Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ἀκόμη καὶ ὁ ὕπνος σου νὰ εἶναι μελέτη τῆς εὐσεβείας...

"Ἡ νύκτα ὁλόκληρος ἂς μὴ εἶναι ὼσὰν κάποιος ἰδιαίτερος καὶ ἑξαιρετικὸς κλῆρος τοῦ ὕπνου.
Μὴ καταδεχθῇς νὰ ἀχρηστεύσης τὸ ἥμισυ τῆς ζωῆς μὲ τὴν ἀναισθησίαν ποὺ φέρει ὁ ὕπνος, ἀλλὰ νὰ μοιράζης τὸν χρόνον τῆς νυκτὸς καὶ εἰς τὸν ὕπνον καὶ εἰς τὴν προσευχήν!

Ἀκόμη καὶ ὁ ὕπνος σου νὰ εἶναι μελέτη τῆς εὐσεβείας!

Διότι ἐκ φύσεως τὰ ὄνειρα εἰς τὸν ὕπνον εἶναι κατὰ τὸ πλεῖστον ἀπηχήματα τῶν φροντίδων τῆς ἡμέρας. Δηλαδὴ ὅ,τι λογῆς εἶναι τὰ ἔργα τῆς ζωῆς μας, τετοια κατ’ ἀνάγκην εἶναι καὶ τὰ ὄνειρα.

Ἔτσι ἀδιακόπως θὰ προσεύχεσαι, ὅταν δὲν κάμνῃς τὴν προσευχὴν μὲ λόγια, ἀλλ’ ὅταν με ὁλόκληρον τὴν διαγωγὴν τῆς ζωῆς σου συνδέσῃς τὸν ἑαυτόν σου μὲ τὸν Θεον, ὥστε ἡ ζωή σου να εἶναι μία συνεχὴς καὶ άδιάκοπος προσευχή!"

Ἅγιος Βασίλειος ο Μέγας, Ομιλία Εἰς τήν μάρτυρα Ἰουλίτταν ΕΠΕ 7, 213
https://www.hristospanagia.gr/
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Oἱ πέντε δρόμοι τῆς μετανοίας! (Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσόστομου)

Θέλετε νά σᾶς ἀναφέρω καί ὁδούς τῆς μετανοίας; Εἶναι πολλές καί ποικίλες καί διαφορετικές μεταξύ τους, ὅλες ὅμως ὁδηγοῦν πρός τόν οὐρανό.

Πρώτη ὁδός μετανοίας εἶναι ἡ καταδίκη τῶν ἁμαρτιῶν μας «λέγει ἐσύ πρῶτος τίς ἁμαρτίες σου, γιά νά δικαιωθεῖς» (Ἡσ. 43,26). Γι’ αὐτό εἶπε καί ὁ προφήτης «Εἶπα, θά καταδικάσω τόν ἑαυτό μου γιά τήν ἀνομία μου πρός τόν Κύριο, καί σύ συγχώρεσες τήν ἀσέβεια τῆς καρδίας μου» (ψαλμ. 31,5).

Καταδίκασε λοιπόν καί σύ τά ἁμαρτήματά σου –αὐτό εἶναι ἀρκετό στόν Κύριο ὡς ἀπολογία- διότι αὐτός πού καταδίκασε τά ἁμαρτήματά του εἶναι δυσκολώτερο νά πέσει πάλι στά ἴδια ἁμαρτήματα. Κίνησε τήν συνείδηση πού ἔχεις μέσα σου γιά κατήγορο, γιά νά μήν ἔχεις ἐκεῖ ἄλλον κατήγορο στό βῆμα τοῦ Κυρίου. Αὐτή εἶναι μία ὁδός ἄριστη μετανοίας.

Ὑπάρχει και άλλη πού δέν εἶναι κατώτερη ἀπό αὐτήν -τό νά μή μνησικακεῖς ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν σου, τό νά συγκρατεῖς τήν ὀργή σου, νά συγχωρεῖς τά ἁμαρτήματα τῶν συναθρώπων σου– γιατί ἔτσι θά συγχωρεθοῦν καί τά δικά μας ἁμαρτήματα πού διαπράξαμε πρός τόν Κύριο.

