Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

“…από τα μικρά παίρνει ό διάβολος αφορμή” (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

– Γέροντα, σκαλώνω σε μερικά ασήμαντα πράγματα και δεν έχω μετά διάθεση να αγωνισθώ για κάτι ανώτερο.

– Αυτά είναι σαν τις νάρκες που βάζει ό εχθρός, για να άχρηστέψη τον στρατό. Το ταγκαλάκι, όταν δει ότι δεν μπορεί να κάνη άλλη ζημιά στον αγωνιστή, κοιτάει πως να τον άχρηστέψη με ασήμαντα πράγματα.Ύστερα, να ξέρης οτι υπάρχουν και μικρά ταγκαλάκια, που κάνουν όμως μεγάλη ζημιά. Μια φορά ρώτησαν ένα μικρό ταγκαλάκι: «Τάχα τι μπορείς να κάνης εσύ;». «Έγώ τι μπορώ να κάνω; Πάω και μπερδεύω τις κλωστές στις μοδίστρες, στους τσαγκάρηδες, απάντησε, και τους κάνω να θυμώνουν». Τα μεγαλύτερα σκάνδαλα γίνονται από τιποτένια πράγματα, όχι μόνο σ’ εμάς, άλλα μερικές φορές και στα κράτη.

Στους πνευματικούς ανθρώπους δεν υπάρχουν σοβαρές αφορμές για σκάνδαλα, από τα μικρά παίρνει ό διάβολος αφορμή. Τσακίζει τον άνθρωπο ψυχικά με κάτι χαζά, παιδικά πράγματα, οπότε κάνει την καρδιά του όπως εκείνος θέλει και μένει μετά κανείς ένα κούτσουρο.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

[toula]

Ὅπως εἶναι ἡ καρδιά, ἔτσι θά εἶναι καί ἡ δωρεά!

Ἂν προσεύχεσαι μέ πίστη, μέ εὐθύτητα, μ’ ὅλη σου τήν καρδιά, μέ εἰλικρίνεια κι ὄχι μέ ὑποκρισία, τότε τό δῶρο πού θά λάβεις ἀπό τόν Κύριο θά εἶναι ἀνάλογο μέ τήν πίστη σου, μέ τό βαθμό τῆς καρδιακῆς σου θέρμης!

Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης

[toula]

Νιώθεις ὀργή, θυμό, νεῦρα γιά κάποιον; Θέλεις νά τόν ὑβρίσεις, διότι σου προξένησε λύπη, πόνο, κακό, σέ ἀδίκησε;

Κάνε ἕνα κομποσχοίνι ἑκατοστάρι γι’ αὐτόν καί θά δεῖς πώς θά ἐλαφρύνεις καί θά νοιώσεις ἀγάπη γι’ αὐτόν!
Προσευχήσου μέ θέρμη γι’ αὐτόν!
Χτύπα τό κακό μέ τό καλό!
Χτύπα τό κακό μέ τήν προσευχή καί τή δοξολογία πρός τόν Θεό!

† Γέροντας Σεραφείμ Σαββαΐτης

[toula]

Ὅταν προσεύχεσαι γιά τούς ἄλλους…!

Ὅταν συγκινεῖσαι ἀπό τά βάσανα καί τήν ψυχική ταλαιπωρία τῶν ἄλλων καί παρακινεῖσαι νά κάνεις προσευχή γι’ αὐτούς μέ «καρδίαν συντετριμμένην», νά ζητᾶς νά τούς ἐλεήσει ὁ Θεός καί νά συγχωρήσει τίς ἁμαρτίες τους, ὅπως θά προσευχόσουν καί γιά τίς δικές σου ἁμαρτίες!

Δηλαδή νά δέεσαι στό Θεό μέ δάκρυα! Νά προσευχηθεῖς γιά τή σωτηρία τους ὅπως θά προσευχόσουν γιά τή δική σου σωτηρία!

Ἂν τό κατορθώσεις αὐτό καί τό συνηθίσεις, θά λάβεις ἀπό τό Θεό πολλά πνευματικά χαρίσματα, τά δῶρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού ἀγαπᾶ τήν ψυχή καί θέλει τή σωτηρία τῶν ἄλλων!

Τό ἴδιο τό Ἅγιο Πνεῦμα θέλει νά μᾶς σώσει μέ κάθε δυνατό τρόπο, ἀρκεῖ ἐμεῖς νά μήν Τοῦ ἐναντιωθοῦμε, νά μή σκληρύνουμε τίς καρδιές μας!
«Τό Πνεῦμα ὑπερεντυγχάνει ὑπέρ ἡμῶν στεναγμοίς ἀλαλήτοις» (Ρωμ. η’ 26).

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης
«Ἡ ἐν Χριστῷ Ζωή μου»

[toula]

«Συγχωρώ», σημαίνει…

Συγχωρώ… κάνω χώρο στην καρδιά μου να χωρέσω με σένα, με τον άλλο, με τον άλλο…
Κάνω χώρο να χωρέσουμε μαζί.

