Ψυχοφελή μηνύματα...

Καθημερινά πνευματικά μηνύματα.

Συντονιστής: Συντονιστές

toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Έτσι μόνο θα έρθει η ειρήνη της ψυχής.

Θα πρέπει ν’ αγωνίζεσαι με κάθε τρόπο να διατηρείς την ειρήνη της ψυχής και να μην ενοχλείσαι από τις προσβολές των άλλων.
Για να το πετύχεις αυτό, θα πρέπει ν’ αγωνίζεσαι με όλες τις δυνάμεις να συγκρατήσεις το θυμό και να φυλάξεις με προσοχή το νου και την καρδιά σου από απρεπείς σκέψεις και αισθήματα.
Ο Θεός έχει βάλει μέσα μας μόνο ένα θυμό και ένα φθόνο: εναντίον του πονηρού, εναντίον εκείνου που στην αρχή εξα­πάτησε τον άνθρωπο και τον έβγαλε από τον Παράδεισο, εναντίον του φθοροποιού διαβόλου. Μας δόθηκε η εντολή να πολεμήσουμε εναντίον των πονηρών πνευμάτων της ακαθαρ­σίας και της επιθυμίας, που σπείρουν στην καρδιά ακάθαρτες και πονηρές σκέψεις.
Επομένως, θα πρέπει να ανεχόμαστε με αταραξία τις προσβολές που μας κάνουν οι άλλοι και να συνηθίσουμε τον εαυτό μας να έχει τέτοια πνευματική διάθεση, ώστε οι προσβολές αυτές να φαίνονται ότι δεν απευθύνονται σε μας αλλά σε άλλους.

ΕΙΡΗΝΗ ΨΥΧΗΣ
Το να βυθίζει κανείς το νου του μέσα στην ψυχή του και η καρδιά του να εργάζεται νοερά είναι σημείο σοφής ψυχής.Τίποτα δεν είναι καλύτερο από την ειρήνη του Χριστού. Σ’ αυτή εξοστρακίζεται κάθε πόλεμος των πνευμάτων του σκότους: «ότι ούκ έστιν ήμίν η πάλη προς αίμα και σάρκα, αλλά προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, προς τα πνευματικά της πονηρίας εν τοις έπουρανίοις» (Έφεσ. στ’ 12).

Τότε η χάρη του Θεού τον επισκιάζει και βρίσκεται σε μια ειρηνική κατάσταση. Και από αυτή την ειρηνική κατάσταση προχωρά σε μια άλλη, περισσότερο ειρηνική. Ειρηνική κατάσταση εννοούμε όταν κανείς έχει καθαρή συνείδηση. Και περισσότερο ειρηνική, όταν ο νους θεω­ρεί μέσα του τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, σύμφωνα με το λόγο του Θεού: «και έγενήθη εν ειρήνη ο τόπος αυτού» (Ψαλμός οε’ 3).
Μπορεί να μην ευφραίνεται κανείς, όταν βλέπει τον ήλιο με τα αισθητά του μάτια; Άλλα πόσο περισσότερο ευφραίνεται, όταν ο νους του βλέπει με τα εσωτερικά μάτια τον Ήλιο της Δικαιοσύνης, το Χριστό; Τότε πραγματικά χαίρεται κανείς με μια αγγελική χαρά.
Γι’ αυτή τη χαρά ο απόστολος Παύλος είπε: «ημών γαρ τα πολίτευμα εν ούρανοίς υπάρχει» (Φιλιππ. γ’ 20).
Όταν ο άνθρωπος πορεύεται σε μια ειρηνική κατά­σταση, γεύεται τις πνευματικές δωρεές με αφθονία. Οι άγιοι πατέρες, που βρίσκονταν σε ειρηνική κατά­σταση και είχαν επισκιαστεί άπό τη θεία χάρη, ζούσαν πολύ.

Όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σε ειρηνική κατάσταση, μπορεί να φωτίσει και τους άλλους με το δικό του φως. Πριν απ’ αυτό όμως πρέπει να επαναλάβει τα λόγια αυτά της Προφήτιδος Άννας: «μη έξελθέτω μεγαλορρημοσύνη εκ του στόματος υμών» (Α’ Βασιλ. β’ 3) και τα λόγια του Κυρίου: «υποκριτά, έκβαλε πρώτον την δοκόν εκ του οφθαλμού σου, και τότε διαβλέψεις έκβαλείν τα κάρφος εκ του οφθαλμού του άδελφού σου» (Ματθ. ζ 5).

Ο Κύριος μας “Ιησούς Χριστός άφησε την ειρήνη αυτή σαν κάποιο ανεκτίμητο θησαυρό στους μαθητές Του πριν το θάνατο Του, λέγοντας: «είρήνην αφίημι ύμίν, ειρήνην την έμήν δίδωμι ύμίν» (Ίωάν. ιδ’ 27). Γι’ αυτή την ειρήνη ο Απόστολος λέγει: «και η ειρήνη του Θεού η υπερέχουσα πάντα νουν φρουρήσει τας καρδίας υμών και τα νοήματα υμών εν Χριστώ Ίησοϋ» (Φι-λιπ.δ’7).
Γι’ αυτό πρέπει να αγιάσουμε όλες τις σκέψεις, τις επιθυμίες και τα έργα μας, για να λάβουμε την ειρήνη του Θεού και να κραυγάζουμε πάντα μαζί με την Εκκλη­σία: «Κύριε, ο θεός ημών, είρήνην δος ήμίν» (Ησαίας κστ’ 12).

Από το βιβλίο: Διδαχές Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ.
Πηγή: Βήμα Ορθοδοξίας
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Είπε ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλικης "Άκου να δεις...

Είπε ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλικης:
“Άκου να δεις…
Αν δεν μπορείς να καταλάβεις κάτι στη γραφή… δεν το αγγίζεις διανοητικά…
Όπως όταν τρως ψάρι αφήνεις το κόκκαλο στην άκρη…
Έτσι θα το αφήνεις και συ!
Μέχρι να σου αποκαλύψει ο Κύριος περί αυτού.

Κάποτε…δεν μπορούσα να καταλάβω τι είναι αυτή η γη των πραεων που λέει η Αγία Γραφή…
Το άφησα…
Και μια μέρα, εν ώρα προσευχής… βρέθηκα σε ένα υπέροχο λιβάδι… ανθώνα…
Και είχα δίπλα μου τον Άγιο Σεραφείμ του Σαρωφ.
Και μου λέει…
Πάμε Πάτερ Ιάκωβε…
Του απαντώ…
Που να πάμε Άγιε μου Σεραφείμ… θα πατήσουμε και θα χαλάσουμε αυτά τα υπέροχα λουλούδια!
Και μου απάντησε…
Πάτερ Ιάκωβε πάτα τα άφοβα…δεν χαλανε!
Είναι άφθορα!
Αυτή εδώ είναι η γη των Πραεων που όλα είναι άφθορα… και ήρθα να σε ξεναγήσω!
…και έτσι μου γνώρισε ο Κύριος τη Γη των Πραεων

Έτσι θα κάνεις!..
http://apantaortodoxias.blogspot.com/
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

«Αν ο άνθρωπος δεν στενοχωρηθή κατ᾿ αναλογίαν του σφάλματός του, εύκολα περιπίπτει εις το αυτό σφάλμα»

– Γέροντα, πώς θα βοηθηθή κανείς να μην ξανακάνη το ίδιο σφάλμα;

– Αν πονέση πραγματικά για το σφάλμα του, δεν θα το ξανακάνη. Πρέπει να υπάρχη εσωτερική συντριβή με ειλικρινή μετάνοια, για να διορθωθή.
Γι᾿ αυτό λέει ο Αββάς Μάρκος ο Ασκητής: «Αν ο άνθρωπος δεν στενοχωρηθή κατ᾿ αναλογίαν του σφάλματός του, εύκολα περιπίπτει εις το αυτό σφάλμα».
Δηλαδή, αν είναι μικρό το σφάλμα, χρειάζεται μικρότερη μετάνοια, αν είναι μεγαλύτερο, μεγαλύτερη μετάνοια. Όταν κανείς δεν πιάνη το μέγεθος της πτώσεώς του και δεν λυπάται «κατ᾿ αναλογίαν του σφάλματος», τότε εύκολα πέφτει στο ίδιο ή και σε μεγαλύτερο σφάλμα.

– Γέροντα, μπορεί κάποιος να έχη συναίσθηση της αμαρτωλότητός του και να μην έχη μετάνοια;

– Ναί, αν δεν έχη ταπείνωση. Όταν στην μετάνοια ανακατεύεται ο εγωισμός, συνέχεια ο άνθρωπος σκέφτεται: «πώς το έκανα αυτό, πώς το είδαν οι άλλοι, τί ιδέα θα σχηματίσουν;», και βασανίζεται. Το «πώς το έκανα πάλι» και το «πώς κατήντησα» έχει εγωισμό· δεν έχει μετάνοια. Πρέπει να καταλάβη ότι έσφαλε και να ζητήση ταπεινά το έλεος του Θεού. «Θεέ μου, να πή, έσφαλα, συγχώρεσέ με. Τέτοιος παλιάνθρωπος είμαι. Λυπήσου με. Αν δεν με βοηθήσης, χειρότερος μπορώ να γίνω, καλύτερος δεν μπορώ να γίνω. Μόνος μου δεν πρόκειται να διορθωθώ», και να προσπαθήση να μην το ξανακάνη.

Πολλοί άνθρωποι που έσφαλαν και πόνεσαν, γιατί πλήγωσαν τον Θεό και όχι γιατί ξέπεσαν στα μάτια των ανθρώπων, αγίασαν. Όταν κάποιος ζη κοσμικά και κόβη μετά τις σχέσεις του με το κοσμικό πνεύμα, έλκεται πολλές φορές από αυτό, χωρίς να το θέλη. Δεν πρέπει όμως να απογοητεύεται.
Νομίζω, σ᾿ αυτήν την περίπτωση, πρόοδος είναι και το ότι αρχίζει η καλή ανησυχία, που ελέγχει την ψυχή για τα σφάλματα που έκανε και για ό,τι έπρεπε να κάνη, αλλά δεν έκανε. Σιγά-σιγά γίνεται μια πάλη, ταπεινώνεται ακουσίως ο άνθρωπος και απελπίζεται με την καλή απελπισία, δηλαδή απελπίζεται από το εγώ του. Τότε όλα τα αποδίδει στην Χάρη του Θεού και πιστεύει αληθινά εκείνο που είπε ο Κύριος: «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν».

Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Γ' «Πνευματικός Αγώνας», σελ. 87.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

"Οι δύο καταστάσεις της δοξολογίας"

Στον χώρο της δοξολογίας υπάρχουν δύο καταστάσεις. Αν ο άνθρωπος δεν περάση από την πρώτη, δεν μπορεί να φθάση στην δεύτερη.

Στην πρώτη κατάσταση έχει κανείς πίκρες, αλλά όλα τα παίρνει δεξιά. Βάζει καλό λογισμό, ρίχνει το βάρος στον εαυτό του, ταπεινώνεται, μετανοεί και ευχαριστεί για όλα τον Θεό: «Θεέ μου, λέει, Σε ευχαριστώ· εξ αμαρτιών μου τα περνώ αυτά. Μου χρειάζονται και περισσότερα, αλλά δεν αντέχω. Σε παρακαλώ, δώσε μου υπομονή και δύναμη, για να αντέξω». Τότε βομβαρδίζεται από την θεία παρηγοριά και περνά στην δεύτερη κατάσταση.

Στην δεύτερη κατάσταση βρίσκονται όσοι έχουν περάσει το στάδιο της μετανοίας και ένιωσαν την θεία παρηγοριά που φέρνει η άφεση των αμαρτιών· πέρασαν δηλαδή από το χαροποιόν πένθος και έφθασαν στην δοξολογία. Τότε ο άνθρωπος δεν έχει πίκρες, αλλά νιώθει μια θεία αγαλλίαση, μια ευγνωμοσύνη προς τον Θεό, που δεν μπορεί να την αντέξη. Λέει συνέχεια το «δόξα σοι ο Θεός», ευχαριστεί τον Θεό για τις μεγάλες Του ευεργεσίες, για την μεγάλη Του αγάπη, και μετά μόνη της η ψυχή κινείται στην ευχή, στην δοξολογία του Θεού ή ζητά συγχώρηση από τον Θεό, γιατί δεν ανταποκρίθηκε στις ευλογίες Του.

– Γέροντα, ο Παπα‐Τύχων πώς προσευχόταν;
– Ο Παπα‐Τύχων είχε φθάσει στον χώρο της δοξολογίας και αντί για την ευχή είχε την δοξολογία. Συνέχεια άκουγε κανείς από το στόμα του το «δόξα σοι ο Θεός, δόξα σοι ο Θεός», και όλες σχεδόν οι ημέρες του χρόνου ήταν γι’ αυτόν Διακαινήσιμες (186), αφού ζούσε πάντα την πασχαλινή χαρά.

Όσοι βρίσκονται στην προχωρημένη αυτή κατάσταση έχουν συνέχεια Πάσχα, Ανάσταση! Καμπάνες, σήμαντρα, τάλαντα, όλα μαζί χτυπούν χαρμόσυνα (187).«Αινείτε Αυτόν εν κυμβάλοις ευήχοις, αινείτε Αυτόν εν κυμβάλοις αλαλαγμού»(188). Όλη την ημέρα δοξολογούν τον Θεό και χτυπά σαν καμπάνα η καρδιά τους.

----------
- 186 Διακαινήσιμος ονομάζεται η εβδομάδα μετά την Κυριακή του Πάσχα.
- 187 Στην Αγρυπνία της Αναστάσεως σύμφωνα με το Τυπικό «κρούονται άπαντα», χτυπούν δηλαδή συγχρόνως όλες οι καμπάνες, τα σήμαντρα και τα τάλαντα (χειροσήμαντρα).
188Ψαλμ.150,5 και στιχολογία των Αίνων.

Από το βιβλίο ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ ΣΤ'. "Περί Προσευχής " - ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 ‐ Ο χώρος της δοξολογίας
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Πολλές φορές η φυγή δεν είναι δειλία αλλά ευλογία για σένα και φιλανθρωπία για τον άλλον.
Όταν δεν χωράς, καλό είναι να φεύγεις ώστε να αδειάζει ο χώρος. Να το κάνουμε από αγάπη και σεβασμό όχι από κακία , μίσος και διχόνοια. Όταν ο άλλος δεν σε θέλει πια μη ρωτήσεις λόγους και αιτίες αν δεν θέλει να σου πει. Απλά φύγε αθόρυβα και με χαμόγελο.
Κάπου διάβασα «Όταν δεν χωράς , μη στριμώχνεσαι»… Πόσο αλήθεια…
Μην κρατήσεις άσχημες καταστάσεις και εικόνες μέσα σου. Κράτησε τα όμορφα και αναχώρησε αλλά συνέχισε την προσευχή για σένα και τον άλλον. Να φωτίζει ο Κύριος τις καρδιές και τις αποφάσεις.

Φύγε από αγάπη διότι χώρος για σένα δεν υπάρχει πια. Μπορεί να είναι λυπηρό αλλά είναι μια αλήθεια που οφείλεις να αποδεχτείς. Έλεγε ο Μακαριστός Σιατίστης Παύλος : «Όταν κάποιος μου είπε ότι η γυναίκα του του είπε να χωρίσουνε ,του είπα να κάτσει να της φτιάξει τη βαλίτσα και να την διευκολύνει στη φυγή της. Τελικά αυτή η αγαπητική του στάση και πράξη την αλλοίωσε και η αγαπή άνθισε και πάλι». Αν φταίω θα διορθωθώ, θα προσπαθήσω να μεταμορφωθώ, αν όμως δεν με θες θα φύγω....

Όταν ο άλλος σε έχει βγάλει από το μονοπάτι της ζωής του καλύτερα να φύγεις διότι περιμένει κάτι άλλο και σίγουρα δεν είναι εσύ…
Όταν είσαι ευτυχισμένος χωρίς εμένα δεν έχω λόγο να σε πιέσω και να σε αναγκάσω για τίποτα. (Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, οὐ χαίρει τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· πάντα στέγει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει.)
Αν δεν μπορούμε να καλλιεργήσουμε αυτή την αγάπη ώστε να γίνουμε δύο όμορφα λουλούδια, θα καταντήσουμε δύο κάκτοι σε μια σχέση γεμάτη από άμμο μια απέραντης άγονης ερήμου.

Άλλο να σταυρωθείς για αγάπη για το Χριστό και άλλο να σταυρώσεις τον άλλον . . .
Θα υπομένω για χάρη του Χριστού ως σκεύος εκλογής αγάπης και μαρτυρίας, αλλά δεν θέλω να υπομένω ως κάκτος στη ζωή του άλλου αν δεν μπορώ να γίνω λουλούδι. Αν όμως ο άλλος είναι κάκτος; Θα τον αγκαλιάσω.. Δεν μπορώ όμως με δικές μου δυνάμεις χωρίς την ευλογία και τη δύναμη του Κυρίου.

Πολλές φορές η επιμονή μας μπορεί να είναι καρφί στην καρδιά του άλλου.
Η αγάπη με το ζόρι δεν καρποφορεί. Σαν να αγαπάς ένα λουλούδι και να του ρίξεις ένα τόνο νερό. θα σαπίσει.
Αν η παρουσία μου γίνεται ο εφιάλτης σου καλύτερα να φύγω ώστε η απουσία μου να γίνει ο παράδεισος σου.
Δεν θα επιμένω , δεν θέλω να με αγαπάς με το ζόρι. Θα κάνω υπομονή και αν δεν με θες θα φύγω από αγάπη. Αφού η παρουσία μου είναι κάκτος στη ζωή σου , θα φύγω μήπως και φυτρώσει κάποιο λουλούδι. Δεν έχει σημασία ποιος φταίει, εξάλλου ποιος μπορεί να το δει καθαρά;
Μην προσπαθείς να αλλάξεις τη γνώμη του άλλου αν δεν θέλει. Δεν μπορείς να μιλάς σε έναν τυφλό για τον ήλιο διότι δεν θα σε καταλάβει. Άφησε την προσευχητική σου σιωπή να γίνει το χωνευτήριο της κακίας και του μίσους του άλλου και μετά κάνε τα μαθήματα αυτά πνευματικές μεταμορφώσεις.

Πολλές φορές η φυγή είναι προστασία. Λέει ένα Πατερικό Ρητό : «Φεύγε και σώζου!» Φεύγεις από τους δαίμονες, διότι υπάρχει κίνδυνος να σε στρατολογήσουν. Όπου υπάρχει φωτιά δεν πλησιάζω διότι μπορεί να γίνω λάδι αναζωπύρωσης αν δεν μπορέσω τελικά να τη σβήσω. Μια ευλογημένη πνευματική στάση είναι να μην έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Δεν έχω εμπιστοσύνη διότι ξέρω ότι είμαι αδύναμος. Στα πνευματικά δεν το παίζω μάγκας διότι θα γίνω μαριονέτα του διαβόλου οπότε καλύτερα να είμαι δούλος του Κυρίου να αντλώ, δύναμη από Εκείνον.
Δεν χρειάζεται να κάνουμε θόρυβο. Ο ήλιος και το φως δεν κάνουν θόρυβο διότι απλά δεν χρειάζεται. Τελικά ευλογημένα είναι τα αθόρυβα!!! Η προσευχητική σιωπή , το βλέμμα, η αγκαλιά, η αγιότητα! Δεν χρειάζεται να κάνουν θόρυβο! Δηλώνουν παρουσία μέσα από την αθόρυβη ουσία! Η ευχή (Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με) σε πολλούς Αγίους συντονιζόταν με τους χτύπους της καρδιάς!
Υπάρχει η φλόγα που θερμαίνει και η φλόγα που κατακαίει, ανάλογα ποια είναι η πηγή. Η φλόγα του Χριστού μεταμορφώνει, ενώ η φλόγα του διαβόλου θανατώνει και καταστρέφει.

Τη φλόγα του Κυρίου θα την αγκαλιάσω ενώ τη φωτιά του διαβόλου δεν θα την πλησιάσω …Θα φύγω…..
Προσοχή στις φωτιές, και στις επιμονές, Καλό κουράγιο….

π.Σπυρίδων Σκουτής - euxh.gr - Ιερά Μητρόπολη Λήμνου
Αναχώρηση...από αγάπη και προστασία...
EUXH.GR
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

-ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΑΜΑ ΑΛΛΑ ΘΕΑ ΘΕΟΥ-

Πάντως ο Χριστός δεν φαίνεται να ενθουσιάζεται από τα "θαύματα" και έχει τον λόγο του. Στο σημερινό Ευαγγέλιο που διαβάσαμε στην Θεία Λειτουργία, οι μαθητές χαίρονται διότι έχουν επιτελέσει κάποια θαύματα στον όνομα του Χριστού. Νιώθουν μια ικανοποίηση και έρχονται μετα χαράς μεγάλης να το αναγγείλουν στο Χριστό. Αλλά ο Χριστός φαίνεται να μην μετέχει σε αυτόν τον ενθουσιασμό τους. «Μην χαίρεστε που υποτάσσεται τα κακά πνεύματα, αλλά να χαίρεστε εάν τα ονόματα σας γραφτούν στην βίβλο της Βασιλεία του Θεού..».
Τώρα βέβαια ευλόγως κάποιος θα αναρωτηθεί, «καλά ο Χριστός γιατί δεν χαίρεται που οι μαθητές του έκαναν θαύμα;». Πρώτον διότι γνωρίζει ότι δεν το έκαναν αυτοί με τις δικές τους δυνάμεις, αλλά ο Θεός. Δεύτερον γιατί για τον Χριστό το θαύμα δεν είναι θέαμα αλλά θέα. Θέα σε μια άλλη κατανόηση της ζωής.

Στο θαύμα αλλάζει η εσωτερική σου ματιά. Δεν βλέπεις πλέον όπως έβλεπες τον εαυτό σου, τους άλλους, την ζωή. Θα δείτε ότι σε όλα τα θαύματα του Χριστού οι θεραπευόμενοι αλλάζουν τρόπο ζωής. Στα θαύματα του Χριστού το σημαντικό δεν είναι η θεραπεία ενός μέλους του σώματος, αλλά η αλλαγή του όλου ανθρώπου. Αλλάζουν ζωές, μεταμορφώνονται ψυχές, τα πάντα αποκτούν νόημα, χαρά και φως.

Το σημαντικότερο όμως το οποίο κάνει τον Χριστό να μην μετέχει σε αυτή την χαρά, είναι διότι γνωρίζει ότι το θαύμα στην παραμορφωμένη ερμηνεία του, μπορεί να γίνει μια τεράστια φυλακή. Δηλαδή να εγκλωβίσει τον άνθρωπο στην αλαζονεία των κατορθωμάτων του. Εκεί δηλ. που τα πάντα δεν είναι Χριστός αλλά ένα μεγάλο «Εγώ» που μπορεί να φοράει ράσα και να πηγαίνει στην εκκλησία.

Η μεγάλη πνευματική παγίδα είναι όταν ο άνθρωπος παραμορφώνει το θαύμα του Θεού από δώρο σε κατόρθωμα του. Γι’ αυτό ο Χριστός φωνάζει στους μαθητές του και διαχρονικά σε όλους εμάς, μη χαίρεστε για τα θαύματα εάν αυτά δεν σας μεταμορφώνουν εσωτερικά.
Τα θαύματα του Χριστού δεν είναι φτηνό θέαμα δύναμης και εξουσίας, αλλά σημάδια και σημεία της Βασιλείας Του. Στον κάθε άνθρωπο που θεραπεύει ο Χριστός, συναντάμε τα έσχατα της Βασιλείας Του. Δηλαδή τον κόσμο που έρχεται, «ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος…». Εκεί όπου τα πάντα και οι πάντες θα γίνουν Χριστός.

π. Χαρ. λίβυος Παπαδόπουλος
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Μὴν ἀγανακτεῖς πού τὰ πράγματα δὲν ἔρχονται πάντοτε ὅπως τὰ θέλεις ἐσὺ στὴ ζωὴ σου.
Δὲν εἶναι δυνατόν, ἀλλὰ καὶ συμφέρον σου δὲν εἶναι, νὰ γίνονται ὅλα κατὰ τὴ σκέψη σου, κατὰ τὴν ἐπιθυμία σου, κατὰ τὸ θέλημὰ σου.
Ἡ σκέψη σου πολὺ συχνὰ εἶναι πλανεμένη, ἡ ἐπιθυμία σου ἐμπαθής, τὸ θέλημὰ σου ὁλότελα ἐγωιστικό.
Καὶ ὁ παντογνώστης Θεὸς φυσικὰ τὸ γνωρίζει αὐτό, ἔστω κι ἂν ἐσὺ δὲν τὸ συνειδητοποιεῖς.
Γι’ αὐτὸ καὶ δὲν ἐπιτρέπει νὰ ἐκπληρώνονται πάντα οἱ ἐπιθυμίες σου, γιὰ νὰ μὴ βλαφθεῖ ἡ ψυχὴ σου, ὁ πιὸ πολύτιμος θησαυρὸς πού διαθέτεις.
«Τὶ γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήση, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῆ;» (Ματθ. 16. 26).

Ἅγιος Δημήτριος τοῦ Ροστὼφ
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Η αγωγή των παιδιών αρχίζει απ’ την ώρα της συλλήψεώς τους.

Άγιος Πορφύριος

Η αγωγή των παιδιών αρχίζει απ’ την ώρα της συλλήψεώς τους. Το έμβρυο ακούει κι αισθάνεται μέσα στην κοιλιά της μητέρας του. Ναι, ακούει και βλέπει με τα μάτια της μητέρας του.
Αντιλαμβάνεται τις κινήσεις και τα συναισθήματά της, παρόλο που ο νους του δεν έχει αναπτυχθεί. Σκοτεινιάζει το πρόσωπο της μάνας, σκοτεινιάζει κι αυτό. Νευριάζει η μάνα, νευριάζει κι αυτό.
Ό,τι αισθάνεται η μητέρα, λύπη, πόνο, φόβο, άγχος κ.λπ., τα ζει κι αυτό. Αν η μάνα δεν το θέλει το έμβρυο, αν δεν το αγαπάει, αυτό το αισθάνεται και δημιουργούνται τραύματα στην ψυχούλα του, που το συνοδεύουν σ’ όλη του τη ζωή.
Το αντίθετο συμβαίνει με τ’ άγια συναισθήματα της μάνας. Όταν έχει χαρά, ειρήνη, αγάπη στο έμβρυο, τα μεταδίδει σ’ αυτό μυστικά, όπως συμβαίνει με τα γεννημένα παιδιά.
Γι’ αυτό πρέπει η μητέρα να προσεύχεται πολύ κατά την περίοδο της κυήσεως και ν’ αγαπάει το έμβρυο, να χαϊδεύει την κοιλιά της, να διαβάζει ψαλμούς, να ψάλλει τροπάρια, να ζει ζωή αγία.
Αυτό είναι δική της ωφέλεια· αλλά κάνει θυσίες και για χάρη του εμβρύου, για να γίνει και το παιδί πιο άγιο, ν’ αποκτήσει απ’ την αρχή άγιες καταβολές. Είδατε πόσο λεπτό πράγμα είναι για την γυναίκα να κυοφορεί παιδί; Πόση ευθύνη και πόση τιμή!
Θα σας πω κάτι σχετικό και γι’ άλλα έμψυχα και μη λογικά όντα και θα το καταλάβετε λίγο. Στην Αμερική εφαρμόζουν πειραματικά το εξής: Σε δύο αίθουσες, με ίδιες θερμοκρασίες, ίδιο πότισμα και ίδιο χώμα, φυτεύουν λουλούδια.
Υπάρχει, όμως, μια διαφορά. Στην μια αίθουσα, βάζουν απαλή κι ευχάριστη μουσική. Το αποτέλεσμα; Τι να σας πω! Τα λουλούδια αυτής της αίθουσας παρουσιάζουν τεράστια διαφορά σε σχέση με τ’ άλλα. Έχουν άλλη ζωηράδα, το χρώμα τους είναι πιο ωραίο κι η ανάπτυξή τους είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη.

Πηγή: psigmataorthodoxias3.wordpress.com
aposal
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 24979
Εγγραφή: Παρ Απρ 13, 2007 5:00 am
Τοποθεσία: Απόστολος @ Άγιος Δημήτριος (Μπραχάμι)

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από aposal »

«Η αγάπη για τους εχθρούς δεν είναι δυνατή, παρά μόνο με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος».
Όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης
Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανόμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων.
toula
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 35855
Εγγραφή: Παρ Δεκ 11, 2009 7:29 am
Τοποθεσία: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΤΟΥΛΑ) - ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ - ΑΘΗΝΑ

Re: Ψυχοφελή μηνύματα...

Δημοσίευση από toula »

Τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο όταν ο καθένας μας ξεκινήσει από τον εαυτό του.
Η μεταμόρφωση του κόσμου αρχίζει από την προσωπική μας εσωτερική μεταμόρφωση. Είναι λάθος να μιλούμε για αλλαγή στο κόσμο, όταν εμείς οι ίδιοι παραμένουμε στάσιμοι στον εγωισμό και την εμπάθεια.

Αν ο καθένας μας ξεκινήσει από τον εσωτερικό του κόσμο και μεταμορφώνεται, τότε και ο υπόλοιπος κόσμος έχει ελπίδα αλλαγής.
Χρειάζεται να βάλουμε στην προσωπική μας ζωή τον καλό λογισμό. Εάν το κάνουμε αυτό, τότε θα επηρεάζουμε και τους γύρω μας θετικά. Έτσι σιγά σιγά παρασέρνουμε τον κόσμο προς το αγαθό και θεάρεστο.

Ας σκύψουμε λοιπόν μέσα μας. Ας δούμε τα βαθιά μας κι ας ξεκινήσουμε την εσωτερική πνευματική εργασία.
Για να αλλάξει ο κόσμος χρειάζεται να αλλάξουμε εμείς. Εάν θελουμε πραγματικά να βοηθήσουμε τους γύρω μας ας προσπαθήσουμε να καλλιεργήσουμε οι ίδιοι την μετάνοια και την ταπείνωση, ώστε να έρθει στην καρδιά μας η ειρήνη του Χριστού. Τότε και μόνο με την παρουσία μας θα φωτίζουμε τις καρδιές των άλλων και αγιαζόμενοι οι ίδιοι μας θα εμπνέουμε την χριστομίμητη ζωή και στους τριγύρω μας.

Η μεγαλύτερη (επ)ανάσταση γίνεται μέσα στην καρδιά...από εκεί ξεκινούν όλα.

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Απάντηση

Επιστροφή στο “Πνευματικά Μηνύματα”