Το "σπίτι" της Πορταΐτισσας

Συζήτηση σχετικά με το Αγιο Όρος γενικότερα.

Συντονιστής: Συντονιστές

Katerina
Βασικός Αποστολέας
Βασικός Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 100
Εγγραφή: Κυρ Δεκ 25, 2005 6:00 am
Τοποθεσία: Μοντρεαλ-Καναδας

Re: Το "σπίτι" της Πορταίτισσας

Δημοσίευση από Katerina »

Ο"Αγιος 'Ανθιμος ο τυφλός Ιεραπόστολος του Αιγαίου ,η μνήμη του τιμάται στις 4 Σεπτεμβρίου,ταξίδεψε στο "Αγιο "Ορος και ανέθεσε σε γνωστό του μοναχό αγιογράφοτην ιστόρηση της Παρταίτισσας.Εκείνος αρνήθηκε γιατί ήταν σε προχωρημένη ηλικία και είχε πρόβλημα όρασης.Ο "Οσιος με τους πατέρες της Μονής ετοίμασαν κατάλληλη σανίδα και αφού την τοποθέτησαν κάτω από την θαυματουργό εικόνα της Πορταίτισσας,προσευχήθηκαν όλη τη νύχτα στην Παναγία μας να κάνει το θαύμα της.Το πρωί μετά την Θεία Λειτουργία βρήκαν την σεπτή μορφή της Θεομήτορος αποτυπωμένη πάνω στη σανίδα και ο "Αγιος "Ανθιμος την μετέφερε στην Αστυπάλαια στο μοναστήρι του.ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ Θεοτόκε σέμνωμα Αστυπαλαίας κραταιόν το 'ερεισμα των ελπιζόντων επι σε ,τον Σον Υιόν καθικέτευε συν τω Ανθίμω σεμνή Πορταίτισσα.
giorgospa
Συστηματικός Αποστολέας
Συστηματικός Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 165
Εγγραφή: Τρί Οκτ 07, 2008 5:00 am
Τοποθεσία: Γιώργος@Αθηνα

Re: Το "σπίτι" της Πορταίτισσας

Δημοσίευση από giorgospa »

Δεν την ηξερα αυτή την Ιστορια ,σε ευχαριστώ πολύ Κατερίνα!
Άβαταρ μέλους
ΣΤΕΦΑΝΟΣ
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1280
Εγγραφή: Τετ Νοέμ 19, 2008 9:35 am
Τοποθεσία: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Re: Το "σπίτι" της Πορταίτισσας

Δημοσίευση από ΣΤΕΦΑΝΟΣ »

Οποιος έχει παρευρεθεί έστω και σε μια παράκληση στο περεκκλήσι της ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑΣ μπορεί να καταλάβει το μεγαλείο.Μπορεί να κατανοήσει πως αυτός ο πολύ μικρός χώρος μετατρέπεται σε γήπεδο όπου άγγελοι χορεύουν και οι άνθρωποι συμμετέχουν σ' αυτή τη γιορτή . Οι στιγμές είναι ανεπανάληπτες και έχουν την ίδια φοβερή ένταση όσες φορές κι αν επαναλάβει κανείς το ίδιο πράγμα.
Δε θα ξεχάσω ποτέ όταν αντίκρυσα πριν 2 περίπου χρόνια πολυ γνωστό αθλητή του μπάσκετ πάνω από 2 μέτρα ύψος , να γονατίζει με ευλάβεια μπροστά στην εικόνα της ΠΑΝΑΓΙΑΣ.Δεν ήξερε πως να απλωθεί ο καημένος.Αλλά όταν η πίστη είναι τόσο μεγάλη...
ο Χριστός σώζει....
petrosathonas
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1460
Εγγραφή: Σάβ Νοέμ 29, 2008 4:55 pm

Re: Το "σπίτι" της Πορταίτισσας

Δημοσίευση από petrosathonas »