Συγχωρώ, σημαίνει βλέπω τον άλλο όπως είναι,
με την αμαρτία του και την ανυπόφορη πλευρά του,
με όλα τα βαρίδια του και τα ελαττώματά του, και λέω:
– θα σε κουβαλήσω, όπως ένα σταυρό,
θα σε κουβαλήσω μέχρι Τη Βασιλεία Του Θεού,
είτε το θέλεις είτε όχι.

Και είτε είσαι καλός είτε είσαι κακός,
θα σε κουβαλήσω στους ώμους μου,
θα σε φέρω μπροστά Στον Κύριο και θα πω:
Κύριε, όλη μου τη ζωή κουβάλησα αυτόν τον άνθρωπο,
γιατί φοβόμουνα μήπως χαθεί.

Τώρα είναι δικό Σου το θέμα να τον συγχωρήσεις,
στο όνομα της δικής μου συγχώρεσης,
με Το Άπειρο Έλεός Σου, και να τον δεχθείς
στην αγκαλιά Της Αγάπης Σου!“.

Πόσο όμορφο θα ήταν αν μπορούσαμε να σηκώνουμε έτσι «αλλήλων τα βάρη» και να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο, χωρίς να προσπαθούμε να λησμονήσουμε το αδύνατο σημείο του ενός, την αμαρτία του άλλου ή την κατάσταση εκείνου που περνά δύσκολες ώρες!

Πράττοντας δε αναλόγως να μην τον αφήνουμε να γονατίσει υπό το βάρος του πειρασμού αλλά αντίθετα να τον προστατεύουμε, ώστε να εμποδίζουμε την παράδοσή του σε αυτό ακριβώς που θα μπορούσε να τον κάνει να γονατίσει.

Αν περιβάλαμε τον αδύνατο με άγρυπνη και τρυφερή αγάπη, πόσοι άνθρωποι δε θα ξαναέβρισκαν το νου τους και πόσοι δε θα γίνονταν άξιοι συγχώρησης – μιας συγχώρησης που θα τους δινόταν δωρεάν!

Από το βιβλίο “Το Μυστήριο της ίασης”, του Μητροπολίτη Anthony Bloom, εκδ. Εν πλω.

https://www.askitikon.eu/

[toula]

Αν μόνον μπορούσαμε να θυμηθούμε τι μας λέει ο Λυτρωτής για την ομορφιά και την δόξα της επίγειας συνάμα και της επουράνιας ζωής, και να μην είμαστε ικανοποιημένοι με την τυφλότητα μας, με πόση θέρμη θα προσπαθούσαμε να κρατήσουμε κοντά μας τον Χριστό, ώστε να μας διαπερνούσε με το βλέμμα Του, και να μας μιλούσε με τον κυρίαρχο, θεραπευτικό, ζωοδότη λόγο Του.
Τότε πράγματι ίσως να δούμε την εκπληκτική ομορφιά του προσώπου Του, την απύθμενη ομορφιά του θεϊκού βλέμματος που ακουμπά επάνω μας με έλεος, συμπόνοια, και τρυφερότητα.
Χρησιμοποιούμε τα μάτια μας τόσο απλά, αλλά βλέπουμε λίγα και αυτά είναι επιφανειακά.
Ας αναζητήσουμε το όραμα που μπορεί να είναι μόνο δικό μας, όταν οι καρδιές μας θα έχουν γίνει φωτεινές και αγνές.
«Ευλογημένοι αυτοί που έχουν καθαρή καρδιά, επειδή αυτοί θα δούν τον Θεό»· και μέσα στην λαμπρότητα της παρουσίας του Θεού, ίσως να δούμε ο ένας τον άλλον, είτε λουσμένοι στο φως της αγάπης του Θεού μέσα στην λάμψη της αιώνιας ζωής, ή, διαφορετικά, πληγωμένοι, σκοτεινοί, περιμένοντας όχι απλά ελεημοσύνη, αλλά να παραδόσουμε όλη μας τη ζωή στην αγάπη, έτσι που να έβλεπε ότι θα μπορούσε ήδη από τώρα ν’ αποκαλυφθεί στη γη η Ουράνια Βασιλεία.
Αμήν.
Αντώνιος Bloom Μητροπολίτης Σουρόζ.