Νά λοιπόν καί δεύτερος τρόπος καθαρισμοῦ τῶν ἁμαρτημάτων μας. Διότι λέγει, «ἄν συγχωρέσετε τούς ὀφειλέτες σας, καί ὁ οὐράνιος Πατήρ σας θά σᾶς συγχωρέσει» (Ματθ. 6,14).

Θέλεις νά μάθεις καί την τρίτη ὁδό μετανοίας; Νά κάνεις προσευχή θερμή καί εἰλικρινῆ, πού προέρχεται ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶs σου. Δέν εἶδες ἐκείνη τήν χεῖρα πώς ἐξευμένισε τόν ἀναίσχυντο ἐκεῖνο δικαστή (Λουκ. 18,1-8);
Ἐνῶ ἐσύ ἔχεις Κύριο ἥμερο καί προσιτό καί φιλάνθρωπο – ἐκείνη ζητοῦσε ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν, ἐσύ ὅμως δέν ζητᾶς ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν, ἀλλά γιά τήν δική σου σωτηρία.

Ἄν θέλεις νά μάθεις καί την τετάρτη ὁδό μετανοίας, θά σοῦ πῶ τήν ἐλεημοσύνη -γιατί αὐτή ἔχει μεγάλη καί ἀνέκφραστη δύναμη- γιατί καί στόν Ναβουχοδονόσορα, ὅταν ἔφθασε σέ κάθε εἶδος κακίας καί διέπραξε κάθε ἀσέβεια, ὁ Δανιήλ τοῦ εἶπε:
«Βασιλιᾶ, νά ἀκούσεις τήν συμβουλή μου –λυτρώσου ἀπό τίς ἁμαρτίες σου μέ τίς ἐλεημοσύνες καί ἀπό τίς ἀνομίες σου λυτρώσου μέ τήν εὐσπλαχνία σου γιά τούς φτωχούς» (Δαν. 4,24).
Ποιό πράγμα μπορεῖ νά γίνει ἴσο μέ αὐτή τήν φιλανθρωπία; Ὕστερα ἀπό ἀναρίθμητα ἁμαρτήματα, ὕστερα ἀπό τόσες παρανομίες ὑπόσχεται νά ἀπαλλάξει ἀπό ὅλα αὐτά τόν δράστη, ἐάν φανεῖ φιλάνθρωπος στούς συνδούλους του.

Καί ἡ μετριοφροσύνη καί ἡ ταπεινοφροσύνη ἐκμηδενίζουν τήν φύση τῶν ἁμαρτημάτων ὄχι λιγότερο ἀπό τούς ἄλλους τρόπους πού ἀναφέραμε –καί μάρτυς ὁ τελώνης, ὁ ὁποῖος δέν εἶχε βέβαια νά ἀναφέρει λαμπρά ἔργα, ἀλλά ἀντί γιά ὅλα αὐτά πρόσφερε τήν ταπεινοφροσύνη του καί ἀπαλλάχτηκε ἀπό τό βαρύ φορτίο τῶν ἁμαρτημάτων.

Νά, λοιπόν, δείξαμε πέντε ὁδούς μετανοίας, πρώτη τήν καταδίκη τῶν ἁμαρτημάτων μας, δεύτερη τήν συγχώρεση τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ πλησίον,τρίτη ἐκείνη πού προέρχεται ἀπό τήν προσευχή, τετάρτη ἐκείνη πού προέρχεται ἀπό τήν ἐλεημοσύνη καί πέμπτη αὐτήν πού προέρχεται ἀπό τήν ταπεινοφροσύνη.

