Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Γέροντας είδε μια μέρα με τα μάτια του κάποιον αδελφό να πέφτη σε βαρύ αμάρτημα, κι’ όχι μόνο δεν τον κατέκρινε, αλλά έκλαψε και είπε: "Αυτός έπεσε σήμερα κι’ εγώ εξάπαντος αύριο. Κι’ αυτός μεν χωρίς άλλο θα μετανοήση, ενώ εγώ δεν είμαι βέβαιος γι’ αυτό.

Από το Γεροντικό
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Το κάλλος είναι στην απλότητα και την σεμνότητα και όχι στην χυδαιότητα και προκλητικότητα. Ειδικά οι γυναίκες πέφτουν θύματα μιας μόδας που προβάλει ως καλαίσθητη παρουσία μια εξεζητημένη εμφάνιση. Τα εξεζητημένα όμως θέλουν να κρύψουν πολλά και η αλήθεια είναι ότι κυρίως προσπαθούν να κρύψουν ανασφάλειες και κόμπλεξ.
--------------------------------
Απλά, ταπεινά και σεμνά. Το κάλλος πάντα φέρει κάτι το ιερό και θείο. Άλλο το ποθητό (που ενέχει εμπάθεια) και άλλο το όμορφο και καλαίσθητο.
--------------------------------
Δυστυχώς όμως πολλοί άνθρωποι θέλουν να είναι ποθητοί ό,τι κι αν τους στοιχίσει παρά να είναι όμορφοι.
--------------------------------
Η εμμονή των ανθρώπων να είναι ποθητοί από τους άλλους τους κάνει να ντύνονται ακόμα και σαν καρναβάλια, να βάφονται τόσο έντονα που αν αγγίξεις το μάγουλό τους το χέρι σου θα γεμίσει διάφορα υλικά μακιγιάζ. Και όλα αυτά γιατί; Για να αρέσουν; Δεν ξέρω τελικά τι είναι πιο επιθυμητό: να αρέσουμε ή να είμαστε ο εαυτός μας; να αρέσουμε ή να είμαστε όμορφοι, να αρέσουμε και να μην μπορούν οι άλλοι να μας φιλήσουν μήπως και τους λερώσουμε με όλα αυτά που έχουμε βάλει πάνω στο πρόσωπό μας ή να φαίνονται τα σημάδια του προσώπου μας χωρίς κόμπλεξ και ανασφάλειες;
--------------------------------
Το κάλλος μας εάν καθορίζεται αποκλειστικά από τα εξεζητημένα ρούχα μας, το έντονο μακιγιάζ μας και τα περιποιημένα μαλλιά μας τότε είναι ένα κάλλος ψεύτικο και πλαστό που προσπαθεί να ξεγελάσει τους άλλους για το ποιοι είμαστε.
--------------------------------
Το κάλλος μας φαίνεται στο πράο μας βλέμμα, στο ανεπιτήδευτο χαμόγελό μας, στην αρμονία των λόγων μας, στην καθαρή ψυχή μας, στην απλή μας συμπεριφορά, στο ταπεινό μας φρόνημα.
--------------------------------
Φυσικά και ζώντας μέσα στον κόσμο θα είμαστε περιποιημένοι και καθαροί όμως άλλο αυτό και άλλο να μην μπορούμε να πάμε στο περίπτερο εάν δεν περάσουμε μισή ώρα στον καθρέπτη!
--------------------------------
Θέλει λίγο να το δούμε το θέμα χαλαρά. Γιατί τελικά σε όλους δεν θα αρέσουμε, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν είμαστε όμορφοι. :)

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Είναι το λιγότερο αφελές, να λες ότι πιστεύω στον Χριστό ή σε αυτά που είπε ο Χριστός αλλά όχι στην εκκλησία. Μα ο Χριστός που λες ότι πιστεύεις είναι της εκκλησίας. Είναι οι καταγραφές και η εικόνα που έχουν οι πρώτες εκκλησιαστικές κοινότητες. Δεν υπάρχει Χριστός έξω από την εκκλησία. Τα ευαγγέλια μέσα απο τα οποία αντλούμε εικόνα του λόγου και της παρουσίας του Χριστού, είναι η καταγραφή της αρχαικής εκκλησίας. Αυτή διασώζει την πίστη περι του Χριστού. Ο Χριστός δεν έγραψε κανένα βιβλίο, η εκκλησία έγραψε γι αυτόν. Οπότε Χριστός και εκκλησία δεν διαχωρίζονται. Τώρα εάν θέλεις να πεις ότι κάποιες φορές μέσα στην δισχελιετή πορεία της, η χριστιανική εκκλησία ως ανθρώπινος φορέας έκανε λάθη και εξέκλινε του ρόλου της έχοντας στην πορεία της και μαύρες σελίδες, κατα αρχήν θα συμφωνήσω και επιπροσθέτως θα απαντήσω με τα λόγια του μεγάλου Γάλλου συγχρόνου φιλοσόφου Ζαν-Λυκ Μαριόν: «Ποτέ δεν είχα την ελάχιστη πρόθεση να πάψω να είμαι Χριστιανός. Για πολλούς λόγους. Γιατί πιστεύω ότι ο Χριστιανισμός είναι απολύτως αληθής. Εντελώς. Και όσο έχω μελετήσει φιλοσοφία, ιστορία της φιλοσοφίας, λογοτεχνία κι όλα τα υπόλοιπα, τόσο πεπεισμένος είμαι γι’ αυτό. Το ότι μπορώ να κάνω μια λίστα με σφάλματα, δεν είναι λόγος να αφήσω την Εκκλησία. Όπως δεν είναι λόγος το να πω ότι η Εκκλησία δεν είναι τέλεια. Πώς θα μπορούσε να είναι τέλεια αφ’ ης στιγμής αποτελείται από αμαρτωλούς;»

π. Χαρ. λίβυος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Οι αμαρτίες και τα λάθη μου, είναι δικά μου. Μονάχα εγώ και ο Θεός ξέρουμε γιατί και πως τα έκανα. Εσύ μικρέ μου "ανθρωπάκο" με την μεζούρα της «αρετής» και του νόμου στο χέρι δεν μπορείς να με κρίνεις, γιατί απλά δεν ξέρεις τίποτα για την ζωή μου, ιδιαιτέρως δε για τα βράδια που πλημμύριζαν αλμύρα τα όνειρα μου. Και μάθε και κάτι άλλο, κανείς δεν αμάρτησε ποτέ για γούστο αλλά γιατί κάπου εκεί βαθιά μια αόρατη πληγή αιμορραγούσε κι ένα τραύμα βαθύ σαν πέλαγος κάθε που κινούσαμε για ταξίδι βύθιζε τις ελπίδες μας.

π. Χαρ. λίβυος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ο Θεός άκουσε την προσευχή μιας αμαρτωλής...

Μια πονεμένη χήρα μάνα βρίσκεται σ’ ένα νοσοκομείο με το δίχρονο παιδάκι της να χαροπαλεύει από λευχαιμία. Ο πόνος της είναι μεγάλος, διότι ήδη έχει χάσει άλλα δύο παιδιά, και τώρα έβλεπε να της φεύγει και το τελευταίο, τρίτο βλαστάρι της. Όσο περνούσαν οι ώρες, τόσο και πιο πολύ μεγάλωνε η απελπισία της.
Ήταν ήδη 2:00 μετά τα μεσάνυκτα, όταν όλως εκτάκτως πέρασε οπό το θάλαμο ο διευθυντής του τμήματος, να δει ένα διπλανό κοριτσάκι «επί πληρωμή» και από παρόρμηση πρόσεξε και το δίχρονο παιδάκι της χαροκαμένης εκείνης μάνας. Το εξέτασε και της είπε: Λυπάμαι πολύ κυρία μου. Πάρε το παιδάκι σου και φύγε τώρα, για να πεθάνει τουλάχιστον στην αγκαλιά σου και στο σπίτι σου.
Σαν το άκουσε αυτό η δύστυχη μάνα από το στόμα του γιατρού, με λυγμούς, τύλιξε το παιδάκι της με μία κουβερτούλα, το έσφιξε στην αγκαλιά της και έφυγε τρέχοντας. Βγήκε στο δρόμο… Παντού επικρατούσε ερημιά και ησυχία. Τίποτα δεν κυκλοφορούσε.
Σε μία στροφή του δρόμου, βλέπει ξαφνικά μπροστά της μία νεαρή σχετικά γυναίκα, περίπου 30 ετών. Μόλις είχε τελειώσει τη «δουλειά της» ήταν πόρνη.
Μόλις έφθασε η μάνα μπροστά της, την σταμάτησε και της έβαλε με βία το παιδάκι της μέσα στην αγκαλιά της. Ταυτόχρονα, έπεσε στα πόδια της και φώναξε: Σώσε το παιδί μου! Σώσε το παιδί μου…..!!!
Τα έχασε αυτή! Πόρνη ήταν, αμαρτωλή ήταν, βυθισμένη στο βούρκο της ακολασίας! Τι να κάνει; Στα πόδια της μία μάνα, στα χέρια της ένα παιδί που έσβηνε. Το είδε ότι έσβηνε. Σήκωσε τα μάτια της στον ουρανό και είπε με δυνατή φωνή: Τι προσευχή να κάνω τώρα Θεέ μου; Εγώ είμαι αμαρτωλή, εγώ είμαι πόρνη! Τώρα μόλις «τελείωσα» την δουλειά μου. Αν δεν μ’ ακούς εμένα και δεν θα με ακούσεις, βέβαια, γιατί είμαι αμαρτωλή άκουσε τουλάχιστον αυτή τη πονεμένη μάνα.
Εκείνη τη στιγμή έγινε το θαύμα!!! Κατέβηκε ένα φώς από τον ουρανό και το παιδί άνοιξε τα ματάκια του, φώναξε «μανούλα μου!» κι άπλωσε τα χεράκια του αγκαλιάζοντας τη πόρνη, γιατί νόμισε ότι αυτή ήταν η μανούλα του. Πάρ’ το της είπε. Ο Θεός έκανε το θαύμα Του!
Ο Θεός άκουσε τη προσευχή μίας αμαρτωλής, μίας πόρνης και όχι της μάνας! Αυτό συντάραξε τα λιμνάζοντα «νερά» στη ψυχή της αμαρτωλής γυναίκας, ώστε με συντριβή και μετάνοια, και με εξομολόγηση, οριστικά πλέον άλλαξε το σκοτάδι της αμαρτίας με τη νέα εν Χριστώ ζωή.

Δόξα στο Όνομά σου, Κύριε!

Αρχιμ. Σεραφείμ Λεβέντης
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Επι χρόνια ταλαιπωρούσα τον εαυτό μου. Δεν μπορούσα να αποδεχθώ ότι είμαι ψυχικά εύθραυστος κι ότι ο ψυχικός πόνος είναι ο σταυρός της ζωής μου. Πιστέψτε με δεν έχει κανένα νόημα να πηγαίνεις κόντρα σε αυτό που είσαι, ίσα ίσα που έτσι μεγαλώνει ο πόνος. Αποδοχή χρειάζεται, μια αγκαλιά στο τραυματισμένο και ευάλωτο εαυτό μας, να μάθουμε να ζούμε μαζί του, στις καλές και στις κακές του, όταν νιώθουμε δυνατοί και όταν καταρρέουμε. «Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι σημασία έχουν οι σταυροί που κουβαλήσαμε προσπαθώντας, κι ας αποτύχαμε*»…..

π. Χαρ. Λίβυος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Οι λογισμοί που σου φέρνουν

αμηχανία και ταραχή προέρχονται από το διάβολο.

Οι κατά Θεόν λογισμοί εμπνέουν σιγουριά και ειρήνη.

Πάλεψε και θα τ'αποκτήσεις.

Όσιος Μάρκος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Όταν εισέρχεσαι μέσα στο ναό να έχεις την διάκριση να είσαι ευπρεπώς ντυμένος και ντυμένη. Ειδικά όταν θα πάμε στο ναό για να συμμετάσχουμε σε κάποιο Μυστήριο -ένα περισσότερο- θα πρέπει να προσέχουμε την ενδυμασία μας.
------------------------------
Δηλαδή άλλο είναι να είμαι έξω στην αγορά και να πάω στο ναό για να ανάψω ένα κεράκι και άλλο να πάω στο ναό για να λειτουργηθώ ή για να εξομολογηθώ.
------------------------------
Φυσικά και δεν θα σωθούμε από το σεμνό μας ντύσιμο αλλά σίγουρα ακόμα και το ντύσιμό μας δείχνει την πνευματική μας κατάσταση και την συναίσθηση που έχουμε για το που προσερχόμαστε και γιατί προσερχόμαστε. Η ενδυμασία μας θα πρέπει να είναι σεμνή και ευπρεπής όχι μόνο όταν είναι να πάμε στο ναό αλλά πάντοτε, μιας και πάντοτε είμαστε χριστιανοί και όχι μόνο μέσα στους ναούς.
------------------------------
Οι γυναίκες να μην ντύνονται προκλητικά και καλό είναι να φορούν φούστα (ευπρεπή) ειδικά όταν έρχονται στο ναό για να συμμετάσχουν σε κάποιο Μυστήριο αλλά και οι άνδρες να προσέρχονται με μακρύ παντελόνι, με παπούτσια και όχι με σαγιονάρες.
------------------------------
Αυτά ίσως μας φαίνονται λίγο οπισθοδρομικά και ανούσια όμως δεν είναι έτσι ακριβώς. Όταν θα πάω να εξομολογηθώ ακόμα και η εξωτερική μου εμφάνιση θα πρέπει να είναι κατάλληλη για το Μυστήριο. Δεν είναι δυνατόν να έρχονται γυναίκες στην εξομολόγηση προκλητικά ντυμένες ή άνδρες με κοντό παντελονάκι, το ίδιο και στην Θεία Λειτουργία (ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ: να έρχονται κάποιες να κοινωνήσουν και να αφήνουν το μισό τους κραγιόν πάνω στην λαβίδα) ή σε κάποιο Γάμο ή Βάπτιση ή ακόμα και σε μια Παράκληση.
------------------------------
Μην σας φαίνονται -το ξαναλέγω- όλα αυτά οπισθοδρομικά, διότι τελικά αυτό που έχουμε μέσα μας το βγάζουμε και προς τα έξω. Δηλαδή είναι δυνατόν να έχω από τη μία ταπεινό φρόνημα (μέσα μου) και από την άλλη να ντύνομαι προκλητικά, δεν είναι δυνατόν να έχω απλότητα και από την άλλη να ντύνομαι εξεζητημένα, δεν είναι δυνατόν να σέβομαι τον Οίκο του Θεού (που κατ' εξοχήν είναι ο ναός μέσα στον οποίο τελούνται τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας) και από την άλλη να έρχομαι ντυμένος λες και πάω στην παραλία.
------------------------------
Χρειάζεται διάκριση και από την στιγμή που υπάρχει μία παράδοση μέσα στην Εκκλησία στο πώς να προσερχόμαστε στους ναούς καλούμαστε ως μέλη Της να την πράξουμε με φρόνημα υπακοής.
------------------------------
Χαίρομαι ειδικά κάποιους νέους και νέες που έρχονται στο ναό ντυμένοι ευπρεπώς, οι οποίοι όμως ντύνονται έτσι και εκτός ναού και αυτό το πράττουν διότι πρωτίστως κατάλαβαν ότι το ίδιο τους το σώμα είναι ναός του Θεού και γι' αυτό το στολίζουν με ευπρέπεια, σεμνότητα, καθαρότητα. Η ευπρέπεια -όπως και κάθε τι άλλο στην πνευματική μας ζωή- δεν πρέπει να είναι κάτι το έκτακτο αλλά κάτι το μόνιμο και διαχρονικό.

Υ.Γ. Νομίζω ότι εάν έχουμε διάθεση ταπεινή και φρόνημα εκκλησιαστικό όλα τα παραπάνω θα τα αποδεχτούμε, εάν έχουμε εγωισμό και αντιεκκλησιαστικό φρόνημα θα αρχίσουμε τις δικαιολογίες και τα "ναι μεν αλλά..." ή τα "εγώ διαφωνώ..." κτλ. Αυτά τα γράφουμε όχι για υπάρξει συζήτηση· τα γράφουμε ως μια υπενθύμιση που καλούμαστε να εφαρμόσουμε εάν δεν την εφαρμόζουμε ήδη.

Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Αληθινές διακοπές

Η σωματική και ψυχική κόπωση παραλύει τη θέληση και πολλά κακά και αμαρτίες γίνονται σε ώρες κοπώσεως και ψυχοσωματικής εξαντλήσεως. Κάθε λοιπόν φορά, που η κόπωση μας επισκέπτεται καταλυτική, ας ακούμε τη φιλάνθρωπη πρόσκληση του Ιησού: «Δεύτε υμείς εις έρημον τόπον και αναπαύεσθε ολίγον» (Μαρκ. 6, 31).

Ο Κύριος, μας καλεί να αναχωρούμε μαζί Του στην έρημο. Να κάνουμε διακοπές μαζί Του στην έρημο... Να κάνουμε διακοπές μαζί Του! Κάθε έξοδος μας στην εξοχή ας είναι και μια έξοδος με τον Ιησού και προς τον Ιησού.

www.inak.gr
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ο μονόλογος του Θεού

Σε κοίταξα όταν ξύπνησες σήμερα το πρωί. Περίμενα να μου πεις δυο-τρεις λέξεις, ευχαριστώντας με για όσα σου συνέβαιναν, ζητώντας τη γνώμη μου για ότι πρόκειται να κάνεις σήμερα.

Παρατήρησα ότι ήσουν πολύ απασχολημένος προσπαθώντας να βρεις τα κατάλληλα ρούχα για να πάς στη δουλειά σου. Ήλπιζα να βρεις κάποιες στιγμές να μου πεις καλημέρα!

Αλλά ήσουν πολύ απασχολημένος. Για να δεις ότι είμαι κοντά σου, έφτιαξα για σένα τον πολύχρωμο ουρανό και το κελάηδημα των πουλιών. Κρίμα όμως που δεν παρατήρησες ούτε τότε την Παρουσία μου.

Σε ατένιζα όταν έφευγες βιαστικός προς τη δουλειά σου και πάλι περίμενα. Υποθέτω ότι εξαιτίας της απασχόλησής σου, δεν είχες χρόνο ούτε τότε να μου πεις δυο λόγια.

Όταν γυρνούσες από τη δουλειά είδα την κούραση και το στρες σου και σου έστειλα ένα ψιλόβροχο για να σε απαλλάξει από την πίεση της ημέρας. Νόμιζα ότι κάνοντάς σου αυτή τη χάρη θα με θυμηθείς.

Ώς αντάλλαγμα όμως στεναχωρημένος, με έβρισες. Επιθυμούσα τόσο πολύ να μου μιλήσεις.

Οπωσδήποτε η ημέρα ήταν ακόμη μεγάλη. Άνοιξες μετά την τηλεόραση, και όταν παρακολουθούσες την αγαπημένη σου εκπομπή, εγώ περίμενα. Έπειτα δείπνησες με τους δικούς σου και για άλλη μια φορά δε με θυμήθηκες. Βλέποντάς σε τόσο κουρασμένο κατάλαβα τη σιωπή σου και έσβησα τη λαμπρότητα του ουρανού για να μπορείς να ξεκουραστείς, αλλά δε σε άφησα σε σκοτάδι πίσσα. Άφησα ξάγρυπνα για σένα πλήθος από αστέρια. Ήταν τόσο όμορφα, κρίμα που δεν τα παρατήρησες... αλλά δεν πειράζει!

Μήπως πράγματι συνειδητοποίησες ότι Εγώ είμαι εδώ για σένα. Έχω περισσότερη υπομονή από ότι εσύ μπορείς ποτέ να φανταστείς. Θέλω να σου το δείξω αυτό, για να το δείξεις κι εσύ με τη σειρά σου στους γύρω σου. Σ'αγαπώ τόσο πολύ ώστε θα σε ανέχομαι.

Τώρα από στιγμή σε στιγμή θα ξυπνήσεις πάλι. Δε Μου μένει παρά να σ'αγαπώ και να ελπίζω ότι τουλάχιστον σήμερα θα Μου χαρίσεις λίγο χρόνο από το χρόνο σου...

www.orthmad.gr
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”