Οσία Ματρώνα, η Ανυπόδητη

[g_aggelos]

10. Η κυρία Κ. μάς πληροφόρησε επίσης πως μια μέρα του Μαΐου του 1910 ήταν στην εκκλησία της Παναγίας «Η χαρά των Θλιβομένων». Όταν έφυγε, σταμάτησε για λίγο στη Ματρώνουσκα για να της ζητήσει να προσευχηθεί για το γιό της, ώστε να περάσει τις τελικές εξετάσεις του στην εμπορική σχολή. Η Ματρώνουσκα προσευχήθηκε και είπε στην κυρία Κ. πως ο γιός της θά’ παιρνε στις εξετάσεις έναν από τους υψηλότερους βαθμούς. Έτσι κι έγινε. Ο νεαρός πέρασε τις εξετάσεις και μάλιστα τέταρτος ανάμεσα από πενήντα φοιτητές.

[g_aggelos]

11. Στίς αρχές Ιανουαρίου του 1904 ο Κος Π., που ήταν αξιωματικός της αστυνομίας, επρόκειτο να φύγει με μετάθεση στην Ανατολική Σιβηρία, σε μια νέα θέση, και επισκέφτηκε τη Ματρώνουσκα. Εκείνη του έδωσε την ευχή της και μια εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου που είχε φέρει από τα Ιεροσόλυμα και του είπε:
- Ορίστε! Έχε τη ευχή μου! Η Βασίλισσα των Ουρανών θά είναι πάντα η ίδια Προστάτης και Μεσίτης για σένα. Μην την αποχωριστείς ποτέ. Όπου κι άν πάς να την έχεις μαζί σου και κανένας άνθρωπος δε θά μπορέσει να σού κάνει κακό, καμιά σφαίρα δεν θά σε αγγίξει.
Τα λόγια αυτά ξάφνιασαν κι ανησύχησαν κάπως τον Π., που δεν πήγαινε σε πολεμικό πεδίο, αλλά σε μια συνηθισμένη θέση, όπως όλοι οι άνθρωποι. Αργότερα όμως αποδείχτηκε πως τ’ αποχαιρετιστήρια αυτά λόγια της είχαν ένα προφητικό μήνυμα. το 1905 ξέσπασε το επαναστατικό κίνημα κι ο Π., πιστός στο καθήκον και τον όρκο του, έπρεπε ν’ αναλάβει μόνος του τον αγώνα εναντίων του αποκαλούμενου «απελευθερωτικού κινήματος» και μάλιστα όχι μόνο στο Ατσίνσκ, μια εριοχή που ήταν στη δικαιοδοσία του, αλλά και στην περιοχή Μινούσινσκ, όπου μεταφέρθηκε γι’αυτόν ειδικά το σκοπό. Εκεί εκπλήρωσε το καθήκον που του ανατέθηκε. Ξεχώρισε από τον πληθυσμό τα επαναστατικά στοιχεία εκείνα που ήταν επιζήμια στην υπάρχουσα κοινωνική τάξη, ενέπνευσε τον σεβασμό στους νόμους και τις αρχές καί, χωρίς να λάβει κανένα καταπιεστικό μέτρο, εισέπραξε τους φόρους που ήταν απλήρωτοι για δύο χρόνια. Παρά το γεγονός ότι έγιναν πολλές απόπειρες εναντίων της ζωής του και οι έπαναστατικοί των είχαν καταδικάσει σε θάνατο, ο Θεός τον προστάτεψε. Τα προφητικά λόγια της Ματρώνουσκα βγήκαν σωστά. Καμιά σφαίρα δεν τον άγγιξε.
Το Σεπτέμβρη του 1910 ο Π. έφερε πίσω την προαναφερόμενη εικόνα της Παναγίας. την έδωσε στη Ματρωνούσκα που άφησε διαθήκη η εικόνα αυτή να δοθεί μετά το θάνατό της στη δούκισσα Ελισάβετ Θεοδώροβνα, στη Μόσχα. Η επιθυμία της εκπληρώθηκε το Μάϊο του 1911.

[g_aggelos]

12. Ο Α.Φ.Π. επισκέφτηκε μαζί με την οικογένειά του τη Ματρώνουσκα στις 26 Σεπτεμβρίου του 1910, την ημέρα που έφτασε στην Πετρούπολη από την Σιβηρία. την ώρα που καλωσόριζε τους επισκέπτες της, η Ματρώνουσκα είπε:
- Μόλις πρίν έρθετε εσείς, έσβησαν εφτά κεριά μου.
Όταν τη ρώτησαν τι σήμαινε αυτό, εκείνη έδειξε με το χέρι της κατά την δύση, προς την κατεύθυνση της Μόσχας και είπε:
- Κάτι κακό θά γίνει στη Ρωσία, την αγαπημένη μας Ρωσία.
Μετά, σαν να περίμενε κι άλλες ερωτήσεις, πρόλαβε κι απάντησε :
- Αλλά ο Θεός θά σώσει τον τσάρο, τον πατέρα μας. Εσείς θά το δείτε με τα μάτια σας αυτό μέσα σε ένα χρόνο.
Η προφητεία αυτή εκπληρώθηκε την 1η Σεπτεμβρίου 1911 στί Κίεβο, όταν ο πρωθυπουργός Π.Α.Στολύπιν δολοφονήθηκε μπροστά στα μάτια του αυτοκράτορα.

[g_aggelos]

13. Στα τέλη Φεβρουαρίου του 1911 η χολέρα είχε μεταδοθεί πολύ στις ανατολικές περιοχές της Ρωσίας. Κυβερνήτης στις περιοχές αυτές ήταν ο Ν.Λ.Γκοντάτι. Τότε του ζήτησαν να επισκεφτεί επειγόντως τις περιοχές που είχαν πληγεί από τη θανατηφόρο αρρώστια για να την αντιμετωπίσει και να την πολεμήσει. Ο Α.Φ.Π. τότε ρώτησε τη Ματρώνουσκα μήπως ο αξιωματούχος αυτός, που τον σέβονταν και τον εκτιμούσαν πολύ όλοι οι κάτοικοι της Σιβηρίας, θά κολλούσε κι ο ίδιος την αρρώστια κι άν θά μπορούσε ν’ αντιμετωπίσει τη χολέρα, άν θά τα κατάφερνε να την πολεμήσει αποτελεσματικά. Η Ματρώνουσκα απάντησε :
-Ο σποδαίος αυτός αξιωματούχος είναι πολύ καλός άνθρωπος. Υπάρχει πολύς Θεός μέσα του· έχει σπίθα Θεού. Η αρρώστια αυτή σύντομα θά πάψει. Ο ίδιος θα μείνει υγιής, δε θά προσβληθεί από την αρρώστια. Όλα θα τελειώσουν καλά γι’ αυτόν και δε θά μείνειγιά πολύ εκεί, θά γυρίσει πίσω.
Έτσι κι έγινε. Η χολέρα αντιμετωπίστηκε κι ο κ. Γκοντάτι εξακολουθεί ν’απολαμβάνει την καλή του υγεία.

[g_aggelos]

14. Ο Προκόπιος Βασίλιεβιτς Λαμπούτιν ήταν χωρικός από το χωριό Σλόμποντα, της περιοχής Τβέρ, της επαρχίας Γκοροντιένσκαγια. Ζούσε στην Αγία Πετρούπολη, στην λεωφόρο Ζαμπαλκάνσκυ 112, διαμέρισμα 19. Αυτός μάς διηγήθηκε πως τον Οκτώβριο του 1910 ήταν άνεργος. Όλα τ’αποθέματά του είχαν εξαντληθεί. Όσο κι άν προσπαθούσε δεν τα κατάφερνε να βρεί μια δουλειά ή να κερδίσει λίγα χρήματα για να ζήσει. Σ’ αυτή τη θλιβερή κι απελπιστική κατάσταση επισκέφτηκε τη Ματρώνουσκα, της διηγήθηκε την ελεεινή του θέση και τη δυστυχία του και την παρακάλεσε να προσευχηθεί γι’αυτόν. Η Ματρώνουσκα προσευχήθηκε αμέσως. Μετά σταύρωσε το Λαμπούτιν με μια εικόνα, τον ράντισε με αγιασμό και του είπε :
-Λοιπόν, μην απελπίζεσαι τόσο εύκολα. Θα προσευχηθώ πάλι για σένα κι ο Θεός θά δώσει. Αύριο θά έχεις δουλειά.
Με το που γύρισε στο σπίτι του από τη Ματρώνουσκα, ο Λαμπούτιν έλαβε ευχάριστα νέα από το θείο του πως του είχε βρεί κάποια δουλειά. την άλλη μέρα δούλευε κιόλας, όπως ακριβώς το προείπε η Ματρώνουσκα.

[g_aggelos]

15. Ο Λαμπούτιν μετά από αυτό, έγινε θαυμαστής της Ματρώνουσκα και κάθε τόσο την επισκεπτόταν. Έτυχε να βρίσκεται εκεί και στις 27 Μαρτίου 1911, στην ονομαστική της γιορτή, τρείς μέρες πρωτού κοιμηθεί η γερόντισσα. Η Ματρώνουσκα ήταν άρρωστη, δεν μπορούσε καλά καλά να μιλήσει. Ο Λαμπούτιν υποσχέθηκε πως θά ξαναπερνούσε μιάν άλλη μέρα, όταν θά’χε γίνει καλά. Η Ματρώνουσκα του απάντησε :
-Όχι, δε θα ξανά’ ρθεις πιά, δε θά με ξαναδείς.
Μ’ αυτά τα λόγια πρόβλεψε το θάνατό της που πλησίαζε. Τρείς μέρες αργότερα, στις 30 αυτού του Μάρτη, η Ματρώνουσκα αναπαύτηκε.
16. Στις 28 Μαρτίου του 1911 ο Α.Α.Π. δώρησε στη Ματρώνουσκα μια καινούργια άσπρη σάρπα. Την ώρα που την έπαιρνε στα χέρια της η γερόντισσα είπε :
-Τή σάρπα αυτή να τη βάλεις επάνω μου όταν πεθάνω.
Δυό μέρες αργότερα που κοιμήθηκε, η ίδια εκείνη σάρπα κέλυψε το σώμα της.

[NIKOSZ]

AΓΙΑ ΜΑΤΡΩΝΑ Η ΤΥΦΛΗ

Υπήρξε πάμπτωχη, τυφλή εκ γενετής, καί κατατρεγμένη, από τό τότε Σοβιετικό καθεστώς. Είχε από τόν Χριστό τό χάρισμα τής διόρασης αλλά καί τής προόρασης. Μπορούσε νά βλέπει συμβάντα πού εγίνοντο ή, θά γίνονταν σέ εκατοντάδες μίλια μακριά καί σέ άγνωστους γι΄ αυτήν τόπους.
Ο Αγιος Ιωάννης τής Κροστάνδης, ό μεγάλος αυτός Άγιος τής Ορθοδόξου Ρωσικής Εκκλησίας, όταν συνάντησε γιά πρώτη φορά τήν άγνωστή του τότε, 14χρονη τυφλή Ματρώνα μέσα στόν κατάμεστο από κόσμο ναό τού Αγίου Ανδρέα, είπε γι΄ αυτήν, τά παρακάτω λόγια,
" Ελα, Ματρώνουσκα, έλα... Ιδού έρχεται ή αντικαταστάτριά μου, ό Όγδοος στύλος τής Ρωσίας "
μιλώντας προφητικά, γιά τήν ιδιαίτερη αποστολή τής Ματρώνας στόν Ρωσικό λαό καί στά μετέπειτα χρόνια τών διωγμών πού έβλεπε νά έρχονται...
Προέβλεψε τήν Γερμανική εισβολή στήν Ρωσία, αλλά μίλησε καί γιά έναν άλλο, μετέπειτα πόλεμο, πού θά σκοτώσει εκατομμύρια ανθρώπους, μέσα σέ μιά νύχτα...
Σέ μικρή ακόμη ηλικία προείπε τήν επανάσταση τού 1917 πού έγινε χρόνια αργότερα, λέγοντας.
" Θά ληστεύουν καί θά αφανίζουν τίς Εκκλησίες, θά αρπάζουν τά εδάφη καί θά τά μοιράζουν άπληστα μεταξύ τους, καταδιώκοντας όλους χωρίς εξαίρεση..."
Ζήτησε μιά φορά από τήν μητέρα της ένα φτερό μεγάλο. Τό μάδησε, καί δείχνοντάς το στήν μητέρα της, τής είπε,
" Βλέπεις μαμά, αυτό τό φτεράκι;
Καί τί νά δώ παιδάκι μου, αφού τό ΄χεις μαδήσει;
Ετσι μητέρα, θά μαδήσουν σέ λίγο, καί τόν πατερούλη μας τόν Τσάρο..."
Η μητέρα της φοβήθηκε, όμως σέ λίγο καιρό ή προφητεία βγήκε σωστή καί ό Τσάρος οδηγήθηκε στήν εκτέλεση...
Δεκάδες ασθενείς περνούσαν καθημερινά από τό σπίτι της καί οί περισσότεροι, έχοντας πίστη, γίνονταν καλά...
Οταν μετακόμισε τό 1925 στήν Μόσχα χωρίς μάλιστα διαβατήριο καί άδεια παραμονής, τό Σοβιετικό καθεστώς επανειλημμένως προσπάθησε νά τήν συλλάβει. Τούς ξέφευγε τήν τελευταία στιγμή ειδοποιημένη από τόν Θεό μέ διάφορους τρόπους. Μόλις αυτή έφευγε, κατέφθαναν οί πράκτορες τής NKVD , αλλά ήταν αργά πιά...
Ή Άννα Βιμπορνόβα θυμάται τό παρακάτω περιστατικό.
" Ήρθε μιά φορά ένας αστυνομικός νά συλλάβει τήν Ματρώνα καί εκείνη τού λέει
" Φύγε, φύγε γρήγορα, έχεις συμφορά στό σπίτι σου. Ή τυφλή δέν φεύγει από σένα, εδώ στό κρεβάτι κάθομαι, δέν πάω πουθενά..."
Τήν άκουσε ό αστυνομικός, πήγε σπίτι του καί βρήκε τήν γυναίκα του καμένη από τήν γκαζιέρα. Πρόλαβε καί τήν μετέφερε στό Νοσοκομείο.
Όταν τήν άλλη μέρα ήρθε στήν υπηρεσία, τόν ρώτησαν,
" Τήν συνέλαβες τήν τυφλή; "
" Τήν τυφλή, τούς είπε, δέν θά τήν συλλάβω ποτέ. Χάρη στήν τυφλή πρόλαβα νά πάω τήν γυναίκα μου στό Νοσοκομείο, άμα δέν μού τό ΄λεγε θά τήν έχανα..."
Φοιτητές αποκλεισμένοι πολιτικά από τό τότε καθεστώς διηγούνται πώς μέ τίς προσευχές αυτής τής τυφλής γυναίκας ξεπέρναγαν τά εμπόδια γιά τήν απόκτηση ενός πτυχίου. Ακόμη καί αξιωματούχοι τού καθεστώτος, κατά παράδοξο τρόπο, βοηθούσαν αυτούς γιά τούς οποίους ή Αγία Ματρώνα προσηύχετο.
Αλλά καί άνθρωποι πού υπέφεραν από μαγείες ή ψυχολογικά προβλήματα έβρισκαν σ΄ αυτήν τήν θεραπεία τους...
Συμβούλευε νά κάνουμε σωστά τόν σταυρό μας καί νά σταυρώνουμε τά πάντα γύρω μας, ακόμη καί τό φαγητό μας...
Τήν ρώτησε κάποτε ή Ζηναϊδα Ζδάνοβα,
" Γιατί επέτρεψε ό Θεός νά κλείσουν καί νά γκρεμίσουν τόσες Εκκλησίες;"
καί απάντησε μέ τά παρακάτω λόγια,
"Αυτό ήταν τό θέλημα τού Θεού. Ο λαός είναι σάν υπνωτισμένος καί μιά φοβερή δαιμονική δύναμη έχει μπεί σέ δράση. Βρίσκεται στόν αέρα, καί διεισδύει παντού.
Παλιά, ή δαιμονική αυτή δύναμη κατοικούσε στά έλη καί στά πυκνά δάση, επειδή οί άνθρωποι πήγαιναν τακτικά στήν εκκλησία, φορούσαν καί τιμούσαν τόν σταυρό. Τά σπίτια τους ήταν προστατευμένα από τίς εικόνες, τά κανδήλια πού έκαιγαν, τόν αγιασμό πού έκαναν...
Τά δαιμόνια πετούσαν μακριά καί φοβόντουσαν νά πλησιάσουν...
Σήμερα όμως, τά σπίτια αυτά αλλά καί οί ίδιοι οί άνθρωποι έχουνε γίνει κατοικητήριο δαιμόνων γιά τήν απιστία τους καί τήν απομάκρυνσή τους από τόν Χριστό.
Έλεγε ακόμη,
" Όταν θά πεθάνω λίγοι θά έρχονται στόν τάφο μου. Αλλά μετά από χρόνια ό κόσμος θά μέ γνωρίσει, καί άνθρωποι ταλαιπωρημένοι από τίς θλίψεις θά μέ παρακαλάνε νά προσεύχομαι γι΄ αυτούς... Όλους θά τούς ακούω καί όλους θά τούς βοηθώ...
Νά έρχεσθε σέ μένα καί νά μού λέτε σάν νά είμαι ζωντανή, τίς θλίψεις σας καί τά προβλήματά σας καί εγώ όλους θά τούς ακούω καί όλους θά τούς βοηθώ..."
Θυμάται ακόμη ή κ. Ζδάνοβα, αρχιτέκτων μηχανικός,
" Τήν ρωτούσα γιά τήν πορεία τής Ρωσίας μέσα στήν Επανάσταση, καί μού έλεγε,
Πρώτα θά βγάλουν τόν Στάλιν. Μετά απ΄ αυτόν οί κυβερνήτες θά εναλλάσσονται καί ό ένας θά είναι χειρότερος από τόν άλλον....Θά κατακλέψουν τήν Ρωσία...
Μετά τόν πόλεμο θά γυρίζουν " οί σύντροφοι " στό εξωτερικό, θά ιδούν καί πώς ζούνε οί ξένοι, θά διαφθαρούν καί θά σπάσουν τελικά τά μούτρα τους.
Εκείνο τόν καιρό θά εμφανισθεί ό Μιχαήλ...
( Σ.Σ. από τά παρακάτω, φαίνεται ότι μάλλον μιλάει γιά τόν Μιχαήλ Γκορμπατσώφ. Ο καιρός όμως θά τό δείξει... )
" Θά θελήσει νά βοηθήσει, όλα να τά αλλάξει, όλα νά τά ανατρέψει...
Αλλά άν ήξερε ότι θά αποτύχει καί ότι θά τόν σκοτώσουν, έ , τότε, δέν θά άρχιζε μέ κανένα τρόπο...
Θά γίνουν ταραχές, διαμάχες, σφαγές... Τό ένα κόμμα θά πολεμάει τό άλλο. Μετά θά γίνει κάποια καλυτέρευση πού όμως, θά κρατήσει λίγο καιρό. Μιά ανάσα θά πάρετε, απ΄ όλα θά έχετε, μέχρι καί τήν Παράκληση θά μπορείτε νά κάνετε στήν Κόκκινη Πλατεία αλλά καί τά μνημόσυνα στόν σφαγιασθέντα Τσάρο...
Αλλά μετά θά γυρίσουν στήν Ρωσία οί παλαιοί...καί θά γίνει ή κατάσταση χειρότερη από ότι ήταν πρώτα...
Ώχ, πώς σάς λυπάμαι όλους! Μέχρι τούς εσχάτους καιρούς, ( γιατί από εκεί καί πέρα ), έτσι θά ζήσετε..."
Ή Άννα Βιμπόρνοβα θυμάται,
" Επισκέφθηκα τήν Ματρώνα τίς μέρες τής Μεγάλης Σαρακοστής ( 1952 ), λίγο πρίν πεθάνει.
Μή φοβάσαι μού λέει, δέν θά ξαναγίνει σύντομα πόλεμος. Θά ξαπλώσουμε έτσι καί θά σηκωθούμε αλλιώς"
" Πώς αλλιώς; " τήν ρωτάω.
" Νά, - μού λέει -, θά γυρίσουμε στό "ξύλινο " ...
"Μάτουσκα, τής λέω, τί σημαίνει τό "ξύλινο; "
" Ξύλινο αλέτρι, μού λέει, μέ αυτό θά δουλεύουμε τότε..."
" Καί πού θά πάνε τά τρακτέρ πού τώρα έχουμε;..."
Ώ, - λέει -, άσε τά τρακτέρ... Θά δουλεύει τότε τό αλέτρι τό ξύλινο, καί ή ζωή θά είναι καλή. Ομως, ακόμη δέν φτάσαμε μέχρι αυτούς τούς καιρούς. Εσύ όμως δέν θά πεθάνεις μέχρι τότε καί θά τά δείς όλα αυτά...
Πόλεμος, συμπλήρωσε, δέν θά ξαναγίνει ( μέ τόν τρόπο πού μέχρι τώρα ξέρουμε...).
Χωρίς πόλεμο θά πεθάνετε όλοι. Θά πέσουν πολλά θύματα. Όλοι οί νεκροί θά ξαπλώσετε επάνω στήν γή....
Θά σάς πώ καί κάτι άλλο,
Αποβραδίς όλα θά είναι ( όρθια καί καλά ) πάνω στήν γή, καί όταν θά σηκωθείτε τό άλλο πρωϊ, όλα θά μπούν ( θά ταφούν ) μέσα στήν γή...
Χωρίς " πόλεμο " ..... ό πόλεμος ( τότε ) θά γίνεται..."
Μέ τά όσα παραπάνω αναφέρει ή αγία, φαίνεται καθαρά ότι μιλάει γιά πυρηνική καταστροφή καί πιθανόν μέ υδρογονοβόμβες, πού θά σκοτώνουν ανθρώπους αλλά τά κτίρια θά μένουν ανέπαφα!.
Τά περιθώρια λοιπόν στενεύουν καί τά μηνύματα πού διαβάζουμε δείχνουν καθαρά ότι πολύ σύντομα θά υπάρξουν σοβαρά προβλήματα...
Χρέος μας είναι νά προετοιμαζόμαστε, γιατί άν χάσουμε αυτή τήν ζωή λίγο τό κακό, μιά καί κανείς άνθρωπος δέν πρόκειται σωματικά, καί στήν μορφή πού μέχρι σήμερα ξέρουμε, νά ζήσει αιώνια...
Ο μεγάλος κίνδυνος είναι νά βρεθούμε απροετοίμαστοι, νά εμπαίξουμε, νά χλευάσουμε, καί νά αδιαφορήσουμε γιά όλα αυτά καί νά βρεθούμε ξαφνικά σέ " τόπο σκοτεινό καί απαραμύθητο " γιά όλη τήν αιωνιότητα...
Αυτή, μέ λίγα λόγια, υπήρξε ή ζωή, καί αυτά ήσαν τά προφητικά λόγια γιά τήν εποχή μας τής Αγίας Ματρώνας από τήν Ρωσία, πού ή Ιερά Σύνοδος τής Ρωσικής Εκκλησίας τήν ανακήρυξε Αγία, στίς 2 Μαϊου 1999, καί τήν οποία μπορούμε νά επικαλούμεθα μέ πίστη γιά κάθε μας πρόβλημα. Αμήν !
( αποσπάσματα από τό βιβλίο " Η Αγία Ματρώνα τής Μόσχας " κεντρική διάθεση Βιβλιοπωλείο Νεκτ. Παναγόπουλου - Αθήνα )