Μία φορά Στέφανε έτυχε στο απόδειπνο να είμαστε μόνο τρεις λαϊκοί στο παρεκκλησάκι της Πορταίτισσας.
Τι να σου πώ. Το καταλαβαίνεις πως ήταν. Μεγάλη ευλογία. Έχει κάποια ιδιαίτερη χάρη αυτό το παρεκκλησάκι.
Άβαταρ μέλους
heart
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1069
Εγγραφή: Τετ Νοέμ 19, 2008 6:24 pm
Τοποθεσία: Κωσταντινος@Ευβοια

Re: Το "σπίτι" της Πορταΐτισσας

Δημοσίευση από heart »

Εικόνα
"Κάθε πρωΐ ο Θεός ευλογεί τον κόσμο με το ένα χέρι, άλλ' όταν ιδή κανέναν ταπεινό άνθρωπο, τον ευλογεί με τα δυο Του χέρια. εκείνος πού έχει μεγαλύτερη ταπείνωση, είναι ο μεγαλύτερος από όλους." παπά Τύχων
petrosathonas
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1460
Εγγραφή: Σάβ Νοέμ 29, 2008 4:55 pm

Re: Το "σπίτι" της Πορταΐτισσας

Δημοσίευση από petrosathonas »

Άβαταρ μέλους
heart
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 1069
Εγγραφή: Τετ Νοέμ 19, 2008 6:24 pm
Τοποθεσία: Κωσταντινος@Ευβοια

Re: Το "σπίτι" της Πορταΐτισσας

Δημοσίευση από heart »

Εδόθη το προσωνύμιο τούτο στην Παναγία, επειδή είναι τοποθετημένη η ιερά εικόνα στο παρεκκλήσιο της μονής Ιβηρών που ευρίσκεται αριστερά της κεντρικής Πύλης. Η εικόνα αυτή εσώθη από τα χέρια των αιρετικών εικονοκλαστών, όταν μία χήρα γυναίκα από την Νίκαια άφησε την εικόνα στα κύματα της θαλάσσης.
Ο μοναχός Γαβριήλ ανεύρε την εικόνα και παρά τις συνεχείς προσπάθειες να τεθεί η εικόνα στο Αγιο Βήμα του καθολικού της Μονής, εκείνη έφευγε από την θέση της και ίστατο πάνω από την παλαιά πύλη της Μονής, επί των τειχών ως θυρωρός και φύλαξ της Ιεράς Μονής. Τελικώς, οι μοναχοί έθεσαν την ιερά εικόνα στο σημείο που εκείνη είχε επιλέξει. Λέγεται, μάλιστα, ότι εάν χαθεί η εικόνα από την θέση της, τότε θ'; αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την δευτέρα παρουσία του Κυρίου μας. Η Αγία αυτή εικόνα φέρει στο κάτω μέρος της σιαγόνος της Θεοτόκου μία ουλή από την μάχαιρα ενός πειρατού. Από την ουλή αυτή έρρευσε αίμα, το οποίο πηγμένο διακρίνεται και σήμερα επάνω στην εικόνα

