Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

«Βουλομένων γάρ οὐ τυραννουμένων το τῆς σωτηρίας μυστήριον»

Ἡ εὐχή, λοιπόν, γιά νά τήν ἀκούσει ὁ Θεός, πρέπει νά εἶναι ἡ ἀρχή μίας καλῆς θέλησης καί τό τέλος μίας φιλότιμης προσπάθειας. «Βουλομένων γάρ οὐ τυραννουμένων τό τῆς σωτηρίας μυστήριον», λέει ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ ὁμολογητής. Δηλαδή, ἡ σωτηρία ἀνήκει σ’ ἐκείνους πού τή θέλουν κι ὄχι σέ τυραννουμένους. Μέ τό ζόρι δέν πιάνει ἡ εὐχή καί τά πράγματα τότε ἀκολουθοῦν τό φυσικό τους δρόμο· δέ γίνεται θαῦμα.
Γιατί τό θαῦμα εἶναι ἀκριβῶς αὐτό. Κάτι πού γίνεται ἔξω ἀπό τή φυσική τάξη, μέ τήν ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ. Ἀφοῦ ὁ Θεός εἶναι ὁ ποιητής καί δημιουργός, ὁ κατασκευαστής τῶν πάντων, πολύ περισσότερο μπορεῖ νά εἶναι κι ὁ μετασκευαστής. Κι ὅταν βέβαια εἶναι νά ἐπέμβει στήν ἄψυχη φύση, τότε δέ χρειάζεται τή συγκατάθεσή της. Τό πράγμα τότε ἔχει μόνο φυσική σημασία. Ὅταν, ὅμως, εἶναι νά ἐπέμβει ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο, τότε χρειάζεται τή συγκατάθεσή του. Καί τό πράγμα τότε δέν ἔχει φυσική, ἀλλά ἠθική σημασία.

proskynitis

[toula]

''Φως! Περισσότερο φως!''

«Σήμερα τον Χριστιανισμό τον μισούν παντού! Για τους ανθρώπους του κόσμου ο Χριστιανισμός είναι ένας ζυγός που τους εμποδίζει να ζουν χωρίς περιορισμούς, τους στερεί την ελευθερία ν' αμαρτάνουν ελεύθερα!
Κάποτε ο Γκαίτε εκφράστηκε ως εξής για το θέμα αυτό: ''Μισώ δυό πράγματα μόνο: τους κοριούς και τον Χριστιανισμό!''. Τί ιεροσυλία, πόσο γελοίο! Την ώρα που πέθανε όμως φώναξε: ''Φως! Περισσότερο φως!''.
Φοβερά λόγια. Αυτό σημαίνει πως το σκοτάδι της κόλασης είχε αρχίσει να τον τυλίγει. Έτσι μισούν οι άνθρωποι σήμερα τον Χριστιανισμό και μετά το θάνατό τους πηγαίνουν στα βάθη της κόλασης».

Όσιος Βαρσανούφιος της Όπτινα.

[toula]

Εκείνοι που διαλέγουν να πορευτούν σύμφωνα με τις εντολές
του Θεού, παραδίδουν στον Χριστό το θέλημά τους.
Έτσι αφού βρει ως είσοδο ο Χριστός το θέλημα του ανθρώπου,
θα εισέλθει και θα οδηγήσει τον νου στην αλήθεια.

Άγιος Μάρκος ο Ασκητής

[toula]

"Μην νομίσεις, ότι επειδή 3 μέρες εγκρατεύτηκες και νήστεψες τρομάζεις μ' αυτό τον σατανά…”
“…Να σε κατηγορήσουν και να μην μιλήσεις, να σε βρίσει ο άλλος και να μην μιλήσεις, να σε ταράξει ο άλλος και να υπομείνεις αυτό είναι το τέλειο και αυτό πειράζει το σατανά. Γιατί αν έχεις όλες τις αρετές, δεν έχεις όμως ταπεινοφροσύνη, τίποτα δεν έκανες.”

Όσιος Άνθιμος της Χίου 1869-1960

[toula]

Η σιωπή που αναβλύζει Θεό…

Μερικές φορές η σιωπή είναι η καλύτερη προσευχή που μπορείς να κάνεις, όταν δεν βγαίνουν λόγια διότι η καρδιά πονά.
Στάσου σε στάση προσευχής και σώπασε, μόνο ότι πήγες να σταθείς μπροστά Του είναι και αυτό μια έξοδος θέλησης και αγάπης προς εκείνον. Αν δεν μπορείς να ψελλίσεις κάτι, δεν πειράζει. Να βυθιστούμε στην καρδιά μας και τότε θα τον ακούσουμε αφού πρώτα αφουγκραστούμε την δική μας κατάσταση. Το βρέφος του εαυτού μας….
Όπως στην θάλασσα. Όταν κολυμπάμε στην επιφάνεια ακούμε διάφορους ήχους. Όταν βυθιζόμαστε αυτοί οι ήχοι παύουν και η θάλασσα πλέον μιλάει με το βάθος και την σιωπή της. Είναι μια σιωπή που στην ουσία μιλάει. Είναι η γλώσσα της ησυχίας και της ουσίας. . .
Κάνε λίγο προσευχή αδερφέ μου ή κοίταξε απλά την εικόνα Του αν δεν μπορείς να μιλήσεις, εκεί στον προσκυνηταράκι σου με το καντηλάκι αναμμένο. Κοίταξε την εικόνα Του Κυρίου για 5 λεπτά και ας μην πεις τίποτα αν δεν μπορείς, ο Κύριος γνωρίζει.
Αν θες και μπορείς κλάψε, χαμογέλα, γονάτισε, πες ότι σου βγαίνει …. Μίλα ελεύθερα αλλά ξεκάθαρα χωρίς ενδύματα εγωϊσμών. Ξαφνικά νιώθεις ότι η εικόνα γίνεται καθρέφτης και αυτό που αποτυπώνεται είναι η δική σου γύμνια.

Νιώθεις γυμνός σαν σε έναν καθρέφτη στην μέση μιας πλατείας με κόσμο. Η στάση της προσευχή μας , είναι στάση υπάρξεως. Αυτό που θα δείς σε αυτόν τον καθρέφτη, αυτό που θα βρείς μέσα στην προσευχή, να το πας αδερφέ στο γιατρό.
Να πας στην εξομολόγηση ώστε να φύγει η αρρώστια , το βάρος και οι εσωτερικές κραυγές για να έρθει η γαλήνη του Χριστού.
Εκεί μέσα στην ησυχία γίνεται η μεγάλη συνάντηση δημιουργήματος και δημιουργού, του παιδιού με τον πατέρα και σου έρχεται μια αίσθηση αναξιότητος, ντροπής και πνευματικής συστολής «Τι να σου πω Κύριε; Πως μπορώ να σταθώ μπροστά σου;» «Φώτισε μου τις πράξεις μου», «Δείξε μου τα λάθη μου, δώσε μου διάκριση και προσευχή».

Κάνε την καρδιά μου δικό σου σπίτι. Ερωτήματα που οι απαντήσεις είναι σιωπηλές ή θέλουν κάποιο χρόνο για να έρθει η θεραπεία. Γιατί η Θεία Χάρις μέσα στην ησυχία εργάζεται και συνεργάζεται με τον άνθρωπο.
Να έχουμε συνεχώς την εικόνα Του σαν σφραγίδα σε κάθε πράξη της ζωής , δεν χρειάζονται πολλά. Ένας καθημερινός προσευχητικός διάλογος, ένα «Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον με» και θα μυρίσει παράδεισος το μάταιο 24ωρο της παρούσας ζωής.
Η ευχή είναι το πρόσταγμα της γαλήνης, η κραυγή της ίασης, ο διάλογος, η προσευχή, το κάλεσμα, η κραυγή προς τον Πατέρα. Τι Θεό…έχουμε! Δεν θέλει εγκυκλοπαίδειες προσευχών για να έρθει! Αρκεί δύο, τρείς λεξούλες μέσα απο την καρδιά μας και είναι ήδη ΕΚΕΙ!

euxh
askitikon

[toula]

Διδαχες Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ.

ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ:
«Να επικαλείστε με πίστη τη Θεοτόκο και τους αγίους αυτοί ακούνε τις προσευχές μας και ξέρουν τους διαλογισμούς μας.
Και μην απορείτε γι’ αυτό. Όλος ο ουρανός των αγίων ζει με το άγιο Πνεύμα και τίποτε δεν είναι κρυφό σε όλο τον κόσμο για το άγιο Πνεύμα».
«Εγώ», συνεχίζει ο άγιος, «δεν καταλάβαινα πιο πριν πώς οι ουρανοπολίτες άγιοι μπορούν να βλέπουν τη ζωή μας. Όταν όμως με ήλεγξε η αγία Θεοτόκος για τις αμαρτίες μου, το έμαθα πως οι άγιοι μας βλέπουν με το άγιο Πνεύμα και γνωρίζουν όλη τη ζωή μας.
Μας βλέπουν και ακούν και τις προσευχές μας και έχουν από το Θεό την δύναμη να μας βοηθούν... Και όλοι μας ξέρουμε πλήθος περιπτώσεων που οι άγιοι έρχονται παρευθύς να βοηθήσουν. Απ’ αυτά είναι φανερό πως ακούγονται οι προσευχές μας στους ουρανούς».

[toula]

Αυτές τις γιορτές….

«Αυτές τις γιορτές, θέλω να πατήσω ένα κουμπί και να ξημερώσει 7 Γενάρη.
Αυτές τις γιορτές, δε θέλω, φοβάμαι να τις ζήσω.»
Φτάσαμε βλέπεις στο σημείο, περισσότεροι άνθρωποι να φοβούνται τις γιορτές, παρά χαίρονται με τον ερχομό τους…
Άλλος γιατί πονά. Άλλος γιατί του λείπουν οι αγαπημένοι. Άλλος γιατί ξέχασε τις ρίζες του. Άλλος γιατί έχασε τον προορισμό του…
‘’Χριστός γεννάται’’, όμως αδελφοί. ‘’Χριστός γεννάται’’.
Και αυτό από μόνο του αρκεί. Αυτό, από μόνο του δίνει ελπίδα.
‘’Χριστός γεννάται’’ αδελφοί.
Και ναι, μπορεί να είναι μεγάλος ο σταυρός, μπορεί να είναι πολύς ο πόνος, ‘’Χριστός’’ όμως ‘’γεννάται’’.
Το βράδυ της Παραμονής, βγες λίγο έξω. Στο μπαλκόνι. Στην αυλή. Στο κρύο του Δεκέμβρη.
Κλείσε τα μάτια. Και προσπάθησε…
Προσπάθησε να ακούσεις τη Πλάση που ετοιμάζεται…
Προσπάθησε να ακούσεις τη Πλάση που γιορτάζει…
Μια γιορτή, που με ‘’Χριστός γεννάται’’ ξεκινά, και κορυφώνεται με το ‘’ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ’’.
Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα καλό άγιο Δωδεκαήμερο.

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος, Ψυχολόγος M.Sc.

[toula]

"Η πρόνοια του Θεού!"

