===========================================
O oceangr2 έγραψε :
Η Γραμματική δε είναι καθολική και δεν χρησιμοποιούνται οι κανόνες κατά το δοκούν για ανθρώπους που διορθώνουν κατά το δοκούν, επειδή έτσι έχουν μάθει να επιχειρηματολογούν στην ζωή τους ή τους το επιβάλει ο ζήλος και ο φανατισμός τους.
Αδελφέ μην τα βάζεις με τον Xpnstos, αργότερα θα γίνετε φίλοι.
Είστε και οι δυό σας ωραίες ψυχούλες.
Αν ήξερες τι μου έκανε ο Xpnstos με ένα λάθος μου για μια κίσσα και μια νήσσα....(τι την ήθελα και εγώ ο ευλογημένος την νήσσα και δεν έβαζα πάπια νάχα το κεφάλι μου ήσυχο).
Εν πάσει περιπτώσει, ύστερα από λίγο, αν και είχα θυμώσει, κατάλαβα τι ωραία ψυχούλα είναι ο Xpnstos, και τάχω ξεχάσει όλα και τον εκτιμώ, γιατί
πάντα είναι αντικειμενικός και δίκαιος.
Λοιπόν αδελφέ oceangr2 συ που είσαι στην αναζήτηση-και καλά κάνεις-αν θέλεις άκουσε κάποιον με .....εμπειρία.
Silver δεν είναι στην αναζήτηση. Πιστεύει βαθιά στην μετενσάρκωση και δεν έχει διάθεση να ακούσει - να ακούσει πραγματικά όμως - τίποτα άλλο. Οι δημόσιες σχέσεις δεν χωράνε εδώ. Ή πιστεύουμε - όπως πιστεύει και ομολογεί η Εκκλησία - ή όχι.
Τώρα το "και καλά κάνεις" θα μπορούσε να ισχύει και για κάποιον που "ερευνά" την Παρθενία της Παναγίας (και αυτή δεν την αναφέρει ρητά η Γραφή - τουλάχιστον την μετά τόκον), με το πρόσχημα ότι δεν τον εμποδίζει σε τίποτα στην πνευματική του πρόοδο το αν η Παναγία γέννησε και μετά τον Χριστό.
Αυτά όμως είναι κολοκύθια τούμπανα. Δεν μπορούμε να διαμορφώνουμε μια πίστη αλα καρτ ο καθένας σύμφωνα με τις φλασιές που τρώει. Και με γλυκανάλατες ευγένειες να ανταλάσσουμε φιλοφρονήσεις.
Οι αποφάσεις των συνόδων δεν είναι δόγματα με την έννοια του μονολιθικού και απαρχαιωμένου. Είναι όροι. Που σημαίνει τα όρια - τα σύνορα - της Πίστης μας. Κανείς δεν εξαναγκάζεται να είναι μέσα στα σύνορα. Όποιος όμως επιλέγει μέσα είναι μέσα και όποιος να είναι έξω, είναι έξω, πάει και τελείωσε. Δεν μπορεί να είναι με το ένα πόδι μέσα και το άλλο έξω.
Και δεν θέλω να γίνουμε φίλοι με τον oceangr2. Έχω αρκετούς φίλους ήδη.
Δεν τον αισθάνομαι ως εχθρό, αλλά δεν τον θέλω και φίλο (και πιστεύω ούτε αυτός εμένα)
Αρχικα δεν εχω παρεμβει ακομη στη συζητηση κι αυτο
γιατι ειμαι αναπαυμενος με τις θεσεις των ΠΑΤΕΡΩΝ ΜΑΣ
ΤΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ κιαι γενικοτερα ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ !
Η μετενσαρκωση αντιτιθεται στην ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ !
Καποτε που λετε ειχα ενα φιλο που πιστευε
σε αυτα και μαλιστα ειχε εισχωρησει
στο Κεντρο Ελληνικου Χριστιανισμου
που το ηγουνταν καποιος Διονυσης Δωριζας
και ο οποιος ισχυριζοταν οτι ειναι η μετενσαρκωση του Ιωαννη ! 8O 8O
Η παραθρησκευτικη αυτη οργανωση [με αποφαση της 'ΙΖ Πανορθοδοξης
συνδιασκεψης Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων ]
ισχυει και μεχρι σημερα εχοντας τις ιδιες θεσεις και μαλιστα θεωρωντας οτι
συνεχιζουν το "εργο" του "δασκαλου" οπως τον ονομαζαν !