Μήν καθυστερήσεις, λοιπόν, ἀλλά νά βαδίζεις κάθε μέρα ὅλους τούς δρόμους –διότι εἶναι δρόμοι εὔκολοι καί δέν μπορεῖς νά προβάλεις ὡς πρόσχημα τήν πενία, ἀλλά καί ἄν ἀκόμα ζεῖς πτωχότερα ἀπό ὅλους τούς ἄλλους καί τήν ὀργή θά μπορέσεις νά ἀφήσεις κατά μέρος καί νά ταπενοφρονεῖς θά μπορέσεις καί νά προσευχηθεῖς δυνατά καί νά καταδικάσεις τά ἁμαρτήματά σου– καί σέ τίποτε δέν γίνεται ἡ πενία ἐμπόδιο.

Καί τί λέγω ἐδῶ, ἀφοῦ οὔτε γιά ἐκείνη τήν μέθοδο τῆς μετανοίας, πού ἀπαιτεῖ τήν καταβολή τῶν χρημάτων (δηλαδή ἡ ἐλεημοσύνη) οὔτε ἐκεῖ μᾶς ἐμποδίζει ἡ πενία. Καί αὐτό μᾶς τό φανέρωσε ἡ χήρα πού κατέβαλε τά δύο λεπτά.

Ἀφοῦ λοιπόν διδαχθήκαμε τήν θεραπεία τῶν τραυμάτων μας, ἄς τοποθετοῦμε πάνω τους τά φάρμακα αὐτά, ὥστε, ἀφοῦ ἀποκτήσουμε ξανά τήν πραγματική ὑγεία, νά ἀπολαύσουμε καί τήν ἱερή τράπεζα μέ παρρησία καί μεγάλη δόξα νά συναντήσουμε τόν βασιλιά τῆς δόξης Χριστό καί νά ἐπιτύχουμε τά αἰώνια ἀγαθά μέ τήν χάρη καί τούς οἰκτιρμούς καί τήν φιλανθρωπία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ…
Ἀμήν.

Πρός τούς ἐγκαλοῦντας ὑπέρ τοῦ μήκους τῶν εἰρημένων, ΕΠΕ 31,92-96. ΠΓ 49,262-264) Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσόστομου, Χροσοστομικός Ἄμβων ΣΤ΄

Ἀντιγραφή γιὰ τὸ «σπιτὰκι τῆς Μέλιας» - ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ, Τριμηνιαία ἔκδοσις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Καστοριᾶς, ἔτος ιδ΄ – τεῦχος 64 – Ἰούλιος – Σεπτέμβριος 2015
Εἰκόνα ἀπὸ: pikabu.ru
https://oikohouse.wordpress.com/
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Τά βραβεία τού Θεού...

Παραχώρησε κάποτε ο Θεός να δοκιμασθή σκληρά ένας αδελφός στην Σκήτη, γιά να ωφεληθούν οι άλλοι από την υπομονή του. Χωρίς δική του υπαιτιότητα, τον περιφρόνησαν όλοι οι άλλοι αδελφοί. Τον απέφευγαν. Δεν ήθελαν ούτε να τον χαιρετήσουν. Αν ζητούσε καμμιά φορά ψωμί ή τίποτε άλλο, απολύτως αναγκαίο, δεν ευρισκόταν κανείς να του δώσει. Την Κυριακή δεν τον εφώναζαν ποτέ να φάγει με τους άλλους αδελφούς στην προσφερόμενη «αγάπη».

Μιά φορά εγύρισε κατάκοπος στο κελλί του και δεν ευρήκε ούτε ένα ξεροκόμματο να ήξεγελάσει την πείνα του. Ούτε λίγο νερό να δροσίσει τα φλογισμένα χείλη του. Κανένας από τους γείτονές του δεν τον ελυπήθηκε, γιά να τον ανακουφίσει. Παρ' όλα αυτά, όμως, δεν εμικροψύχισε, ούτε αγανάκτησε εναντίον των άλλων, ούτε τους εκατηγόρησε γιά μισαδελφία. Υπέφερε με γενναιότητα την δοκιμασία του, λέγοντας στον εαυτό του ότι, γιά τις αμαρτίες του, ήταν άξιος γιά χειρότερα…

Βλέποντας ο Θεός την υπομονή του, τον απάλλαξε απ' αυτόν τον πειρασμό. Κάποιο βράδυ, εκτύπησε την πόρτα του κελλιού του ένας ξένος, περαστικός από την Σκήτη, και του άφησε ένα φορτίο με άρτους και άλλα φαγώσιμα, που είχε στην καμήλα του. Προτού προφθάσει ο αδελφός να τον ευχαριστήσει, εκείνος εξαφανίσθηκε. Ο μοναχός, τότε, άρχισε να κλαίει και να λέει στην προσευχή του: «Κύριέ μου, δεν ήμουν άξιος να θλίβομαι λίγο γιά την αγάπη Σου… Γι’ αυτό μου πήρες την δοκιμασία…»!!

Και πράγματι, έκτοτε, έπαψαν να του συμπεριφέρονται με σκληρότητα οι αδελφοί.

Πηγή: Αθωνική Πολιτεία, Αρ Φύλλου:266 – ΣΕΠ. 2019 σελ. 3
https://www.dromokirix.gr/
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Πρωινό ταξίδι με τρένο. Δυο κυρίες κάθονται στα μπροστινά από μένα καθίσματα. Άγνωστες μεταξύ τους. Ωστόσο σε λίγα λεπτά έχουν αρχίσει να ανταλλάσσουν πληροφορίες και να στήνουν μια χαριτωμένη συζήτηση.
Κάποια στιγμή η νεότερη σε ηλικία προτείνει στην άλλη, να διαβάσει ένα περιοδικό που κρατούσε. Από εκείνα που ασχολούνται με την showbiz για να εισπράξει μια αυστηρή απάντηση για το πόσο απαίσια είναι αυτά τα περιοδικά και ότι δεν πρέπει να ασχολούμαστε με κουτσομπολιά.

Θα πρέπει να πέρασε κανένα μισάωρο. Η νεαρή κυρία απολαμβάνει ένα όμορφο ήσυχο ύπνο. Η μεγαλύτερη ρίχνει ματιές για να βεβαιωθεί ότι όντως η συνεπιβάτης της έχει κοιμηθεί.
Αφού βεβαιώθηκε, με ένα πολύ ήσυχο και διακριτικό τρόπο παίρνει το κουτσομπολίστικο έντυπο που πριν απο λίγο με οργή αποστρεφόταν και επιτημούσε την συνεπιβάτιδα της που διάβαζε, και αρχίζει να το ξεφυλλίζει με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και περιέργεια.
Τελικά πόσο μας αρέσει να κρυβόμαστε. Να φαινόμαστε κάτι άλλο από εκείνο που στην πραγματικότητα είμαστε. Πόσο δύσκολο είναι να αποδεχθούμε, οτι μέσα μας ταυτοχρόνως συνυπάρχουν ο ενήλικος με το παιδί, ο ώριμος με τον ανώριμο, ο σκεπτόμενος με τον συναισθηματικό, ο άγιος με τον αμαρτωλό....Πόσο δύσκολο είναι να αποδεχθούμε το σύνολο της ύπαρξης μας, δηλαδή ότι όσο φως είμαστε άλλο τόσο σκοτάδι κουβαλάμε. Οτι τα δάκρυα μας έχουν νερό και αλάτι...

π. Χαρ. λίβυος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Όταν ερωτεύομαι στην ουσία γεννιέμαι μέσα από τη σχέση μου και την αλληλοπεριχώρηση με το άλλο πρόσωπο.Η ένωση μου με το άλλο πρόσωπο μου δίνει ζωή. Παρατηρούμε ότι ο ερωτευμένος δεν λογαριάζει τίποτα, ούτε τον θάνατο, είναι ικανός να θυσιαστεί για το πρόσωπο που έχει ερωτευτεί. Γιατί ο έρωτας είναι ένα υπαρξιακό δόσιμο που νικά ακόμα και τον θάνατο. Ιδαίτερα ο Θείος έρωτας είναι η υπέρτατη μορφή σχέσης μεταξύ Θεού και ανθρώπου.

Ο όσιος Ιωάννης της Κλίμακος προκειμένου να περιγράψει τη σχέση του ανθρώπου προς τον Θεό, χρησιμοποιεί εικόνες από την ερωτική ζωή μεταξύ ανδρός και γυναικός καθώς αναφέρει πως «μακάριος όστις τοιούτον προς Θεόν εκτήσατο έρωτα, οίον μανικός εραστής προς την εαυτού ερωμένην κέκτηται…ο όντως ερών το του φιλουμένου προσώπου φαντάζεται, και τούτο ένδον ενηδόνως περιπτύσσεται ο τοιούτος». Ενώ ο Όσιος όσο αφορά την προσευχή πάει ακόμα παραπέρα και χρησιμοποιεί μια άλλη «σκανδαλιστική» λέξη την έκφραση «Συνουσία». Λέει συγκεκριμένα ο Όσιος: «Ή προσευχή, ως προς την ποιότητα της είναι συνουσία και ενωσις του ανθρώπου με τον Θεόν, καί ως προς την ενέργεια της, σύστασις καί διατήρησις του κόσμου, συμφιλίωσις με τον Θεόν, μητέρα των δακρύων, καθώς επίσης καί θυγατέρα, συγχώρησις των αμαρτημάτων, ……….. Ή προσευχή είναι γι' αυτόν πού προσεύχεται πραγματικά, δικαστήριο καί κριτήριο καί βήμα του Κυρίου, πρίν από το μελλοντικό βήμα» (Λόγος ΚΗ', Περί Προσευχής, έκδ. Ί. Μονής Παρακλήτου, 1978).

Οι άνθρωποι της Εκκλησίας έχουμε λίγο κόμπλεξ με τη λέξη «έρωτα» διότι τα πονηρά μας μυαλά την τοποθετούν μόνο στο κρεβάτι και αυτό είναι τεράστιο λάθος. Φυσικά δεν διαβάζουμε τι λένε και οι πατέρες της Εκκλησίας κάτι που δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα γιατί πέφτουμε ακόμα και εμείς οι κληρικοί στην ανόητη συναισθηματική αγαπολογία μόνο και μόνο για να κάνουμε οπαδούς γύρω από ευαίσθητα θέματα και ο κόσμος να λέει «Αχ! Τι ωραία τα λέει ο πάτερ !». Πόσο εύστοχα μιλούσε ο Άγιος Πορφύριος ακόμα και για τέτοια θέματα τι έλεγε για τον σαρκικό έρωτα μέσα στον γάμο : "Ο σαρκικός έρωτας μέσα στον γάμο βοηθάει στον πνευματικό. Είναι δύσκολο να σου το εξηγήσω. Αλλά μέσα στον γάμο ο σαρκικός έρωτας γίνεται πνευματικός, μεταβάλλεται."

Δεν είναι λοιπόν αμαρτία ο έρωτας αλλά η τοποθέτηση του έρωτα, η μεταβολή και η μεταμόρφωση που γίνεται μέσα στην Εκκλησία με την άσκηση και τα Ιερά Μυστήρια. Πού θα πάω αυτό τον έρωτα, τι σημαίνει για μένα. Είναι μια ωφελιμιστική κίνηση ή έχει κάποιον προορισμό που καλούμαι προς οποίο οδεύω ; Και όλο αυτό τι σχέση έχει με την υπαρξιακή μου πορεία ; Τι θέλω από τον άλλον; Όταν ερωτεύομαι τι είναι ο άλλος για μένα και οι δύο για τον Θεό; Θα κάνουμε λάθος, θα αστοχήσουμε (αμαρτήσουμε) αν τον έρωτα δεν τον τοποθετήσουμε στο βάθρο που του αξίζει. Και η θέση του είναι στη Βασιλεία των Ουρανών.

Από τους προφήτες μέχρι τους πατέρες της Εκκλησίας η ζωή ονομάζεται έρωτας. Ο έρωτας είναι ένα διάλογος διαρκής, μια κίνηση υπαρξιακή , σχεσιακή ως αιώνια κατάσταση. Ένα δόσιμο ολοκληρωτικό αλλά με οντολογικό νόημα.

Ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος ονομάζει τον Χριστό «ο εμός έρως» δηλαδή; Ο έρωτάς μου! Και για αυτόν τον έρωτα οδηγείται στο μαρτύριο και μέσα από τον θάνατο για τον έρωτά του ζει αιώνια! Μια σχέση ερωτική που ο θάνατος όχι μόνο δεν μπορεί να αγγίξει, αλλά αντίθετα ζωοποιεί τον άνθρωπο, γιατί ο Κύριος είναι ο άρτος της ζωής και η πηγή του αγιασμού και η σχέση μαζί Του δίνει άλλη προοπτική στον άνθρωπο.

Ο έρωτας μεταξύ δύο ανθρώπων….

Δεν είναι κακό ή αμαρτία να είναι ερωτευμένοι δύο άνθρωποι. Το θέμα είναι που θα πάει αυτός ο έρωτας. Είναι σαν να κρατάς ένα όμορφο λουλούδι με τη ρίζα στον αέρα χωρίς να έχει μπει σε χώμα και να τροφοδοτηθεί με νερό. Αν κρατήσεις το λουλούδι έτσι δεν θα μπορέσει να αντέξει. Πρέπει να το βάλουμε στο χώμα να το ποτίσουμε και να του δώσουμε την προοπτική της ζωής μέσα από μια σωστή τοποθέτηση. Η ρίζα του λουλουδιού πρέπει να βρει θεμέλιο για να πάρει ζωή.

Για την Εκκλησία ο έρωτας μεταξύ δύο ανθρώπων βρίσκει τη σωστή τοποθέτησή του μέσα στο μυστήριο του γάμου. Εκεί βρίσκει ο έρωτας το λιμάνι του. Δεν είναι πλέον , χρήση, ξεπέτα, ή απλά να περνάω καλά. Ο έρωτας στο μυστήριο του γάμου γίνεται θεμέλιο αγιότητας για το ζευγάρι. Ωριμάζει σαν το καλό κρασί και γίνεται μια αγάπη που ανοίγει τα φτερά της για τον ουρανό. Ο έρωτας δεν είναι απλά ένα συναίσθημα, μια ηδονική χαρά, αλλά γίνεται παλάτι της Βασιλείας των Ουρανών.

Δυστυχώς μας αρέσει να χρησιμοποιούμε τον έρωτα ως χρήση ηδονική του άλλου γιατί αυτό μας βγάζει από πνευματικές ευθύνες και υπαρξιακό δόσιμο και απλά περνάμε καλά χρησιμοποιώντας τον άλλον σε έναν συγκεκριμένο τομέα επαφής. (Σωματικό άντε και λίγο ψευδοσυναισθηματικό).Θέλουμε να ενώσουμε μόνο το κορμί μας και όχι την ζωή μας , εκεί ειναι η βαθιά πληγή και η ανικανότητα της αγάπης ως προορισμού ζωής και σωτηρίας.

Ο σημερινός άνθρωπος θέλει να περνάει καλά μέσα από τη χρήση του άλλου και όχι να θυσιαστεί για τον άλλον και να ζήσει αιώνια.

Θέλουμε να βρούμε άνθρωπο να μας αγαπήσει και όχι άνθρωπο για να αγαπήσουμε και να θυσιαστούμε. Εκεί βρίσκεται η τραγικότητά μας.

Μην ταράζεστε λοιπόν όταν ακούτε τη λέξη αμαρτία από την εκκλησία, όταν η εκκλησία παιδαγωγικά μας λέει πότε χάνουμε τον στόχο και μας επαναφέρει στον σωστό δρόμο , στον δρόμο που δίνει θεραπεία και ζωή.

Αμαρτία για την Εκκλησία είναι μια αρετή σε πτώση σε ασθένεια, μια επιθυμία που κραυγάζει να βρεί τον σωτηριολογικός της προορισμό. Εκεί η Εκκλησία έχει τα θεραπευτικά της μέσα ώστε η επιθυμία να βρεί και πάλι τον σωστό προσανατολισμό της.

Ας κάνουμε αγαπητοί μου λιγάκι έστω υπακοή , ένα βήμα υπομονής και προσπάθειας, ας μπούμε στον δρόμο της θεραπείας και να μην απαιτούμε από την Εκκλησία να ευλογήσει την αστοχία μας αλλά να την θεραπεύσει ώστε να φτάσουμε στο στόχο. Στο ερωτικό πρόσωπο στην σχέση με τον Χριστό. Εκεί κοιτάμε, εκεί είναι ο στόχος , εκεί είναι ο προορισμός μας ώστε η ερωτική υπαρξιακή μας δίψα βρίσκει επιτέλους την πληρότητα της. Η τραγικότητα μας και η μεγαλύτερη αμαρτία μας ειναι η άρνηση για αγώνα και προσπάθεια . Πως θα δούμε όμως καρπούς ευλογίας χωρίς κόπο , πόνο και αγώνα...;

Ας κλείσουμε αυτό το άρθρο με τα λόγια του Αγίου Πορφυρίου «Ο Χριστός είναι η χαρά, το φως το αληθινό, η ευτυχία. Ο Χριστός είναι η ελπίδα μας. Η σχέση με τον Χριστό είναι αγάπη, είναι έρωτας, είναι ενθουσιασμός, είναι λαχτάρα του θείου. Ο Χριστός είναι το παν. Αυτός είναι η αγάπη μας, Αυτός ο έρωτάς μας. Είναι έρωτας αναφαίρετος ο έρωτας του Χριστού. Από κει πηγάζει η χαρά.»

π.Σπυρίδων Σκουτής - euxh.gr
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Δεν είναι η νηστεία σου,
δεν είναι η εγκράτειά σου,
δεν είναι η προσευχή σου,
δεν είναι η πίστη σου,
δεν είναι η τήρηση των εντολών,
δεν είναι η ηθική σου,
δεν είναι ο εκκλησιασμός σου,
που κάνουν την ζωή σου χριστομίμητη.
Είναι κυρίως η συγχώρεσή σου,
η κατανόησή σου,
η αποδοχή σου,
το έλεός σου,
η απλότητά σου,
η ταπείνωσή σου,
η αγαθότητά σου,
η αγάπη σου.
Τα πρώτα χρειάζονται για να γίνουν τα δεύτερα.
Χωρίς τα δεύτερα όμως, τα πρώτα δεν έχουν αξία.

"Μάθετε απ' εμού ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία" (Ματθ. 11,29), είπε ο Χριστός.
Μας έδειξε ποιο είναι το μείζον παρουσιάζοντας τον εαυτό Του.
Δεν είπε "μάθετε ότι είμαι νηστευτής,παρθένος και ηθικός", αλλά μας έδειξε ότι αυτό που μας προτείνει είναι κάτι πιο βαθύ από αυτά τα εξωτερικά χαρακτηριστικά.
Ο Κύριος μας δίδαξε την εσωτερική επανάσταση που κοιτά τον άλλον ως αδελφό και όχι ως εχθρό, που πάνω από την κοσμική δικαιοσύνη τοποθετεί την συγχώρεση και την φιλανθρωπία, που δεν γνωρίζει την κατάκριση αλλά το έλεος, που δεν κοιτά πονηρά αλλά πλησιάζει αγαθά.

Στην παραβολή του Ασώτου πρωταγωνιστούν τρία πρόσωπα.
Ο Πατέρας (Θεός) που δείχνει την άπειρη αγάπη Του.
Ο άσωτος υιός που μετανοεί ειλικρινά και γυρνά στο πατρικό του (την Εκκλησία).
Ο μεγάλος υιός που τηρεί τον νόμο αλλά δεν συγχωρεί, δεν αγαπά, δεν δείχνει έλεος και έτσι κατακρίνει και τον αδελφό του (για την ασωτία του) αλλά και τον Πατέρα του (για την αγάπη που έχει).
Μέσα από την παραβολή αυτή η Εκκλησία μας διδάσκει την αγάπη του Θεού, την μετάνοια που χρειάζεται για να γευτούμε αυτήν την αγάπη του Θεού και ότι η τήρηση του νόμου δεν αρκεί εάν δεν εκδηλώνεται ως αγάπη και έλεος προς τους άλλους.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Άβαταρ μέλους
Αναστάσιος
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1909
Εγγραφή: Δευ Δεκ 24, 2018 4:18 pm
Τοποθεσία: Νέα Μάκρη, Ηλιούπολη (για όσο θα σπουδάζω)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από Αναστάσιος »

«Ακούστε λοιπόν, τι θα σας πω: εάν όλοι εμείς είχαμε πάντα τον Χριστό μαζί μας, δεν θα υπήρχαν φτωχοί ανάμεσά μας».
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
«Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής...»
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Πολλοί άνθρωποι όταν αδικούνται, αισθάνονται οργή και η ψυχή τους μπορεί να οδηγηθεί είτε στην απελπισία είτε σε ξέσπασμα προς τον άλλο. Το αντίδοτο και στα δύο αυτά, όσο δικαιολογημένα και ανθρώπινα και αν είναι, είναι ο Χριστός. Όλα θα ξεκαθαρίσουν και θα τακτοποιηθούν στην Βασιλεία του Θεού, διότι ο Χριστός γνωρίζει την αλήθεια καθώς και τι υπάρχει στην ψυχή του κάθε ανθρώπου. Μπροστά λοιπόν σε όλες αυτές τις δοκιμασίες, εκείνο που παρηγορεί τον άνθρωπο είναι η Παρουσία και η Αγάπη του Θεού, είτε ψευδώς κατηγορείται κανείς, είτε δικαίως πάσχει. Εάν το αντιμετωπίσει πνευματικά και με υπομονή, τότε θα δεχθεί μεγάλη ωφέλεια, η οποία θα έχει αιώνιες διαστάσεις.

Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ο Κύριος φροντίζει για την σωτηρία μας.

Ο ανθρωποκτόνος όμως διάβολος προσπαθεί να μας οδηγήσει στην απελπισία.

Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ
Άβαταρ μέλους
Αναστάσιος
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1909
Εγγραφή: Δευ Δεκ 24, 2018 4:18 pm
Τοποθεσία: Νέα Μάκρη, Ηλιούπολη (για όσο θα σπουδάζω)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από Αναστάσιος »

«Πότε θα ξυπνήσωμεν; Όταν έλθη ο Αρχάγγελος να πάρη την ψυχήν μας; Προσέχετε την υπακοήν σας, εάν καλώς την εργασθήτε, δι’ αυτής θα κερδίσετε την αιώνιον ζωήν, εάν κακώς, η κόλασις θα είναι το τέλος.
Λοιπόν ξυπνάτε από την λήθην και την ραθυμίαν, καιρός εξ ύπνου αμελείας να εγερθώμεν, διότι το τέλος της ζωής μας άδηλον και πότε θα ξυπνήσωμεν;
Όταν έλθη ο Αρχάγγελος να πάρη την ψυχήν μας; Τότε το ξύπνημα εκείνο δεν ωφελεί. Καιρός στεφάνων ο μέλλων αιών, ο νυν, αγώνος, κόπου και πάλης.
Βιάζεσθε, λέγετε την ευχήν, παύσατε τας αργολογίας, κλείσατε το στόμα σας από την κατάκρισιν, βάλετε θύραν και κλείθρα εις τα περιττά λόγια.
Ο καιρός περνά και οπίσω δεν γυρίζει και αλλοίμονόν μας, εάν χωρίς πνευματικά κέρδη φύγη ο χρόνος.
Αυτά σας γράφω, αυτά να μελετάτε, αυτά να πράσσετε, και ο Θεός της αγάπης να είναι μαζί σας και η γλυκειά μας Παναγία να σας δυναμώνη, να σας φωτίζη και να σας προθυμοποιή εις τον αγώνα».
Γέρων Εφραίμ Αριζόνας
«Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής...»
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”