ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΘΑΔΔΑΙΟ.

[fotis]

ΟΤΑΝ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟΝ ΆΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ






Ο Θεός αξίωσε τον αδελφό Τόμισλαβ να συναντήσει τον Ιερομόναχο Ιωάννη (Μαξίμοβιτς), που αργότερα έγινε Επίσκοπος Σαγκάης και μετά Σαν Φρανσίσκο, ο οποίος μετά την κοίμηση του διακηρύχθηκε άγιος. 0 π. Θαδδαίος θυμόταν αργότερα: «Δίδασκε στο Σεμινάριο της Βίτολα, και κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών ερχόταν συχνά στη Μονή Μίλκοβο για να περάσει το καλοκαίρι.

Οικονόμος του μοναστηριού εκείνο τον καιρό ήταν ο π. Πέτρος, που κάποτε είχε διατελέσει κυβερνήτης μιας πολύ μεγάλης περιοχής της αυτοκρατορικής Ρωσίας, μεγαλύτερης ακόμα και από τη Σερβία. Μας ζήτησε να πάμε και να ξεχορταριάσουμε τους κήπους του μοναστηριού. Έτυχε να δουλέψω μαζί με τον Ιερομόναχο Ιωάννη... Εκείνος έβγαζε τα αγριόχορτα από τη μία μεριά του κήπου και εγώ απ' την άλλη. Του έκανα κάποιες ερωτήσεις και μου μίλησε για τους βίους των αγίων, και περάσαμε αρκετή ώρα συζητώντας.


Αλλά ο π. Πέτρος το πρόσεξε και άρχισε να μαλώνει τον π. Ιωάννη. Τι νομίζεις πως κάνεις; Ψυχαγωγείς τον νεαρό δόκιμο από δώ ενώ υπάρχει δουλειά που πρέπει να γίνει;". Και ο π. Ιωάννης απάντησε, "Συγχώρεσε με, μπάτιουσκα, συγχώρεσε με. Θα κάνω τη δουλειά μου!". Ήταν πολύ ευλαβής και έκανε πολλές πνευματικές ασκήσεις. Διάβαζε πολύ τους αγίους Πατέρες και ήξερε πολλά ψυχωφέλιμα πράγματα, ώστε όταν άρχιζε να μιλάει, σταματούσα ότι έκανα, για να τον ακούσω».


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ. ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ.

[fotis]

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ. ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ.



Αν σε κάθε οικογένεια υπήρχε έστω και ένα πρόσωπο που υπηρετούσε τον Θεό με ζήλο, τι αρμονία θα υπήρχε στον κόσμο! Θυμάμαι συχνά την ιστορία κάποιας κοπέλας. Συνήθιζε να έρχεται και να συζητάμε, τότε που ήμουν ακόμα στο Μοναστήρι του Τουμάν. Ήρθε κάποια μέρα στο Μοναστήρι μαζί με ένα οργανωμένο γκρουπ προσκυνητών, και μου διαμαρτυρήθηκε λέγοντας: «Δεν το αντέχω πια! Οι άνθρωποι είναι τόσο αγενείς μεταξύ τους!». Και κατόπιν μου είπε ότι θα κοίταζε να βρει άλλη δουλειά. Την απέτρεψα, λέγοντας ότι ήταν λίγες οι δουλειές εκείνο τον καιρό και τα επίπεδα της ανεργίας υψηλά.

Της είπα να πάψει να πολεμά τους συναδέλφους της στη δουλειά. «Μα δεν μάχομαι κανένα!», απάντησε. Της εξήγησα ότι μολονότι δεν μάχεται κανένα σωματικά, εντούτοις με το να είναι δυσαρεστημένη στη θέση της. διεξάγει πόλεμο εναντίον των συναδέλφων της με τους λογισμούς της. Εκείνη αντέτεινε ότι κάθε άλλη αντίδραση θα υπερέβαινε τα όρια αντοχής του καθενός. «Μα ασφαλώς και τα υπερβαίνει», της είπα, «αλλά δεν μπορείς να το κάνεις μόνη σου. Χρειάζεσαι τη βοήθεια του Θεού. Κανείς δεν γνωρίζει αν προσεύχεσαι ή όχι την ώρα της δουλειάς σου. Κατά συνέπεια, όταν αρχίζουν να σε προσβάλλουν, μην τους αντιγυρίζεις τις προσβολές ούτε με λόγια ούτε με αρνητικές σκέψεις. Προσπάθησε να μην τους προσβάλλεις ούτε καν με τους λογισμούς σου' προσευχήσου στον Θεό να τους στείλει έναν άγγελο ειρήνης. Ζήτησε Του επίσης να μην σε ξεχάσει και σένα.

Αυτό δεν θα μπορέσεις να το κάνεις αμέσως, αλλά αν προσεύχεσαι πάντοτε έτσι, θα δεις πώς θα αλλάξουν τα πράγματα με τον καιρό και πώς θα αλλάξουν επίσης και οι άνθρωποι. Κατ' ουσία, θα αλλάξεις κι εσύ». Εκείνο τον καιρό δεν ήξερα αν επρόκειτο να δώσει βάση στη συμβουλή μου.
Αυτό συνέβη στο μοναστήρι του Τουμάν το 1980. Το 1981 με έστειλαν στο μοναστήρι της Βιτόβνιτσα. Κάποια μέρα στεκόμουν πλάι στην κυδωνιά, όταν είδα ένα γκρουπ προσκυνητών να πλησιάζει. Ήταν κι εκείνη μέσα σ' αυτό το γκρουπ και με πλησίασε για να πάρει ευλογία. Και να τι μου είπε: «Αχ πάτερ!


Δεν είχα ιδέα ότι οι άνθρωποι είναι τόσο καλοί!». Τη ρώτησα αν αναφερόταν στους συναδέλφους της στη δουλειά κι εκείνη μου απάντησε θετικά. «Άλλαξαν τόσο πολύ πάτερ, είναι απίστευτο! Κανείς δεν με προσβάλλει πλέον, και βλέπω και σε μένα επίσης τη διαφορά!». Τη ρώτησα αν είχε ειρηνεύσει με όλους και μου απάντησε ότι υπήρχε ένα πρόσωπο μονάχα με το οποίο δεν μπορούσε να ειρηνεύσει για πολύ καιρό. Κατόπιν, καθώς διάβαζε τα Ευαγγέλια, έφτασε κάποια στιγμή στο σημείο όπου ο Κύριος μάς ζητά να αγαπάμε τους εχθρούς μας. Και τότε είπε στον εαυτό της: «Θα αγαπήσεις αυτό το πρόσωπο είτε το θέλεις είτε όχι, διότι αυτό είναι που μας ζητά ο Κύριος». Και τώρα, ξέρετε, είναι οι δυο τους οι καλύτεροι φίλοι!
Μακάρι να υπήρχε έστω και ένας τέτοιος άνθρωπος σε κάθε επιχείρηση, εργοστάσιο ή γραφείο! Έτσι θα ανοιγόταν ο δρόμος προς την ειρήνη. Μόνο ένας άνθρωπος χρειάζεται, ένας άνθρωπος συνδεδεμένος προσευχητικά με τον Θεό, και θα έχουμε παντού ειρήνη — στην οικογένεια, στη δουλειά, στην κυβέρνηση και παντού. Η παρουσία ενός τέτοιου ανθρώπου είναι που μπορεί να μας ελευθερώσει από ζοφερούς και δυσβάστακτους λογισμούς.



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ. ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ.

[fotis]

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ Η ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΩΜΑ ΜΟΥ.



ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ Η ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΩΜΑ ΜΟΥ..



Εμείς οι άνθρωποι θερίζουμε πάντοτε τους καρπούς των λογισμών και των πόθων μας. Αν οι πόθοι και οι λογισμοί μας είναι μοχθηροί, δεν μπορούμε να αποκομίσουμε καλούς καρπούς. Ολόκληρη η ανθρωπότητα θερίζει τους καρπούς των λογισμών και των πόθων της. 0 Κύριος είπε για τη Δευτέρα Παρουσία Του: «πλην ό υιός τού άνθρωπου ελθών άρα εύρήσει την πίστιν επί της γης;» (Λουκ. 18,8). Να γιατί πρέπει να πασχίσουμε να βελτιώσουμε τον χαρακτήρα μας, όσο είμαστε ακόμα στην παρούσα ζωή — με αυτόν ακριβώς τον χαρακτήρα είναι που θα περάσουμε στην αιώνια ζωή.

Έχουμε την ευκαιρία εδώ να αλλάξουμε προς το καλύτερο, αν μετανοήσουμε για όλες τις κακές μας επιλογές' όταν όμως μια ψυχή περάσει στην αιωνιότητα δεν έχει πια την ικανότητα να προσευχηθεί για τον εαυτό της. Δεν το ήξερα αυτό, αλλά κάποτε είχα την ευκαιρία να νιώσω σαν να ετοιμαζόταν η ψυχή μου να αναχωρήσει από το σώμα μου.
Ένιωσα ότι δεν μπορούσα πλέον να προσευχηθώ για τον εαυτό μου. Προσευχήθηκε ένας μοναχός για μένα, αλλά εγώ δεν μπορούσα: ο καιρός της μετανοίας μου είχε τελειώσει.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ. ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ.