Ο φιλος μου βεβαια ειναι ακομη εκει αν και του ειχα
παραθεσει χωρια χωρις ποτε να πειστει !
Εκτοτε οι σχεσεις μας διεκοπηκαν αφου προσπαθησε να
με "μυησει" στο κυκλο εκεινο των "μαθητων" !
Ευχομαι ο Κυριος να τον βοηθησει να καταλαβει
το μεγεθος της πλανης που εχει πεσει !
Και κλεινω και παλι αναπαυμενος
διαβαζοντας τα λογια του Γ.Παισιου ...
«η μετεμψύχωση βολεύει τους ανθρώπους, και ειδικά τους άθεους και τους άπιστους. Είναι η μεγαλύτερη πονηριά του διαβόλου. Τους κρατά ο διάβολος στην ζωή της αμαρτίας με τον λογισμό ότι η ψυχή έρχεται και ξανάρχεται σε αυτόν τον κόσμο. Έ, και αυτήν την φορά αν δεν πετύχεις, τους λέει ο διάβολος, «θα ξανάρθεις στην ζωή και θα πετύχεις την επόμενη φορά, και αν πάλι δεν πετύχεις, θα ʽρθεις, θα ξανάρθεις, θα εξελιχθείς...». Οπότε και αυτοί λένε «δεν πειράζει κι αν κάνω και αυτή την αμαρτία» και το ρίχνουν έξω, ζουν απρόσεκτα και δεν μετανοούν. Βλέπεις πώς τους τυφλώνει ο διάβολος και τους γαντζώνει στην κόλαση! Δεν έχω δει μεγαλύτερη πονηριά και τέχνη του διαβόλου, για να μαζεύει τους ανθρώπους στην κόλαση! Κι αν σε γαντζώσει μια φορά ο διάβολος θα σε αφήσει να γυρίσεις πίσω; Αυτή είναι η χειρότερη θεωρία από όλες τις ινδουιστικές θεωρίες».
Χωρία της Καινής Διαθήκης που αποδεικνύουν την ανάσταση και την κρίση και των σωμάτων κατά την Δευτέρα Παρουσία:
"26 ώσπερ γάρ ο πατήρ έχει ζωήν εν εαυτώ, ούτως έδωκε και τώ υιώ ζωήν έχειν εν εαυτώ· 27 και εξουσίαν έδωκεν αυτώ και κρίσιν ποιείν, ότι υιός ανθρώπου εστί. 28 μη θαυμάζετε τούτο· ότι έρχεται ώρα εν ή πάντες οι εν τοίς μνημείοις ακούσονται της φωνής αυτού, 29 και εκπορεύσονται οι τα αγαθά ποιήσαντες εις ανάστασιν ζωής, οι δε τα φαύλα πράξαντες εις ανάστασιν κρίσεως." (Κατά Ιωάννη κεφ. 5)
"12 Ει δε Χριστός κηρύσσεται ότι εκ νεκρών εγήγερται, πώς λέγουσί τινες εν υμίν ότι ανάστασις νεκρών ουκ έστιν; 13 ει δε ανάστασις νεκρών ουκ έστιν, ουδέ Χριστός εγήγερται· 14 ει δε Χριστός ουκ εγήγερται, κενόν άρα το κήρυγμα ημών, κενή δε και η πίστις υμών. 15 ευρισκόμεθα δε και ψευδομάρτυρες τού Θεού, ότι εμαρτυρήσαμεν κατά τού Θεού ότι ήγειρε τον Χριστόν, ον ουκ ήγειρεν, είπερ άρα νεκροί ουκ εγείρονται· 16 ει γάρ νεκροί ουκ εγείρονται, ουδέ Χριστός εγήγερται. 17 ει δε Χριστός ουκ εγήγερται, ματαία η πίστις υμών· έτι εστέ εν ταίς αμαρτίαις υμών. 18 άρα και οι κοιμηθέντες εν Χριστώ απώλοντο. 19 ει εν τή ζωή ταύτη ηλπικότες εσμέν εν Χριστώ μόνον, ελεεινότεροι πάντων ανθρώπων εσμέν. 20 Νυνί δε Χριστός εγήγερται εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο. 21 επειδή γάρ δι' ανθρώπου ο θάνατος, και δι' ανθρώπου ανάστασις νεκρών. 22 ώσπερ γάρ εν τώ Αδάμ πάντες αποθνήσκουσιν, ούτω και εν τώ Χριστώ πάντες ζωοποιηθήσονται. 23 έκαστος δε εν τώ ιδίω τάγματι· απαρχή Χριστός, έπειτα οι Χριστού εν τή παρουσία αυτού· 24 είτα το τέλος, όταν παραδώ την βασιλείαν τώ Θεώ και πατρί, όταν καταργήση πάσαν αρχήν και πάσαν εξουσίαν και δύναμιν. 25 δεί γάρ αυτόν βασιλεύειν άχρις ού αν θή πάντας τους εχθρούς υπό τους πόδας αυτού. 26 έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος· 27 πάντα γάρ υπέταξεν υπό τους πόδας αυτού. όταν δε είπη ότι πάντα υποτέτακται, δήλον ότι εκτός τού υποτάξαντος αυτώ τα πάντα. 28 όταν δε υποταγή αυτώ τα πάντα, τότε και αυτός ο υιός υποταγήσεται τώ υποτάξαντι αυτώ τα πάντα, ίνα ή ο Θεός τα πάντα εν πάσιν. 29 Επεί τι ποιήσουσιν οι βαπτιζόμενοι υπέρ των νεκρών, ει όλως νεκροί ουκ εγείρονται; τι και βαπτίζονται υπέρ των νεκρών; 30 τι και ημείς κινδυνεύομεν πάσαν ώραν; 31 καθ' ημέραν αποθνήσκω, νή την υμετέραν καύχησιν ήν έχω εν Χριστώ Ιησού τώ Κυρίω ημών. 32 ει κατά άνθρωπον εθηριομάχησα εν Εφέσω, τι μοι το όφελος; ει νεκροί ουκ εγείρονται, φάγωμεν και πίωμεν, αύριον γάρ αποθνήσκομεν. 33 μη πλανάσθε· φθείρουσιν ήθη χρηστά ομιλίαι κακαί. 34 εκνήψατε δικαίως και μη αμαρτάνετε· αγνωσίαν γάρ Θεού τινες έχουσι· προς εντροπήν υμίν λέγω. 35 Αλλ' ερεί τις· πώς εγείρονται οι νεκροί; ποίω δε σώματι έρχονται; 36 άφρον, σύ ό σπείρεις ου ζωοποιείται, εάν μη αποθάνη· 37 και ό σπείρεις, ου το σώμα το γενησόμενον σπείρεις, αλλά γυμνόν κόκκον, ει τύχοι σίτου ή τινος των λοιπών· 38 ο δε Θεός αυτώ δίδωσι σώμα καθώς ηθέλησε, και εκάστω των σπερμάτων το ίδιον σώμα. " (προς Κορινθίους Α΄ κεφ. 15)
"27 και καθ' όσον απόκειται τοίς ανθρώποις άπαξ αποθανείν, μετά δε τούτο κρίσις," (προς Εβραίους, κεφ. 9)
"28 και μη φοβείσθε από των αποκτεννόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων αποκτείναι· φοβήθητε δε μάλλον τον δυνάμενον και ψυχήν και σώμα απολέσαι εν γεέννη." (Κατά Ματθαίον, κεφ.10)
31 “Όταν λοιπόν έρθει ο Υιός του ανθρώπου μέσα στη δόξα του και όλοι οι άγγελοι μαζί του, τότε θα καθίσει πάνω στο θρόνο της δόξας του. 32 Και όλα τα έθνη θα συναχτούν μπροστά του, και θα τους ξεχωρίσει μεταξύ τους όπως ακριβώς ο ποιμένας ξεχωρίζει τα πρόβατα από τα κατσίκια. 33 Και θα στήσει αφενός τα πρόβατα από τα δεξιά του, αφετέρου τα κατσίκια από τα αριστερά του.
........................................................................
41 Τότε θα πει και σʼ αυτούς που θα είναι από τα αριστερά του: “Φύγετε από εμένα οι καταραμένοι, στη φωτιά την αιώνια, την ετοιμασμένη για το Διάβολο και τους αγγέλους του. 42 Γιατί πείνασα και δε μου δώσατε να φάω, δίψασα και δε μου δώσατε να πιω, 43 ήμουν ξένος και δε με περιμαζέψατε, γυμνός και δε με ντύσατε, ασθενής και σε φυλακή και δε μʼ επισκεφτήκατε”. 44 Τότε θα αποκριθούν και αυτοί λέγοντας: “Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς ή να διψάς ή ξένο ή γυμνό ή ασθενή ή σε φυλακή και δε σε διακονήσαμε”; 45 Τότε θα αποκριθεί σʼ αυτούς λέγοντας: “Αλήθεια σας λέω, εφόσον δεν το κάνατε σʼ έναν από αυτούς τους ασήμαντους, ούτε σʼ εμένα το κάνατε”. 46 Και θα πάνε αυτοί σε κόλαση αιώνια, ενώ οι δίκαιοι σε ζωή αιώνια”.(κατά Ματθαίον)
Λέει λοιπόν ο καλόπιστος: εδώ φαίνεται καθαρά οτι δεν υπάρχει μετενσάρκωση.
Απαντά ο κακόπιστος: μπααα όχι! Εννοεί ότι παρ' όλες τις ευκαιρίες δεύτερης και τρίτης ζωής που δόθηκαν σε αυτές τις ψυχές, αυτές σε όλες τις ζωές τους έδειχναν τα ίδια σημάδια σκληρότητας στους συνανθρώπους τους.
Ξαναλέει ο καλόπιστος: Μα αν ήταν έτσι θα το έλεγε ρητά: "Αλήθεια σας λέω, εφόσον δεν το κάνατε σε καμία από τις ζωές που σας έδωσα σʼ έναν από αυτούς τους ασήμαντους, ούτε σʼ εμένα το κάνατε" ώστε να φαίνονται ξεκάθαρα οι πολλές ευκαιρίες που τους δόθηκαν μέσω των πολλαπλών ζωών τους και το δίκαιο της τιμωρίας.
Ξαναλέει ο κακόπιστος: Όχι δεν είναι έτσι κλπ. κλπ. ........................ (και πάει λέγοντας, και ο καλόπιστος αποδεικνύεται εκτός από καλόπιστος και αφελής, γιατί δεν έχει καταλάβει ποιός κανοναρχεί στον κακόπιστο τις κακοδοξίες του)
Σε μία συζήτηση με κάποιον που πιστεύει στην μετενσάρκωση, δεν έχει νόημα το ότι παρέθεσα το κείμενο αυτό.
Εκείνος ο ίδιος που θόλωνε το μυαλό των Εβραίων και μπέρδευαν τον Ιωάννη με τον Ηλία, και τον Χριστό με κάποιον από τους προφήτες, αυτός ό ίδιος, ο πατήρ του ψεύδους, ο αρχέκακος θολώνει και το μυαλό των υποστηρικτών της μετενσάρκωσης.
Είναι λοιπόν σαν να ανοίγεις κουβέντα με τον όφι. Και αυτή που πρωτοέπιασε κουβέντα μαζί του, κατάλαβε καλά μετά πόσο της στοίχισε.
Θα ήθελα να εκφράσω μία απορία μου.
...δεν διάβασα όλες τις σελίδες, μπορεί να έχει απαντηθεί παραπάνω...
