Χαιρετιστήριοι Οίκοι στην Αγίαν Ματρώναν την Αόμματο

[imem]

ΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟΙ ΟΙΚΟΙ
εις την Οσίαν και Θεοφόρον Μητέρα ημών
ΜΑΤΡΩΝΑΝ ΤΗΝ ΑΟΜΜΑΤΟΝ

Την εν κόσμω ασκήσασαν επ' εσχάτων εν Ρωσία

(H μνήμη της τελείται στις 2 Μαϊου)

Ποίημα Ισιδώρας Μοναχής Αγιεροθεϊτίσσης


<<Νοός μου λύσον την αχλύν Ματρώνα φωτοφόρε,
ίνα υμνήσω ικανώς τας Σας θαυματουργίας>>.


Απολυτίκιον. Ήχος πλ.δ΄. Το προσταχθέν.

Των οφθαλμών εκ παιδός εστερημένη, και τη ψυχή ως χρυσός λελαμπρυσμένη, εν τω κόσμω εκφαίνεις Φώς Χριστού Ματρώνα, Ρωσίαν καθιλαρύνουσα θαυμαστώς, και πάσαν την οικουμένην πανευπρεπώς, καταυγάζουσα χάρισιν, ας εν αισίαις φωναίς, κηρύττοντες βοώμεν Σοι: Χαίροις στύλε ολόφωτε.

Κοντάκιον. Ήχος πλ.δ΄. Τη υπερμάχω.

Της ευλογίας την πηγήν την χαριτόβρυτον, και ιαμάτων τον κρουνόν τον πολυχεύμονα, την εμπλήσασαν εν νάμασιν ακενώτοις, επ'εσχάτων γήν Ρωσίας ην εφαίδρυνεν, την Ματρώναν εν αινέσει μεγαλύνωμεν, ταύτη λέγοντες: Χαίροις στύλε ολόφωτε.


Άξιον Σε δοξάζειν απαύστως αξιϋμνητε Μήτερ, Ματρώνα της Ρωσίας η δόξα (γ΄)(Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών) διο εν άσμασι θεοτερπέσι την αξιάγαστόν Σου πολιτείαν άδομεν και τας αριστείας Σου γεραίρομεν, ούτω βοώντες:
Χαίροις της Μόσχας η ευκοσμία
Χαίροις των Ρώσων η κληρουχία.
Χαίροις ευσεβείας ο πανίερος οίκος
Χαίροις της αγνείας ο ολόφωτος λύχνος.
Χαίροις των Μητέρων εξαίσιον άκουσμα
Χαίροις ασκουσών εν τω κόσμω ωραϊσμα.
Χαίροις πολιτείαν θείαν η ζηλώσασα Αγγέλων
Χαίροις τας σεπτάς χορείας η σεμνύνασα παρθένων.
Χαίροις χαρισμάτων πάντων ο ανάπλεως κρατήρ
Χαίροις νόσων πολυτρόπων συμπαθέστατος λυτήρ.
Χαίροις η φωταγωγούσα τας πορείας των πιστών
Χαίροις η μυσταγωγούσα προς σκηνώσεις ουρανών.

Χαίροις στύλε ολόφωτε.


Βαίνουσα απροσκόπτως του Κυρίου την τρίβον, Ματρώνα φωτοφόρε, εις πόλιν επέφθασας την άνω αξίως. Ένθα Αγγέλων συνοικείς τοις τάγμασι και κάλλεσι παρθενικοίς κεκοσμημένη, βοάς απαύστως συν αυτοίς τω Βασιλεί των όλων, ύμνον

Αλληλούϊα


Γέγηθε ευφροσύνως η μεγάλη Ρωσία, πλουτούσα σε ως άσειστον στύλον, εν βίου ταις δονήσεσι πάσαις, και ως θερμήν προστάτιδα εν περιστάσεσι δειναίς Ματρώνα. Διο και στέφανον εξ εγκωμίων πλέκουσα, φωνεί Σοι ευφροσύνως τάδε:
Χαίροις η στάθμη της εγκρατείας
Χαίροις το μέτρον της απαθείας.
Χαίροις αρετών ενθέων καθαρώτατον σκήνωμα
Χαίροις του Θεού των όλων υψηλότατον δώρημα.
Χαίροις της θεογνωσίας χαριτόβρυτος πηγή
Χαίροις των πιστών εν ζάλαις συμπαθής καταφυγή.
Χαίροις έαρος του θείου χελιδών η τιμία
Χαίροις πίστεως αγίας αηδών η γλυκεία.
Χαίροις τω Πατρί των Φώτων η απαύστως ομιλούσα
Χαίροις εν φωτί αϋλω τους πιστούς η οδηγούσα.
Χαίροις της φιλοθεϊας πολυέραστος παστάς
Χαίροις της χριστοηθείας η αείφωτος λαμπάς.

Χαίροις στύλε ολόφωτε


Δάκρυσιν εγκρατείας κατασπείρασα Μήτερ καρδίας Σου την γήν φιλοπόνως, εθέρισας δραγμάτων τον πλούτον, ψυχής αγαλλιάσει Ματρώνα. Και ταύτα προσκομίσασα τω ουρανίω γεωργώ ον έστερξας, επάξιον εδέξω στέφανον, αινούσα συν Αγγέλοις και βοώσα

Αλληλούϊα


Έπαρσιν των δαιμόνων καθελούσα τελείως αψεύστω ταπεινώσει Ματρώνα, υψώθης εις τα άρρητα ύψη, ένθα υμνείς τον υπερύμνητον Λόγον, τα θεία κατοπτεύουσα κάλλη. Διο Σε ταπεινή καρδία μέλποντες, εν λόγοις υψηγόροις εκφωνούμεν τάδε:
Χαίροις ταμείον αγαθωσύνης
Χαίροις ο πλούτος της σωφροσύνης.
Χαίροις αγάπης Θεού το σκεύος
Χαίροις ελπίδος χρηστής το μέτρον.
Χαίροις η καθαρωτάτη τη ψυχή ωσεί χιών
Χαίροις η λελαμπρυσμένη τη καρδία ως χρυσός.
Χαίροις θείων θελημάτων η βαδίσασα οδόν
Χαίροις εντολάς αγίας η διδάξασα λαόν.
Χαίροις η εστερημένη των ομμάτων εκ παιδός
Χαίροις η τετιμημένη εκ Θεού πολυειδώς.
Χαίροις τω Θεώ των Ολων η τιμία προσφορά
Χαίροις των τυφλών σεμνότης και φωτόμορφος χαρά.

Χαίροις στύλε ολόφωτε.


Ζόφον της αγνωσίας καταλείψασα όλως, επλήσθης φωτισμού απροσίτου, καρδίας Σου καθάρασα κόρας, και του νοός το όμμα αυγασθείσα ιλαρώς Ματρώνα μακαρία, Αυτού το θείον Όνομα εδόξαζες, απαύστως την ωδήν προσάγουσα και μελωδούσα

Αλληλούϊα


Ήσκησας εν τω κόσμω εν εσχάτοις τοις χρόνοις, Αγγέλων πολιτείαν ζηλούσα Ματρώνα της Ρωσίας τερπνότης και ως πολύλαμπρος λαμπάς, της αληθείας φώς μετέδωκας τη κτίσει. Ομίχλην μεν παθών σκεδάζουσα εν χάριτι, ημάς δε συγκαλούσα του κραυγάζειν ταύτα:
Χαίροις Οσίων η κοσμιότης
Χαίροις του κόσμου φαιδρά λαμπρότης.
Χαίροις ταπεινοφροσύνης η αμείωτος σφραγίς
Χαίροις θεορρημοσύνης η ηδύλαλος χορδή.
Χαίροις θείας συμπαθείας η αείρρυτος πηγή
Χαίροις κρήνη ιαμάτων παύσουσα αυχμόν ψυχής.
Χαίροις η διατρανούσα τας ενθέους δωρεάς
Χαίροις η κληρονομούσα της Εδέμ τα αγαθά.
Χαίροις του ηλίου σέλας η ορώσα καθαρώς
Χαίροις λύχνος προς τον πέλας η φωτίζουσα αγνώς.
Χαίροις εν καλή ασκήσει η εμπρέψασα αξίως
Χαίροις η εν τη Ρωσία αριστεύσασα τιμίως.

Χαίροις στύλε ολόφωτε.


Θρήνων πολλών επλήσθη η δαιμόνιος φάλαγξ και τάξεις των Αγγέλων σκιρτώσιν εν Σοι σημειοφόρε Ματρώνα. Τον τύπον γαρ τον του Σταυρού εν τω μετώπω Σου χαράττουσα συχνάκις, ασάρκους ετροπώσω δυσμενείς και έθραυσας εις τέλος. Ημάς δε κραταιώς συνήγαγες και ανορθοίς εις ύψος ουρανού, του ψάλλειν παραινούσα ομοφώνως

Αλληλούϊα


Ίθυνας προς τας τρίβους του Θεού τας ευθείας, των Ρώσων τον λαόν επ'εσχάτων, Ματρώνα ταις σοφαίς προτροπαίς Σου. Και πάντας ευλογείν Θεόν εδίδασκες εν λόγοις και βίω ακαταγνώστω, ίνα Αυτού το θέλημα γινώσκοντες, το έλεος το μέγα ομολογώμεν και Σοι συμφώνως κατά χρέος αναφωνώμεν τάδε:
Χαίροις γενναία εν τη ασκήσει
Χαίροις ανδρεία εν τη ενστάσει.
Χαίροις προσευχής καμάτους η καλώς εργασαμένη
Χαίροις αρετής ως τύπον εαυτήν παρεχομένη.
Χαίροις θείαν αρμονίαν τη ψυχή ενηχουμένη
Χαίροις δόξαν ουρανίαν τοις λαοίς διηγουμένη.
Χαίροις άνωθεν ειρήνης η καλή περιστερά.
Χαίροις τω Θεώ δοθείσα ως καλλίστη προσφορά.
Χαίροις του Αρχιποίμενος η ευπρόσδεκτος αμνάς
Χαίροις θείων
βουλευμάτων η ταχύδρομος δορκάς.
Χαίροις χάριτας πλουσίας η προχέουσα εν πάσι
Χαίροις θαύματα ποικίλα η τελούσα καθ'εκαστήν.

Χαίροις στύλε ολόφωτε.


Κάρπωμα τω Κυρίω, προσφρορά τε τελεία γεγένησαι θεόφρον Ματρώνα. Θυσία γαρ ως λογική Αυτώ προσήνεξαι, αγάπης εντολήν αποπληρούσα, και τον Σταυρόν επ'ώμων ολοπόθως άρασα, οπίσω Τούτου ηκολούθεις, ευχάς από ψυχής και ύμνον καθαρόν προσάγουσα και μελωδούσα

Αλληλούϊα


Λόγοις Σου θεοσόφοις τον λαόν της Ρωσίας εστήριξας εν θλίψεως χρόνοις, Ματρώνα ως θεράπαινα θεία, ελπίδι μεν και πίστει πάντας κραταιώσασα και τη αγάπη εν ελέει παραμυθούσα. Διο σε νυν ωδαίς χαριστηρίοις καταστέφομεν, εν αδιστάκτω πίστει τοιάδε αναφωνούντες
Χαίροις αγγέλων η θυμηδία
Χαίροις πενήτων παραμυθία.
Χαίροις Σταυρωθέντος Χριστού το φωτάναμα
Χαίροις Αναστάσεως θείας απαύγασμα.
Χαίροις ότι ηκολούθησας τω Κυρίω ακλινώς
Χαίροις ότι κατεφίλησας Τούτου νόμον ιερόν.
Χαίροις η ακουτισθείσα Παραδείσου τας φθογγάς
Χαίροις η ενωτισθείσα των Αγγέλων τας ωδάς.
Χαίροις της σεμνοπρεπείας η ατίμητος εικών
Χαίροις άνω φωταυγείας φαιδροτάτη λαμπηδών.
Χαίροις η πεποικιλμένη χάρισι των αρετών
Χαίροις η κατεστεμμένη διαδήματι λαμπρώ.

Χαίροις στύλε ολόφωτε.


Μάρτυς τη συνειδήσει ανεδείχθης μεγάλη, Ματρώνα, ως βαστάσασα ανδρείως, τας θλίψεις ας εδέξω Θεού ευδοκία. Σταυρόν γαρ της τυφλώσεως υπέμεινας εκ βρέφους προθέσει Σου αγογγύστω, μελών τε ύστερον παράλυσιν, ακλόνητον τηρήσασα Σην καρδίαν. Και πόδας Σου ερείσασα τω Ευαγγελίω, ακαταπαύστως τω Θεώ ύμνον εξύφανας συν Αγγέλοις άδουσα

Αλληλούϊα


Νάμασιν ευσεβείας ώσπερ έλαφος θεία προσέδραμες Ματρώνα Οσία. Και τη πηγή της ζωής, Χριστώ ολοτελώς εγγίσασα, εξέπιες τρυφής χειμάρρουν καθώς επόθεις, την δίψαν Σου ψυχής κατασβεννύοντα και χαρμονήν παρέχοντα Σοι άρρητον. Διο Σοι φωναίς αισίαις πάντες, πανευφροσύνως ταύτα βοώμεν:
Χαίροις ιατείρα εν ενόσοις
Χαίροις επίκουρος των εν πόνοις
Χαίροις ασκουμένων πάντων θεσπεσία καλλονή
Χαίροις μάλα αγωνιζομένων η γλυκεία χαρμονή
Χαίροις των εν σκότει καθημένων φώς το πάνυ ιλαρόν
Χαίροις των εν τη σκιά θανάτου σάλπισμα το κραταιόν.
Χαίροις της σκληραγωγίας η ακράδαντος κρηπίς
Χαίροις η της αγρυπνίας αδιάλειπτος ευχή.
Χαίροις καταπονουμένων η βοήθεια εν τάχει
Χαίροις των απηλπισμένων παραμύθιον εν πάσι.
Χαίροις της ομολογία η πανεύηχος φωνή
Χαίροις της στρατολογίας του Θεού η εκλεκτή.

Χαίροις στύλε ολόφωτε


Ξίφος κατά δαιμόνων το οξύτατον πέλεις Ματρώνα τη στερρά Σου ασκήσει. Και γαρ ως άσαρκος εν γή διάγουσα, νηστείαις και αγρυπνίαις και πάση άλλη κακοπαθεία, ταπείνωσιν βεβαίαν εκτήσω Μήτερ. Διο και πάθη της σαρκός νεκρώσασα, ζωήν την αιωνίζουσαν εκληρώσω, Χριστώ τω εκ του τάφου εξαναστάντι αναβοώσα

Αλληλούϊα


Όμματα της σαρκός Σου αισθητά στερηθείσα, και έχουσα κλεισθείσας τας κόρας, Ματρώνα φωτοφόρος εγένου. Χριστόν γαρ νοερώς τον Φωτοδότην ενοπτρίζου ψυχικοίς Σου όμμασι, Αυτού τα κάλλη κατανοούσα. Διο σε εγκωμίων κάλλεσι δοξάζομεν, εν καθαρώ δε συνειδότι ταύτα λαλούμεν:
Χαίροις βολίς ακραιφνούς ανταυγείας
Χαίροις πυξίς ασφαλούς σωτηρίας.
Χαίροις χορούς Αγγέλων ζηλώσασα
Χαίροις φρονίμων παρθένων υπόδειγμα.
Χαίροις των ενασκουμένων λαμπροτάτη κορωνίς
Χαίροις των προσευχομένων αδαπάνητος τρυφή
Χαίροις των αγαθών αϋλων η δεικνύουσα οδόν
Χαίροις της Εδέμ το κάλλος και ο μείζων θησαυρός.
Χαίροις θείων αθλημάτων υποθήκη ιερά
Χαίροις των πιστών προστάτις και ανείπωτος χαρά.
Χαίροις η ακολουθούσα τω Κυρίω ευπειθώς
Χαίροις η εφεπομένη ίχνεσι ασκητριών

Χαίροις στύλε ολόφωτε


Πύργος της ευσεβείας ακαθαίρετος ούσα και στύλος αρραγής της Ρωσίας, εστήριξας λαόν Σου Ματρώνα, τον πάσχοντα υστέροις εν χρόνοις τα πάνδεινα εξ ηγεμόνων αθέων. Αει δε την ευφρόσυνον παρέχεις αγαλλίασιν και βεβαιοίς εν χάριτι καρδίας πάντων, του ψάλλειν Σοι δε παραινείς ημάς ανεμποδίστως την ωδήν

Αλληλούϊα


Ράβδον τε και βακτηρίαν τον Πανάγιον Σταυρόν κεκτημένη, Ματρώνα, ευθυπόρως διήλθες του βίου στενωπόν την τραχείαν, απάγουσαν Εδέμ Σε εις πλάτος, ένθα Αγγέλων ασωμάτοις χορείαις και των Αγίων ομηγύρεσι συναγάλλει. Ημείς δε αγαλλομένη Σε καρδία αινούμεν, μια νυν φωνή αναφθεγγόμενοι Σοι τάδε
Χαίροις εφάμιλλε των Αγγέλων
Χαίροις ομόσκηνε των δικαίων.
Χαίροις Σην καρδίαν δούσα ολοπόθως τω Δεσπότη
Χαίροις της Αυτού αγάπης η δεχθείσα αντιδόσεις.
Χαίροις παραλύτω ρώσιν ως προείπας η διδούσα
Χαίροις τας ψυχάς εκ πλάνης του εχθρού η ανορθούσα.
Χαίροις προσευχής καμάτους η αει εργαζομένη
Χαίροις τον μισθόν αξίως εις αιώνας δρεψαμένη.
Χαίροις του Σταυρού τον τύπον Σω μετώπω σημειούσα
Χαίροις Σταυρωθέντος φίλτρον εν καρδία Σου κρατούσα.
Χαίροις θαύματα ποικίλα η προχέουσα απαύστως
Χαίροις θείας ευλογίας η πηγάζουσα ωσαύτως.

Χαίροις στύλε ολόφωτε


Σέμνωνα Ρωσίας πέλει, η πανίερος εικών της Αειπαρθένου Κόρης, ην ονείρατι εώρας και εφρόντισας ποιείσθαι ω Ματρώνα θαυμαστή. <<Αναζήτησις απολωλότων>> ως ορθώς επωνομάσθη, επανάγει τους φθαρέντας εις ζωήν την αληθή, θαύματα πηγάζει πλείστα, λύει γης δεινόν αυχμόν, ταις ψυχαίς δε επιρραίνει όμβρον χάριτος χρηστής και του μελωδείν προτρέπει πάντας τω Θεώ ωδήν

Αλληλούϊα


Τάφος Σου καθώς προείπας, Νείλος ώσπερ νοητός, απαντλεί αδιακόπως των θαυμάτων δωρεάς και χαρίτων πολυτρόπων μυριάριθμον πληθύν. Ταύτα των πιστών χορείαι ευλαβουμένοι αεί, και θερμώς κατανυγέντες ω Ματρώνα τη ψυχή, ύμνον πλέκομεν εξ πόθου και βοώμεν εκτενώς:
Χαίροις Ρωσίας απάσης σεμνότης
Χαίροις Χριστού Εκκλησίας ακρότης.
Χαίροις χρόνων των δυστήνων ο παρήγορος αυλός
Χαίροις πόνοις θλιβομένων η βεβαία αρωγός.
Χαίροις όγδοος Ρωσίας στύλος πάντας πίστει εδραιώνων
Χαίροις μέλλοντος αιώνος του ογδόου κληρονόμος.
Χαίροις άστρων ουρανίων υπερβαίνουσα στολήν
Χαίροις Φώς του Αναστάντος η αστράπτουσα αυγή.
Χαίροις κόρας της ψυχής Σου αυγασθείσα καθαρώς
Χαίροις χάριν θεαρέστων η διδούσα δωρεών.
Χαίροις η δοκιμασθείσα ως χρυσός εν τω πυρί
Χαίροις η πλουτισαμένη όλβον της υπομονής.

Χαίροις στύλε ολοφώτε


Ύβρεις πάσας ομηλίκων και τα σκώμματα αυτών και ονείδη εκαρτέρεις ω Ματρώνα ανδρικώς, πα
ιδιόθεν κεκλεισμένους έχουσα τους οφθαλμούς, αγογγύστως πολιτείαν μετελθούσα του Ιώβ. Τω σω οίκω δε κλεισθείσα εν πολλή υπομονή, τας ευχάς Θεώ εδίδως ευχαρίστω Σου φωνή, κράζουσα από βαθέων της καρδίας την ωδήν

Αλληλούϊα


Φόβον του Θεού πλουτούσα τον αγνότατον σεμνή, εν Ναώ προσεκαρτέρεις και εδόξαζες Αυτόν, ω Ματρώνα παιδιόθεν, αλαλήτοις προσευχαίς. Και ημείς συναθροισθέντες εν τω οίκω του Θεού, την Αυτού μεγαλωσύνην ευλογούμεν εκτενώς και φωναίς εν εξαισίαις Σοι φθεγγόμεθα πιστώς
Χαίροις το μέτρον της καρτερίας
Χαίροις το ύψος της ευψυχίας
Χαίροις η προσκαρτερούσα εις Κυρίου τας αυλάς
Χαίροις η καλώς συνούσα τας Αυτού θείας βουλάς.
Χαίροις η παρισταμένη ταις ανάγκαις των πιστών
Χαίροις η ακροωμένη των δεήσεων αυτών
Χαίροις κτίσιν η ιδούσα άπαξ μόνον τη οράσει
Χαίροις κάλλη ουρανίων η ορώσα εν εκστάσει.
Χαίροις λόγων θεοπνεύστων ο ανάπλεως κρατήρ
Χαίροις ζάλαις κλονουμένων ακλυδώνιστος λιμήν.
Χαίροις οικουμένης πάσης η καλλίστη ευλογία
Χαίροις η Θεώ βοώσα συν Αγγέλοις υμνωδίαν.

Χαίροις στύλε ολόφωτε


Χώρα πάσα της Ρωσίας Σε τιμά πανευλαβώς και προστρέχουσι Σω τάφω πλήθη εκ περάτων γής, άνθη φέροντες Ματρώνα, Σοι ευώδους εκ λειμώνος. Και ημείς αξιοχρέως των ανθέων ως οσμήν, ύμνον τόνδε εγκωμίων φέρομέν Σοι ευπρεπώς, πρεσβειών Σου εκζητούντες ταπεινώς τας αντιδόσεις, ίνα ομοφώνως πάντες, τω Θεώ ως παντουργέτη προσαγάγωμεν εκ πόθου ύμνον τον Αγγελικόν

Αλληλούϊα


Ψάμμον αληθώς θαλάσσης υπερβαίνει η πληθύς των θαυμάτων Σου Ματρώνα, α προχέεις καθ' εκάστην εκ Σου τάφου δαψιλώς. Το δέ πέλαγος χαρίτων, αις Σε έστεψε Χριστός, καταπλήττει διανοίας και Αγγέλων και βροτών. Συστησάμενοι χορείαν την κοινήν ουν ευπρεπώς, φόρμιγγι λαμπρά καρδίας κράζομεν επαινετώς
Χαίροις το άστρον της Εκκλησίας
Χαίροις ο φάρος της ευποιϊας.
Χαίροις η λαμπαδουχούσα ανταυγείας τ' ουρανού
Χαίροις πάσι δαδουχούσα Φώς ανέσπερον Χριστού.
Χαίροις η δούλη πιστοτάτη τ' αγαθόν εργασαμένη
Χαίροις θύγατερ Κυρίου τη αγάπη πληρουμένη.
Χαίροις η επευλογούσα των πιστών τον ορμαθόν
Χαίροις η χαριζομένη αγαθότητος κρουνόν.
Χαίροις κρίνον το κοσμήσαν Εκκλησίας τον λειμώνα
Χαίροις η καρποφορούσα εις Θεού τον αμπελώνα.
Χαίροις των πιστών ταις χρείαις ισταμένη φιλοπόνως
Χαίροις Ύψιστον αινούσα εις αιώνας των αιώνων.

Χαίροις στύλε ολόφωτε


Ω Ματρώνα τιμία, της Ρωσίας το κλέος και πάσης οικουμένης λαμπρότης (γ΄- Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών) η οφθαλμοίς κεκλεισμένοις και μέλεσι σαρκός παρειμένοις, επί γής Χριστόν δοξάσασα και θαυμάτων παρ' Αυτού ταις χάρισιν αντιδοξασθείσα, ικέτευε Τούτον εκτενώς υπέρ των Σε τιμώντων και χαρμονικώς Σοι μελωδούντων

Αλληλούϊα

Και αυθίς το

Κοντάκιον. Ήχος πλ. Δ΄. Τη Υπερμάχω.

Της ευλογίας την πηγήν την χαριτόβρυτον , και ιαμάτων τον κρουνόν τον πολυχεύμονα, την εμπλήσασαν εν νάμασιν ακενώτοις, επ' εσχάτων γήν Ρωσίας ην εφαίδρυνεν, την Ματρώναν εν αινέσει μεγαλύνωμεν, ταύτη λέγοντες Χαίροις στύλε ολόφωτε.


Προ δε του Δι'ευχών το ακόλουθον


Ήχος γ΄ . Την ωραιότητα.

Χριστού το όνομα, το χαριέστατον, Ματρώνα ένδοξε, καταμεγάλυνας, υπομονή Σου καρτερά, τυφλώσεως των ομμάτων, ζήλω γαρ εξήσκησας, αρετάς εν τω βίω Σου, πόνους επεκούφιζες, θλιβομένων τοις λόγοις Σου. Και νυν από του τάφου Σου βλύζεις πάσι το πέλαγος θαυμάτων.

ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩ ΤΕΛΕΙΩΤΗ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΔΟΞΑ,
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΑΙΝΕΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΤΕΛΕΥΤΗΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ. ΑΜΗΝ.

[Merkourios]

Ευχαριστούμε αγαπητέ imem γιά τούς χαιρετιστήριους οίκους της Αγίας Ματρώνας τής Μόσχας, τής τυφλής.

Ψάχνω από καιρό να βρώ ένα απολυτίκιο πού να είναι εύκολο ( όπως σε "κανόνα πίστεως" ή σε "ταχύ προκατάλαβε" ), γιατί αυτό το οποίο έχω το θεωρώ λίγο δύσκολο στην ψαλμωδία του.

Παρακάτω παραθέτω ένα συνοπτικό βίο τής Αγίας Ματρώνας πού τίμησα σήμερα με αρτοκλσία ( ώς έχων υποχρέωση απέναντί της), καί εάν ξέρεις ένα εύκολο απολυτίκιο - τροπάριο σε παρακαλώ μού το γράφεις.

2 Μαϊου ===== Απολυτίκιον Αγίας Ματρώνας τής Μόσχας, ( τής τυφλής )

« Τού φωτός τού προσκαίρου τήν αγνοήσασαν, όθεν λαβούσα τήν χάριν τού απροσίτου φωτός, ανυμνήσωμεν φαιδρώς Ματρώναν ένδοξον, ώσπερ γάρ λύχνος τηλαυγής, τής αγνωσίας τή νυκτί, εφάνης θερμή προστάτις, τοίς προσιούσιν έν πίστει, είς τήν θερμήν αυτής αντίληψην » ( τόν συνάναρχον Λόγον , πλάγ. Α΄ )



Η ΑΓΙΑ ΜΑΤΡΩΝΑ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ…


Η Αγία Ματρώνα της Μόσχας, γεννήθηκε το 1881 , πάμπτωχη, και μάλιστα εντελώς τυφλή. Είχε από τόν Θεό τό χάρισμα τής διόρασης αλλά καί τής προόρασης. Μπορούσε νά βλέπει γεγονότα από εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, καί σέ άγνωστους γι΄ αυτήν τόπους…

Ο Αγιος Ιωάννης τής Κρονστάνδης, ό μεγάλος αυτός Άγιος τής Ορθοδόξου Ρωσικής Εκκλησίας, όταν συνάντησε γιά πρώτη φορά τήν άγνωστή του τότε, 14χρονη τυφλή Ματρώνα μέσα στόν κατάμεστο από κόσμο ναό τού Αγίου Ανδρέα, είπε γι΄ αυτήν, τά παρακάτω προφητικά λόγια,

" Ελα, Ματρώνουσκα, έλα... Ιδού, έρχεται ή αντικαταστάτριά μου, ό Όγδοος στύλος τής Ρωσίας " μιλώντας προφητικά, γιά τήν ιδιαίτερη αποστολή τής μικρής Ματρώνας στόν Ρωσικό λαό καί στά μετέπειτα χρόνια τών διωγμών πού έβλεπε νά έρχονται...

Ή Αγία, προέβλεψε τήν Γερμανική εισβολή στήν Ρωσία, αλλά μίλησε καί γιά έναν άλλο, μετέπειτα πόλεμο, πού θά σκοτώσει εκατομμύρια ανθρώπους, μέσα σέ μιά νύχτα...

Σέ μικρή ακόμη ηλικία προείπε τήν Ρωσική επανάσταση τού 1917 πού έγινε χρόνια αργότερα, λέγοντας.
" Θά ληστεύουν καί θά αφανίζουν τίς Εκκλησίες, θά αρπάζουν τά εδάφη καί θά τά μοιράζουν άπληστα μεταξύ τους, καταδιώκοντας όλους, χωρίς εξαίρεση..."

Ζήτησε μιά φορά από τήν μητέρα της ένα φτερό μεγάλο. Τό μάδησε, καί δείχνοντάς το στήν μητέρα της, τής είπε,
-- Βλέπεις μαμά, αυτό τό φτεράκι;
-- Καί τί νά δώ παιδάκι μου, αφού τό ΄χεις μαδήσει;
-- Ετσι μητέρα, θά μαδήσουν σέ λίγο, καί τόν πατερούλη μας τόν Τσάρο..."

Η μητέρα της φοβήθηκε, όμως σέ λίγο καιρό ή προφητεία βγήκε σωστή, καί ό Τσάρος Νικόλαος εκτελέστηκε από τους επαναστάτες…

Δεκάδες ασθενείς περνούσαν καθημερινά από τό σπίτι της καί οί περισσότεροι, έχοντας πίστη, γίνονταν καλά...

Οταν μετακόμισε τό 1925 στήν Μόσχα χωρίς μάλιστα διαβατήριο καί άδεια παραμονής, τό Σοβιετικό καθεστώς επανειλημμένως προσπάθησε νά τήν συλλάβει. Παρ΄ όλο πού ήταν τυφλή, τούς ξέφευγε τήν τελευταία στιγμή ειδοποιημένη από τόν Θεό μέ διάφορους περίεργους τρόπους. Μόλις αυτή έφευγε, κατέφθαναν οί πράκτορες τής NKVD , αλλά ήταν αργά πιά...

Ή Άννα Βιμπορνόβα θυμάται τό παρακάτω περιστατικό.
« Ήρθε μιά φορά ένας αστυνομικός νά συλλάβει τήν Ματρώνα καί εκείνη τού λέει,
« Φύγε, φύγε γρήγορα, έχεις συμφορά στό σπίτι σου. Ή τυφλή δέν φεύγει από σένα, εδώ στό κρεβάτι κάθομαι, δέν πάω πουθενά...»

Τήν άκουσε ό αστυνομικός, πήγε σπίτι του καί βρήκε τήν γυναίκα του καμένη από τήν γκαζιέρα. Πρόλαβε καί τήν μετέφερε στό Νοσοκομείο. Όταν τήν άλλη μέρα ήρθε στήν υπηρεσία, τόν ρώτησαν,
-- Τήν συνέλαβες τήν τυφλή;
-- Τήν τυφλή, τούς είπε, δέν θά τήν συλλάβω ποτέ. Χάρη στήν τυφλή πρόλαβα νά πάω τήν γυναίκα μου στό Νοσοκομείο, άμα δέν μού τό ΄λεγε θά τήν έχανα...

Φοιτητές αποκλεισμένοι πολιτικά από τό τότε καθεστώς διηγούνται πώς μέ τίς προσευχές αυτής τής τυφλής γυναίκας ξεπέρναγαν τά εμπόδια γιά τήν απόκτηση ενός πτυχίου. Ακόμη καί αξιωματούχοι τού καθεστώτος, κατά παράδοξο τρόπο, βοηθούσαν αυτούς γιά τούς οποίους ή Αγία Ματρώνα προσηύχετο.

Αλλά καί άνθρωποι πού υπέφεραν από μαγείες, ή ψυχολογικά προβλήματα έβρισκαν σ΄ αυτήν τήν θεραπεία τους...Συμβούλευε νά κάνουμε σωστά τόν Σταυρό μας καί νά σταυρώνουμε τά πάντα γύρω μας, ακόμη καί τό φαγητό μας...

Τήν ρώτησε κάποτε ή Ζηναϊδα Ζδάνοβα,

-- Γιατί επέτρεψε ό Θεός νά κλείσουν καί νά γκρεμίσουν τόσες Εκκλησίες; καί απάντησε μέ τά παρακάτω λόγια,

-- Αυτό ήταν τό θέλημα τού Θεού. Ο λαός είναι σάν υπνωτισμένος καί μιά φοβερή δαιμονική δύναμη έχει μπεί σέ δράση. Βρίσκεται στόν αέρα, καί διεισδύει παντού. Παλιά, ή δαιμονική αυτή δύναμη κατοικούσε στά έλη καί στά πυκνά δάση, επειδή οί άνθρωποι πήγαιναν τακτικά στήν εκκλησία, φορούσαν καί τιμούσαν τόν σταυρό. Τά σπίτια τους ήταν προστατευμένα από τίς εικόνες, τά κανδήλια πού έκαιγαν, τόν αγιασμό πού έκαναν...Τά δαιμόνια πετούσαν μακριά καί φοβόντουσαν νά πλησιάσουν...Σήμερα όμως, τά σπίτια αυτά αλλά καί οί ίδιοι οί άνθρωποι έχουνε γίνει κατοικητήριο δαιμόνων γιά τήν απιστία τους, καί τήν απομάκρυνσή τους από τόν Χριστό…

Έλεγε ακόμη,
« Όταν πεθάνω λίγοι θά έρχονται στόν τάφο μου. Αλλά μετά από χρόνια, ό κόσμος θά μέ γνωρίσει, καί άνθρωποι ταλαιπωρημένοι από τίς θλίψεις θά μέ παρακαλάνε νά προσεύχομαι γι΄ αυτούς...

Όλους θά τούς ακούω καί όλους θά τούς βοηθώ...Νά έρχεσθε σέ μένα καί νά μού λέτε, σάν νά είμαι ζωντανή, τίς θλίψεις σας καί τά προβλήματά σας, καί εγώ όλους θά τούς ακούω καί όλους θά τούς βοηθώ..."

Θυμάται ακόμη ή κ. Ζδάνοβα, αρχιτέκτων μηχανικός, Τήν ρωτούσα γιά τήν πορεία τής Ρωσίας μέσα στήν Επανάσταση, καί μού έλεγε,

« Πρώτα θά βγάλουν τόν Στάλιν. Μετά απ΄ αυτόν οί κυβερνήτες θά εναλλάσσονται καί ό ένας θά είναι χειρότερος από τόν άλλον....Θά κατακλέψουν τήν Ρωσία...

Μετά τόν πόλεμο θά γυρίζουν « οί σύντροφοι » στό εξωτερικό, θά ιδούν καί πώς ζούνε οί ξένοι, θά διαφθαρούν καί θά σπάσουν τελικά τά μούτρα τους…Εκείνο τόν καιρό θά εμφανισθεί και ό Μιχαήλ...
( Σ.Σ. από τά παρακάτω, φαίνεται ότι μάλλον μιλάει γιά τόν Μιχαήλ Γκορμπατσώφ. Ο καιρός όμως θά τό δείξει... )

« Θά θελήσει νά βοηθήσει, όλα να τά αλλάξει, όλα νά τά ανατρέψει... Αλλά, άν ήξερε ότι θά αποτύχει καί ότι θά τόν σκοτώσουν, έ , τότε, δέν θά άρχιζε μέ κανένα τρόπο...Θά γίνουν ταραχές, διαμάχες, σφαγές... Τό ένα κόμμα θά πολεμάει τό άλλο. Μετά θά γίνει κάποια καλυτέρευση πού όμως, θά κρατήσει λίγο καιρό. Μιά ανάσα θά πάρετε, απ΄ όλα θά έχετε, μέχρι καί τήν Παράκληση ( της Παναγίας ), θά μπορείτε νά κάνετε στήν Κόκκινη Πλατεία αλλά καί μνημόσυνα στόν σφαγιασθέντα Τσάρο...Αλλά μετά θά γυρίσουν στήν Ρωσία οί παλαιοί,...καί θά γίνει ή κατάσταση χειρότερη από ότι ήταν πρώτα... Ώχ, πώς σάς λυπάμαι όλους! Μέχρι τούς εσχάτους καιρούς, ( γιατί από εκεί καί πέρα ), έτσι θά ζήσετε..."

Ή Άννα Βιμπόρνοβα θυμάται,
« Επισκέφθηκα τήν Ματρώνα τίς μέρες τής Μεγάλης Σαρακοστής ( 1952 ), λίγο πρίν πεθάνει.
-- Μή φοβάσαι μού λέει, δέν θά ξαναγίνει σύντομα πόλεμος. Θά ξαπλώσουμε έτσι, καί θά σηκωθούμε «αλλιώς»…
-- Πώς αλλιώς; » τήν ρωτάω.
-- Νά, - μού λέει -, θά γυρίσουμε στό «ξύλινο» ...
-- Μάτουσκα, τής λέω, τί σημαίνει τό "ξύλινο; "
-- Ξύλινο αλέτρι, μού λέει, μέ αυτό θά δουλεύουμε τότε...
-- Καί πού θά πάνε τά τρακτέρ πού τώρα έχουμε;..."
-- Ώ, - λέει -, άσε τά τρακτέρ... Θά δουλεύει τότε τό αλέτρι τό ξύλινο, καί ή ζωή θά είναι καλή. Ομως, ακόμη δέν φτάσαμε μέχρι αυτούς τούς καιρούς. Εσύ όμως, δέν θά πεθάνεις μέχρι τότε, καί θά τά δείς όλα αυτά...
-
- Πόλεμος, συμπλήρωσε, δέν θά ξαναγίνει ( μέ τόν τρόπο πού μέχρι τώρα ξέρουμε...).

Χωρίς πόλεμο θά πεθάνετε όλοι. Θά πέσουν πολλά θύματα. Όλοι οί νεκροί, θά ξαπλώσετε επάνω στήν γή....

Θά σάς πώ καί κάτι άλλο,

Αποβραδίς, όλα θά είναι ( όρθια καί καλά ) πάνω στήν γή, καί όταν θά σηκωθείτε τό άλλο πρωϊ, όλα θά μπούν ( θά ταφούν ) μέσα στήν γή... Χωρίς « πόλεμο » ..... ό πόλεμος ( τότε ) θά γίνεται...

( Μέ τά όσα παραπάνω αναφέρει ή Αγία, φαίνεται καθαρά ότι μιλάει γιά πυρηνική καταστροφή καί πιθανόν μέ υ
δρογονοβόμβες, πού θά σκοτώνουν ανθρώπους αλλά τά κτίρια θά μένουν ανέπαφα!.

Τά περιθώρια λοιπόν στενεύουν καί τά μηνύματα πού διαβάζουμε δείχνουν καθαρά ότι πολύ σύντομα θά υπάρξουν σοβαρά προβλήματα...

Αυτή, μέ λίγα λόγια, υπήρξε ή ζωή, καί αυτά ήσαν τά προφητικά λόγια γιά τήν εποχή μας τής Αγίας Ματρώνας, πού κοιμήθηκε το 1952 και ή μνήμη της εορτάζεται στίς 2 Μαϊου, τήν οποία μπορούμε νά επικαλούμεθα μέ πίστη γιά κάθε μας πρόβλημα, και της οποίας ο τάφος σήμερα έχει γίνει ένα από τά δύο μεγαλύτερα προσκυνήματα της Ρωσίας…

( από τό βιβλίο «Η Αγία Ματρώνα τής Μόσχας» εκδ. Νεκτ. Παναγόπουλου - Αθήνα )

http://www.kivotoshelp.gr/Pages/Cpagosmios.htm#Matrona

http://www.rel.gr/photo/displayimage.ph ... =35&pos=69

( Ο Πατριάρχης Μόσχας κ. Αλέξιος με την ηγουμένη της Ι.Μονής της Αγίας Σκέπης μπροστά στην πολυτελή λάρνακα όπου φυλάσσονται τά ιερά λείψανα της Αγίας Ματρώνας )