Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Πόση χαρὰ γιὰ μᾶς ! Ὁ Κύριος ὄχι μόνο συγχωρεῖ τὰ ἁμαρτήματά μας, ἀλλὰ καὶ δίνει στὴν ψυχὴ νὰ Τὸν γνωρίσει, ἀρκεῖ μόνο νὰ ταπεινωθεῖ. Καὶ ὁ τελευταῖος φτωχὸς μπορεῖ νὰ ταπεινωθεῖ καὶ νὰ γνωρίσει τὸν Θεὸ μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Δὲν εἶναι ἀπαραίτητα οὔτε χρήματα, οὔτε τίτλοι γιὰ νὰ γνωρίσει κάποιος τὸν Θεό, ἀλλὰ μόνο ἡ ταπείνωση. Ὁ Κύριος παρέχεται δωρεάν, μόνο χάρη στὸ ἔλεός Του. Πρὶν δὲν τὸ γνώριζα, ἀλλὰ τώρα βλέπω ὁλοφάνερα κάθε ἡμέρα καὶ κάθε ὥρα, κάθε λεπτὸ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεὸς χαρίζει εἰρήνη ἀκόμη καὶ τὴν ὥρα τοῦ ὕπνου, καὶ χωρὶς τὸν Θεὸ δὲν ὑπάρχει εἰρήνη στὴν ψυχή.

Ἅγιος Σιλουανὸς ὁ Ἀθωνίτης

[aposal]

«Ποτέ να μην χάσουμε την ελπίδα. Όσο κι αν πέφτουμε και τραυματιζόμαστε, να μην απελπιζόμαστε».
Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης

[toula]

Χωρίς την συμμετοχή μας στα Μυστήρια της Εκκλησίας αφήνουμε ακοινώνητο τον εαυτό μας της Χάριτος.
Ιδιαιτέρως η συμμετοχή μας στην Θεία Λειτουργία -τουλάχιστον κάθε Κυριακή- είναι απαραίτητο θεμέλιο στην πνευματική μας προσπάθεια.
Όπως δεν υπάρχει η ζωή χωρίς οξυγόνο, έτσι και δεν υπάρχει πνευματική προκοπή και σωτηρία εν Χριστό χωρίς Θεία Λειτουργία.
Η συμμετοχή μας σ’ αυτήν δεν είναι κάτι το προαιρετικό αλλά κάτι το απαραίτητο.
Χωρίς Θεία Λειτουργία δεν μπορούμε να κοινωνήσουμε Χριστό.
Χωρίς Θεία Λειτουργία δεν υπάρχει Εκκλησία.
Χωρίς Θεία Λειτουργία δεν υπάρχει ελπίδα Σωτηρίας...

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[toula]

Για να ανοιχτούμε στο Άγιο Πνεύμα, πρέπει να βρεθούμε πάλι σε κατάσταση αθωότητας, έκπληξης και θαυμασμού, να γίνουμε όπως τα παδιά. Το πνεύμα μας αναζητά, ας το αφήσουμε να μας αρπάξει. Δεν γίνεται αντιληπτό απο τις αισθήσεις ή το λογικό, μονο τα μάτια της καρδιάς μπορούν να το αντιληφθούν. Με την καρδιά ανοιγόμαστε στο πιο βαθύ εαυτό μας, ανοιγόμαστε σε άλλη διάσταση.

*(π. Ιωάννης, Ορθόδοξος μοναχός της Γαλλίας)

[toula]

Η «ευλογημένη απογοήτευση»….

Ένα σημάδι ότι ξεκινάει η εν πνεύματι αληθινή ζωή είναι η "απογοήτευση". Ναι, καλά το ακούσατε, η "απογοήτευση". Θα έρθει μια στιγμή στη ζωή μας, θα τα φέρει έτσι ο Θεός, που θα αισθανθούμε απόλυτη ματαίωση από όλους και όλα. Θα είναι μια φοβερή ψυχική και σωματική περίοδος που στον καθένα ποικίλει σε ένταση και χρόνο, ωστόσο όμως συνήθως απαραίτητη.

Η ματαίωση θα κινηθεί σε δύο επίπεδα, ένα εσωτερικό, προς τον εαυτό μας δηλαδή, κι ένα εξωτερικό, από τους άλλους. Εκεί θα βιώσουμε γεγονότα που θα μας οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι δεν μπορούμε να έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη σε κανέναν άλλον, παρά μονάχα και ολοκληρωτικά στον Θεό. Η ειδωλοποίηση που κάναμε στον εαυτό μας και τα κατορθώματά του θα καταρρεύσουν. Θα δούμε γυμνή την αλήθεια, ότι ριζικά είμαστε ελλειμματικοί, ελλιπείς. Παρόλο που ο Θεός μάς έχει χαρίσει ποικίλες δυνατότητες, ωστόσο αυτές παραμένουν άγνωστες ή ανενεργές έξω από την σχέση μαζί Του, ή ακόμη και καταστροφικές, εάν αυτονομηθούν.
Θα ανακαλύψουμε κατόπιν φρικτών εμπειριών ότι οι όρκοι που μας έδωσαν για παντοτινή αγάπη σάπισαν και θρόισαν στην δύναμη του χρόνου, που αλλάζει πρόσωπα και καταστάσεις. Ιδιαιτέρως δε αυτοί που μας μίλησαν για μεγάλες αγάπες και έδωσαν αιώνιες υποσχέσεις υπήρξαν οι πιο στεγνοί και αδίστακτοι γδάρτες των ονείρων μας. Ο άλλος δεν είναι ο "Θεός" και "λυτρωτής" μας, γιατί απλά είναι άνθρωπος αδύναμος και πληγωμένος.

Τότε θα αντιληφθούμε ότι κανείς δεν μπορεί να μας δώσει το απόλυτο, εκείνο που ζητά η δομή, ο πυρήνας της ύπαρξής μας. Αυτός ο μεγάλος άλλος, που πάντα μας λείπει είναι ο Θεός και ή θα πάρουμε την απόφαση, δηλαδή θα μετανοήσουμε, να τον γνωρίσουμε προσωπικά και βιωματικά, ή θα μείνουμε στον φαύλο κύκλο των θνητών αδύναμων υποσχέσεων και μάταια θα κωπηλατούμε σε τρύπια βάρκα.

Εκεί μέσα σε αυτό το μεγάλο κενό, στην θέα του Άδη που είναι έτοιμος να μας καταπιεί, έχουμε την ευκαιρία να κραυγάσουμε προς τον Χριστό. Να Τον ζητήσουμε με όλη την δίψα και την πείνα της ύπαρξής μας. Να αναγνωρίσουμε ότι μονάχα αυτός είναι το νόημα της ζωής, ο λυτρωτής και σωτήρας μας. Αν συμβεί αυτό, τότε η πίστη στο πρόσωπό Του θα κατέλθει από το νου στην καρδιά και η Χάρις θα λούσει την ύπαρξή μας με ελπίδα και χαρά, σκορπώντας την ράθυμη θλιμμένη ματιά προς τα πρόσωπα και πράγματα του κόσμου. Η απελπισία και απογοήτευση θα δώσει τη θέση της σε μια εσωτερική πληρότητα και χαρά, που δεν προέρχεται ούτε εξαντλείται στα ανθρώπινα και ενδοκοσμικά, γι' αυτό και δεν μπορεί κανείς να μας την πάρει, εκτός κι αν την σκορπίσουμε εμείς.

Ο κόσμος και η ζωή θα αποκτήσουν ξανά νόημα μέσα από την νέα ματιά που θα δωρίσει το Πνεύμα μέσα μας. Όλα θα αλλάξουν, ενώ φοράνε τα ίδια ρούχα, όλα θα είναι αλλιώς, ενώ είναι εκεί, τα πάντα θα μιλάνε, ενώ θα παραμένουν σιωπηλά. Ο Χριστός θα έχει πλέον κατέλθει από τον "ουρανό" μέσα στην καρδιά μας, θα έχει γεννηθεί και σαρκωθεί στην δική μας προσωπική ιστορία που κι εμείς θα την χωρίσουμε σε πριν και μετά Χριστόν πορεία, γιατί σαν έλθει ο Χριστός τίποτε πια δεν μπορεί να είναι όπως παλιά, μήτε η αμαρτία μας, μητε τα δάκρυά μας.

π. Λίβυος

[toula]

Δύνασαι να απαριθμήσης την ευσπλαχνίαν του Θεού; Τα αμαρτήματα του χειροτέρου ανθρώπου εμπρός εις την ευσπλαχνίαν του Θεού είναι ως μία «φούχτα αμμούδα» μέσα εις τον ωκεανόν, δεν υπάρχει αμαρτία νικώσα την ευσπλαχνία του Θεού. Ο Θεός εικονίζεται ωσάν την μητέρα μας, δύναται να νικήση αμαρτία τέκνου την αγάπην της μητρός; Εάν μία μητέρα φιλή τόσον το παιδί της, πόσον απείρως φιλεί ημάς ο Θεός, ο Οποίος εναργώς το απέδειξε, σταυρωθείς επί Σταυρού; Ο Απόστολος Πέτρος τρις ηρνήθη τον Κύριον και η μετάνοια τον ανεκάλεσε. Ο μέγας διώκτης των χριστιανών, ο Απόστολος Παύλος, δια της μετανοίας κατεστάθη κορυφαίος. Πόρνας, ληστάς, τελώνας και άλλους μυρίους ενόχους, η μετάνοια τους εξαγιάζει. Δια τούτο απόβαλε την στενοχωρίαν σου και τον έλεγχον της συνειδήσεως. Γενού εύελπις, λάβε θάρρος, και δίωκε κάθε λογισμόν απελπισίας.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

[toula]

Εάν με μία λέξη χαρακτήριζα τον χρόνο της ζωής μου που πέρασε θα ήταν...ζωή.
------------------------------
Διότι μέσα σ' αυτήν την λέξη περικλείονται όλα. Λύπες και χαρές, απογοητεύσεις και επιτυχίες, αμαρτίες και μετάνοια, πτώσεις και αναστάσεις, ήλιος και βροχή, ζέστη και κρύο, δάκρυα και χαμόγελα, ηρεμία και ταραχή.
------------------------------
Το παρελθόν είναι η ζωή μου όπως και το παρόν και το μέλλον μου. Όλα αυτά που βίωσα και βιώνω και θα βιώσω διαμορφώνουν την ζωή μου. Εάν είναι καλή ή όχι δεν με απασχολεί.
------------------------------
Αυτό που με ενδιαφέρει είναι εάν τελικά στο τέλος ο Κύριος δει -με την φιλάνθρωπη ματιά Του- την ζωή μου έστω ως ένα μικρό άνθος που "αξίζει" και μπορεί να φυτευτεί στον κήπο της Αιωνιότητάς Του.
------------------------------
Η ζωή είναι κάτι το συνεχές, κάτι που αλλάζει συνέχεια. Διότι εμείς αλλάζουμε συνέχεια. Αλλάζουμε από μαλλιά μέχρι και διαθέσεις, από τι θα ψηφίσουμε μέχρι και φίλους.
Έχει η ζωή ανεβοκατεβάσματα, πισωγυρίσματα, εξελίξεις. Μα πάντα συνεχίζεται. Δεν σταματά.
------------------------------
Μην αγχώνεσαι που δεν έβαλες την ζωή σου "σε σειρά".
Να χαίρεσαι που έβαλες τον Χριστό στην ζωή σου κι ας μην έχεις σειρά...
------------------------------
Αυτούς τους ανθρώπους τους χαίρομαι. Αυτούς που δεν κοιτούν να στρώσουν την ζωή τους αλλά που αγωνιούν να στρώσουν την ψυχή τους.
------------------------------
Όταν στρώσει η ψυχή, τότε και η ζωή μας ανθίζει και μοσχοβολά κι ας μην τα έχουμε όλα τακτοποιημένα.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

[aposal]

«Κάθε άνθρωπος έχει τόσο αληθινή γνώση, όση βεβαιώνει η πραότητα, η ταπείνωση και η αγάπη που έχει».
Οσίος Μάρκος ο Ασκητής

[aposal]

«Η στενή και τεθλιμμένη οδός δε σε χωράει, αν δεν αποβάλεις το βάρος του πλούτου».
Μέγας Βασίλειος

[toula]

Είναι μεγάλη τέχνη να τα καταφέρετε να αγιασθεί η ψυχή σας.

Παντού μπορεί ν’ αγιάσει κανείς.

Και στην Ομόνοια μπορεί.

«Τα δυσάρεστα μπορούν να γίνουν αφορμή για να λατρέψετε τον Θεό»

Άγιος Πορφύριος