Ας υποθέσουμε οτι ισχύει η μετενσάρκωση. Τότε εγώ ο οποίος είμαι ένα ΑΤΟΜΟ μοναδικό και αυτεξούσιο, είμαι όντως κάτι τέτοιο;
Γιατί πως γίνεται να είμαι ελεύθερος να επιλέξω όταν αναγκάζομαι να ζω άπειρες ζωές μέχρι να πω "Εντάξει κέρδισες, δεν μπορώ πια να είμαι μακρυα σου, βαρέθηκα να μην με αφήνεις να κάνω το δικό μου!!! Ουφ!!! θα γίνω καλός λοιπόν για να τελειώνουμε!!!"
Άρα η μετενσάρκωση για μένα είναι αντίθετη με το αυτεξούσιο μου!!!
Οπότε πως γίνεται να είναι Χριστιανική;
Η αρχαιότερη καταγραμμένη Χριστιανική αναφορά στην μετενσάρκωση είναι μία παρατήρηση που έγινε απʼ τον Ιουστίνο τον Μάρτυρα περίπου το 150 μ.Χ. στον ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΥΦΩΝΑ 4:7. Αυτός φέρεται από πολλούς οπαδούς της μετενσάρκωσης να έχει δηλώσει εδώ την πίστη του ότι οι ανθρώπινες ψυχές επαναληπτικά ξαναγεννιούνται μέσα σε άλλα σώματα, αλλά μια ματιά στην αμφιλεγόμενη περικοπή αποκαλύπτει άλλα πράγματα:
“ Ούτε βλέπουν λοιπόν τον Θεό οι ψυχές, ούτε μεταβαίνουν σε άλλα σώματα, διότι τότε θα γνώριζαν ότι τιμωρούνται και θα φοβούνταν μη τυχόν αμαρτήσουν και έπειτα ”.
Λίγες δεκαετίες αργότερα, στην αναλυτική του επίθεση στους Γνωστικούς, ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ, ο Ειρηναίος επίσης κριτίκαρε την πίστη στην μετενσάρκωση , επισημαίνοντας την έλλειψη ανάμνησης των προηγούμενων ζωών απʼ το γενικό κοινό. Η μετενσάρκωση παρόμοια συζητήθηκε δυσμενώς τον 2ο αιώνα απʼ τον Τερτυλλιανό (ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ, κεφάλαιο 23-24,29-35) και τον Αρνόβιο (ΚΑΤΆ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΩΝ ΙΙ, κεφάλαιο 16). Άλλοι αντιτιθέμενοι ήταν ο Λακτάντιος τον 3ο αιώνα (ΟΙ ΘΕΙΟΙ ΘΕΣΜΟΙ, βιβλίο 3ο, κεφάλαιο 18-19), ο Γρηγόριος ο Νύσσης τον 4ο αιώνα (ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, κεφάλαιο 29) και ο Αυγουστίνος τον 5ο αιώνα (Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, βιβλίο Χ, κεφάλαιο 30).
Ο Πατέρας της Εκκλησίας που πιο συχνά παρατίθεται από τους οπαδούς της μετενσάρκωσης είναι ο Ωριγένης, που όχι μόνο ήταν γνωστός τον 3ο αιώνα για την λαμπρή του μόρφωση, αλλά επίσης και για τις θεολογικές του σκέψεις. Ωστόσο, αν και κρατούσε την διδασκαλία της προύπαρξης των ανθρώπινων ψυχών πριν τις φυσικές τους γεννήσεις, αυτό δεν μπορεί με κανένα τρόπο να παρερμηνευτεί στο να δείχνει ότι αυτός πίστευε σε διαδοχικές ενσαρκώσεις που ακολουθούν την αρχική. Αυτό ο ίδιος το διακήρυξε στο ογκώδη του έργο ΚΑΤΆ ΚΕΛΣΟΥ, στο οποίο έγραψε αυτός:
“Αλλά πάνω σʼ αυτά τα θέματα πολλά και μυστήρια, μπορεί να ειπωθούν× σε συμφωνία με αυτό που ακολουθεί: ʽΕίναι καλό να κρατάς κλειστό το μυστικό ενός βασιλιάʼ – με σκοπό η διδασκαλία της εισόδου των ψυχών σε σώματα (όχι όμως, εκείνη της μεταφοράς απʼ το ένα σώμα σε ένα άλλο), να μπορεί να απορριφθεί μπροστά στην κοινή κατανόηση”. Η παρένθεση είναι αυθεντική.
