Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ο Άγιος Χαράλαμπος ήταν ιερεύς στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας και έζησε επί αυτοκρατορίας του Σεπτιμίου Σεβήρου (193 – 211 μ.Χ.).
Όταν το έτος 198 μ.Χ. ο Σέβηρος εξαπέλυσε απηνή διωγμό κατά των Χριστιανών, ο έπαρχος της Μαγνησίας Λουκιανός, συνέλαβε τον Άγιο και του ζήτησε να αρνηθεί την πίστη του.

Όμως ο Άγιος όχι μόνο δεν το έκανε αυτό, αλλά αντίθετα ομολόγησε στον έπαρχο την προσήλωσή του στον Χριστό και δήλωσε με παρρησία ότι σε οποιοδήποτε βασανιστήριο και να υποβληθεί δεν πρόκειται να αρνηθεί την πίστη της Εκκλησίας. Τότε η σκοτισμένη και σαρκική ψυχή του Λουκιανού επέτεινε την οργή της και διέταξε να αρχίσουν τα φρικώδη βασανιστήρια στο γέροντα ιερέα.
Πρώτα τον γύμνωσαν και ο ίδιος ο Λουκιανός, παίρνοντας το ξίφος του προσπάθησε να πληγώσει το σώμα του Αγίου.
Όμως αποκόπηκαν τα χέρια του και έμειναν κρεμασμένα στο σώμα του Ιερομάρτυρα και μόνο ύστερα από προσευχή του Αγίου συγκολλήθηκαν αυτά πάλι στο σώμα και ο ηγεμόνας κατέστη υγιής.
Βλέποντας αυτό το θαύμα του Αγίου πολλοί από τους δημίους πίστεψαν στον αληθινό Θεό.

Με το ζόφο στο νου και με τη θηριωδία στην καρδιά, ο έπαρχος έδωσε εντολή να διαπομπεύσουν τον Άγιο και να τον σύρουν διά μέσου της πόλεως με χαλινάρι.

Τέλος, διέταξε τον αποκεφαλισμό του Αγίου, ο οποίος με το μαρτύριό του έλαβε το αμαράντινο στέφανο της δόξας σε ηλικία 113 ετών.

Περί των Λειψάνων του Αγίου Χαραλάμπους δεν υπάρχουν συγκεκριμένες μαρτυρίες. Η μοναχή Θεοτέκνη Αγιοστεφανίτισσα στο Συναξάρι του Αγίου Χαραλάμπους (1995 μ.Χ.), καταχωρεί πληροφορίες σχετικά με την τιμία Κάρα του Αγίου, η οποία φυλάσσεται στη Μονή Αγίου Στεφάνου Μετεώρων.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες αυτές, η Κάρα του Αγίου δωρήθηκε στη Μονή από τον Ηγεμόνα της Βλαχίας Βλαδισλάβο, το 1412 – 1413 μ.Χ., μαζί με δύο κτήματα στο Μετόχι Μπουτόϊ.
Για την εποχή και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες βρέθηκε το πολύτιμο αυτό κειμήλιο στη Βλαχία, δεν σώθηκαν πληροφορίες.
Επίσης, τμήματα της τιμίας κάρας του Αγίου Χαραλάμπους φυλάσσονται και στον ομώνυμο προσκυνηματικό ναό της κωμοπόλεως Θεσπιών της Βοιωτίας.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ὡς στύλος ἀκλόνητος, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ
καί λύχνος ἀείφωτος τῆς οἰκουμένης σοφέ,
ἐδείχθης Χαράλαμπες· ἔλαμψας ἐν τῷ κόσμῳ,
διά τοῦ μαρτυρίου, ἔλυσας τῶν εἰδώλων,
τήν σκοτόμαιναν μάκαρ, διό ἐν παρρησίᾳ Χριστῷ,
πρέσβευε σωθῆναι ἡμᾶς.

π. Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24980
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Να θυμάσαι πάντοτε τον Θεό, τον θάνατο, την κρίση, τον παράδεισο, την κόλαση».
Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Έλεγα κι εγώ στον Γέροντα: «Γέροντα, και στην κόλαση να πάω δεν φοβάμαι, αρκεί την ευχή να λέω». Τόση γλυκύτητα, τόση χαρά σου παραδίδει μέσα αυτή η ευχούλα -μικρή είναι, αλλά πόση δύναμη έχει!- οπότε λές, και στην κόλαση να πάω δεν φοβάμαι, θα λέω την ευχή και στην κόλαση. Αυτά δέστε τα, γιατί τα περάσαμε και τα παραδίδομε και σε σας.