Στην Ιερά Μονή των Ιβήρων βρίσκεται η θαυματουργή Εικόνα Πορταΐτισσα, η οποία κατά την παράδοση είναι έργο του Ευαγγελιστού Λουκά, το παλλάδιο του Αγίου Όρους και της Ορθοδοξίας. Έχει διαστάσεις 137 εκατοστά ύψος και 94 πλάτος, το δε βάρος 96 κιλά, μαζί με τα αναθήματα και τα λοιπά. στη σεβάσμια μορφή της Κυρίας Θεοτόκου διαγράφεται εναργώς μια πλούσια δέσμη ευγενών και δυνατών αισθημάτων. Η αυστηρή έκφραση του ιερού προσώπου Της, τονιζομένη από την επιβλητική, καθηλωτική ματιά Της, προξενεί το δέος.
Αυτή η εικόνα ήταν κτήμα μιας ευλαβούς χήρας στη Νίκαια, όταν εικονομάχοι στρατιώτες την ανακάλυψαν στο σπίτι της, μπροστά απ'; την οποία έκαιγε ακοίμητη καντήλα. Με την υπόσχεση χρημάτων η σώφρων χήρα πήρε μια μέρα παράταση και τη νύχτα έριξε, με το γυιό της μαζί, την Εικόνα στη θάλασσα, η οποία ξαφνικά στάθηκε όρθια και έπλεε προς την Ελλάδα. Εκείνος ο γυιός, για να μη τον συλλάβουν, ήρθε στη Θεσσαλονίκη και μετά στο Αγιον Όρος. Κανείς δεν ξέρει που βρισκόταν 170 χρόνια η Εικόνα, απ'; το 829 που έπεσε στη θάλασσα ως το 1004 που βγήκε στην Ιβήρων.
Κάθονταν οι παλαιοί άγιοι Γέροντες της Ιβήρων και μιλούσαν περί σωτηρίας ψυχής, όταν ξαφνικά βλέπουν μέσα στη θάλασσα ουρανομήκη λάμψη, και θαύμαζαν που έβλεπαν ακόμα και τη νύχτα να λάμπτη κάτι τι σαν τον ήλιο. Μαζεύτηκαν όλοι οι Μοναχοί του Όρους, και με βάρκες θέλησαν να πάνε στο περίεργο και θαυμαστό σημείο. Μπόρεσαν μόνο να διακρίνουν ότι ήταν μία εικόνα της Θεοτόκου, διότι όσο πλησίαζαν τόσο η εικόνα απομακρυνόταν. Όποτε οι Πατέρες συγκεντρώθηκαν στην Εκκλησία και ικέτευαν θερμώς τον Πανάγαθο να τους επιτρέψη να πάρουν την αγία Εικόνα. Πράγματι ο Θεός άκουσε τη δέηση τους και απήντησε ως έξης.
Έξω απ'; το Μοναστήρι ασκήτευε κάποιος Μοναχός Γαβριήλ απ'; την Ιβηρία. Ήταν απλός, αναχωρητής, αδιαλείπτως έλεγε Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με τον αμαρτωλό και ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ. η τροφή του ήταν τα βότανα του βουνού και ποτό του το νερό και μέρα-νύχτα μελετούσε το νόμο του Κυρίου. Με μια λέξη ήταν επίγειος άγγελος και ουράνιος άνθρωπος. Ενώ προσευχόταν, νύσταξε λίγο, έκλεισε τα μάτια του και βλέπει την αγία Θεοτόκο με ιδιαίτερη λαμπρότητα και του λέει" πήγαινε στο Μοναστήρι σου και πες στον ηγούμενο ότι ήρθα για να τους δώσω την εικόνα μου" μετά βάδισε στη θάλασσα, για να γνωρίσουν όλοι την αγάπη και πρόνοια που έχω στο Μοναστήρι σας. Μόλις είπε αυτά η Παναγία, χάθηκε απ'; τα μάτια του Γαβριήλ.
Μετά πήγε στο Μοναστήρι, είπε το νέο και οι Πατέρες με πομπή και Θεομητορικούς ύμνους πήγαν προς την παραλία. ο Γέρων Γαβριήλ περπάτησε λίγο στη θάλασσα και αμέσως η εικόνα ήρθε στην αγκαλιά του. οι Πατέρες με πολλήν ευλάβεια και χαρά την υποδέχτηκαν και έκαμαν ολονύκτιες αγρυπνίες και δεήσεις και Λειτουργίες επί τρία μερόνυχτα, για να ευχαριστήσουν τον Θεό και την Παναγία. Την έβαλαν στο ναό της Μονής, αλλά εκείνη έφευγε και στεκόταν πάνω από την πύλη του Μοναστηριού. Αυτό επανελήφθη πολλές φορές, ώσπου ξαναπαρουσιάστηκε η Παναγία στον Γέροντα Γαβριήλ και του λέει" πες στον ηγούμενο να παύσετε να με πειράζετε, διότι δεν ήρθα στο Μοναστήρι για να με φυλάτε σεις, αλλά ήρθα για να γίνω εγώ φύλακας και φρουρός σας και σ' αυτήν και στην μέλλουσα ζωή" και όσοι θα ζήσουν με ευλάβεια και φόβο Θεού και δεν αμελούν στην απόκτηση των αρετών, και τελειώσουν την πρόσκαιρη ζωή τους σ' αυτόν τον τόπο, ας έχουν θάρρος και να μη φοβούνται την κόλαση διότι αυτή τη χάρη ζήτησα από τον Θεό και Υιό μου και την πήρα" ως επιβεβαίωση των λόγων μου σας δίνω αυτό το σημείο, όσο βλέπετε την εικόνα μου στο Μοναστήρι σας, δεν θα λείψη απ'; το Όρος τούτο η χάρις και το έλεος του Υιού μου και Θεού, (ε' 143).
Όταν τα άκουσε αυτά ο ασκητικός και θεοφόρος πατήρ Γαβριήλ έρχεται βιαστικά στο Μοναστήρι και τα αναφέρει στον ηγούμενο ο όποιος χάρηκε πολύ, συνάθροισε την αδελφότητα και διατάζει να κτισθή στην είσοδο της Μονής ειδικό παρεκκλήσιο για την φύλακα της Μονής θαυματουργόν Εικόνα. Απειρο είναι το πλήθος των προσκυνητών της, ιδιαίτερα τον Δεκαπενταύγουστο και τη Δευτέρα της Διακαινησίμου, οπότε λιτανεύεται και γιορτάζεται η ανάμνηση της ευρέσεως της με λειτουργία σε παρεκκλήσι της παραλίας, στο σημείο ακριβώς που την έβγαλε από τη θάλασσα ο Αγιος Γαβριήλ. Από τότε έχουν γίνει πάρα πολλά θαύματα" έχουν θεραπευθή δαιμονισμένοι κουτσοί, τυφλοί και κάθε άλλο είδος ασθενείας.
* * *
Τον παλαιό καιρό ένας οδοιπόρος ξεκίνησε από την έρημο του Αθωνος και οδοιπορώντας όλη την ήμερα, το απόγευμα έφτασε στη Μονή των Ιβήρων. Επειδή βιαζόταν, δεν μπήκε μέσα. Ζήτησε μόνο λίγο ψωμί από τον πορτάρη, ο όποιος δεν του έδωσε, και νηστικός και πικραμένος συνέχισε την πορεία του προς τις Καρυές. Σε 20 περίπου λεπτά από τη Μονή κάθισε ο οδοιπόρος σε μία πέτρα να ξεκούραστη λίγο αναλογιζόμενος το γεγονός με δάκρυα και στενάζων κατά του πορτάρη. Τότε άκουσε βήματα, σηκώνει το κεφάλι και βλέπει μία σεμνή γυναίκα, που κρατούσε στην αγκαλιά της ένα παιδί.
Τον πλησιάζει και τον έρωτα με συμπονετικό ύφος: τι έχεις και κλαις; μήπως είσαι άρρωστος; Όχι, άπαντα ο οδοιπόρος, δεν είμαι άρρωστος, αλλά πεινώ" ζήτησα από τον πορτάρη των Ιβήρων λίγο ψωμί και δεν μου έδωσε. Η Γυναίκα του λέει: μη λυπάσαι, τέκνον, κατά του θυρωρού, διότι θυρωρός της Μονής των Ιβήρων είμαι εγώ. Πάρε αυτό το φλουρί, γύρισε στο Μοναστήρι και αγόρασε με αυτό ψωμί κι εγώ θα σε περιμένω εδώ. ο οδοιπόρος πείθεται και επιστρέφει στο Μοναστήρι, βρίσκει τον πορτάρη και ζητεί ν' αγοράση ψωμί δίνοντας και το φλουρί, που καθώς είπε του το δώρησε μια γυναίκα.
Όταν ο πορτάρης άκουσε για γυναίκα σαν να κατάλαβε, και μόλις είδε και το φλουρί θαύμασε και έσπευσε να χτυπήση την καμπάνα να συναθροισθούν οι Πατέρες και να τους αναφέρη το συμβάν. Συγκεντρώθηκαν οι Πατέρες και μόλις άκουσαν το παράδοξο γεγονός έμειναν κατάπληκτοι. Διεπίστωσαν ότι το φλουρί που έφερε ο οδοιπόρος ήταν το από παλαιά αφιερωμένο στην Εικόνα της Πορταΐτισσας, το όποιο με πολλήν ευλάβεια ξανατοποθέτησαν και πάλι προ της αγίας Εικόνας. Αμέσως όλοι μαζί πήγαν στον τόπο της εμφανίσεως της γυναίκας, 20 λεπτά απ'; το Μοναστήρι προς τις Καρυές, και δεν ηύραν κανέναν. Εις ανάμνησι του θαύματος έστησαν εκεί μικρό προσκυνητάρι.
Κατά το 1960 ο Ιερομόναχος Μάξιμος Πνευματικός Ιβηρίτης ανήγειρε περικαλλέστατο ναΰδριο στον τόπο εκείνο του θαύματος προς τιμήν της Πορταΐτισσας Θεοτόκου. Εδώ ερχόταν ο Γέροντας κάθε δειλινό και άναβε το καντήλι στην Εικόνα της αναπαράστασης του θαύματος κάτω απ'; το δέντρο. Μια βραδιά ακούει φωνή απ'; την Εικόνα: θέλω εκκλησία εδώ. Ξαφνιάστηκε, σταυροκοπήθηκε και δεν είπε τίποτα, μήπως ήταν ιδέα του. Την άλλη βραδιά πάλι τα ίδια. και τρίτη φορά ακούστηκε η φωνή και ο Γέροντας απήντησε δεν μπορώ και η Παναγία: θα σε βοηθήσω εγώ. Τότε έπιασε τον Γέροντα ένας ζήλος, άλλο πράγμα. Δυο χρόνια κουβάλησε πέτρες απ'; το ποτάμι, καθάρισε τον τόπο απ'; τα βάτα και τ' άγρια ξύλα, ο μάστορας δούλεψε πρόθυμα και έγινε ένα ωραιότατο εκκλησάκι που οι ξένοι επισκέπται δεν χορταίνουν να το βγάζουν φωτογραφίες. και κάθε Κυριακή και μεγάλη γιορτή, βρέχει χιονίζει, ο Γέροντας λειτουργία μέσ' στη νύχτα μ' έναν υποτακτικό του. Εκεί δίπλα θέλει πολύ ο Γέροντας και ν' αναπαυθή αιώνια, γι' αυτό έχει ετοιμάση από πολύ πρίν τον τάφο του
"Κάθε πρωΐ ο Θεός ευλογεί τον κόσμο με το ένα χέρι, άλλ' όταν ιδή κανέναν ταπεινό άνθρωπο, τον ευλογεί με τα δυο Του χέρια. εκείνος πού έχει μεγαλύτερη ταπείνωση, είναι ο μεγαλύτερος από όλους." παπά Τύχων
Άβαταρ μέλους
Dimitris39
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 5841
Εγγραφή: Κυρ Ιούλ 05, 2009 5:46 pm