[fotis]

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.



Έχει τεράστια σημασία να υπάρχει κάποιος που να προσεύχεται πραγματικά μέσα στην οικογένεια. Η προσευχή προσελκύει τη Χάρη του Θεού καιτην αισθάνονται όλα τα μέλη της οικογένειας, ακόμα κι εκείνοι των οποίων η καρδιά έχει παγώσει. Πάντα να προσεύχεστε.



Μπορείτε να δείτε και μόνοι σας πώς μπορεί κανείς να δημιουργήσει αρμονία ή δυσαρμονία μέσα σε μια οικογένεια, ανάλογα με το είδος των λογισμών και των ευχών που κάνει. Αν η κεφαλή της οικογένειας είναι φορτωμένη με σκοτούρες και λογισμούς σχετικούς με κάποια δυσκολία, τότε η ειρήνη σε κείνη την οικογένεια διαταράσσεται. Όλα τα μέλη της οικογένειας καταθλίβονται — δεν έχουν ειρήνη και παραμυθία. Η κεφαλή της οικογένειας πρέπει να ακτινοβολεί αγαθότητα προς όλα τα μέλη της οικογένειας του.
Έτσι λειτουργεί η «μηχανή των λογισμών» μας.


Όταν ήμουν νέος δεν ήξερα ότι δεν πρέπει ποτέ να κάνουμε αρνητικούς λογισμούς για τους βιολογικούς ή πνευματικούς μας γονείς. Δεν πρέπει ποτέ να τους πληγώνουμε, ούτε καν στους λογισμούς μας. Εκείνο τον καιρό, δεν ήξερα ότι η προσβολή προς τον άλλο έχει τέτοιες αρνητικές συνέπειες προς όλους μας. Υπέφερα πολύ με το να πληγώνω τον πατέρα μου στους λογισμούς μου, και δεν μπορώ να μετανοήσω επαρκώς γι' αυτό. 0 πατέρας μου ήταν ένας ήσυχος και πράος άνθρωπος, απίστευτα αγαθός προς τον καθένα. Ουδέποτε στη ζωή του αρρώστησε, διότι είχε πάντοτε ειρήνη και τα εσώτερα όργανα του σώματος του λειτουργούσαν χωρίς άγχος. Στοχαζόταν τη ζωή του σαν να ήταν ένα φιλμ. Όταν τον προσέβαλε ενίοτε κάποιος, εκείνος δεν το έπαιρνε, κατάκαρδα — ήταν ήσυχος και πράος άνθρωπος. Θα ήμουν ευτυχής αν είχα κληρονομήσει τον χαρακτήρα του.

Ήρθε κάποτε να με δει ένα κορίτσι. Οι γονείς του ήταν κι οι δύο γιατροί. Ήρθε στη Βιτόβνιτσα και με ρώταγε διάφορα πράγματα. Αγαπούσε πάρα πολύ την οικογένεια της αλλά όχι τη μητέρα της. Όταν τη ρώτησα γιατί, μου απάντησε ότι η μητέρα της πάντοτε ήθελε γιο... Την ικέτεψα να μην κάνει πόλεμο στη μητέρα της, η οποία την εξέθρεψε στη μήτρα της, τη γέννησε και τη μεγάλωσε... Τώρα εκείνο το κορίτσι είναι η μόνη παρηγοριά της μητέρας της στη ζωή. Δύο φορές έφυγε για το μοναστήρι, αλλά ο πατέρας της την έφερε και πάλι πίσω στο σπίτι. Της είπα να μη στενοχωρεί τους γονείς της και να έχει υπομονή, διότι μπορεί κανείς να είναι μοναχός ακόμα και χωρίς ράσα. 0 Κύριος δεν απαιτεί από μας να φοράμε ράσα, απαιτεί να είμαστε αγαθοί και καλοί.

Τιμωρούμε τα παιδιά μας, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχουμε το δικαίωμα να το κάνουμε αυτό.
διότι αποτύχαμε να τους διδάξουμε τον σωστό τρόπο. Μια γυναίκα γιατρός μου έλεγε παλιότερα σε ένα γράμμα της, «Με τον άντρα μου, που είναι επίσης γιατρός, έχουμε ένα γιο. 0 γιος μας έχει ήδη διαλύσει ολοσχερώς τρία αυτοκίνητα — δόξα τω Θεώ παραμένει ζωντανός. Τώρα θέλει να του αγοράσουμε κι άλλο αυτοκίνητο, αλλά δεν έχουμε πλέον τα μέσα. Όταν γυρίζουμε σπίτι από τη δουλειά, προσπαθεί να μας αποσπάσει χρήματα με τη βία. Τι να κάνω για να λύσω αυτό το πρόβλημα;». Της είπα ότι δεν φταίει άλλος κανείς πέρα από τους ίδιους. Είχαν ένα γιο και του έκαναν όλα τα καπρίτσια από την πρώτη του παιδική ηλικία. Όταν ήταν νεότερος, οι απαιτήσεις του ήταν μικρές, αλλά τώρα που μεγάλωσε, το ίδιο έκαναν κι εκείνες. Το μόνο πράγμα που μπορούν τώρα να κάνουν είναι να αφιερώσουν πολλή αγάπη και πολλή φροντίδα στον γιο τους, ώστε να συνέλθει ίσως και να καταλάβει ότι οι γονείς του το μόνο που έχουν στον νου τους είναι το δικό του συμφέρον. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος πέρα από τον τρόπο της αγάπης. Βλέπετε από αυτό το παράδειγμα πόσο μπορούμε να βελτιώσουμε τη ζωή μας και τις ζωές των πλησίον μας με τους λογισμούς μας. Εύχομαι να έχετε επιτυχίες προς αυτή την κατεύθυνση.

Βλέπετε πόσο μεγάλη είναι η δύναμη των βιολογικών αλλά και των πνευματικών γονέων; Πολλές φορές έχω δει να επαληθεύονται οι προβλέψεις των βιολογικών και των πνευματικών γονέων στις ζωές των παιδιών τους.
Κάποτε με άφησε άναυδο το πώς δύο συγκεκριμένοι ευσεβείς γονείς σκότωσαν το παιδί τους με τους λογισμούς τους. 0 μοναχογιός τους ήταν ένα ευσεβές παιδί, που γαλουχήθηκε στην πίστη από μικρό. Ήταν σαν άγγελος και είχε μια απίστευτη καλοσύνη. Κάποτε ήρθε μια κοπέλα από την πόλη του και του ζήτησε τη βοήθεια του. Το ζήτημα είχε ως εξής: εκείνη είχε μείνει έγκυος από κάποιον και ήθελε από τον ευσεβή εκείνο νέο να την παντρευτεί, διότι οι γονείς και τα αδέρφια της ήταν πολύ αυστηροί. Αν άρχιζε να φαίνεται η εγκυμοσύνη της, η μοναδική της λύση θα ήταν να αυτοκτονήσει. Ο νεαρός άνδρας συγκατατέθηκε να προχωρήσουν σ' αυτό τον λευκό γάμο. Συμφώνησαν πως όταν το παιδί θα γεννηθεί και θα μάθει να περπατάει, θα πάρει ο καθένας τον ξεχωριστό του δρόμο. Καθώς όμως η πόλη τους ήταν πολύ μικρή, το όλο ζήτημα έγινε γρήγορα γνωστό, και η μητέρα του νεαρού άνδρα δεν μπορούσε να αντέξει τη ντροπή. 0 πατέρας, από την άλλη πλευρά, είπε ότι δική του ήταν η ζωή (του γιου τους) κι όχι της μητέρας του. Όμως εκείνη δεν άκουγε τίποτα. «Δεν θέλω να τον ξαναδώ στα μάτια μου ζωντανό!», είπε. Κι αυτό ακριβώς συνέβη. Δεν πέρασε πολύς καιρός και ο γιος σκοτώθηκε σε δυστύχημα με τη μοτοσυκλέτα. Αλλόφρων η μητέρα ήρθε σε μένα. «Εσύ η ίδια σκότωσες το γιο σου», της είπα. «Οι λογισμοί ενός ανθρώπου είναι πολύ ισχυροί. Είπες ότι εύχεσαι να μην τον ξαναδείς ζωντανό και αυτό ακριβώς είναι που συνέβη». Κάποιες φορές οι γονείς μας κάνουν λάθος, αλλά για μας τα παιδιά τους, έχουν δίκιο, και πρέπει να τους υπακούσουμε. Τότε θα έχουμε την ευλογία τους.



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ. ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ.

[fotis]

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ- ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΖΩΗΣ- Ο ΠΑΤΕΡΑΣ Η ΝΥΦΗ ΚΑΙ Η ΠΕΘΕΡΑ.



