου Ανδρέα στις Καρυές (Σεράϊ) - Τι μου θυμίζει ο χώρος...
οπότε δεν πρέπει να παρεξηγείς τα γέλια μου...... μάλλον για ....χιούμορ το πήγαινα !!! 