Re: Το "σπίτι" της Πορταΐτισσας

Δημοσίευση από Dimitris39 »

heart έγραψε:Εικόνα
petrosathonas έγραψε:Είχα ακούσει τόσα πολλά για τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Πορταίτισσας.

Τώρα ερχόταν και η στιγμή να την αντικρύσω με τα ανάξια μάτια μου και να την φιλήσω με τα βρωμερά μου χείλη.
Προετοιμάστηκα όσο ήταν δυνατόν για μένα πνευματικά. Πριν από τρεις μέρες ο Πνευματικός μου σε άλλο μοναστήρι του Άθωνα δε μ' άφησε να κοινωνήσω αμέσως. Όταν με ρώτησε για το πρόγραμμα που θα ακολουθούσα μου είπε να κοινωνήσω τελικά στη μονή Ιβήρων τη μεθεπόμενη. Το είχα κρυφή μου επιθυμία και τώρα γινόταν πραγματικότητα.

Διαβαίνοντας τη μεγάλη πύλη της μονής Ιβήρων και τον τεράστιο προθάλαμο εισήλθαμε στην αυλή του μοναστηριού ψάχνοντας με τα μάτια μας το παρεκκλήσι της Πορταίτισσας. Αυτό βισκεται αριστερά, δίπλα από την παλιά χτισμένη πύλη του μοναστηριού. Εκείνη την ώρα ήταν κλειδωμένο.