Περί οικογενειακής ζωής


Πριν από οκτώ χρόνια ήρθε σε μένα κάποιος εμφανώς στενοχωρημένος. Τα μάτια του ήταν γεμάτα δάκρυα. «Τι συμβαίνει;», τον ρώτησα. O άνθρωπος αυτός είχε δύο γιους. O ένας απ' αυτούς, φοιτητής ιατρικής, είχε σταματήσει να πηγαίνει στις παραδόσεις των μαθημάτων της σχολής του τα τελευταία δύο χρόνια. Δεν υπήρχε σπίθα χαράς μέσα του — είχε χάσει κάθε διάθεση ζωής. Το παιδί ήταν ολότελα μπερδεμένο. Του είπα να μην ανησυχεί και να αρχίσει να πηγαίνει τον γιο του για τρέξιμο στο βουνό Αβάλα, κοντά στο Βελιγράδι, κάθε μέρα, ειδικά μεσοβδόμαδα, που δεν έχει πολύ κόσμο. Το παιδί ήταν απλώς πολύ κουρασμένο και εξουθενωμένο από όλη την πίεση της σχολής του. 0 πατέρας ρώτησε αν έπρεπε να φέρει το παιδί σε μένα, αλλά του είπα ότι δεν ήταν απαραίτητο. Είπα ότι θα τα ξαναλέγαμε, όταν θα ερχόμουν στο Βελιγράδι.

Συναντηθήκαμε όντως κάποια μέρα, μπροστά στο ναό του Αγίου Γεωργίου στο Βελιγράδι, στο προάστιο του Μπάνοβο Μρντο. Το παιδί ήταν μια χαρά και δεν υπήρχε πάνω του ίχνος από την προηγούμενη κατάπτωση και απάθεια. Το κορμί του χρειαζόταν οξυγόνο, προκειμένου να τραφεί το μυαλό.




Σήμερα το πρωί, μου ήρθε μια γυναίκα με το γιο της. Είχε ξαναέρθει στο παρελθόν, και παραπονιόταν συνεχώς για τη νύφη της. Της είπα: «Η νύφη σου είναι νέα. Δεν καταλαβαίνει ακόμα ότι πρέπει να αγαπά την πεθερά της σαν δική της μάνα. Εσύ όμως είσαι μεγαλύτερη και πρέπει να τα σκέφτεσαι όλα αυτά».

Είναι σχετικά συνηθισμένο σ' αυτό τον κόσμο να αντιπαθούν οι μανάδες τις νύφες τους, ακόμα κι όταν είναι πολύ καλές κοπέλες. Μια πεθερά ίσως να μην το δείχνει, αλλά συνήθως δεν είναι ικανοποιημένη με τη νύφη της. Και η νύφη δεν ξέρει ότι θα πρέπει να προσεύχεται να στείλει ο Κύριος άγγελο-καθοδηγό στα βήματα της πεθεράς της, και στην ίδια να δίνει δύναμη να αγαπά την πεθερά της. Αντιθέτως, αντιδρά στους λογισμούς της πεθεράς της κι έτσι ξεκινά ο πόλεμος.


Βλέπετε, κάθε πραγματικός πόλεμος ξεκινά πρώτα με λογισμούς. Αρχικώς οι άνθρωποι δεν μπορούν να αντέξουν ο ένας τον άλλο' κατόπιν ξεκινούν να καταστρέφουν ο ένας τον άλλο. Εν πάση περιπτώσει, η φτωχή εκείνη γυναίκα δεν μπορούσε να καταλάβει τι προσπαθούσα να της πω. Έβλεπα πόσο πληγωμένη και στενοχωρημένη ήταν, οπότε έπρεπε να καθίσω μαζί της για αρκετή ώρα. Της είπα: «Κάνε μια προσπάθεια, αν μη τι άλλο. Όταν η νύφη σου σου συμπεριφέρεται άσχημα, ζήτα από τον Κύριο να της στείλει έναν άγγελο να την καθοδηγήσει, και ζήτησε Του επίσης να μη ξεχάσει κι εσένα. Ζήτα Του να πάρει από τους ώμους σου αυτό το βάρος, έτσι ώστε να μην έχεις αρνητικούς λογισμούς για τη νύφη σου και όχι μόνο για κείνη αλλά και για κάθε άνθρωπο που σε πρόσβαλε κάποτε. Προσευχήσου να σου δίνει δύναμη να αγαπάς τους πάντες. Και όταν οι σκέψεις σου γίνουν ήσυχες και ειρηνικές, θα δεις πώς θα αλλάξουν τα πράγματα γύρω σου. Θα αλλάξει επίσης και η νύφη σου.


Το ξέρεις ότι στην πραγματικότητα της κάνεις κακό σωματικά, σαν να την χτυπούσες; Το κάνεις αυτό συνεχώς. Δεν χρειάζεται να το κάνεις σωματικά — αρκεί και μόνο που δεν αντέχεις τη σκέψη της. Όταν έτσι έχουν τα πράγματα, δεν υπάρχει ειρήνη στο σπιτικό σου. Κι ούτε κι ο γιος σου —ο άντρας της— είναι ειρηνευμένος. Προσπάθησε να την αγαπήσεις.


Είναι δύσκολο, το ξέρω... Αλλά ξέρεις γιατί δεν τη συμπαθείς;», τη ρώτησα. «Όχι», μου απάντησε. «Λοιπόν, είναι επειδή σου πήρε μακριά τον γιο σου. Δεν είναι πια δικός σου όπως τον καιρό που ήταν μικρό παιδί. Είναι φυσικό για έναν άντρα να προσκολλάται στη γυναίκα του. Η μάνα θέλει ο γιος της να παντρευτεί και να είναι χαρούμενος μέσα στον γάμο του. Αλλά αυτή είναι που υποφέρει περισσότερο μετά τον γάμο.

Τώρα ο γιος είναι προσανατολισμένος προς τη γυναίκα του. Δεν είναι πλέον τόσο προσηλωμένος προς τη μητέρα του. όσο ήταν παλιότερα. Να λοιπόν πότε ξεκινά ο πόλεμος των λογισμών. Μπορείς να πολεμάς σ' αυτό τον πόλεμο για πάντα αλλά στο τέλος θα χάσεις. Προσπάθησε να κάνεις αυτό που σου λέω και θα δεις πόσο γρήγορα θα αλλάξουν τα πράγματα».



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ. ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ.

[fotis]

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΦΩΤΟΣ . ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ.




Περί του πεπτωκότος κόσμου


Δυσκολεύουμε πολύ τον Θεό να μας εμφανιστεί, από τη στιγμή που είμαστε έτσι σαν σπασμένος καθρέφτης, πάνω στα θραύσματα του οποίου αντικατοπτρίζονται και αντανακλούν ακόμα και τα πνευματικά θέματα με εκατοντάδες διαφορετικούς τρόπους. Δεχόμαστε όλοι μόνο όσο μπορούμε να σηκώσουμε και πάντοτε αναλογικά με τον «σπασμένο καθρέφτη», με τον οποίο ερχόμαστε στον κόσμο. 0 Χριστός ήρθε στον κόσμο για να καταστήσει αυτό τον καθρέφτη μας και πάλι ολόκληρο, ώστε να μπορούμε να κάνουμε δεκτή την εικόνα Του μέσα μας. Ασφαλώς, υπάρχουν πολλοί που δεν μπορούν να συλλάβουν την ιδέα του Θεού ή να Τον αποδεχτούν στο κεφάλι τους.

Τα σώματα μας, στην κατάσταση που βρίσκονται τώρα, δεν θα είναι σε θέση να αντέξουν την ένταση του θείου φωτός. Αυτός είναι και ο πιθανός λόγος που πολλοί άγιοι, έχοντας φωτιστεί από το φως του Θεού, έπειτα από μακρά και νικηφόρα μάχη ενάντια σε κάθε είδους πειρασμό, πέρασαν στην αιωνιότητα σε μικρό χρονικό διάστημα από τη μέρα που δέχτηκαν το φως. Η αγαλλίαση τους είναι τεράστια στη Βασιλεία του Θεού, διότι γίνονται ένα με τον Θεό και τις άλλες ευλαβείς ψυχές που τον δοξάζουν.


Ο νους, η καρδιά και το θέλημα είναι συνήθως διαχωρισμένα σε ένα κανονικό άνθρωπο. Αυτή είναι η πιο συνηθισμένη πηγή των προβλημάτων και των δεινών μας. Όμως εκείνοι που θα φωτιστούν από τον Θεό, θα έχουν τον νου, την καρδιά και το θέλημα τους ενωμένα, και το φως που θα τους έχει δοθεί δεν θα είναι μονάχα το ορατό, φυσικό φως που οι ίδιοι ακτινοβολούν, αλλά ένα πολύ βαθύτερο και μονιμότερο εσωτερικό φως, του οποίου ενδιαίτημα θα είναι η καρδιά. Αυτό το φως είναι αγάπη, και μόνο με την αγάπη μπορεί ο άνθρωπος να πλησιάσει τον Θεό, ο οποίος είναι καθαρή αγάπη. Το ταξίδι μας προς τον Θεό και η προκοπή μας εν Αυτώ είναι αιώνια, διότι ο Θεός είναι απερίγραπτος, άφατος και αχώρητος. Ωστόσο, είναι διαμέσου της αγάπης που μπορούμε να Τον πλησιάσουμε.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ. ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ.

[fotis]

ΠΑΤΗΡ ΘΑΔΔΑΙΟΣ "ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ"



Για τούς διαβητικούς

Όποιος έπασχε από διαβήτη
ό άγιος γέροντας τον συμβούλευε
να φτιάχνει τσάι από τα φύλλα της μαύρης μουριάς.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΘΑΔΔΑΙΟΥ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑΣ
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ

[fotis]

ΠΑΤΗΡ ΘΑΔΔΑΙΟΣ " ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΠΝΙΣΤΕΣ"





Για τούς καπνιστές


Όσοι έρχονταν με την ερώτηση πώς να κόψουν το κάπνισμα ό άγιος γέροντας έλεγε ότι πάνω απ' όλα χρειάζεται δυνατή θέληση και αποφασιστικότητα.


Στη συνέχεια θα ήταν καλό, έλεγε, για τρεις μέρες ό καπνιστής να τρώει μόνο μήλα και ρεπάνι (κοφτερό). Αν για τρεις μέρες ό καπνιστής τρώει μόνο μήλα και ρεπάνι θα ξεχάσει για πάντα το κάπνισμα.




ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΘΑΔΔΑΙΟΥ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑΣ
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ

[fotis]

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΘΑΔΔΑΙΟΣ."Ή αγάπη είναι το πιο δυνατό όπλο πού υπάρχει στον κόσμο. Δεν υπάρχει δύναμη και όπλο πού να μπορεί να νικήσει την αγάπη. Όλες οι αρνητικές δυνάμεις φθίνουν μπροστά στην αγάπη."



Ή αγάπη



Ή αγάπη είναι το πιο δυνατό όπλο πού υπάρχει στον κόσμο. Δεν υπάρχει δύναμη και όπλο πού να μπορεί να νικήσει την αγάπη. Όλες οι αρνητικές δυνάμεις φθίνουν μπροστά στην αγάπη.


Οι άγγελοι δεν αιχμαλωτίζονται όπως εμείς πού βρισκόμαστε σέ πτωτική κατάσταση λόγω των υλικών αγαθών. Λόγω των υλικών αγαθών και λόγω των ανθρώπων εμείς και τα πνεύματα πού έπεσαν εγκλωβιζόμαστε, φυλακιζόμαστε. Οι άγγελοι όμως δεν φυλακίζονται.


Τίποτε εδώ στη γη δεν αιχμαλωτίζει τούς αγγέλους και εκείνους τούς ανθρώπους πού ενώθηκαν με όλη την καρδιά τους και με όλη την ύπαρξη τους με τον Κύριο. Τίποτε δεν μπορεί να τούς φυλακίσει, επειδή ή καρδιά τους είναι ελεύθερη. Τέτοιοι άνθρωποι είναι γεμάτοι από την ευλογία του Θεού, είναι ένα με τον Κύριο και διά μέσου του Κυρίου αγαπάνε τούς πάντες και τα πάντα. Οι άνθρωποι πού βρίσκονται σέ τέτοια κατάσταση αισθάνονται πώς όλοι γύρω τους είναι συγγενείς τους, αγαπημένοι τους.

Πιστεύουν πώς όλοι γύρω τους είναι καλοί και όχι πονηροί. Όλους τούς αισθάνονται ως συγγενείς και το μόνο πού τούς ενοχλεί είναι ή σκέψη πώς είναι δυνατό οι σκέψεις κάποιων ανθρώπων να είναι εναντίον της αγάπης. Τούς ενοχλεί πώς είναι δυνατό κάποιοι άνθρωποι να αντιστέκονται απέναντι στο καλό. Αυτό μόνο τούς μπερδεύει.


Ό Θεός είναι αγάπη, και όποιος έχει την καθαρή αγάπη του Χριστού έχει τον Θεό. Ό Κύριος θέλει και εμείς πού είμαστε τα παιδιά Του να έχουμε αυτό το θεϊκό χαρακτηριστικό. Ό Κύριος μας τα έδωσε όλα, αλλά εμείς με δυσκολία αποδεχόμαστε στη ζωή την αλήθεια πώς ή αγάπη είναι τέλεια. Ό Κύριος μας βοηθάει να βρούμε τον δρόμο μας δίνοντας μας την ευλογία και την δύναμη Του. Μόλις το καταλάβουμε μπορούμε να πάμε μαζί Του παντού.