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Η προσευχή είναι ένα κτίριο, που συνήθως αφήνουμε τη μια πλευρά του μισοχτισμένη. Είναι η πλευρά της ευχαριστίας. Φροντίζουμε να είναι πλήρεις οι άλλες πλευρές των αιτημάτων μας. Αλλά ξεχνάμε να συμπληρώνουμε την πλευρά των ευχαριστιών που οφείλουμε στο Θεό για όσα καλά – γνωστά ή άγνωστα σε μας – πήραμε από την αγαθότητά Του.

Ας πάρουμε λοιπόν τις πέτρες της καλής μνήμης και το μυστρί της ευγνωμοσύνης και ας συμπληρώσουμε τον τοίχο της Ευχαριστίας. «Ὑπὲρ τῶν φανερῶν καὶ ἀφανῶν εὐεργεσιῶν», που δεχτήκαμε από το Θεό.

www.inak.gr
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

¨ Αιωνία η μνήμη ¨.

Όσο περισσότερο και καλύτερα γνωρίζει ο άνθρωπος την Ορθόδοξη πίστη μας, τόσο περισσότερο την αγαπά. Υπάρχουν πολλά πράγματα και κείμενα τα οποία δεν καταλαβαίνουμε μέσα στην Εκκλησία. Όταν όμως τα γνωρίσουμε εντυπωσιαζόμαστε και γεμίζουμε ψυχικά. Έτσι λοιπόν, αν θα θέλαμε να εξηγήσουμε τη σημασία της φράσης ¨Αιωνία η μνήμη¨, θα λέγαμε ότι σημαίνει: αιώνια να υπάρχει η μνήμη για σένα. Βέβαια, δεν σημαίνει να είναι αιωνία σου η μνήμη στη γη! Διότι πως μπορεί κάτι να είναι αιώνιο στη γη, όπου όλα περνούν βιαστικά και χάνονται;
Δεν ευχόμαστε λοιπόν για έναν εντελώς μηδαμινό πλούτο, όταν ευχόμαστε να μνημονεύεται κάποιος σ’ αυτόν τον κόσμο, ο οποίος και ο ίδιος πλησιάζει στο τέλος του; Αλλά ας πούμε πως το όνομα κάποιου μνημονεύεται στη γη έως το τέλος του χρόνου – τι κερδίζει αυτός απ’ αυτό, εάν η μνήμη του στα ουράνια έχει ξεχαστεί;

Κάποτε, καυχήθηκαν οι μαθητές του Χριστού στον Δάσκαλό τους λέγοντας: «Κύριε, και τα δαιμόνια υποτάσσεται ημίν εν τω ονόματί σου» (Λουκ. 10, 17). Και ο Κύριος τους απάντησε να μην χαίρονται γι’ αυτό αλλά: «Χαίρετε δε ότι τα ονόματα υμών εγράφη εν τοις ουρανοίς» (Λουκ. 10, 20), δηλαδή να χαίρονται επειδή τα ονόματά τους είναι γνωστά και θα μνημονεύονται στην Ουράνιο Βασιλεία.

Στην Αγία Γραφή συχνά λέγεται πως τα ονόματα των δικαίων θα είναι γραμμένα στο βιβλίο των ζωντανών, ενώ τα ονόματα των αμαρτωλών θα σβηστούν και θα ξεχαστούν. Από την ιστορία του πλουσίου και του Λαζάρου βλέπουμε ότι ο Κύριος λέει το όνομα του Λαζάρου με το ολοκάθαρό Του στόμα, αλλά αποσιωπά το όνομα του άδικου πλουσίου. Ο Λάζαρος, σημαίνει, ότι μπήκε στη Βασιλεία των Ουρανών και έλαβε την αιώνια ζωή και την αιώνια μνήμη , ενώ ο αμαρτωλός πλούσιος την έχασε μαζί με το όνομα.

Το σωστό είναι να επιθυμούμε το όνομά μας να μνημονεύεται αιώνια στην αιωνιότητα, στην αιώνια ζωή, στη Βασιλεία του Θεού. Αυτό και είναι το νόημα των λέξεων ¨Αιωνία η μνήμη¨.
Όποιος επιθυμεί αθάνατη μνήμη στην αιωνιότητα, επιθυμεί ευαγγελικό πράγμα. Εάν κάποιος επιθυμεί αθάνατο όνομα στη γη, θέλει ματαιόδοξο πράγμα. Γι’ αυτό και πολλοί οι οποίοι αθόρυβα και χωρίς να τους προσέξουν πέρασαν αυτή τη ζωή, απέκτησαν αθάνατο όνομα σ’ εκείνον τον κόσμο, τον αιώνιο!

