Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

Το μόνο που χρειάζεται για να γίνει η αλλαγή στην ζωή μας είναι να πιστέψουμε οτι αυτό είναι δυνατόν να συμβεί. Να είμαστε ανοιχτοί στην αλλαγή, την προσπάθεια, τη χάρι και το θαύμα. Ο Χριστός ζητάει να έρθει στην ζωή μας, ως Νυμφίος εν μέσω της νυκτός. Ποια είναι αυτή η νύχτα που χρειάζεται φως; Μα ποια άλλη απο εκείνη της μοναξιάς και απογοήτευση μας, του φόβου και ανασφάλεια μας, των πάθων και όλων εκείνων των αυτοκαταστροφικών συνηθειών και αυτοματισμών μας. Ο Χριστός, μπορεί να αλλάξει την ζωή μας, εμείς το θέλουμε; Το πιστεύουμε οτι μπορεί να συμβεί; Δεν ζητάει, ούτε κοιτάει, μήτε ασχολείται με το παρελθόν μας, όσο άστοχο ή ένοχο κι αν ήταν. Μονάχα το παρόν μας θέλει με σκοπό να το αναστήσει. Ας γίνουμε λοιπόν φίλοι του Νυμφίου, ας αγαπήσουμε τον εαυτό μας πιστεύοντας στις αλλαγές που μπορούν να συντελεστούν στην νεκρή ζωή μας. Για να αναστηθούμε χρειάζεται να το πιστέψουμε. Να ελπίσουμε οτι τα όνειρα, οι επιθυμίες, η ίδια η νεκρή ζωή μας μπορεί να αναστηθεί. Μην βασανίζεστε για το χθες, αρκεί να εστιάσουμε στο σήμερα και να αποφασίσουμε την σταύρωση και Ανάσταση μας. Ιδού ο Νυμφίος έρχεται.

π. χαρ. λιβυος Παπαδόπουλος

[toula]

Μια γιαγιά στην εγγονή της:
…και να ξέρεις, ότι το άθλημα της ζωής
δεν είναι αγώνας δρόμου που χρονομετρείται,
αλλά άσκηση σκοποβολής που εκτιμιέται
με το πόσο κοντά στο στόχο σου έπεσες.
Σημασία δεν έχει τα πόσα χρόνια βίου κάλυψες,
πόσα χρόνια μέτρησες,
αλλά σε πόσες βολές της ζωής σου σκόπευσες επιτυχημένα!

www.inak.gr

[Αναστάσιος]

«Παιδιά μου, προσεύχεσθε; και πώς προσεύχεσθε; ...με την ευχή του Ιησού να προσεύχεσθε, με το ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ. Έτσι να προσεύχεσθε. Έτσι είναι καλά».
Όσιος Νικηφόρος ο Λεπρός

[aposal]

«Η ανεξικακία είναι μητέρα όλων των αγαθών».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος

[aposal]

Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου: Ώ, Συ Νυμφίε, που ομορφαίνεις την ασχήμια της νύφης

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Πόρνη επιθυμούσε ο Θεός; Ναι πόρνη. Εννοώ τη δική μας φύση. Ήταν τρανός και αυτή ταπεινή. Τρανός όχι στη θέση αλλά στη φύση. Πεντακάθαρος ήταν, ακατάστρευτη η ουσία του, άφθαρτη η φύση του. Αχώρητος στο νου, αόρατος, άπιαστος από τη σκέψη, υπάρχοντας παντοτεινά, μένοντας απαράλλακτος. Πάνω από τους αγγέλους, ανώτερος από τις δυνάμεις των ουρανών. Νικώντας τη λογική σκέψη, ξεπερνώντας τη δύναμη του μυαλού, αδύνατο να Tον δεις, μόνο να Tον πιστέψεις...

Έριχνε το βλέμμα του στη Γη και την έκανε να τρέμει... Ποτάμια έβγαζε στην έρημο... Κι αυτός ο τόσο μέγας και τρανός πεθύμησε πόρνη. Γιατί; Για να την αναπλάσει από πόρνη σε παρθένα. Για να γίνει ο νυμφίος της. Τι κάνει; Δεν της στέλνει κάποιον από τους δούλους του, δεν στέλνει άγγελο στην πόρνη, δεν στέλνει αρχάγγελο, δεν στέλνει τα Xερουβείμ, δεν στέλνει τα Σεραφείμ. Αλλά καταφθάνει αυτός ο ίδιος ο ερωτευμένος.

Επεθύμησε πόρνη. Και τι κάνει; Επειδή δεν μπορούσε να ανέβει εκείνη στα ψηλά, κατέβηκε στα χαμηλά. Έρχεται στην καλύβα της. Τη βλέπει μεθυσμένη. Και με ποιό τρόπο έρχεται; Όχι με ολοφάνερη τη θεότητά του, αλλά γίνεται εντελώς ίδιος μαζί της, μήπως βλέποντάς τον τρομοκρατηθεί, μήπως λαχταρήσει και του φύγει. Τη βρίσκει καταπληγωμένη, εξαγριωμένη, από δαίμονες κυριευμένη. Και τι κάνει; Την παίρνει και την κάνει γυναίκα του. Και τι δώρα της χαρίζει; Δαχτυλίδι. Ποιο δαχτυλίδι; Το Άγιο Πνεύμα.

Έπειτα λέγει.

Δεν σε φύτεψα στον Παράδεισο;
- Του λέγει, ναι.
- Και πώς ξέπεσες από εκεί;
- Ήλθε και με πήρε ο Διάβολος από τον Παράδεισο.
- Φυτεύτηκες στον Παράδεισο και σε έβγαλε έξω. Να, σε φυτεύω μέσα μου. Δεν τολμά να με πλησιάσει εμένα. Ο ποιμένας σε κρατάει και ο λύκος δεν έρχεται πια.
- Αλλά είμαι, λέγει, αμαρτωλή και βρώμικη.
Μη μου σκοτίζεσαι, είμαι γιατρός.

Δώσε μεγάλη προσοχή. Κοίταξε τι κάνει. Ήλθε να πάρει την πόρνη, όπως αυτή – το τονίζω – ήταν βουτηγμένη στη βρώμα. Για να μάθεις τον έρωτα του Νυμφίου. Αυτό χαρακτηρίζει τον ερωτευμένο: το να μη ζητάει ευθύνες για αμαρτήματα, αλλά να συγχωρεί λάθη και παραπατήματα.

Πιο πριν ήταν κόρη των δαιμόνων, κόρη της Γης, ανάξια για τη Γη. Και τώρα έγινε κόρη του βασιλιά. Και αυτό γιατί έτσι θέλησε ο ερωτευμένος μαζί της. Γιατί ο ερωτευμένος δεν πολυνοιάζεται για τη συμπεριφορά του. Ο έρωτας δεν βλέπει ασχήμια. Γι’ αυτό και ονομάζεται έρωτας, επειδή πολλές φορές αγαπά και την άσχημη. Έτσι έκανε και ο Χριστός. Άσχημη είδε και την ερωτεύτηκε και την ανακαινίζει.

Την πήρε ως γυναίκα, και ως κόρη του την αγαπά, και ως δούλα του την φροντίζει, και ως παρθένα την προστατεύει, και ως παράδεισο την τειχίζει, και ως μέλος του σώματός του την περιποιείται. Τη φροντίζει ως κεφαλή της που είναι, τη φυτεύει ως ρίζα, την ποιμαίνει ως ποιμένας. Ως νυμφίος την παίρνει γυναίκα του, και ως εξιλαστήριο θύμα την συγχωρεί, ως πρόβατο θυσιάζεται, ως νυμφίος τη διατηρεί μέσα στην ομορφιά, ως σύζυγος φροντίζει να μην της λείψει τίποτα.

[Αναστάσιος]

«Από αυτά πού παίρνετε να δίνετε και στους φτωχούς, σ’ αυτούς πού δεν έχουν. Όχι να δίνετε από τα περισσεύματα σας ή τις κληρονο μιές. Αυτό δεν έχει καμιά αξία».
Γέροντας Αμβρόσιος μονής Δαδίου

[toula]

Μην περιμένεις...

Μην περιμένεις...
η ζωή να σε ρωτήσει εάν και πόσο αντέχεις,
να βρεθούν οι τέλειες συνθήκες για να πεις θα ζήσω,
να έχεις τους τέλειους γονείς για να μην έχεις τραύματα,
να βρεις τον τέλειο σύζυγο γιατί απλά δεν θα τον βρεις ποτέ,
να κάνεις τα τέλεια παιδιά γιατί απλά δεν υπάρχουν,
να βρεις το τέλειο σπίτι για να απολαμβάνεις το ηλιοβασίλεμα.

Μην περιμένεις...
να διαμορφωθούν οι ιδανικές καταστάσεις για να γελάσεις,
να συναντήσεις τους τέλειους φίλους, γιατί ούτε και συ είσαι,
να δουλέψεις στην ιδανική δουλειά, γιατί θα μείνεις άνεργος,
να έχεις την τέλεια παρέα για να πας ένα περίπατο.

Μην περιμένεις...
να δεις τον Θεό ως Ον που κατεβαίνει από τον ουρανό ή ως χέρι που βγαίνει από το υπερπέραν. Απλά δεν θα συμβεί και θα χάσεις την ευκαιρία να Τον συναντήσεις στην καθημερινότητά σου...

Μην περιμένεις...
να βρεις τον αναμάρτητο και τέλειο πνευματικό, γιατί απλά δεν υπάρχει. Και όπου νομίζεις ή σε έπεισαν ότι τον είδες, φύγε μακριά γιατί είναι της φαντασίας σου.

Γενικά στη ζωή αυτή, δεν υπάρχουν τέλειες καταστάσεις, τέλειες συνθήκες, τέλεια πρόσωπα. Αυτά μετά το πέρας της εδώ παράστασης. Οπότε συμφιλιώνομαι με την αδυναμία μου, την ατέλεια του άλλου και του κόσμου που με περιβάλλει και ζω με δοξολογία και ευχαριστία προς τον Χριστό. Δεν μπορώ πάντα; Αλήθεια είναι αυτό! Κανείς δεν τα καταφέρνει πάντα καλά. Ακόμα και οι άγιοι είχαν τις κακές μέρες και περιόδους τους. Αλλά δεν τρελαίνομαι σ’ αυτές τις περιπτώσεις, δεν χάνω την ψυχραιμία μου, δεν αυτομαστιγώνομαι, ούτε βιάζομαι να φύγει το κακό που με βρήκε, ούτε λέω όλη μέρα γιατί και γιατί; Μη ρωτάς «γιατί», αλλά να λες «πώς». Πώς, Κύριε, θα αντιμετωπίσω αυτό που μου συμβαίνει; Δείξε μου τον τρόπο και δώσε μου την δύναμη!...

Ι. Ν. Αγίας Κυριακής Αμφιθέας-Παλαιού Φαλήρου
Website: www.inak.gr

[toula]

Αρετή ξέρεις τι σημαίνει; Να μπορώ να σου κάνω κακό και να επιλέγω συνειδητά να μην το πράξω. Αλλιώς δεν μιλάμε για ενάρετο αλλά για αδύναμο. Βλέπω πολλούς ανθρώπους να φοβούνται την ζωή και να κρύβονται στην θρησκεία. Να δειλιάζουν να ζήσουν, κι όλη μέρα να μιλάνε για αμαρτίες και μετά θάνατο ζωή. Να είναι τρομαγμένοι και να παρουσιάζονται ως "ενάρετοι".

Να φοβούνται τον εαυτό τους και να κτίζουν καριέρες.Να ενοχλούνται απίστευτα από την σιωπή και να ζουν σε τρελούς ρυθμούς, να σιχαίνονται την ύπαρξη τους και να κτίζουν τα αγάλματα τους.Τι ωραία το έλεγε ο Άγιος Πορφύριος, "αλλο ταπείνωση άλλο κόμπλεξ...".
Σε θέλω να μπορείς να δαγκώνεις σίδερα και εσύ να επιλέγεις να δίνεις φιλιά. Να μπορείς να σφίξεις την γροθιά και εσύ να γίνεσαι αγκαλιά. Σε θέλω να μπορείς να μισείς και εσύ να λες, χίλιες φορές να προδοθώ και πάλι θα αγαπήσω....

π. Χαρ. λίβυος Παπαδόπουλος

[aposal]

«Να μη ζητάς φυσική εξέλιξη σε θέματα πίστεως, όταν αυτά που γίνονται είναι πάνω από τη φύση».
Αγ. Ιω. Χρυσόστομος

[Αναστάσιος]

«Η γνώσις του θελήματος του Θεού είναι δυνατή δια διαφόρων οδών. Μία εξ αυτών είναι ο λόγος του Θεού, αι εντολαί του Χριστού. Αλλ’ εν ταις ευαγγελικαίς εντολαίς, παρά την τελειότηταν αυτών ή μάλον λόγω της τελειότητος αυτών, το θέλημα του Θεού αποκαλύπτεται εις την τελικήν γενικήν αυτού έννοια, και ο άνθρωπος εις την ζωή αυτού, αντιμέτωπος προς ατελείωτων ποικιλίαν περιστάσεων, συχνάκις δεν γνωρίζει πως πρέπει να ενεργήσει, ίνα ευρεθεί η πράξης αυτού εντός του ρεύματος του Θείου θελήματος».
Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης