Συ είπας!

[aposal]

Διαβάζοντας τα τρία Ευαγγέλια (κατά Ματθαίον, κατά Μάρκον και κατά Λουκά) μου είχε κάνει εντύπωση ότι περιείχαν μια - κατά τη γνώμη μου - διαφωνία στο τί ακριβώς είπε ο Ιησούς όταν ο Αρχιερέας Καϊάφας τον ρώτησε αν είναι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού.
Παρακάτω παραθέτω την απάντηση που έδωσε ο Ιησούς στην ερώτηση αυτή, όπως αναγράφεται από τους Ευαγγελιστές :
1. «Συ είπας» (Ματθ κστ΄ 64)
2. «Εγώ ειμί» (Μαρκ ιδ΄ 62)
3. «Εάν υμίν είπω, ου μη πιστεύσητε» (Λουκ κβ΄ 67) και «υμείς λέγετε ότι εγώ ειμι» (Λουκ κβ΄ 70)

Τι ισχύει τελικά;

Η παραπάνω ερώτηση διατυπώθηκε πριν χρόνια στον πρωτοπρεσβύτερο της ενορίας μου. Η απάντηση που μου έδωσε εκείνος θα δημοσιευτεί αργότερα. Κρίνω ότι καλόν είναι να συζητηθεί πρώτα μεταξύ μας.

[theodora]

Ματθ. 26,64 λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· σὺ εἶπας· πλὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ᾿ ἄρτι ὄψεσθε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου καθήμενον ἐκ δεξιῶν τῆς δυνάμεως καὶ ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ.

Μαρκ. 14,62 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν· ἐγώ εἰμι· καὶ ὄψεσθε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐκ δεξιῶν καθήμενον τῆς δυνάμεως καὶ ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ.

Λουκ. 22,67-70 εἶπε δὲ αὐτοῖς· ἐὰν ὑμῖν εἴπω, οὐ μὴ πιστεύσητε, ἐὰν δὲ καὶ ἐρωτήσω, οὐ μὴ ἀποκριθῆτέ μοι ἢ ἀπολύσητε· ἀπὸ τοῦ νῦν ἔσται ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καθήμενος ἐκ δεξιῶν τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ. εἶπον δὲ πάντες· σὺ οὖν εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ; ὁ δὲ πρὸς αὐτοὺς ἔφη· ὑμεῖς λέγετε ὅτι ἐγώ εἰμι.


Από όσο έχω μελετήσει, αναφέρεται ο Ιησούς στο προφητικό όραμα του Δανιήλ(ζ΄13) και όσο και να συγκρίνω τις απαντήσεις μου φαίνονται ολόιδιες, δηλαδή ο Χριστός απάντησε όχι μόνο καταφατικά αλλά εξήγησε πως θα από τώρα και στο εξής (μετά την σταύρωση Του σαν άνθρωπος) θα βρίσκεται για πάντα καθησμένος στα δεξιά του Πατρός Του.

Τώρα βεβαίως θα πρέπει πάντα να προσέχουμε να μην απομονώνουμε λέξεις ή και φράσεις από τα λόγια του Ιησού (και των ευαγγελίων), γιατί με αυτόν τον τρόπο μπορεί και να πλανηθούμε ή και να παρανοήσουμε το συνολικό νόημα των λόγων αυτών (το οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι το ίδιο)

[filotas]

Η σύγκριση των περικοπών των 4 Ευαγγελίων, που αναφέρονται στο ίδιο γεγονός είναι λάθος:

1. Αγνοούμε το γεγονός ότι οι 4 Ευαγγελιστές ήταν άνθρωποι κι ότι έγραψαν τα γεγονότα, που γνώρισαν είτε απ' ευθείας είτε έμμεσα, με τον τρόπο που οι ίδιοι τα κατανόησαν.

2. Ο κάθε Ευαγγελιστής στο κείμενο που έγραψε αποτυπώνει και τη δική του προσωπικότητα, αλλά και το σκοπό για τον οποίο έγραψε το Ευαγγέλιο.

3. Δεν είναι σωστό να προσπαθούμε με τη λογική να κατανοήσουμε το περιεχόμενο της Αγίας Γραφής, αλλά με την καρδιά και αναζητώντας τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος.

Οι διαφορές μεταξύ των Ευαγγελιστών δε σημαίνουν ότι το κείμενο δεν είναι θεόπνευστο, αλλά ότι το Άγιο Πνεύμα δεν παρενέβη για να διορθώσει τους Ευαγγελιστές, όταν η προσωπική τους αφήγηση δεν αλλοίωνε το πνευματικό νόημα του κάθε γεγονότος. Έτσι, αν ψάξει κάποιος Θεολογικά την ερμηνεία κάθε φράσης των Ευαγγελίων θα καταλήξει στο ίδιο πνευματικό νόημα, όποιο Ευαγγέλιο κι αν διαβάσει. Πολλές φορές μάλιστα οι μικροδιαφορές μεταξύ των Ευαγγελίων συμπληρώνουν καλύτερα την εικόνα.

[dionysisgr]

Eκτος του οτι απαντησε ικανοποιητικα πιστευω η theodora, θελω να σημειωσω και να τονισω ακομα, οτι, οι Αρχιερεις, δεν υπαρχει περιπτωση να μην γνωριζαν απο πριν οτι ο Χριστος ειναι ο Υιος και Λογος του Θεου, καθως:

1oν Γνωριζαν τις γραφες και τις προφητειες απέξω και ανακατωτα, και τις επαιζαν στα δαχτυλα κατα το κοινως λεγομενο
2ον Ειχαν δει και ειχαν ακουσει τα σημεια και τερατα που επραττε ο Κυριος μας.
3ον Ακουσαν την διδασκαλια Του, που ερεε απο το Θειο στομα Του, με Αυθεντία, και Θεϊκη εξουσια, με αλαθητο και αποκαλυπτικο Λογο, Λογο υποστατικο και οχι φθαρτο και προσκαιρο, Λογο τετοιο που δεν ειχε αρθρωσει ποτε ξανα ανθρωπος. Το οποιο και αυτο το ηξεραν οτι θα γινει.

Επισης ο Κυριος, απο ταπεινωση, ως η ιδια η ακρα Ταπεινωση, θελησε να περασει εμμεσα το μυνημα, αφηνοντας να το ομολογησουν σχεδον απεριφραστα μεσα απο την ερωτηση του, οι ιδιοι οι διωκτες Του, καταστωντας ετσι σαφη την πληρη ελευθερια που δινει σε καποιον, να Τον γνωρισει, και ειτε να Τον "απορριψει" ειτε να Τον δεχθει ως Σωτηρα και Λυτρωτη του.

Ελευθεροι ειμαστε μεχρι σημειου, ασυδοσιας, και αρνησεως, κατα την μεγαλοσυνη του Θεου.

Υπαρχουν και αλλα πολλα νοηματα θεολογικα που απορρεουν μεσα απο αυτην την "σκηνή" της ανακρισης, και μπορουμε να γραφουμε για ωρες.

Πες μας ομως τι λεει και ο Ιερεας της ενοριας σου, να δουμε τι μας διαφευγει, και να ωφεληθουμε.

[aposal]

Απάντηση του πρωτοπρεσβυτέρου:
Και στις τρεις περιπτώσεις η απάντηση άμεσα ή έμμεσα είναι η παραδοχή ότι ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού. Απάντά ως απαντά εξαιτίας των προθέσεων των ερωτώντων.
α) Συ είπας: Σε ερώτηση του Καϊάφα αν είναι ο Υιός του Θεού, απαντά κατά τον εβραϊκό τρόπο. «Είναι όπως τα λες».
β) Εγώ ειμί: ο Μάρκος απαντά κατά τον τρόπο των εθνών, ευθέως, «ναι είμαι».

[aposal]

Οι διαφορές μεταξύ των Ευαγγελιστών δε σημαίνουν ότι το κείμενο δεν είναι θεόπνευστο, αλλά ότι το Άγιο Πνεύμα δεν παρενέβη για να διορθώσει τους Ευαγγελιστές, όταν η προσωπική τους αφήγηση δεν αλλοίωνε το πνευματικό νόημα του κάθε γεγονότος. Έτσι, αν ψάξει κάποιος Θεολογικά την ερμηνεία κάθε φράσης των Ευαγγελίων θα καταλήξει στο ίδιο πνευματικό νόημα, όποιο Ευαγγέλιο κι αν διαβάσει. Πολλές φορές μάλιστα οι μικροδιαφορές μεταξύ των Ευαγγελίων συμπληρώνουν καλύτερα την εικόνα.

Νίκο δεν διαφωνώ καθόλου! Είναι όπως τα λες (συ είπας)! Απλά οι φαινομενικές αυτές διαφορές δημιουργούν μία σύγχυση σ' εμένα τον πτωχό, ίσως και σε κάποιους άλλους, για την άρση της οποίας θεωρώ καλό να διευκρινίζονται κάποια πράγματα!

[dionysisgr]

Θα πρεπει ισως, επισης, και να εχουμε υπ'οψιν μας, οτι σε επιπεδο θεολογικης και δογματικης, αλλα και λειτουργικης, παραδοσης η Ορθοδοξια, εχει καταστει πληρης τοσο, ωστε να μην χρειαζεται να ανακαλυψει καποιος εκ νεου τον τροχο, σε οτι αφορα ειτε αποκαλυπτικο Λογο του Κυριου, ειτε παραβολικο, ειτε ερμηνευτικο, και στην Παλαια και στην Καινη Διαθηκη, πλην ισως της Αποκαλυψεως, με την οποια σκοπιμα η Εκκλησια δεν εχει ασχοληθει επισταμενως και δεν την εχει ενταξει στην λειτουργικη πραξη.

Κι αυτο λογω, ακριβως του εσχατολογικου της χαρακτηρα ο οποιος δεν ερμηνευεται απο την Εκκλησια, δικην χρησμου, αλλα βιωνεται εσχατολογικα σε καθε Θεια Λειτουργια.

Δεν αρκει λοιπον παρα να ανατρεξουμε στους Πατερες μας, οι οποιοι ερμηνευσαν, επαρκεστατα και πληρεστατα, οντες καταυγασμενοι υπο του Αγιου Πνευματος, και δεχομενοι την ανωθεν κατα Θεον παιδεια, αλλα χρησιμοποιησαν και την θυραθεν κλασσικη παιδεια, ωστε να παραδωσουν ει δυνατον πλησιεστερα και τελειοτερα τα αρρητα ρηματα σε ολους εμας, τους πνευματικους τους απογονους.

Βεβαια ο ζωντανος λογος του Πνευματικου πατρος, εχει μεγαλυτερη αμεσοτητα, και ειναι διαδραστικος με τον δικο μας, αλλα δεν εχει να προσθεσει κατι καινον, και μη σημειωμενο απο την Πατερικη γραμματεια.

[aposal]

Διονύση μου, δεν θα με κάνεις, εν μέσω νηστείας, να ζηλέψω τον μεστό, επιστημονικό σου λόγο!
Θα προσπαθήσω πείσω τον εαυτό μου ότι, ως πτωχός, είμαι πιο κοντά στον προορισμό μου, γιατί «μακάριοι οι πτωχοί των πνεύματι, ότι αυτών εστί η βασιλεία των ουρανών» (Ματθ ε΄ 3).

[ntinoula]

δημιουργούν μία σύγχυση σ' εμένα τον πτωχό

Κι από άλλο θέμα:

για τα οποία είχα σύγχυση

Κύριε Απόστολε... πολύ συγχυσμένο σας βλέπω τελευταία. Μήπως να το κοιτάξετε; :D

[aposal]

δημιουργούν μία σύγχυση σ' εμένα τον πτωχό

Κι από άλλο θέμα:

για τα οποία είχα σύγχυση

Κύριε Απόστολε... πολύ συγχυσμένο σας βλέπω τελευταία. Μήπως να το κοιτάξετε; :D

Είναι αλήθεια ότι μου συμβαίνει συχνά, παρά το νεαρόν της ηλικίας μου!