[toula]

Καλά είναι τα φώτα και τα πολύφωτα, αλλά ανώτερο είναι το θείο φως της Χάριτος του Θεού. Όλο το κακό που γίνεται στον κόσμο, είναι γιατί λείπει ο θείος φωτισμός. Παντευλόγητε Κύριε, άνοιξε τους πνευματικούς οφθαλμούς μας…
Όσοι απομακρύνονται από τον Χριστό, στερούνται τον θείο φωτισμό, γιατί αφήνουν το προσήλιο σαν τους ανόητους και πηγαίνουν στο ανήλιο.
Έτσι είναι επόμενο να είναι κρυολογημένοι και αρρωστημένοι πνευματικά.
Εάν έβλεπαν την Δύση πνευματικά, με το φως της Ανατολής, με το φως του Χριστού, τότε θα έβλεπαν το πνευματικό ηλιοβασίλεμα της Δύσης, που χάνει σιγά-σιγά το φως του νοητού Ηλίου, του Χριστού, και προχωρεί για το βαθύ σκοτάδι.
Μετά την Σταύρωση δόθηκε σ’ όλους η δυνατότητα από τον Χριστό να έχουν τον θείο φωτισμό.
Θυσιάσθηκε ο Χριστός και μας ελευθέρωσε. Βαπτισθήκαμε στο όνομά Του.
Την μπρίζα την έχει συνέχεια βαλμένη. Τώρα εμείς γινόμαστε αιτία να μην περνάη το ρεύμα της θείας Χάριτος, γιατί αφήνουμε τα καλώδιά μας σκουριασμένα.
Το μυαλό το έδωσε ο Θεός, για να βρη ο άνθρωπος τον Δημιουργό του.
Οι Ευρωπαίοι το ζάλισαν το μυαλό, έπαθαν σύγχυση και πάνε στον γκρεμό, γιατί έβγαλαν τον Θεό από την ζωή τους.
Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου: Λόγοι Α΄ Με πόνο και Αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο.

[toula]

Πώς λέει ο Μακρυγιάννης, «Έκαναν σχέδια και ο Γερο-Θεός τους τα χαλούσε».
Αυτός κυβερνάει!
Είχα κάνει μια φορά μια ομιλία, με θέμα:
«Ο Παντοκράτωρ δεν καταργείται με τίποτα».
Έτσι.
Μεγάλη κουβέντα αυτή.
Ο Παντοκράτωρ!
Μας κρατάει στα χέρια του!
Κάνει ό,τι θέλει. Και δεν πέφτει ούτε ένα φύλλο από το δέντρο, χωρίς τη γνώση Του! Ούτε ένα πουλάκι, ένα στρουθίο να πέσει κάτω. Όχι! Χωρίς τη γνώση Του και χωρίς τη θέλησή Του.
Από το βιβλίο του Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη, "Από την ζωή μου".

[toula]

Εάν αισθανόμαστε, αδερφοί μου αγαπητοί,
ότι οι άλλοι άνθρωποι ασχολούνται μαζί μας και ιδιαίτερα εάν νομίζουμε ότι οι άλλοι
μάς ζηλεύουν και λέμε ότι: «μας ζηλεύει αυτός ο άνθρωπος» πρέπει να ξέρουμε ότι πάσχουμε από υπερηφάνεια.
Νομίζουμε ότι κάποιοι είμαστε!
Αυτός που νομίζει ότι δεν είναι τίποτα, δεν αισθάνεται ότι τον ζηλεύουν, ούτε ότι ασχολείται κανένας μαζί του ούτε καν ότι τον προσέχει κανένας.
Διότι είναι υπό κάτω πάντων.
Και όπως λέει ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος:
«Ὁ ὑπὸ κάτω πάντων ὢν ποῦ πεσεῖται!».
Αυτός που είναι κάτω από όλους, που θα πέσει πιο κάτω αφού έβαλε τον εαυτό του κάτω από όλη την κτίση.
Ποιος είσαι τελοσπάντων και νομίζεις ότι κάτι είσαι; Ποιος είσαι τελοσπάντων;
Γι' αυτό λέει ένα ωραίο ο Άγιος Βαρσανούφιος:
«Ποιος είμαι εγώ και ποιος με λογαριάζει;»
Έτσι λέει ο Άγιος να λες στον εαυτό σου! Ποιος είμαι εγώ και ποιος με λογαριάζει εμένα για να αισθάνομαι κιόλας ότι είμαι κάτι το ιδιαίτερα σημαντικό στη ζωή των ανθρώπων...

π.Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού.

[toula]

Να βάζεις τον Θεό μπροστά. Να λες: «Με την δύναμη του Θεού, θα προσπαθήσω να διορθωθώ», ώστε να βοηθήσει ο Θεός. Το ότι θέλεις να διορθωθείς, αυτό σημαίνει ότι δέχεσαι βοήθεια. Ζητάς και από τον Θεό να σε βοηθήσει και ρίχνει ο Θεός το βλέμμα Του επάνω σου. Κάνεις και την μικρή σου προσπάθεια και προχωρείς. Ποιός, όταν δει ένα μικρό παιδάκι να προσπαθεί με τα χεράκια του να κυλήσει μια κοτρόνα, δεν θα τρέξει να το βοηθήσει, για να μην παιδεύεται; Έτσι και ο Θεός, όταν δει την μικρή σου προσπάθεια, θα σε βοηθήσει να νικήσεις»

Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου