Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Ἀντί ἄλλης Πασχάλιας εὐχῆς θά σᾶς μεταφέρω τά χαρμόσυνα ἀναστάσιμα βιώματα τοῦ μακαριστοῦ γέροντα Πορφυρίου, ὅπως τά ἔζησα μιά Τρίτη Διακαινησίμου στό κελλάκι του.
Μετά τήν καρδιολογική ἐξέταση καί τό συνηθισμένο καρδιογράφημα, μέ παρεκάλεσε νά μή φύγω. Κάθησα στό σκαμνάκι κοντά στό κρεββάτι του. Ἔλαμπε ἀπό χαρά τό πρόσωπό του. Μέ ρώτησε:
– Ξέρεις τό τροπάριο πού λέει «Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν…»;
– Ναί, γέροντα, τό ξέρω.
– Πές το.
Ἄρχισα γρήγορα-γρήγορα:
«Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, Ἅδου τήν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰωνίου, ἀπαρχήν˙ καί σκιρτῶντες ὑμνοῦμεν τόν αἴτιον, τόν μόνον εὐλογητόν τῶν πατέρων Θεόν καί ὑπερένδοξον».
– Τό κατάλαβες;
– Ἀσφαλῶς τό κατάλαβα.

Νόμισα πώς μέ ρωτάει γιά τήν ἑρμηνεία του. Ἔκανε μία ἀπότομη κίνηση τοῦ χεριοῦ του καί μοῦ εἶπε:
– Τίποτε δέν κατάλαβες, βρέ Γιωργάκη! Ἐσύ τό εἶπες σάν βιαστικός ψάλτης… Ἄκου τί φοβερά πράγματα λέει αὐτό τό τροπάριο: Ὁ Χριστός μέ τήν Ἀνάστασή Του δέν μᾶς πέρασε ἀπέναντι ἀπό ἕνα ποτάμι, ἀπό ἕνα ρῆγμα γῆς, ἀπό μιά διώρυγα, ἀπό μιά λίμνη ἤ ἀπό τήν Ἐρυθρά Θάλασσα. Μᾶς πέρασε ἀπέναντι ἀπό ἕνα χάος, ἀπό μία ἄβυσσο, πού ἦταν ἀδύνατο νά τήν περάσει ὁ ἄνθρωπος μόνος. Αἰῶνες περίμενε ὁ κόσμος αὐτό τό Πάσχα, αὐτό τό πέρασμα. Ὁ Χριστός μᾶς πέρασε ἀπό τόν θάνατο στή ζωή. Γι᾽ αὐτό σήμερα «θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, ᾅδου τήν καθαίρεσιν». Χάθηκε ὁ θάνατος. Τό κατάλαβες; Σήμερα γιορτάζουμε τήν «ἀπαρχή» τῆς «ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰωνίου», τῆς ζωῆς κοντά Του.

Μίλαγε μέ ἐνθουσιασμό καί βεβαιότητα. Συγκινήθηκε.
Σιώπησε γιά λίγο καί συνέχισε πιό δυνατά:
– Τώρα δέν ὑπάρχει χάος, θάνατος, νέκρωση, Ἅδης. Τώρα ὅλα εἶναι χαρά, χάρις στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας. Ἀναστήθηκε μαζί Του ἡ ἀνθρώπινη φύση. Τώρα μποροῦμε κι ἐμεῖς νά ἀναστηθοῦμε, νά ζήσουμε αἰώνια κοντά Του… Τί εὐτυχία ἡ Ἀνάσταση!
«Καί σκιρτῶντες ὑμνοῦμεν τόν αἴτιον». Ἒχεις δεῖ τά κατσικάκια τώρα τήν ἄνοιξη νά χοροπηδοῦν πάνω στό γρασίδι; Νά τρῶνε λίγο ἀπό τή μάνα τους καί νά χοροπηδοῦν ξανά; Αὐτό εἶναι τό σκίρτημα, τό χοροπήδημα. Ἔτσι ἔπρεπε κι ἐμεῖς νά χοροπηδοῦμε ἀπό χαρά ἀνείπωτη γιά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας καί τήν δική μας.
Διέκοψε καί πάλι τόν λόγο του. Ἀνέπνεα μιά εὐφρόσυνη ἀτμόσφαιρα. - Μπορῶ νά σοῦ δώσω μιά συμβουλή; συνέχισε. Σέ κάθε θλίψη σου, σέ κάθε ἀποτυχία σου, σέ κάθε πόνο σου, νά συγκεντρώνεσαι μισό λεπτό στόν ἑαυτό σου καί νά λές ἀργά-ἀργά αὐτό τό τροπάριο. Θά βλέπεις ὅτι τό μεγαλύτερο πρᾶγμα στή ζωή σου -καί στή ζωή τοῦ κόσμου ὅλου- ἔγινε. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἡ σωτηρία μας. Καί θα συνειδητοποιεῖς ὅτι ἡ ἀναποδιά πού σοῦ συμβαίνει εἶναι πολύ μικρή γιά νά χαλάσει τήν διάθεσή σου.

Μοῦ ᾽σφιξε τό χέρι, λέγοντας:
- Σοῦ εὔχομαι νά «σκιρτᾶς» ἀπό χαρά, κοιτάζοντας πίσω σου τό χάος ἀπό τό ὁποῖο μᾶς πέρασε ὁ Ἀναστάς Κύριος, «ὁ μόνος εὐλογητός τῶν Πατέρων». Ψάλλε τώρα καί τό «Χριστός Ἀνέστη»…

τοῦ Γεωργίου Παπαζάχου, καρδιολόγου (†)
https://christianvivliografia.wordpress.com/
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Για να περάσεις στη βουλή του Θεού, πρέπει να γίνεις "βουλευτής" του Θεού,

όχι "βουλευτής" του εαυτού σου.

Άγιος Παϊσιος Αγιορείτης
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Η ομορφιά σου δεν βρίσκεται στην τελειότητα μα σε εκείνες τις μικρές καθημερινές ατέλειες του βίου σου. Ούτε η δύναμη κρύβεται στα κατορθώματά σου, μα στις αποτυχίες και τις κολάσεις που μετέτρεψες σε παραδείσους....

π. Χαράλαμπος Λιβυος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Μη γίνεσαι για κανέναν εγγυητής

και μην υποσχεθείς περισσότερο από εκείνο που μπορείς

να πληρώσεις.

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Μέσα στην καθημερινότητά μας θα έρθουν άνθρωποι που θα μας στεναχωρέσουν απρόσμενα, άνθρωποι που θα μας πληγώσουν, άνθρωποι που θα μας προδώσουν τις στιγμές που τους έχουμε περισσότερη ανάγκη. Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που καθημερινά θα μας δείξουν την αγάπη τους, το ενδιαφέρον τους, το χαμόγελό τους, την αγκαλιά τους.
Ε, αυτούς τους ανθρώπους μην τους θεωρήσετε ποτέ δεδομένους -διότι το κάνουμε αυτό το λάθος πολλές φορές και γι'αυτό τους χάνουμε- αλλά να προσπαθείτε να προσφέρετε κι εσείς κάποιο αντίδωρο στο δώρο της αγάπης τους προς εσάς.
Κι εγώ έχω τέτοιους ανθρώπους στην ζωή μου που ο Θεός μου έστειλε για να μου χαμογελούν στα δύσκολα, για να με ειρηνεύουν με την φωνή τους, για να με χαροποιούν με τα μάτια τους που είναι γεμάτα θαλπωρή και κατανόηση.
Μακάρι να μην φανώ ανάξιος της αγάπης τους.
Μακάρι κανείς να μην φανεί ανάξιος της αγάπης που δέχεται από κάποιον συνάνθρωπό του.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ήσουν πάντα το «καλό παιδί», εκεί παρόν για όλους, όταν σε χρειάστηκαν όταν σε ζήτησαν, δίχως ώρες και αριθμούς. Όταν έπεσαν τους σήκωσες, όταν αμάρτησαν τους σκέπασες, όταν σε αγνόησαν τους δικαιολόγησες, όταν σε αρνήθηκαν τους συγχώρησες. Ήσουν πάντα παρόν για όλους, ξεχνώντας όμως κάποιον, τον ίδιο σου τον εαυτό. Γι αυτό και εκείνος σε εκδικήθηκε τρώγοντας τις ίδιες σου τις σάρκες. Γιατί λησμόνησες κάτι πολύ σημαντικό, οτι τον ίδιο σεβασμό και την ιδία αγάπη που δείχνεις στους άλλους έχει ανάγκη και ο εαυτός σου. Μα εσύ δεν τον αγάπησες ποτέ κι ας στο ζητούσε εκείνος με χίλιους τρόπους......

π. Χαρ. Λίβυος Παπαδόπουλος
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Το βάπτισμα είναι όχημα που μας φέρνει στον Θεό, ταξίδι μαζί με τον Χριστό, στήριγμα πίστης, τελειοποίηση του νου».
Αγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Αν ξεπλύνεις την ακαθαρσία από την καρδιά σου, θα λάμψει στη μορφή σου το θεόμορφο κάλλος».
Αγ. Γρηγόριος Νύσσης
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ως ιερέας ξεχωρίζω θέλω δεν θέλω. Αυτό το μαύρο ράσο, το ιερό, το μαρτυρικό, το ομολογιακό είναι κάτι που δεν περνά απαρατήρητο ακόμα και στον πιο πολυσύχναστο δρόμο. Όλοι θα δούνε τον ιερέα να περνά. Θα εξετάσουν εάν μιλά στο κινητό, τί κινητό είναι, εάν τρώει κάτι, εάν φορά γυαλιά ηλίου, εάν βγήκε από κάποιο αυτοκίνητο ή σε τί αυτοκίνητο θα μπει· θα παρατηρήσουν το τρόπο που περπατά, με ποιους είναι, με ποιους μιλά, για τί πράγμα μιλά.
----------------------------
Είμαι υπερβολικός; Όχι δεν είμαι. διότι το ζω και το γνωρίζω καλά. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Το θλιβερό είναι ότι πολλοί εξυπνάκηδες θα κοροϊδέψουν τον ιερέα, θα πετάξουν κάποια εξυπνάδα καθώς περνά από δίπλα τους, κάποιες φορές μπορεί και να βρίσουν τα Θεία επίτηδες για να δούνε αντιδράσεις. Οι ζητιάνοι εκείνοι την στιγμή που θα αντικρύσουν κάποιον ρασοφόρο θα φωνάξουν δυνατά για ελεημοσύνη βλέποντας τον ιερέα ως ένα μεγάλο πορτοφόλι.
----------------------------
Όχι, δεν μπορώ να κυκλοφορήσω άνετα στους δρόμους της Ελλάδος, μαζί με Έλληνες. Δεν μπορώ να κυκλοφορήσω απαρατήρητος, αλλά σχεδόν πάντα δακτυλοδεικτούμενος και χλευαζόμενος. Αυτά κι άλλα πολλά συζητούσα με κάποιον άνθρωπο του Θεού, ρασοφόρος κι αυτός. Τον ρωτώ στο τέλος της συζήτησης "Λοιπόν πάτερ μου, δεν είναι θλιβερό όλο αυτό; να μας βλέπουν και να δαιμονίζονται οι Έλληνες; να μην μπορείς σαν άνθρωπος να πας μια βόλτα"; Με κοίταξε λοιπόν ο πάτερ και μου είπε: "...τι να πω βρε πάτερ μου; όντως στο δρόμο, ειδικά στις μεγάλες πόλης, θα ακούσεις πολλά· θα μας βρίσουν, θα μας πλησιάσουν μόνο για λεφτά, θα γελάσουν καθώς περνάμε από δίπλα τους κι άλλα πολλά. Αλλά να σου πω κάτι; Μαγκιά μας! Κανείς από όλους αυτούς δεν θα άντεχε ούτε για μια μέρα το βάρος του ράσου. Κομπλεξικοί είναι. Να εύχεσαι γι' αυτούς τους ανθρώπους να βγουν απ' αυτό το κόμπλεξ τους. Να το θυμάσαι: μαγκιά μας είναι να μας βρίζουν, να μας χλευάζουν, να μας σχολιάζουν επειδή είμαστε του Χριστού".
----------------------------
Μόνο οι πατέρες μπορούν να καταλάβουν πλήρως αυτό που λέγω παραπάνω. Είναι φοβερό όλα τα βλέμματα να στρέφονται και να σε κοιτούν. Και όχι για καλό, αλλά έτοιμα να "σκανδαλιστούν", έτοιμα να αρπαχθούν με κάτι που θα κάνεις ή θα πεις και να σχολιάσουν.
----------------------------
Να τελειώσω όμως μ' ένα περιστατικό. Είχα πάει Θεσσαλονίκη πριν μερικά χρόνια και είχα αφήσει το αυτοκίνητό μου στα Πανεπιστήμια. Κατευθυνόμουν προς μια βιβλιοθήκη όταν μπροστά μου -περίπου 20 μέτρα από εμένα- είδα δύο παλικάρια. Αν και μακρυά μου, φαινόταν και τα τατουάζ τους και τα σκουλαρίκια που φορούσαν· σκισμένα τζιν, μαλλιά ατημέλητα. "Ωχ Παναγιά μου βόηθα" είπα μέσα μου. Με το που με είδανε πέταξαν τα τσιγάρα που είχανε στα χέρια τους. Αγχώθηκα. Το βήμα τους πλέον πιο γοργό προς τα εμένα. Σκέφτηκα ότι ίσως μου ζητήσουν χρήματα για κανένα τσιγαριλίκι. Μπήκανε μπροστά μου. Με σταματήσανε. "Πάτερ μου, ευλόγησέ μας" μου είπε ο ένας. Έβαλε βαθιά μετάνοια και έψαξε το δεξί μου χέρι για να το φιλήσει. Άπλωσα το χέρι μου και μου το ασπάσθηκε με τόση ευλάβεια που σάστισα. Το ίδιο και τ' άλλο παλικάρι. Αφού έγινε αυτό εγώ περίμενα ακόμα κάτι να μου ζητήσουν. "Ο Κύριος να σας ευλογεί" είπα, έτοιμος να βγάλω και μερικά ψιλά με το που μου ζητήσουν χρήματα. "Πάτερ μου, χαμένοι είμαστε, το ράσο σου θα μας σώσει" είπε ο ένας, μου χαμογέλασαν και συνέχισαν την πορεία τους.
----------------------------
Ακόμα θυμάμαι αυτά τα παιδιά. Ευτυχώς... υπάρχουν και αυτοί οι ρέμπελοι, αυτοί οι άνθρωποι που δεν τους πιάνει το μάτι σου, που έχουνε βαθιά μέσα τους πίστη και αγάπη. Τεταπεινωμένοι και έχοντας συναίσθηση των παθών τους, των αμαρτιών τους, της ατέλειάς τους δεν κατακρίνουν, δεν μικροπρεπούν. Παλεύουν με τους δικούς τους δαίμονες μέρα και νύχτα.
----------------------------
Ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτά τα "κακά παιδιά" με τις Heavy Metal μπλούζες, και μας αποδέχονται εμάς τους ρασοφόρους χωρίς να μας κατακρίνουν. Ίσως γιατί κι αυτά τα παιδιά τα κοιτούνε όλοι περίεργα...γι'αυτό μας αντιμετωπίζουν ως ομοιοπαθείς και μας κατανοούν.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

"Ανάσταση, μια γιορτή απέναντι στον θάνατο...."

Ακόμη και την στιγμή της πιο μεγάλης χαράς μια θλίψη πολιορκεί την ψυχή μας, έτοιμη να την αλώσει. Είναι εκεί στο βάθος του είναι μας, που στέκει ο θάνατος. Θνητοί βλέπεις. Μας κοιτάει και σαν πάμε να χαρούμε, να πάρουμε μια βαθιά ανάσα ζωής, προσπαθεί να την ρουφήξει μέσα από το στόμα μας. Αυτός είναι ο θάνατος, ένας ζηλιάρης της ζωής. Του αρέσει να μαδάει τα φύλλα των ημερολογίων, να γυρίζει γρήγορα τους δείχτες των ρολογιών, να βάζει τους ανθρώπους να τρέχουν, να σκορπούν τις στιγμές τους δίχως νόημα. Και όπου δει χέρια αγκαλιασμένα προσπαθεί να τα ραγίσει. Να μπορούσε λέει, να άδειαζε όλες τις αγκαλιές που κρατούν μέσα τους αγαπημένα πρόσωπα. Η δική του ανάσα, η τροφή του, είναι οι απώλειες. Με αυτές τρέφεται. Όσο μπορεί να γεμίζει των ζωή των ανθρώπων με οδυνηρές απώλειες, όποιας μορφής και τρόπου.

Αυτό το έργο βέβαια, αυτή την διαστροφή, του την γκρέμισε ο Χριστός. Γιατί με την Ανάσταση του, παραμένει μεν ιστορικά ο βιολογικός θάνατος, ως σημείο κτιστότητας, αλλά δεν απειλείται πλέον ο άνθρωπος από αφανισμό και μηδενισμό. Η ύπαρξη δεν χάνεται. Οι αγάπες δεν καταλύονται. Οι μοναδικότητες δεν εξαφανίζονται. Οι σχέσεις δεν καταλύονται. Πλέον όπως πολύ όμορφα αναφέρει ο μακαριστός π. Δημήτριος Στανιλοάε, «Ολόκληρος ο χρόνος κι ολόκληρος ο κόσμος δεν φαντάζουν πιά σαν αδιάκοπη ροή ανάμεσα στις γεννήσεις και στους θανάτους, αλλά σαν μια πραγματικότητα φωτισμένη από νόημα, σαν μια οδός προς την ανακεφαλαίωση των πάντων μέσα στην Ανάσταση και την αιώνια και πλήρη ζωή, σαν παραμονές της μεγάλης δίχως τέλος γιορτής….» Αυτό είναι η εκκλησία μας, μια γιορτή της ζωής απέναντι στην ήττα του θανάτου. Γιατί ανάσταση σημαίνει να ζω κάθε μέρα με τέτοιο τρόπο την καθημερινότητα μου, ώστε ο θάνατος να μην μπορεί να φωλιάσει. Να ζω παρόν και δυνατά, τις στιγμές που μου χαρίζει ο Θεός, μέχρι εκείνη την ώρα που η Ανάσταση θα καταργήσει την ιστορία φανερώνοντας την Βασιλεία Του Θεού.

π. Χαρ. Λίβυος Παπαδόπουλος
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”