Όταν κανείς αφήνεται στον Θεό, ο Θεός δεν τον αφήνει.
Και πράγματι, αν χρειαστείς αύριο στις δέκα η ώρα κάτι, όταν δεν είναι παράλογο και είναι ανάγκη πραγματική, εννιά και σαράντα πέντε λεπτά ή εννιά και μισή θα το έχει έτοιμο ο Θεός, για να σου το δώσει!
Π.χ. σου χρειάζεται ένα κύπελλο στις εννιά η ώρα. Στις εννιά παρά πέντε σου έρχεται το κύπελλο. Σου χρειάζονται πεντακόσιες δραχμές. Την ώρα που τις θέλεις έρχονται ακριβώς πεντακόσιες δραχμές!
ούτε πεντακόσιες δέκα, ούτε τετρακόσιες ενενήντα. Έχω παρατηρήσει ότι, αν μου χρειαστεί λ.χ. κάτι αύριο, ο Θεός το έχει προνοήσει από σήμερα.
Πριν δηλαδή το σκεφτώ εγώ, το έχει σκεφτεί ο Θεός πιο νωρίς και το παρουσιάζει την ώρα που το χρειάζομαι. Γιατί από εκεί που έρχεται, για να φτάσει σ' έμενα ακριβώς την ώρα που το χρειάζομαι, βλέπω πόσος χρόνος απαιτείται. Άρα ο Θεός το φρόντισε νωρίτερα..

Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης

[toula]

«Αχ! Αν ήξερες μόνον τί χαρά, τί γλυκύτητα περιμένει την δικαία ψυχή στον Ουρανό, θα αποφάσιζες να υποφέρεις με ευγνωμοσύνη σε αυτήν την πρόσκαιρη ζωή κάθε είδους λύπη, διωγμό και συκοφαντία.
Δεν υπάρχει πόνος, ούτε λύπη, ούτε στεναγμός, εκεί όλα είναι ανείπωτη γλυκύτητα και χαρά, εκεί οι δίκαιοι θα λάμπουν όπως ο ήλιος!
Αλλά εάν εκείνη η Ουράνια δόξα και χαρά δεν μπόρεσε να περιγραφεί ούτε ακόμη και από τον ίδιο τον αγαπημένο μας Πατέρα Απόστολο Παύλο, ποιά άλλη ανθρώπινη γλώσσα μπορεί να περιγράψει την ομορφιά της Ουράνιας Πολιτείας, όπου κατοικούν οι ψυχές των δικαίων;»

Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ

[toula]

Παραμονή των Θεοφανείων στις 5 Ιανουαρίου.

Τηρούμε αλάδωτη νηστεία.

Η μόνη περίπτωση να καταλύσουμε το λάδι είναι εάν πέσει Σάββατο ή Κυριακή.

Κάποιοι λανθασμένα πιστεύουν ότι την παραμονή των Θεοφανείων η νηστεία που τηρούμε αποσκοπεί στο να πιούμε τον Μεγάλο Αγιασμό την 6η Ιανουαρίου.

Μάλιστα, επίσης λανθασμένα, συχνά συγχέεται ο Αγιασμός με τη Θεία Κοινωνία.

Σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας για να καταναλωθεί ο Μεγάλος Αγιασμός απαιτείται μονάχα να μην έχουμε φάει ή πιεί από τις 12.00 τα μεσάνυχτα μέχρι εκείνη την ώρα και φυσικά η ευλογία και η άδεια του πνευματικού μας.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο «Ιερό Πηδάλιο», «ο λόγος που νηστεύουμε την Παραμονή των Θεοφανείων, αντίστοιχα και την Παραμονή των Χριστουγέννων, είναι προκειμένου να αναπληρώσουμε τη Νηστεία που χάνουμε, όταν οι εορτές αυτές πέφτουν Τετάρτη ή Παρασκευή, ημέρες δηλαδή κατά τις οποίες η νηστεία καταλύεται λόγων των Μεγάλων αυτών Εορτών.

Η νηστεία είναι εντολή του Θεού.

Η πρώτη και η πιο παλιά από όλες.

Την έδωσε στους πρωτοπλάστους μέσα στον παράδεισο, για να μπορέσουν να προφυλαχθούν οι πρωτόπλαστοι από επικίνδυνη και πρόωρη χρήση του δέντρου της γνώσεως .

Έδωσε σε αυτούς εντολή ο Θεός να μην φάνε, να νηστέψουν δηλαδή, από αυτό το δέντρο, έως ότου με την άσκηση και την τελείωση που από αυτήν θα προέλθει, να γίνουν ώριμοι.