Aρχιμ. Σεραφείμ Λεβέντης
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Κάπου εκεί ανάμεσα στον εγωισμό και την αγάπη τυραννιόμαστε.
Εάν θέλεις να πάψεις να τυραννιέσαι πλησιάσε στην αγάπη που θεμελιώνεται με την ταπείνωση· απομακρύνσου από τον εγωισμό σου που θεμελιώνει την θλίψη (κακία) στην ζωή σου.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Εκείνος που εξετάζει την ζωή των άλλων με εμπάθεια ποτέ δεν θα λάβει συγχώρεση για τα δικά του παραπτώματα.

Ιερός Χρυσόστομος
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24980
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Όποιος επιθυμεί να ενωθεί με το Θεό, πρέπει να ντυθεί την ταπείνωση».
Γερ. Σωφρόνιος Σαχάρωφ
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ανάμεσα στην ειλικρίνεια και στην ευγένεια να προτιμάς την ευγένεια. Πολλές φορές η ειλικρίνεια μπορεί να πληγώσει τον άλλον ανεπανόρθωτα.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ο ήλιος χάθηκε. Καντήλια αναμμένα στο τέμπλο και ένα κερί στην εικόνα της Παναγιάς το μόνα φώτα στο μικρό παρεκκλήσι.
-------------------------------
Εκεί, κάθε που βραδιάζει μαζεύονται οι πατέρες να κάνουν το απόδειπνο και τους χαιρετισμούς της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Εκεί, κάθε που βραδιάζει και οι ήχοι κοπάζουν ακούγονται απαλές οι φωνές των μοναχών να απαγγέλουν τα ιερά, ποιητικά λόγια των κειμένων.
Εκεί, κάθε που βραδιάζει και οι μυρωδιές χάνονται και πλέον δεσπόζει η ευωδία του θυμιάματος, ανθίζουν σκιές στα στασίδια, άνθη με κλωνάρια τα κομποσχοίνια τους.
-------------------------------
Θυμάμαι την πρώτη φορά που εισήλθα ως δόκιμος μοναχός στο μικρό παρεκκλήσι που κάνουμε τις καθημερινές ακολουθίες. Ήταν την ώρα του αποδείπνου. Τα μάτια μου ασυνήθιστα γι' αυτό το φωτεινό σκοτάδι των μοναστηριών. Δεν έβλεπα μπροστά μου. Σιγά σιγά η όρασή μου προσαρμόστηκε. Άρχισα να διακρίνω φιγούρες, σκιές στα στασίδια. Άρχισα να βλέπω το πρόσωπο της Παναγίας στην εικόνα του τέμπλου και το πρόσωπο του Κυρίου. Αυτά ξεχώριζαν σαν κάποιος ταλαντούχος σκηνοθέτης να τα φώτιζε.
-------------------------------
Στεκόμουν ακίνητος, όρθιος. Άκουγα τους πατέρες να διαβάζουν, μα το βλέμμα μου ήταν καρφωμένο -θυμάμαι- στην εικόνα του Κυρίου. Ο νούς μου δεν έτρεχε εδώ και εκεί. Ήταν παρών, αντίκρυ του Κυρίου. Σα να βρισκόμουν μέσα σε κάποιο "γεροντικό", σα να άκουγα για πρώτη φορά το απόδειπνο και τους χαιρετισμούς. Πλέον καταλάβαινα τα νοήματα των ψαλμών, των στίχων από τους χαιρετισμούς. Σα να ερχόντουσαν μέσα στην καρδιά μου και γέμιζαν το είναι μου. Όλα πέρνανε ένα νόημα βαθύ. Όλα έμοιαζαν τόσο όμορφα. Τόσα χρόνια πώς ζούσα;
Σα να ξύπνησα από όνειρο, σα να λύθηκαν όλα τα αινίγματα...
Εκεί, στο μικρό αυτό παρεκκλησάκι του Οσίου Γερασίμου του εν Κεφαλληνία ήταν θαρρείς η πρώτη φορά που ήμουν παρών στο απόδειπνο και στους χαιρετισμούς.
-------------------------------
Σαν χθες το θυμάμαι εκείνο το βράδυ...
Έχουν ακολουθήσει πολλά βράδια, πολλά απόδειπνα· εκείνο όμως, το πρώτο απόδειπνο στο μοναστήρι, το θυμάμαι. Ήταν το απόδειπνο που ξημέρωσε μέσα μου μια σταθερή απόφαση για μια άλλη ζωή...

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”