Ό στόχος της ζωής μας πρέπει να είναι ή επιστροφή στην αγκαλιά του Θεού. Ό στόχος της ζωής μας πρέπει να είναι ή απόκτηση της ευλογίας του Αγίου Πνεύματος, ή επιθυμία να μας οδηγεί το Άγιο Πνεύμα! Έτσι θα επιστρέψουμε στην πρότερη κατάσταση μας. Θα ξαναποκτήσουμε την χαρά μας, την ηρεμία μας, την ησυχία μας, δεν θα έχουμε κακία μέσα μας και δεν θα υπάρχει κακία γύρω μας, επειδή οι σκέψεις μας θα είναι συνεχώς θετικές, καλές.



Το κακό δεν δημιουργήθηκε. Το κακό είναι ή κακή χρήση του καλού από τα έλλογα όντα. Τα πνεύματα πού έπεσαν έχουν μόνον ένα κακό: τούς λογισμούς τους. Επειδή τα πνεύματα κάτω από τον ουρανό δεν έχουν σάρκα, για να αμαρτάνουν, αμαρτάνουν με τούς λογισμούς τους. Έτσι και εμείς οι άνθρωποι, πρώτα σφάλουμε με τις σκέψεις μας και στη συνέχεια κάνουμε σαρκικά σφάλματα και προκαλούμε το κακό!


ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΘΑΔΔΑΙΟΥ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑΣ
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ

[fotis]

Η ΕΝΑΝΤΙΩΣΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ. ΠΑΤΗΡ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑΣ



Ερώτηση: Τί σημαίνει να είναι κανείς εναντίον του Αγίου Πνεύματος;


Απάντηση π. Θαδδαίου:


Είναι αμαρτία, το να προσβάλλει κανείς το Άγιο Πνεύμα, ή οποία δεν μπορεί να συγχωρεθεί ούτε σ' αυτόν ούτε στον άλλο κόσμο....


Ή βλασφημία του Αγίου Πνεύματος είναι επιμονή στο να μην μετανιώσει κανείς και εναντίωση στην αλήθεια.


Αυτό σημαίνει να λες συνεχώς σε κάποιον άνθρωπο να μετανιώσει, αλλά αυτός να μην θέλει να μετανιώσει... Ό τέτοιου είδους άνθρωπος πιστεύει πώς δεν είναι αμαρτωλός και συνεχίζει να επιμένει να μην μετανοεί. Αυτός εναντιώνεται στην αλήθεια. Μάταια όλα όσα του λες, μάταια του λες πώς παντού υπάρχει ό Θεός. Μάταια του λες πώς βρίσκεται κοντά μας, ότι είναι Ζωοποιός... Όλα είναι μάταια. Αυτό δεν μπορεί να συγχωρεθεί ούτε σ' αυτό τον κόσμο ούτε στον άλλο, επειδή αυτός ό άνθρωπος δεν θέλει να αλλάξει...


Κάποτε ένας γέροντας πήγε στον Αγ. Αντώνιο και του είπε: «Θέλω από σένα Αντώνιε να μου πεις, αν υπάρχει μετάνοια για μένα».


Και ό Αγ. Αντώνιος του απήντησε: «Εντάξει, εγώ θα προσευχηθώ στον Κύριο, και αν ό Κύριος θελήσει να μου δώσει απάντηση, έλα εσύ σε μια εβδομάδα και εγώ τότε θα σου απαντήσω».


Ό Αγ. Αντώνιος με όλη την καρδιά προσευχόταν στον Κύριο και ό Κύριος του φανερώθηκε και του είπε: «Ξέρεις, εσύ, ποιος ήταν εκείνος ό γέροντας πού ήρθε σέ σένα να σέ ρωτήσει για την μετάνοια;» Ό Αγ. Αντώνιος είπε: «Δεν ξέρω ακόμα Κύριε».

Του λέει τότε ό Κύριος: «Αυτός ό γέροντας ήταν ό ίδιος ό σατανάς». Όταν ξαναήρθε αυτός ό γέροντας του είπε ό Αγ. Αντώνιος: «Τρία χρόνια να στέκεσαι σέ μία θέση, γυρισμένος προς την Ανατολή και συνέχεια να επαναλαμβάνεις: «Θεέ μου, συγχώρησε την δική μου πανάρχαια κακία». Τότε, εκείνος ό γέροντας έφυγε κουτσαίνοντας. Ό Αγ. Αντώνιος είπε στη συνέχεια ότι ό γέροντας ήξερε τί έπρεπε να κάνει αλλά δεν ήθελε να μετανιώσει.




ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΘΑΔΔΑΙΟΥ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑΣ
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