Στον πίνακα ανακοινώσεων στο αρχονταρίκι έγραφε πως στο παρεκκλήσι της Πορταίτισσας θα γίνει μόνο η παράκληση και το απόδειπνο αργά το απόγευμα. Η Θεία Λειτουργία θα γινόταν στο μεγάλο καθολικό.

Το πρόγραμμα ακολουθήθηκε κανονικά. Τακτοποίηση στα δωμάτια, ξεκούραση, καθάρισμα σκόρδων και κρεμμυδιών στην κουζίνα, εσπερινός, ξενάγηση στο καθολικό, τράπεζα, προσκύνηση ιερών λειψάνων, παράκληση και απόδειπνο. Λίγο πριν κλείσουν οι πύλες του μοναστηριού πήγαμε στο αγίασμα που τρέχει από τότε που έβγαλαν την εικόνα της Παναγίας από τη θάλασσα και την απόθεσαν στην ακτή. Αυτό βρίσκεται σε απόσταση περίπου μισού χιλιομέτρου από τη μονή, δίπλα εκεί που σκάει το κύμα.

Γύρω στις τρεις σηκωθήκαμε για το μεσονυκτικό. Το καθολικό της μονής Ιβήρων είναι μεγαλοπρεπέστατο. Και τα στασίδια ακόμα είναι πιο μεγάλα και άνετα από τα άλλα μοναστήρια. Εγώ από μέσα μου ευχαριστούσα το Θεό που με καταδεχόταν να κοινωνήσω στη μονή Ιβήρων. Βέβαια η Θεία Κοινωνία είναι το ίδιο είτε λαμβάνεται στο ναό της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα είτε στο ερειπωμένο ξωκκλήσι του πιο απόμερου χωριού. Όμως είναι και η επιθυμία του να κοινωνήσεις κάπου ειδικά. Δεν πειράζει που η Θεία Λειτουργία θα γινόταν στο καθολικό. Αρκεί που είδα και προσκύνησα τη θαυματουργό εικόνα. Δεν ήταν όμως έτσι.

Στις εξίμισυ περίπου τελείωσε ο όρθρος. Ενώ περιμέναμε να ακούσουμε "Ευλογημένη η βασιλεία ....", βλέπουμε να κλείνουν οι πόρτες και οι κουρτίνες του Ιερού και όλοι οι μοναχοί να εγκαταλείπουν το καθολικό.
Ξαφνικά ένας γέροντας που καθόταν στον αριστερό χορό έρχεται προς εμάς και λέει "Η Θεία Λειτουργία θα γίνει στη Πορταίτισσα" και φεύγει με ταχύ βήμα.

...!!!Η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει. Δεν το πίστευα. Άλλαξε το πρόγραμμα. Θα κοινωνούσα τελικά κάτω από το βλέμμα της Παναγίας. Σ' ευχαριστώ Παναγία μου, σ' ευχαριστώ Θεέ μου έλεγα συνέχεια.

Το παρεκκλησάκι της Πορταίτισσας δεν χωράει ούτε δέκα άτομα και αυτά όρθια. Τα στασίδια ελάχιστα και αυτά πιασμένα από γεροντότερους. Μέσα στο ταπεινό εκκλησάκι δεσπόζει η τεράστια εικόνα.

Στεκόμουν όρθιος μπροστά της, σε μία απόσταση όχι πάνω από πέντε μέτρα. Ακίνητος σε όλη τη διάρκεια της Θείας λειτουργίας. Είχα ξεχάσει ότι ήμουν τσακισμένος από το μεσονυκτικό και τον όρθρο. Μπροστά στην εικόνα της Παναγίας. Εκεί θέλησε να βρίσκεται. Μέσα σε ένα ταπεινό εκκλησάκι. Την πήγαιναν οι μοναχοί που την βρήκαν στο μεγάλο καθολικό για να την τιμήσουν όπως της έπρεπε. