Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Πολλές φορές επιτρέπει η πρόνοια του Θεού ώστε μια πτώση μας

να γίνει αιτία πολύ μεγάλης ωφέλειας, αν την εκμεταλλευθούμε

με ταπεινό φρόνημα και μετάνοια.


(Εφραίμ Βατοπεδινός)
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ακούστε την εκπομπή "Με Παρρησία" κάθε Παρασκευή ζωντανά στις 11:00 π.μ. και σε επανάληψη στις 8:00 μ.μ.
------------------------
Την Παρασκευή 22 Μαΐου θα πούμε κάποιες σκέψεις πάνω στο θέμα: Χωρίς Χριστό δεν μπορώ!

http://www.e-radio.gr/Pavlios-Logos-IM- ... Veri…/live

Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Δεν υπάρχουν μόνο προχωρημένης ηλικίας άνθρωποι που εκκλησιάζονται και προσπαθούν να ζήσουν χριστιανικά. Υπάρχουν και νέοι που αγωνίζονται κατά του κοσμικού φρονήματος, που εκκλησιάζονται τακτικά, που εγκρατεύονται, που νηστεύουν, που προσεύχονται καθημερινώς κάνοντας παρακλήσεις, το απόδειπνο, γονυκλισίες...

Υπάρχουν νέοι άνθρωποι, λαϊκοί, που έχουν τέτοια αυταπάρνηση που θα ζήλευαν πολλοί μοναχοί, που έχουν τέτοια καθαρότητα βίου που θα ζήλευαν πολλοί κληρικοί, που έχουν τέτοια υπακοή στον πνευματικό τους, που δύσκολα την βρίσκεις μέσα σε κοινόβια μοναστήρια ή σε σκήτες και κελιά.

Υπάρχουν λαϊκοί άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, που αν και δεν έχουν προχωρημένη ηλικία, βρίσκονται σε προχωρημένη πνευματική κατάσταση λόγο της σταθερής απόφασης που πήρανε να γίνουνε του Χριστού ό,τι κι αν τους στοιχίσει. Και είναι τόσο όμορφο να συναντάς τέτοιους ανθρώπους και να συνδέεσαι μαζί τους διότι παίρνεις παράδειγμα ζωής, πίστης και αγάπης προς τον Χριστό. Βλέπεις αυτόν τον πόθο για την Σωτηρία, βλέπεις την σωφροσύνη που έχουνε αυτοί οι νέοι και ωφελείσαι.

Υπάρχουν νέοι που έχουν ξεπεράσει στα πνευματικά τους ηλικιωμένους, του ιερείς και μοναχούς. Και τους έχουν ξεπεράσει γιατί κατάλαβαν νωρίς ότι αξία δεν έχει απλά το να ζεις καλά (να περνάς καλά) αλλά να ξέρεις γιατί ζεις.

Υπάρχουν νέοι λοιπόν οι οποίοι παρά τον πόλεμο που δέχονται από τον κοινωνικό τους περίγυρο, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν λόγο της εργασίας τους, λόγο της νιότης τους, αυτοί επιμένουν να ζούνε χριστιανικά χωρίς να ντρέπονται για την επιλογή τους. Δεν ντρέπονται που έρχονται στο Ιερό Ναό, που έχουνε πνευματικό πατέρα, που νηστεύουν, που ασκούνται, που συμμετέχουν σε πνευματικές ομιλίες και συζητήσεις, που κάνουνε τον σταυρό τους καθώς περνούν έξω από έναν Ιερό Ναό, που ντύνονται σεμνά, που συναναστρέφονται ρασοφόρους, που συχνάζουν σε μοναστήρια, που βοηθούν την ενορία τους σε διάφορες δράσεις της.

Υπάρχουν ασκητές μέσα στον κόσμο που ακουμπούν τα κράσπεδα του ουρανού κι ας μην έχουν ρυτίδες στο πρόσωπο, κι ας μην έχουν άσπρα μαλλιά. Έχουν πρόσωπα νέα, γεμάτα Θείο ζήλο, σεμνότητα και αγαθότητα που χαμογελούν μπροστά στην απαξίωση των πολλών. Χαμογελούν άκακα, όπως ο κάθε άνθρωπος που ξέρει ποιος είναι και είναι σίγουρος για το τι κάνει. Χαμογελούν γιατί ελπίζουν, γιατί βιώνουν αυτήν την χαρά που κανείς μίζερος δεν μπορεί να την μειώσει. Χαμογελούν γιατί ζούνε στην ασφάλεια της υπακοής τους, γιατί ζούνε μέσα στον κόσμο ως κοσμήματα του κόσμου. Χαμογελούν και είναι το χαμόγελό τους η μαρτυρία της Αλήθειας του Χριστού.

Υπάρχουν πολλοί νέοι που έχουν παραδοθεί στα πάθη τους έχοντας αναγάγει την ασωτία τους σε καμάρι τους, σε μαγκιά τους. Εγώ δεν μένω σ'αυτούς. Μένω σ΄ όλους εκείνους και σ' όλες εκείνες που κάνουν την μεγαλύτερη επανάσταση. Μια επανάσταση που δεν θέλει να νικήσει τους άλλους αλλά μια επανάσταση που ποθεί την προσωπική πνευματική εξέλιξη και μεταμόρφωση του επαναστάτη. Μια επανάσταση που φέρνει ανάσταση, αφθαρσία, σωτηρία. Που κάνει τον άνθρωπο κατα Χάριν θεάνθρωπο. Μια εσωτερική επανάσταση που γκρεμίζει την αλαζονεία της νιότης και την φιλαυτία της, γεννώντας την σύνεση και την διάκριση.

Οι νέοι αυτοί είναι σύγχρονοι άνθρωποι...μάλλον τι σύγχρονοι; Καλύτερα να πούμε ότι είναι μπροστά από την εποχή τους. Διότι ο κάθε άνθρωπος που ζει θεάρεστα πραγματώνοντας τον Ευαγγελικό λόγο είναι μπροστά από κάθε εποχή. Έχει ξεπεράσει κάθε ενδοκοσμικό status, κάθε οριοθετημένο κοινωνικοπολιτισμικοοικονομικό θεσμό. Ζει ως πολίτης της αιωνιότητος, ως συμπολίτης των Αγίων, ως κοινωνός της Θριαμβεύουσας Εκκλησίας. Τέτοιοι άνθρωποι μπορεί να κάνουν κούνια ανέμελοι διότι η καρδιά τους έχει μια σταθερότητα αξιοζήλευτη. Την σταθερότητα ενός ερωτευμένου προς το ηγαπημενο του πρόσωπο.

Τέτοιοι άνθρωποι που ίσως δεν τους πιάνει το μάτι σου ζούνε μέσα στην ανεμελιά, μέσα στην ελευθερία που μόνο η γνήσια σχέση με τον Χριστό μπορεί να μας προσφέρει. Αυτοί οι άνθρωποι πάντα παραμένουν νέοι. Έχουνε αυτήν τη νιότη της αιωνιότητας.
Η εικόνα ίσως περιέχει: ένα ή περισσότερα άτομα, ουρανός, σύννεφο, παπούτσια, υπαίθριες δραστηριότητες και φύση

Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

«Τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν καὶ εἰρήνην τῷ κόσμῳ, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα».Οι δεήσεις των πληρωτικών της Θείας Λειτουργίας «προσπαθούν» να ξεδιαλύνουν τις εσωτερικές μας επιθυμίες. Να γίνει δηλαδή ένα εσωτερικό ξεκαθάρισμα. Τι θέλουμε και γιατί το θέλουμε. Εδώ διαστρεβλώνουμε όλοι τη λέξη «συμφέρον». Εδώ η δέηση μας λέει για αυτά που συμφέρουν την ψυχή μας , και τι συμφέρει την ψυχή μας ; Ό,τι έχει να κάνει με τη θεραπεία και τη σωτηρία της.

Δυστυχώς ελάχιστοι Χριστιανοί έχουν τέτοιο βάθος στα αιτήματά τους. Η κλασσική κατάσταση είναι να χρησιμοποιήσουμε τον Χριστό σαν το λυχνάρι για να μας βοηθήσει σε κάτι που έχει να κάνει αποκλειστικά με αυτόν τον κόσμο. Για σωτηρία και Βασιλεία των Ουρανών ούτε λόγος.

Η τραγικότητα έχει να κάνει και με μερικούς γονείς. Λένε ότι αγαπάνε τα παιδιά και τα εγγόνια τους αλλά δεν νοιάζονται καθόλου για τη σωτηρία της ψυχής τους. Οι προσευχές, η Εκκλησία, τα αιτήματα έχουν να κάνουνε με αυτόν τον κόσμο. Ελάχιστοι γονείς έχουν αγωνία αν τα παιδιά τους κοινωνούν , αν έχουν πνευματικό, αγωνίες σχετικά με την πνευματική τους ζωή. Όλες οι ανησυχίες περιστρέφονται γύρω από κοσμικές δοξασίες: Να σπουδάσει (να φέρει το χαρτί), να παντρευτεί (δεν μας ενδιαφέρει ποιον άνθρωπο, απλά να περνάει καλά), και να μας φέρει κανένα εγγόνι. Τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες. Ποιος νοιάζεται για μετάνοια, εξομολόγηση, Θεία Κοινωνία, εν Χριστώ διαπαιδαγώγηση, σωτηρία, κλπ.Αυτά είναι για τους παπάδες.

Εδώ μπαίνουν και κάποια σοκαριστικά ερωτήματα. Δεν τα απαντάμε διότι τα θεωρούμε αυτονόητα ενώ δεν είναι . Λέμε να παντρευτεί το παιδί μας, μήπως όμως δεν κάνει ακόμα για γάμο διότι είναι ανώριμο; Λέμε στο παιδί μας να παντρευτεί και να μας φέρει εγγόνι. Είμαστε σίγουροι ότι έχει την ωριμότητα για κάτι τέτοιο; Το προετοιμάσαμε το παιδί μας ώστε να γίνει πατέρας και μητέρα εν Χριστώ ή απλά δίναμε τόσα χρόνια χαρτζιλίκια, προσφέραμε μια επιφανειακή ηθική, πληρώναμε φροντιστήρια και ενδιαφερόμασταν απλά να μεγαλώσει το παιδί μας. Για πνευματική ωρίμανση τι κάναμε; Έρχονται 30 χρονών παιδιά να παντρευτούνε και έχουν μυαλό 15χρονου. Για όλο αυτό ποιος φταίει άραγε;

Όταν λέω στις νέες μητέρες ότι σκοπός και στόχος δεν είναι μια επιφανειακή διαπαιδαγώγηση του παιδιού σας (να το ταϊζουμε και να το μεγαλώνουμε) διότι κάτι τέτοιο κάνουν και τα ζώα, αλλά να προετοιμάσετε το παιδί σας για τη Βασιλεία των Ουρανών, σοκάρονται!!!!... Δεν είναι κουκλάκι από το jumbo που απλά πρέπει να το κάνουμε να λειτουργήσει σωστά αλλά να το προετοιμάσουμε για τον ουρανό.

Είχε δίκιο ο Μακαριστός Σιατίστης Παύλος σε αυτά που έλεγε ότι πολλοί γονείς νοιάζονται για τα εμβόλια που θα κάνουν στα παιδιά, αγγλικά, μπαλέτα, πιάνα, γλώσσες αλλά για τον Χριστό δεν νοιάζεται κανείς. Για τη σωτηρία της ψυχής τους ελάχιστοι γονείς νοιάζονται και γονατίζουν προσευχόμενοι. Θα κάνουμε ένα παιδί διότι πρέπει να διαιωνιστεί το όνομα από το σόι και όλα καλά, τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες.

Ελάχιστα χαρτάκια προσευχής, προσφόρων, παρακλήσεων θα είναι για τη μετάνοια και τη σωτηρία των παιδιών. Όλα τα αιτήματα που μας φέρνει ο κόσμος είναι κοσμικής φύσεως : «Να περάσει στις εξετάσεις, να βρει άνθρωπο να παντρευτεί, να μου κάνει εγγόνι, να βρει δουλειά, να πάρει προαγωγή». Μόνο τέτοια αιτήματα αντικρύζουμε. Πολλές φορές λέω σε όσους φέρνουν τέτοια χαρτάκια: «Ωραία όλα αυτά αλλά δεν θέλετε τα παιδιά σας να σωθούν; Να σώσουν την ψυχή τους , να μετανοήσουν;» και με κοιτάνε όλοι σαν εξωγήινο.

Αγαπητοί γονείς, και γιαγιάδες ….. Γονατίστε για τα παιδιά σας όσο είναι καιρός. Αφήστε τις ματαιόδοξες κοσμικότητες και προσευχηθείτε για την ψυχή τους διότι αυτό είναι τελικά που χρειάζονται τα παιδιά και τα εγγόνια σας, άλλο αν δεν σας το λένε. Μην τα χρησιμοποιείτε σαν προϊόντα ματαιοδοξίας ή προέκταση των ανασφαλειών σας. Δεν είναι αντικείμενα, είναι άνθρωποι με ψυχή και σώμα και ο άνθρωπος χωρίς Χριστό δεν μπορεί να ολοκληρωθεί. Ας παρακαλέσουμε λοιπόν τον Κύριο για αυτά που πραγματικά μας συμφέρουν και δεν είναι άλλο από αιτήματα σωτηρίας και μετανοίας. Στα υπόλοιπα ξέρει ο ίδιος ο Κύριος ποιους δρόμους θα ανοίξει. Καλό αγώνα.

π.Σπυρίδων Σκουτής - euxh.gr - Ιερά Μητρόπολη Λήμνου
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Αν έβλεπα με τα ίδια μου τα μάτια έναν επίσκοπο, έναν ιερέα ή μοναχό να αμαρτάνει, θα τον σκέπαζα ο ίδιος με την αλουργίδα μου, ώστε κανείς να μην δει την αμαρτία του

Ως κοινόν είχον γης Βασιλείς το στέφος,
Έχουσι κοινόν και το του πόλου στέφος.
Ξύνθανε μητέρι εικάδι πρώτη Κωνσταντίνος.

Κατά τη διάρκεια της Α ‘Οικουμενικής Συνόδου [Νίκαια, 325 μ.Χ.], οι φιλονικούντες κληρικοί έγραψαν κατηγορίες ο ένας εναντίον του άλλου και τις παρουσίασαν στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο. Ο αυτοκράτορας πήρε όλα τα χαρτιά που περιείχαν τις κατηγορίες και χωρίς να τα ανοίξει, τα έκαψε πάνω από ένα αναμμένο κερί. Μετά είπε, ενώπιον όλων των έκπληκτων παρισταμένων:
«Αν έβλεπα με τα ίδια μου τα μάτια έναν επίσκοπο, έναν ιερέα ή μοναχό σε αμαρτωλή πράξη, θα τον σκέπαζα ο ίδιος με τον μανδύα μου, ώστε κανείς να μην δει την αμαρτία του». Έτσι, λοιπόν, ο μεγάλος αυτός χριστιανός αυτοκράτορας άφησε άναυδους και αμήχανους τους σκανδαλοθήρες, σφραγίζοντας τα στόματα όλων.

Η πίστη μας, μας απαγορεύει να είμαστε κατάσκοποι των αμαρτιών των άλλων, και επιτάσσει να είμαστε αυστηροί και αμείλικτοι κριτές των δικών μας αμαρτιών! Ο ασθενής που βρίσκεται στο νοσοκομείο μεριμνά για τη δική του ασθένεια, και δεν έχει ούτε τη βούληση ούτε το χρόνο να ελέγξει τους άλλους ασθενείς ή να χλευάσει την ασθένειά τους.

Μήπως όλοι μας σε αυτόν τον κόσμο δεν είμαστε σαν ασθενείς σε νοσοκομείο; Δεν μας επιτάσσει η κοινή λογική μας να κοιτάξουμε τη δική μας ασθένεια και όχι κάποιου άλλου;

Ας μη νομίσει κανείς ότι θα θεραπευτεί από την ασθένειά του στον άλλο κόσμο. Αυτός εδώ ο κόσμος είναι το νοσοκομείο και ο μόνος τόπος για τη θεραπεία μας· στον άλλο κόσμο, δεν υπάρχει νοσοκομείο· υπάρχει είτε ένα παλάτι είτε μια φυλακή για μας.

Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Οχρίδας», (Απρίλιος), σελ. 232, Εκδ. Αθως, 2010.
https://iconandlight.wordpress.com/
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Ἡ αγάπη η μεγάλη...

Κάποτε δυὸ αδελφοι μιᾶς Σκήτης κατέβηκαν στὴν Ἀλεξάνδρεια γιὰ νὰ διαθέσουν τὰ ἐργόχειρά τους.
Ὁ ἕνας ἐξ αὐτῶν ὅμως παρασύρθηκε ἀπὸ μιὰ γυναῖκα καὶ ἔπεσε στὴν ἁμαρτία τῆς πορνείας.
Ἀπελπισμένος λοιπὸν πῆγε στὸν ἀδελφό του καὶ τοῦ εἶπε:
– Κοίταξε νὰ δῆς, ἐγὼ δυστυχῶς ἔπεσα σὲ ἁμαρτία, δὲν γυρίζω πίσω. Πήγαινε μόνος σου.

Ὁ ἄλλος ἀδελφός, ποὺ ἦταν ἁγνὸς νέος, ταράχθηκε στὸ ἄκουσμα τῆς ἁμαρτίας, στὴν ὁποία εἶχε πέσει ὁ ἀδελφός του. Δὲν τὸ ἔδειξε ὅμως, καὶ μάλιστα ἔκανε κάτι πάρα πολὺ μεγάλο. Γιὰ νὰ ἁρπάξη τὸν ἀδελφὸ ἀπὸ τὰ νύχια την απελπισία προσποιήθηκε ὅτι καὶ αὐτὸς ἔκανε τὸ ἴδιο πρᾶγμα, ὅτι ἔπεσε δηλαδὴ στὴν ἁμαρτία.

– Ἂς πᾶμε τώρα, ἔτσι κι ἀλλιῶς κι ἐγὼ ἔπεσα, κι ἐσὺ ἔπεσες, ἂς πᾶμε πίσω, ἂς κοπιάσουμε καὶ οἱ δυὸ μαζὶ καὶ ὁ φιλάνθρωπος Θεός, ὅπως εἶναι καὶ ἀγαθὸς καὶ οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων, θὰ δῆ τὴ μετάνοιά μας καὶ θὰ μᾶς συγχωρήση. Ἐσὺ θὰ βοηθῆς ἐμένα, ἐγὼ θὰ βοηθῶ ἐσένα καὶ ἔτσι θὰ κάνουμε τὸν ἀγῶνα μας, θὰ κάνουμε τὸν κανόνα μας καὶ θὰ σωθοῦμε. Ἂς μὴν ἀπελπιστοῦμε!

Πείσθηκε ὁ ἄλλος. Ἀφοῦ κι ὁ ἀδελφὸς ἔπεσε, ἔ, σκέφθηκε, θὰ εἴμαστε οἱ δυὸ μας. Πῆγαν, ἔπεσαν καὶ οἱ δυὸ μαζὶ γονατιστοὶ μπροστὰ στὸν Πνευματικό καὶ ἐξομολογήθηκαν ὅτι ἔκαναν μαζὶ τὴν ἁμαρτία. Καὶ τιμωρήθηκαν αὐστηρότατα ἀπὸ τοὺς πατέρες ἐκεῖ καὶ τοὺς Γεροντάδες τῆς ἐρήμου.
Μαζὶ μὲ τὸν ἁμαρτωλὸ κανονίστηκε καὶ ὁ ἁγνὸς νέος.

Μιὰ νὐκτα, ὅπως προσευχόταν ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ μεγάλους Γέροντες, ἔξω στὴν ἔρημο, ἄκουσε φωνὴ ἐξ οὐρανοῦ νὰ λέγη τὰ ἑξῆς:
– Γιὰ τὴ μεγάλη ἀγάπη καὶ τὴ θυσία τοῦ ἀθώου, συγχωρῶ καὶ τὸν ἔνοχο!

Ὕστερα ἀπὸ τὴν διαβεβαίωσι αὐτή, οἱ πατέρες ἔλυσαν καὶ τοὺς δύο ἀπὸ τὸ ἐπιτίμιο, χωρὶς νὰ μάθουν ποτὲ ποιὸς ἦταν ὁ πραγματικὸς ἔνοχος.

π.Σπ.Ρ
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

... να πλησιάσουμε τόν Κύριο, ὁ ὁποῖος εἶναι γιά μᾶς, σάν τό ζεστό σπίτι μας τόν χειμώνα

Τί να κάνουμε τον καιρό πού έχουμε στεναχώριες;

Πάτερ Θαδδαίος: Συχνά στη ζωή έρχεται και μας χτυπά κύμα δύσκολων σκέψεων, κύμα στεναχώριας. Το καλύτερο απ’ όλα είναι να σωπαίνουμε. Δεν χρειάζεται εμείς πολύ να σκεφτόμαστε. Ο Κύριος ξέρει, προνοεί πόσο μπορούμε να αντέξουμε. Ποιό βά­ρος στεναχώριας μπορούμε να σηκώσουμε. Σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει αμέσως να πλησιάσουμε τον Κύριο, ο όποιος είναι για μας, σαν το ζεστό σπίτι μας τον χειμώνα. Να σιωπούμε. Καλό είναι να σιωπούμε, επειδή αμέσως δεν μπορούμε να νική­σουμε το κύμα των δύσκολων σκέψεων και της στενα­χώριας.

Συχνά μας έρχονται σκέψεις για το μέλλον μας πού είναι γεμάτο ανασφάλεια. Αναρωτιόμαστε: "Πώς θα τελειώσουμε αυτή τη δουλειά, πώς θα λυθεί αυτό το πρόβλημα;" Γι’ αυτό είναι καλό να σιωπούμε, να ηρεμούμε και να απασχολούμε με κάτι το νου μας. Επειδή ο νους μας έχει συνηθίσει να πλανιέται παντού, γι’ αυτό πρέπει να του δίνουμε μια καλή απα­σχόληση. Ή απασχόληση αυτή είναι η προσευχή. Έτσι σταδιακά μαθαίνουμε να προσευχόμαστε και η προσευχή γίνεται συνήθειά μας. Όπως και κάθε άλλη δουλειά την οποία έχουμε συνηθίσει να την κάνουμε, έτσι μαθαίνουμε και να προσευχόμαστε. Και αφού η προσευχή γίνει συνήθειά μας μετά από κάποιο χρονικό διάστημα προσευχόμα­στε χωρίς να σκεφτόμαστε. Όπως με κάθε απλή δου­λειά πού έχουμε συνηθίσει να κάνουμε. Τα χέρια μας εργάζονται και η δουλειά τελειώνει. Έτσι συμβαίνει και με την προσευχή. Σιγά, σιγά η προσευχή γίνεται συνήθεια. Σιγά, σιγά γίνεται εσωτερική προσευχή. Τό­τε και η καρδιά μας ασταμάτητα προσεύχεται.

Και όταν ο Κύριος βλέπει την προσπάθειά μας, βλέπει πώς Τον αναζητούμε με όλη την καρδιά μας και θέλουμε να είμαστε μαζί Του ένα, τότε αμέσως Αυτός μάς δίνει την ευλογία και τη Δύναμή Του.

http://hristospanagia3.blogspot.com/
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

«Χριστέ μου, να λές, Παναγία μου, την διάθεσή μου την ξέρεις. Βοήθησέ με!».

Έτσι απλά και ταπεινά να τους μιλάς συνέχεια για ό,τι σε απασχολεί και

ύστερα να λές την ευχή:«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».

Άγιος Παϊσιος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Κακώς μας φοβίζει ο θάνατος. Μη μας φοβίζει ο χωρισμός της ψυχής από το σώμα λόγω της φθοράς. Ο θάνατος για τον Χριστιανό είναι η ώρα της μεγάλης συνάντησης με τον Αγαπημένο , η ώρα της καλής απολογίας. Εξάλλου η ψυχή με το σώμα θα ενωθούν και πάλι όταν ηχήσουν οι σάλπιγγες της αποκαλύψεως.
Να φοβόμαστε αν χωριστούμε από τον Χριστό. Αυτός είναι ο χειρότερος θάνατος και η χειρότερη κόλαση. Για αυτό οι Άγιοι προτιμούσαν να τους κόψουν τα μέλη του σώματός τους παρά να χωριστούν από μέλη του σώματος του Χριστού.
Η μεγαλύτερη κόλαση είναι να αποστρέφεις το πρόσωπό σου από τη δική Του αγκαλιά επειδή δεν Τον θέλεις. Σβήνεις το Φως , και πλημμυρίζει σκοτάδι. Αυτός είναι ο χειρότερος θάνατος.
Αν είναι να Τον συναντήσεις και είσαι έτοιμος , μην φοβάσαι. Και αν ακούσεις ότι κάποιος «έφυγε» από τη ζωή η φράση «Και στα δικά μου», δεν είναι κατάρα είναι γαμήλια ευχή.

π.Σπυρίδων Σκουτής - euxh.gr - Ιερά Μητρόπολη Λήμνου
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Όσο κι αν προσπαθώ να σε πείσω ότι αξίζεις δεν μπορώ να καταφέρω τίποτα εάν εσύ δεν αποδεχθείς αυτήν τη μεγάλη αλήθεια. Διότι είναι αλήθεια ότι αξίζεις.

Εσύ όμως επιλέγεις να ακούς εκείνους που σου λένε ή σου συμπεριφέρονται σαν να μην αξίζεις. Μην τους κάνεις λοιπόν την χάρη, μην τους δίνεις αυτήν την ικανοποίηση να σε βλέπουν στεναχωρημένο και λυπημένο.
Μην τους κάνεις την χάρη να σε βλέπουν απεριποίητη επειδή έχασες την όρεξη για ζωή και χαρά.

Αξίζεις, όχι γιατί σου το λέγω μόνο εγώ, αλλά στο λέγει και ο ίδιος ο Θεός. Ο Θεός πιστεύει σε εσένα. Πιστεύει στις δυνάμεις σου, στις γνώσεις στου, στην καλή σου καρδιά. Πιστεύει σε εσένα ο Θεός κι ας έχεις κάνει και λάθη κι ας έχεις και πάθη. Πιστεύει ο Θεός σε εσένα, γι'αυτό και ελπίζει ο Θεός να μην τα παρατήσεις ποτέ, είτε στην πνευματική σου προσπάθεια, είτε γενικότερα στη ζωή σου.

Κλείσε λοιπόν τα αυτιά σου σε όλους εκείνους που θέλουν να σε κρατήσουν χαμηλά. Να το θυμάσαι αυτό: συνήθως αυτοί που σου λένε να τα παρατήσεις ή να μην τολμήσεις, φοβούνται μη τυχόν και πετύχεις. Είναι μεγάλος κομπλεξισμός να φοβάσαι και να μην θέλεις να πετύχει ο άλλος μόνο και μόνο για να μην σε "καπελώσει". Έτσι τα βλέπει τα πράγματα ο εγωιστής και κομπλεξικός άνθρωπος. Γι'αυτό και δεν χαίρεται με την χαρά σου αλλά ικανοποιείται με την αποτυχία σου.

Μάθε λοιπόν να αγαπάς τον εαυτό σου. Ούτε να τον παραχαϊδεύεις, ούτε όμως και να τον εξουθενώνεις με την αυστηρότητά σου.
Κάπου στη μέση βρίσκεται η ισορροπία.
Είμαι σίγουρος ότι μπορείς να την βρεις, με τον καλό λογισμό και με τη Χάρη του Θεού όλοι μας μπορούμε να τα βρούμε με τον εαυτό μας. Τότε δεν θα δίνουμε υπεραξία στον εαυτό μας, ούτε όμως και θα τον απαξιώνουμε.

Διάκριση είναι να ξέρω ποιος είμαι και ποιος δεν είμαι. Τότε δεν χρειάζομαι την γνώμη των άλλων για να προσδιορίζω το ποιος είμαι. Πλέον ξέρω ποιος είμαι από μόνος μου.

Πολλές φορές δίνουμε υπεραξία στη γνώμη των άλλων, που συνήθως είναι νοθευμένη με φθόνο. Γι'αυτό τις περισσότερες φορές σε συμβουλεύουν να μην τολμήσεις, να μην κυνηγήσεις το όνειρό σου, να "καθίσεις στ' αυγά σου". Γιατί; Γιατί οι ίδιοι ποτέ τους δεν τόλμησαν και δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να τολμήσεις κι εσύ κάτι που ίσως φέρει στη ζωή σου την ευτυχία και την χαρά.

Αυτό που σου προτείνω είναι να διαλέγεις αυτούς που σε συμβουλεύουν και από εκεί και πέρα άκου την καρδιά σου.
Εσύ είσαι υπεύθυνος για την ζωή σου. Δική σου είναι η ζωή. Πάψε να ακολουθείς τα σχέδια που κάνανε οι άλλοι για σένα, ενώ εσύ θέλεις κάτι άλλο.

Κάθε απόφαση έχει και τα ανάλογα αποτελέσματα.
Όταν πάρεις την οποιαδήποτε απόφαση να ξέρεις ότι χρειάζεται να αναλάβεις και την ευθύνη της απόφασης, όπως και τους καρπούς που θα φέρει.
Όποιοι κι αν είναι καρποί όμως θα είναι αποτέλεσμα της δικής σου απόφασης και όχι κάποιων άλλων.

Αξίζεις, μπορείς να κατορθώσεις πάρα πολλά, αρκεί να πιστέψεις λίγο στον εαυτό σου. Λίγη αυτοπεποίθηση δεν κάνει κακό. Όχι να φτάσεις στην φιλαυτία. Αυτό που λέγω είναι να μην φοβάσαι την ζωή, γιατί μία φορά θα την ζήσεις. Αυτό το δώρο του Θεού μία φορά μας το δίνει ο Θεός και καλούμαστε να το εκμεταλλευτούμε. Μην σπαταλάμε την ζωή μας αναλύοντας τις γνώμες και τις απόψεις των άλλων για εμάς.

Αξίζει να προσπαθήσεις να πραγματοποιήσεις τους προσωπικούς σου στόχους. Τους στόχους αυτούς που θα φέρουν χαρά και ειρήνη στην καρδιά σου.

Aρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”