Προς το τέλος της ζωής του, ο Ωριγένης επίσης παρήγαγε ένα σχολιαστήριο πάνω στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, στο οποίο συζήτησε σε μάκρος κατά πόσο ή όχι, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ήταν η μετενσάρκωση του Ηλία. Το συμπέρασμά του πάνω στο ζήτημα είναι αναντίρρητα φανερό:
“Σʼ αυτό το μέρος (Ματθαίος 17:10-13) δεν φαίνεται σε μένα ότι η ψυχή για την οποία μιλάμε είναι του Ηλία, μη τυχόν πέσουμε στη διδασκαλία της μετεμψύχωσης, η οποία είναι ξένη προς την Εκκλησία του Θεού, και δεν μας παραδόθηκε από τους Αποστόλους, ούτε πουθενά διατυπώνεται στις Γραφές”.
Είναι εντελώς φανερό, από την παραπάνω δήλωση ότι ο Ωριγένης κατά κανένα τρόπο δεν υποστήριξε την μετενσάρκωση, ούτε ακόμη πρότεινε την πιθανότητά της. Ατυχώς, ο Ωριγένης μετά θάνατον ανακηρύχθηκε αιρετικός επειδή δίδαξε ενάντια στην αιώνια κόλαση.
ΔΙΔΑΞΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΤΗΝ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ;
Οι οπαδοί της μετενσάρκωσης που ομολογούν μια Χριστιανική πίστη, αναγκάζονται φυσικά, να πιστεύουν ότι ο Ιησούς ο ίδιος αποδέχονταν και προωθούσε την μετεμψύχωση των ψυχών, το οποίο αυτός δήθεν διδάχτηκε στην Ινδία κατά τη διάρκεια των 18 “σιωπηλών ετών” από έφηβος μέχρι την αρχική ενηλικίωσή του. Πιο συχνά παρατίθεται σε υποστήριξη αυτού του ισχυρισμού, η συνομιλία μεταξύ του Χριστού και του Νικόδημου που βρίσκεται στο 3ο κεφάλαιο του Ευαγγελίου του Ιωάννη:
“(Ο Νικόδημος) ήρθε στον Ιησού νύχτα και του είπε: “Διδάσκαλε, ξέρουμε πως ο Θεός σε έστειλε να διδάξεις, γιατί κανείς δεν μπορεί να κάνει αυτά τα θαύματα που κάνεις εσύ, αν ο Θεός δεν είναι μαζί του”.
Κι ο Ιησούς του είπε: “Σε βεβαιώνω, πως αν δε γεννηθεί κανείς ξανά, δεν μπορεί να δει τη βασιλεία του Θεού” (Ιωάννης 3:2-3).
Λανθασμένα καταφεύγοντας σε ένα κατά γράμμα τρόπο ερμηνείας του παραπάνω, οι οπαδοί της μετενσάρκωσης επιμένουν ότι όταν ο Ιησούς μιλούσε για “αναγέννηση”, Αυτός πραγματικά υπονοούσε την κυκλική ξαναγέννηση. Ωστόσο, εάν αυτός ήταν ο υπαινιγμός του, δυστυχώς δεν έγινε καθόλου αντιληπτός απʼ τον Νικόδημο:
“Πώς είναι δυνατό ένας άνθρωπος ηλικιωμένος να γεννηθεί ξανά; Μήπως μπορεί να μπει στην κοιλιά της μάνας του και να γεννηθεί άλλη μια φορά;” (εδάφιο 4).
Αντί να επιπλήξει τον Ιουδαίο θρησκευτικό ηγέτη για την έλλειψη κατανόησης του κατά τα φαινόμενα πλατιά αποδεκτού δόγματος της μετενσάρκωσης, ο Ιησούς τότε προχώρησε να εξηγήσει την αληθινή σημασία των λόγων Του:
“Σε βεβαιώνω πως αν κανείς δε γεννηθεί από το νερό και το Πνεύμα, δεν μπορεί να μπει στη βασιλεία του Θεού. Ό,τι γεννιέται από τον άνθρωπο είναι ανθρώπινο, ενώ ό,τι γεννιέται από το Πνεύμα είναι πνευματικό. Μην απορείς που σου είπα, πρέπει να γεννηθείτε ξανά (εδάφια 5-7).
Στην παραπάνω περικοπή, ο Ιησούς έκανε ξεκάθαρο ότι αυτός δεν μιλούσε για μια φυσική γέννηση, ή για μια σειρά από αυτές σʼ ότι αφορά το θέμα, αλλά για μια γέννηση πνευματικής φύσης. Πραγματικά, η ακριβής απόδοση αυτού του κειμένου από το αρχαίο Ελληνικό κείμενο θα έπρεπε να λέει: “γεννημένοι από ψηλά” (πρωτότυπο: γεννηθήναι άνωθεν). Οι θνητές ανθρώπινες υπάρξεις γεννούν απογόνους θνητούς που υπόκεινται στον θάνατο καθώς οι ίδιες (“το γεγεννημένον εκ της σαρκός σάρξ εστίν”-εδάφιο 6). Ωστόσο, η “γέννηση” για την οποία μίλησε ο Ιησούς, δεν επιτυγχάνεται μέσω της φυσικής αναπαραγωγής, αλλά σαν ένα συμβάν που ξεκινά από τον Θεό μόνο (Ιωάννης 1:13). Όταν ένα πρόσωπο “αναγεννιέται” ως παιδί του Θεού διαμέσου της πίστης στο λυτρωτικό έργο του Χριστού πάνω στο σταυρό, το Άγιο Πνεύμα μεταδίδει σʼ αυτόν μια νέα φύση που δεν είναι φυσική και γιʼ αυτό άφθαρτη (Αʼ Πέτρου 1:23). Η συνεχής ξαναγέννηση δεν είναι αναγκαία, διότι το άτομο έχει ήδη εισέλθει στην αιώνια ζωή της Βασιλείας του Θεού (Ιωάννης 5:24).
Ο ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ ΗΤΑΝ Ο ΗΛΙΑΣ;
Οι οπαδοί της μετενσάρκωσης περαιτέρω προσπαθούν να ζητήσουν την οικειοποίηση του Χριστού για το δόγμα τους, ισχυριζόμενοι ότι ο Ιησούς υπαινίχτηκε την πίστη Του στη μετενσάρκωση πολλές φορές στις ιδιωτικές συζητήσεις με τους δώδεκα μαθητές Του. Ένα από αυτά τα περιστατικά λένε ότι βρίσκεται στον Ματθαίο, στο οποίο υποτίθεται δίδαξε ότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ήταν πραγματικά η μετενσάρκωση του προφήτη Ηλία της Παλαιάς Διαθήκης:
“Οι μαθητές τον ρώτησαν [τον Ιησού]: Γιατί οι γραμματείς λένε πως πρέπει να έρθει πρώτα ο Ηλίας; Κι αυτός απάντησε: ʽΠρώτα θα έρθει ο Ηλίας και θα τα αποκαταστήσει όλα. Σας βεβαιώνω όμως πως ο Ηλίας ήρθε κιόλας, μα δεν τον αναγνώρισαν, και του έκαναν ό,τι ήθελαν…ʼ Τότε κατάλαβαν οι μαθητές πως τους μιλούσε για τον Ιωάννη τον Βαπτιστή” (Ματθαίος 10:10-13).
Είναι πλήρως κατανοητό πως αυτή η περικοπή μπορεί να παρανοηθεί για να υποστηρίξει την μετενσάρκωση . Συχνά η φράση “αυτό είναι” πραγματικά σκοπεύονταν να κατανοηθεί ως “αυτό αντιπροσωπεύει”, και η φράση “αυτό είναι σαν” ως “αυτό είναι η εκπλήρωση του.” Τέτοια παραδείγματα έκφρασης μπορεί να δούμε σε περικοπές όπως Ματθαίος 26:26, Εβραίους 12:29, Αʼ Κορινθίους 10:4, κλπ. Δεν θα είναι παράλογο, γιʼ αυτό, να θεωρήσουμε ότι ο Ιωάννης ήρθε απλά σαν την εκπλήρωση της διακονίας του Ηλία, όχι κατά γράμμα, αλλά ως λειτουργίας, ενεργώντας “με το πνεύμα και τη δύναμη του προφήτη Ηλία” (Λουκάς 1:17), καθώς έκανε ο Ελισσαίος (Βʼ Βασιλέων 2:15).
