Σκέψεις περί ομολογίας Χριστού.

Γενικά Πνευματικά Θέματα

Συντονιστές: konstantinoupolitis, Συντονιστές

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
ΜΙΧΣ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 5035
Εγγραφή: Πέμ Φεβ 23, 2012 9:24 am

Re: Σκέψεις περί ομολογίας Χριστού.

Δημοσίευση από ΜΙΧΣ »

Ελένη σ' αγαπώ ως αδερφή μου εν Κυρίω πραγματικά στο λέω αυτό και νομίζω ότι το έχεις νιώσει. Θα συμφωνήσω όμως με τον Διονύση. Οταν γράφεις, βγαίνει λίγο αρνητικό το όλο συναίσθημά σου, όχι σε μένα γιατί εγώ μόνο αγάπη έχω εισπράξει και σε χιλιοευχαριστώ! Αν θέλεις, γράψε 1. 2. 3... όσα επιθυμείς να βρεις απάντηση, και σου υπόσχομαι ότι θα βάλω τα δυνατά μου να βρω εν καιρώ, απαντήσεις ή και ηχητικά αρχεία από άγιους γέροντες που έχουν απαντήσει σε όσα ζητήματα έχεις ανάγκη να βρεις απάντηση. Και αν όχι εγώ, εύχομαι όποιο άλλο αδέρφι μας μπορεί να το κάνει. Ολοι θα βοηθούσουμε. Οσο μπορούμε, όλοι μαζί. Το ένα χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο το πρόσωπο. Ας κάνουμε υπομονή, ας χαλιναγωγούμε λίγο τον παρορμητισμό μας και τον υπέρμετρο εγωισμό που όλοι έχουμε... Υπάρχει πολλή αγάπη εδώ μέσα. Να είσαι σίγουρη γι αυτό πολυαγαπημένη μου Εν Χριστώ Αδερφή! :8
+Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον, Τριάς Αγία, δόξα σοι.
vasilisalt
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6173
Εγγραφή: Παρ Ιουν 19, 2009 12:19 pm

Re: Σκέψεις περί ομολογίας Χριστού.

Δημοσίευση από vasilisalt »

Θέλω να πω δυο πραγματάκια.
Εμείς που διαβάζουμε δεν είμαστε ζώα.
Καταλαβαίνουμε τι θέλει να πει ο καθένας.
Δεν έχουμε εκπομπή στη τηλεόραση ούτε ντιμπέητ.
Ο καθενας βγάζει τα συμπεράσματά του.

Δεν χρειάζεται απαντήσεις επί απαντήσεων.

Ο Διονύσης δεν κατάλαβε τι εννοούσε η Ελένη για το Χριστό και τα παιδάκια!
Νομίζω οι περισσότεροι το κατάλαβαν... Η Ελένη ήταν σαφής
Προσβολή πάντως δεν είναι.
ΕΧΕΙ ΜΕΓΑ ΔΙΚΙΟ η Ελένη όταν μιλάει για την κατάσταση του καθενός.
Δεν μπορεί να έχεις οικογένεια με 5 παιδιά, να παρατάς τα παιδιά σου στο δρόμο και να τρέχεις στο θέατρο απ εξω να σπας βιτρίνες
για ομολογία Χριστού!. Είσαι τουλάχιστον νούμερο.
Τόσο απλό.

Το ότι ο Διονύσης ώρες ώρες ΄΄κουνάει το δάκτυλο΄΄ δεν σημαίνει ότι το κουνάει το φόρουμ!
Άβαταρ μέλους
dionysisgr
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 4278
Εγγραφή: Τρί Φεβ 12, 2008 6:00 am
Τοποθεσία: Νικαια

Re: Σκέψεις περί ομολογίας Χριστού.

Δημοσίευση από dionysisgr »

Σμαρω, εχουμε εκει εξω,
ηδη πολυ περισσοτερους λογους,
και θα εχουμε λιαν συντομως ακομα περισσοτερους,
ωστε να θλιβομαστε και να βαζουμε :( ,

Πιστεψε με. Οποτε κρατα τα :( , για αργοτερα, και για πιο σοβαρες καταστασεις,
απο τις τυχον παρεξηγησεις σε ενα φορουμ.

Που δεν ειναι παρεξηγησεις για μενα, ουτε εχω.. χρεωστουμενα και προσωπικα με τον καθενα,
απλως ζητω καθαρη σταση, για να ξερω με ποιον/α μιλαω.

Σε ποιον δεν ειναι αυτονοητο, και αναγκαιο αυτο, σε οποιαδηποτε σχεση του,
φυσικη η ηλεκτρονικη; Σε ολους νομιζω.

Θα περασουμε δυσκολα, ενεκεν των αμαρτιων μας,
οποτε τα πασης φυσεως χαϊδεματα, και τα χουχουλιασματα,
μονο κακο κανουν.

Εγω προσωπικα ποτε μου, δεν τα χωνεψα.
Κανουν τον ανθρωπο μαλθακο, και ηττοπαθη.

Και ο Κυριος δεν μας θελει ετσι.

Αντιθετως ετσι μας θελει ο αλλος,
για να μας σκουπισει μια ωρα αρχιτερα..
"ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. ᾿Αμήν."
vasilisalt
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6173
Εγγραφή: Παρ Ιουν 19, 2009 12:19 pm

Re: Σκέψεις περί ομολογίας Χριστού.

Δημοσίευση από vasilisalt »

Ναι ρε φίλε Διονύση αλλά οι περισσότεροι που μπαίνουν εδώ,
πέρα από γνώση θέλουν και λίγο χάιδεμα και μια καλή κουβέντα.
Αυτή είναι η ζωή.
Αλλοι θέλουν το ένα, άλλοι θέλουν το άλλο, οι περισσότεροι και τα δύο.
Θυμήσου αυτό που διάβασα στο βιβλίο που μου πρότεινες για το γ. Πορφύριο.
Στην αρχή ήταν πολύ σκληρός εξομολόγος.
Με το καιρό κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και μαλάκωσε.
Άβαταρ μέλους
Ελένη
Βασικός Αποστολέας
Βασικός Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 93
Εγγραφή: Τετ Σεπ 26, 2012 12:13 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Re: Σκέψεις περί ομολογίας Χριστού.

Δημοσίευση από Ελένη »

Αδελφέ μου Διονύση, θα προσπαθήσω να σου απαντήσω... Να ξεκινήσουμε πρώτα από τη βλασφήμια μου.... Η πρόθεσή μου ήταν να πω ότι ο Ιησούς που δεν είχε παιδάκια και που δεν είχε μόνο ανθρώπινη φύση αισθάνθηκε να πει να μη πιει το ποτήρι τούτο... Πόσο μάλλον ένας σκέτος άνθρωπος και όχι Θεάνθρωπος, με παιδάκια θα μπορούσε να αισθάνεται... Αν είναι βλασφήμια ακόμα και έτσι, γιατί καμιά φορά το σκεφτόμαστε κάπως και θεωρούμε ότι είναι σωστό αλλά δεν είναι, τότε ζητώ δημόσια συγνώμη και από το Θεό και από σένα που σε σκανδάλισα και από τα υπόλοιπα αδέλφια μου που επίσης μπορεί να σκανδάλισα... Όταν δε πάω να εξομολογηθώ θα ζητήσω συγχώρεση και για αυτό...

Αδελφέ μου Διονύση, μου μιλάς για δασκαλίκι.... Έχεις δίκιο.. Και επειδή ζητώ κατήχηση, βάζω τον εγωισμό μου στην άκρη και ζητώ συγνώμη που προσπάθησα να κάνω την έξυπνη...

Μου γράφεις ότι : Εγωϊσμος και μαρτυριο, δεν συμβιβαζονται, παρα μονο στην σκεψη σου.
Να δεχτώ ότι είναι μόνο στη σκέψη μου... Προφανώς είναι... γιατί μου λείπει η διάκριση...

Εγώ δεν έχω παρέες... Λόγω ιδιοσυγκρασίας αλλά και συνθηκών (όλο με ένα βιβλίο στο χέρι θα είμαι ή θα δουλεύω για πολλά 24ωρα).... Αγαπώ όμως τους ανθρώπους... Και θέλω να έχω φίλους... Και αν δε θέλω να έχω εχθρούς είναι γιατί ακόμα δεν έχω φτάσει στο σημείο να λέω ευλόγησε Θεέ μου τους εχθρούς μου.... Αν ο εγωισμός μου και η συνακόλουθη ευαισθησία μου δεν μου επιτρέπουν να μου αρέσει να έχω εχθρούς ε, το παλεύω.... Ορίστε, κάθομαι και σου μιλάω και δε σου κόβω την καλημέρα γιατί χαρά στο ταγκαλάκι εγώ δε θα δώσω. Ήδη το πως αισθάνομαι του δίνει χαρά αλλά να ορίστε ζυμώνομαι και βιωματικά καταλαβαίνω πράγματα ώστε μετά να τα χρησιμοποιήσω στο δασκαλίκι μου....

Δεν καταλαβαίνω να λέω και να ξελέω και αν ξελέω ζητώ συγνώμη...Όντως γίνεται ακούσια....

Να ξερες πόσο με θλίβεις αδελφέ Διονύσιε και η πλάκα είναι πως δεν καταλαβαίνεις τι κάνεις...ούτε για ποιον ΒΑΘΥΤΕΡΟ λόγο θλίβομαι πίσω από την ταμπέλα της δικής μου ευαισθησίας....
Επείνασα γαρ και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα και εποτίσατέ με, ξένος ήμην και συνηγάγετέ με, γυμνός και περιεβάλετέ με, ησθένησα και επεσκέψασθέ με, εν φυλακή ήμην και ήλθατε πρός με.

Κατά Ματθαίον κε’ 35-37
Άβαταρ μέλους
dionysisgr
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 4278
Εγγραφή: Τρί Φεβ 12, 2008 6:00 am
Τοποθεσία: Νικαια

Re: Σκέψεις περί ομολογίας Χριστού.

Δημοσίευση από dionysisgr »

Βασιλη με στεναχωρεις ιδιαιτερα.

Δικαιωμα σου, αδελφε να μην πας πουθενα,
και δεν μου πεφτει λογος.

Τα εχουμε ξαναπει.

Περαν αυτου.

Εμεις τα "νουμερα", αφησαμε τα παιδακια μας,
και φωναζουμε γιαυτα που μας ετοιμαζουν,
και ναι ειμαστε νουμερα, και για τον Χριστο,
θα γινουμε και αριθμητηρια ολοκληρα και κλοουν,
και καραγκιοζηδες και ονειδος της.. "καλης" και καθως πρεπει κοινωνιας.


Εμεις παμε, και δεν θα απολογηθουμε γιαυτο σε κανεναν.
Το οτι παμε, δεν σημαινει οτι ειμαστε καλυτεροι απο αλλους. Αλλοιμονο.

Αλλα απο την αλλη, ομως δεν ειμαστε και οι "κακοι" και "απλοϊκοι", "φανατικοι" Χριστιανοι,
οπως θελουν να μας παρουσιαζουν οι στριβοντες δια της πλαγιας οδου,
και οι καναπεδατοι τιμητες των παντων και "θεολογοι" της γλυκιας θαλπωρης,
για να μας απομειωσουν και ετσι να αναπαυσουν την συνειδησουλα τους.


Αλλα ετσι εχουμε μαθει, αλλοι να βγαζουν το φιδακι απο την τρυπα,
και μετα ολοι μαζι να λεμε οτι ανηκουμε σε γενος ομολογητων.

Ολοι μας. Αλλα αυτα τελειωνουν, ετσι παραχωρει ο Κυριος, μηπως και σωθει καμμια ψυχη.

Μαζι στην δοξα, χωρια στο κοπανιδι. Ετσι εχουμε μαθει.
Πηγαν οι λιγοι οι "ηλιθιοι". Ετσι ειναι παντα.

Οι γνωστικοι και οι ευσεβεις, καθονται σπιτι,
για να τους την φερουν εκει μεσα, εντος εδρας.

Μπορει να κακοχαρακτηριζομαστε, ακομα και απο "αδελφους" μας, εν Χριστω,
αλλα αυτο μπορουμε, αυτο κανουμε. Θα μας κρινει ο Κυριος αρμοδιως.


Εσεις δεν εχετε δικαιωμα να μας κρινετε.
Θα μας κρινετε οταν κανετε κατι καλυτερο.
Εμεις τοσο νοουμε. Εκει φτανει ο νους μας.

Δεν σπασαμε καμμια βιτρινα, εμεις,
αυτα ειναι ψεμματα στημενα, απο την προπαγανδα,
ειμαστε ησυχοι Ενοριτες απο τον Αγιο Νικολαο Νικαιας,
πανω απο 20 προσωπα,
δεν με ενδιαφερει ποιοι αλλοι, παρατρεχαμενοι ηταν,
δεν θα κοψω εγω τον δρομο σε κανεναν, να φωναξει,
η να κατεβει για τον Χριστο,
ας εχει τα οποια κινητρα θελει,
το βρισκω λιγο εως πολυ φασιστικο και ολοκληρωτικο,
και η ειρωνια ειναι οτι πολλοι το θελουν ετσι,
αλλα λενε τους αλλους.. φασιστες απο πανω.

Οποια δημοκρατια! Να την χαιρομαστε.

Πραγματικα λυπαμαι γιαυτα που μας καταλογιζεις,
μασωντας ακεραια την προπαγανδα που υποτιθεται οτι καταδικαζεις.

Ειδικα εσυ, εχεις αντιληψη οχι την μεση, αλλα πολυ ανωτερη,
και σοκαρομαι, που εχεις τετοια σταση.

Και τον Κυριο μας, Βασιλη, αποσυναγωγο, πλανο, διαβολεμενο,
και οτι αλλο θελεις Τον ειπανε.


Δεν ειχε καλη εικονα, στην κοινωνια. Αντιθετως Αποβλητος ηταν..
Χαλαγε τα "χρηστα ηθη", και την "κοινωνικη ειρηνη".

Δεν μας πειραζει που καποια προπληρωμενα αποβρασματα και πορρωμενες καρδιες απο τον δαιμονα,
υβριζουν και συκοφαντουν χυδαια τον Κυριο μας, την Θεοτοκο μας, και τους Αποστολους και την Λατρεια μας,
οπως δεν διανοηθηκε και δεν τολμησε ποτε κανεις, ουτε ο ιδιος ο διαβολος, αλλα μας πειραζουν ολα τα αλλα...


Δεν ξερω γιατι απο πρωτα ολα, θα παμε στον αγυριστο, περα απο τις αμαρτιες και τα παθη μας.

Για την υποκρισια μας, η για την αδιαφορια μας;

Αλλο τωρα.

Και μιας και αναφεραμε το Ονομα του Κυριου,
και το ατυχεστατο παραδειγμα της Ελενης,
θα μου επιτρεψεις να εχω καταλαβει την ουσια, των νοουμενων απολυτα.

Και φυσικα της απεδωσα μη κακη προθεση, εκ των προτερων,
καθως δεν θελω να σκεφτω οτι το ειπε αλλιως.

Υπαρχει βλασφημια εκουσια και ακουσια,
και οι δυο πρεπει να ελεγχονται.

Οχι οτι μας αρεσει μονο, και μας βολευει.

Και για μενα, εαν τυχει να πω κατι στραβο η αλαζονικο,
για τον Κυριο, γιατι πολλες φορες απο υπερβολικη παρρησια,
λεμε και καμμια μπουρδολογια,
απαιτω να ελεγχθω με σκληρο τροπο.

Τι παει να πει αυτο. Θα χαϊδευουμε αυτια, κατα της αληθειας των πραγματων;

Οχι, απο εμενα τουλαχιστον.
"ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. ᾿Αμήν."
Άβαταρ μέλους
johnge
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 656
Εγγραφή: Τρί Μάιος 25, 2010 7:35 pm
Τοποθεσία: π. Πρόδρομος, Εύβοια

Re: Σκέψεις περί ομολογίας Χριστού.

Δημοσίευση από johnge »

Μια πολύ επίκαιρη ομιλία του γέροντα Παϊσίου:

- Ή παρουσία των Χριστιανών είναι πλέον ομολογία πίστεως. Μπορεί κανείς με την προσευχή να βοηθήσει περισσότερο, αλλά την σιωπή του θα την εκμεταλλευθούν οι άλλοι και θα πουν: «Ό τάδε και ό τάδε δεν διαμαρτυρήθηκαν, επομένως είναι με το μέρος μας· συμφωνούν μαζί μας». Αν δεν αρχίσουν μερικοί να χτυπούν το κακό, να ελέγχουν δηλαδή αυτούς πού σκανδαλίζουν τους πιστούς, θα γίνει μεγαλύτερο κακό.
Έτσι θα τονωθούν λίγο οι πιστοί, άλλα και θα εμποδιστούν λίγο όσοι πολεμούν την Εκκλησία. Ή Εκκλησία δεν είναι δικό τους καΐκι, να κάνουν βόλτες· είναι το σκάφος τού Χριστού.
Αυτοί είναι κατακριτέοι. Το μόνο πού τους ενδιαφέρει είναι να έχουν μεγάλο μισθό, πολυτελές αυτοκίνητο, να τρέχουν στις διασκεδάσεις... Και ύστερα κάνουν νόμο να παντρεύονται με πολιτικό γάμο, νομιμοποιούν τις αμβλώσεις... Τι θα κάνη ό Θεός, άλλο θέμα.
Και με τις βλάσφημες ταινίες πού παρουσιάζουν, θέλουν να γελοιοποιήσουν τον Χριστό. Το κάνουν, για να πουν «αυτός ήταν ο Χριστός, τώρα θα έρθει ό Μεσσίας», και να παρουσιάσουν μετά τον «Μεσσία» τους. Εκεί το πάνε.
- Οι άνθρωποι, Γέροντα, τα πιστεύουν και βλάπτονται!
- Ό βλαµµένος βλάπτεται. Τα πιστεύει, γιατί θέλει να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και να ανάπαυση τον λογισµό του. Με όλα αυτά τα βλάσφηµα πάνε να δικαιολογήσουν ηθικές αταξίες. Το έχουν παρακάνει. Είχαν κάνει µήνυση ότι ή ταινία «Ό τελευταίος πειρασµός»[1] προσβάλλει την θρησκεία και οι εισαγγελείς είπαν. «∆εν είναι τίποτε». Τέτοιες βλασφηµίες δεν ακουστήκαν ποτέ!
Για µας ή διαµαρτυρία για την βλάσφηµη εκείνη ταινία ήταν οµολογία πίστεως. Βέβαια µε όλα αυτά τα βλάσφηµα γίνεται και ένα καλό· χωρίζει ή ήρα από το σιτάρι, κοσκινίζεται ό κόσµος.
- Υπάρχουν, Γέροντα, κάποια θέµατα για τα όποια πρέπει να αµύνεται κανείς, είτε ως άτοµο είτε ως οµάδα, και κάποια για τα όποια δεν πρέπει; Π.χ. εσείς, όταν σας είπαν ότι είστε αιρετικός, απαντήσατε, ενώ σ' άλλες κατηγορίες σιωπήσατε.
- Αυτό το λένε οι Άγιοι Πατέρες [2], δεν είναι ότι το λέω εγώ. Οποιαδήποτε άλλη κατηγορία µε βοηθάει στην πνευµατική ζωή, ενώ το «αιρετικός» µε χωρίζει από τον Χριστό.


Δεν χρειάζεται να προσβάλουμε κανέναν και να μιλάμε σκλήρά. Όχι για να μην τον πικράνουμε αλλά γιατί όπως ο Θεός έδωσα διαφορετικά χαρίσματα στους Αγίους μας, έτσι και σε μας έδωσε διαφορετικούς τρόπους να Τον ομολογούμε. Αρκεί να μην ντραπούμε να το κάνουμε.

Όσο για την συμβολή του πνευματικού στην ομολογία, εννοείται ότι δεν τον παίρνεις να τον ρωτήσεις, ούτε καλείς το 11888 όπως άστοχα ειπώθηκε, αλλά με τη σχέση που χτίζεται, ακολουθείς μια πορεία, ώστε να ομολογήσεις σωστά τον Χριστό.
Άβαταρ μέλους
Ελένη
Βασικός Αποστολέας
Βασικός Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 93
Εγγραφή: Τετ Σεπ 26, 2012 12:13 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Re: Σκέψεις περί ομολογίας Χριστού.

