ΟΣΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ

[fotis]

Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ – Σταχυολογήματα




* Όπου ευρίσκεται ο Θεός, εκεί δεν υπάρχει κακό. Όλα όσα απορρέουν από τον Θεόν, έχουν μέσα τους την ειρήνη και οδηγούν τον άνθρωπο προς την αυτοκατάκριση και ταπείνωση.

[Alexk]

Κάποτε ένας έμπορος επισκέφθηκε μαζί με τον ηγούμενο Αντώνιο, τον άγιο Σεραφείμ τού Σάρωφ.
Τότε πριν προλάβει ο έμπορος να πει έστω και μια κουβέντα, ο άγιος άρχισε να λέει στον έμπορο πως όλες οι ταλαιπωρίες και θλίψεις του ήταν αποτέλεσμα τής γεμάτης πάθη ζωής του.Και τού μίλησε (τού εμπόρου) με τέτοιον τρόπο σαν να γνώριζε με λεπτομέρειες τη ζωή του.Ακούγοντας όλα αυτά ο ηγούμενος Αντώνιος παρατήρησε με θαυμασμό ότι ο Άγιος μπορούσε να βλέπει μέσα στα κατάβαθα τής καρδιάς τού ανθρώπου και το είπε αυτό στον Άγιο. Εκείνος όμως τού απάντησε: «όχι αγαπητέ μου, η καρδιά τού ανθρώπου είναι ανοιχτή μόνον στον Κύριο και Θεό μας. Επειδή όμως ο άνθρωπος αυτός ήρθε σε μένα πιστεύοντας ότι είμαι δούλος τού Θεού, και εγώ, ο Σεραφείμ, θεωρώ τον εαυτό μου επίσης αμαρτωλό δούλο τού Θεού και ότι μού ορίζει ο Θεός εκείνο και λέω. Ετσι την πρώτη σκέψη που εμφανίζεται στην ψυχή μου, αυτήν θεωρώ ως υπόδειξη τού Κυρίου, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗ ΜΟΥ, αλλά μόνο πιστεύοντας ότι αυτό είναι θέλημα τού Θεού, την αναφέρω στον συνομιλητή μου.
Όπως το σίδερο παραδίδεται στο σιδηρουργό, έτσι και εγώ έχω παραδώσει τον εαυτό μου και το θελημά μου στον Κύριό μας. Δεν έχω δικό μου θέλημα, αλλά ότι είναι ευάρεστο στο Θεό αυτό και μεταδίδω».

[fotis]

* «Η πίστις χωρίς των έργων νεκρά εστί» (Ιακώ¬βου 6, 26). Η πραγματική πίστις δεν είναι δυνατόν να υπάρξει χωρίς τα έργα. Όποιος πραγματικά πι¬στεύει, εκείνος οπωσδήποτε θα πράττει και καλά έργα.

[fotis]

* Εάν ο άνθρωπος από αγάπη προς τον Θεόν και χάριν της ενάρετου Ζωής δεν έχει περιττή μέριμνα για τον εαυτό του, πιστεύοντας ότι γι’ αυτόν φροντί¬ζει ο Θεός, αυτή του η εμπιστοσύνη στην Πρόνοια του Θεού είναι και πραγματική και συνετή.

[fotis]

* Όποιος πραγματικά αγαπά τον Θεόν, θεωρεί τον εαυτό του ταξιδιώτη και ξένο στη γη αυτή. Στην επι¬δίωξή του να ενωθεί με τον Θεόν, με το νου και την καρδιά του διαρκώς ατενίζει μόνον Αυτόν.

[fotis]

* Ο άνθρωπος που θα αποφασίσει να ζήσει την εσω¬τερική ζωή, πρώτα απ’ όλα πρέπει να έχει τον φόβο του Θεού που είναι και η αρχή της σοφίας.

[fotis]

* Ο νους του προσεκτικού ανθρώπου ομοιάζει με άγρυπνο φύλακα και φρουρό της εσωτερικής Ιερου¬σαλήμ. Από το ύψος της πνευματικής ζωής βλέπει με το καθαρό του μάτι τα πέριξ και τις εντός της ψυχής του ενάντιες δυνάμεις, σύμφωνα με τα λόγια του Ψαλμωδού: «Και εν τοις εχθροίς μου επείδεν ο οφθαλμός μου» (Ψαλμ. νγ’, 9).

[fotis]

* Ο άνθρωπος με την σάρκα του ομοιάζει με αναμ¬μένο κερί. Το κερί είναι προορισμένο να λιώσει και ο άνθρωπος να πεθάνει. Η ψυχή του όμως είναι αθά¬νατη, γι’ αυτό και η μέριμνά μας πρέπει να στρέφεται περισσότερο για την ψυχή παρά για το σώμα: «Τι γάρ ωφελείται άνθρωπος, εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή; ή τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού» (Ματθ. ιστ’, 26).

[fotis]

* Εάν επιτρέψει ο Κύριος να δοκιμάσει ο άνθρωπος ασθένειες, τότε Εκείνος θα του δώσει και την δύναμη της υπομονής.

[fotis]

* Πρέπει να συνηθίσεις τον νου σου να κολυμβά στον νόμο του Κυρίου, κάτω από την καθοδήγηση του Οποίου να προσαρμόζεις και την ζωήν σου.