Η ανοησία των οπαδών της μετενσάρκωσης να ενώνουν τον Ιωάννη με τον Ηλία μπορεί να ιδωθεί πιο καθαρά όταν ένα άλλο σημαντικό γεγονός αναγνωριστεί. Στο Βʼ Βασιλέων 2: 11, πληροφορούμαστε ότι ο προφήτης ποτέ δεν βίωσε τον φυσικό θάνατο, έτσι η ψυχή του δεν ήταν διαθέσιμη για μελλοντική ξαναγέννηση στο σώμα του Βαπτιστή της Ιουδαίας. Ακόμη περισσότερο αυτός έδειξε τον εαυτό του να είναι ακόμη ζωντανός και με το αρχ
ικό του σώμα πάνω στο Όρος της Μεταμόρφωσης (Λουκάς 9:30-33). Και τελικά, για να διαλύσει και την παραμικρή αμφιβολία, όταν ρωτήθηκε “Μήπως είσαι ο Ηλίας;” , ο Ιωάννης καθαρά απάντησε: “Όχι” (Ιωάννης 1:21).
===============================================
Και αυτά λοιπόν τα έχω διαβάσει και σας διαβεβαιώ οτι τα έχω λάβει σοβαρά υπόψη μου. Δεν διαβάζω μονόπλευρα θέσεις και θεωρίες.
Προσκυνώ Πατέρα, Υιό και Άγιο Πνεύμα, Τριάδα Ομοούσιο και Αχώριστο, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Η ψυχή όταν φύγει που πάει?
τι κάνει?
αυτοί που δεν γνωρίζουν τους λόγους του Κυρίου δεν έχουν άλλη ευκαιρία?
αυτοί που φεύγουν πρόωρα?
Τα αγέννητα?
Αυτοί που δολοφονούνται?
Αυτοί που έχουν ασθένειες και φεύγουν νωρίς?
Οι κουφοί?
Οι τυφλοί?
Άνθρωποι που δεν έχουν ίσες ευκαιρίες?
η λίστα είναι πολύ μακρά...
Αν φύγουν και συναντήσουν Αγίους και Αγγέλους (και μην μου πείτε οτι δεν τους συναντούν, έχουμε μαρτυρίες και εμπειρίες όλοι μας, μέσω οραμάτων και ονείρων και μαρτυριών ακόμα και απο ιερείς), τότε η μετάνοια είναι σίγουρη και δεν έχει νόημα, διότι δεν έχουν δοκιμαστεί ισάξια με τους υπόλοιπους, διότι βλέπουν και πιστεύουν.
Αυτά δεν σας προβληματίζουν?
όποιος με θεωρεί αντίχριστο και ανορθόδοξο καλά κάνει και με θεωρεί κατώτερο του και λιγότερο πιστό απο το εγώ του.
Ας αφήσουμε λοιπόν τα σχόλια και τις κατακρίσεις περί κακών Ελληνικών και αντι-ορθόδοξων σκέψεων και ας συζητήσουμε με την καρδιά μας και όχι με την άρνηση και την κατάκριση.
Εγώ είπα ένα "Ίσως να υπάρχει μετενσάρκωση" και κατέθεσα τη σκέψη μου αιτιολογώντας το γιατί.
Όποιος λοιπόν γνωρίζει τις βουλές του κυρίου στο απόλυτο και μπορεί να απαντήσει στα παραπάνω ερωτήματα ας το κάνει με την καρδιά του και όχι με τις επικρατούσες απόψεις, μειώνοντας την προσωπική τους φώτιση, πιστεύοντας και υιοθετόντας χωρίς να κατανοούν το γιατί!
Προσκυνώ Πατέρα, Υιό και Άγιο Πνεύμα, Τριάδα Ομοούσιο και Αχώριστο, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