Δημοσίευση από Ελένη »

Γλυκιά μου αδελφή Μαρία σ' ευχαριστώ θερμά για την προσφορά σου και θα το φροντίσω :8 Έτσι όντως μου είναι και εμένα πιο εύκολο :smile:
Επείνασα γαρ και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα και εποτίσατέ με, ξένος ήμην και συνηγάγετέ με, γυμνός και περιεβάλετέ με, ησθένησα και επεσκέψασθέ με, εν φυλακή ήμην και ήλθατε πρός με.

Κατά Ματθαίον κε’ 35-37
Άβαταρ μέλους
dionysisgr
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 4278
Εγγραφή: Τρί Φεβ 12, 2008 6:00 am
Τοποθεσία: Νικαια

Re: Σκέψεις περί ομολογίας Χριστού.

Δημοσίευση από dionysisgr »

Ελενη, φιλος δεν ειναι αυτος που σε κολακευει,
ουτε που γλυφει τα παθη και τις πληγες σου.

Τετοιους φιλους να κανεις, αυτοι ωφελουν,
οι αλλοι μονο καταστρεφουν, κοσμικα και πνευματικα.

Οταν εξω η κοινωνια σου καταστρεφει την ζωη και το μελλον,
και σε προετοιμαζει για αριθμοποιηση και εξουδενωση,
αλλα μιλαει με ωραιο τροπο, και ορθο λογο,
σε πειραζει αληθεια εαν σε ελεγξω εγω, η ο ταδε αδελφος,
με μονο σκοπο την ωφελεια σου;

Πως το βλεπεις; Βριζουμε αυτον που μας κανει εμβολιο γιατι μας τσιμπαει λιγο,
και χαϊδευουμε η αδιαφορουμε γιαυτον που δεν μας ακουμπαει μεν καθολου,
αλλα μας αφηνει να πεθανουμε απο την οποια επιδημια πεσει, ενω γνωριζει;

Tι κακο σου ειπα;

Σου ειπα οτι η κατηχηση γινεται μονο στην Εκκλησια, και δια της Εκκλησιας.
Αυτον ειναι το Ορθοδοξο και διατεταγμενο. Αυτο ειναι εργο της, απο τα πιο σημαντικα.

Δεν καταλαβαινω τι βρηκες στραβο σε αυτο. Ειναι αυτονοητο αυτο. Ολοι το ξερουν.

Εδω γινεται συζητηση, οχι κατηχηση. Οποιος νομιζει ετσι, δεν ξερει τι του γινεται.

Σου ειπα πεντε λογια, χωρις εμπαθεια,
μην βλεπεις εχθρους εκει που δεν υπαρχουν.

Εαν θες κοψε μου την καλημερα, αλλα η αληθεια δεν αλλαζει.

Περι μαρτυριων και οικογενειας..

Και ο Αγιος Δημητριος ο Μυροβλητης,
οικογενεια ειχε,
και ψυχουλα ειχε,
και ο κοσμος του αρεσε.

Δεν ειχαν τασεις.. αυτοκτονιας οι αγιοι,
ουτε μονο εμεις αγαπαμε την ζωη και τον κοσμο.

Aυτο δεν ειναι λιγο εγωϊστικο;

Γιατι σε λιγο ετσι θα τους παρουσιαζουμε, οτι πηγαιναν και γυρευοντας..

Ειμαι σαφης νομιζω.

Οτι αλλο θες εδω ειμαστε.

Και μην ασχολεισαι ολη την ωρα με το ταγκαλακι,
γιατι αυτο θελει απο εσενα. :lol:
"ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. ᾿Αμήν."
vasilisalt
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 6173
Εγγραφή: Παρ Ιουν 19, 2009 12:19 pm

Re: Σκέψεις περί ομολογίας Χριστού.

Δημοσίευση από vasilisalt »

johnge έγραψε: ....
Όσο για την συμβολή του πνευματικού στην ομολογία, εννοείται ότι δεν τον παίρνεις να τον ρωτήσεις, ούτε καλείς το 11888 όπως άστοχα ειπώθηκε, αλλά με τη σχέση που χτίζεται, ακολουθείς μια πορεία, ώστε να ομολογήσεις σωστά τον Χριστό.
Γιάννη συμφωνώ μαζί σου 100%.
Το 11888 ανέφερα ότι δεν είχε σχέση με τα λεγόμενά σου!
Είχε σχέση γενικά με τη σχέση μας με τον πνευματικό.
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Θέματα”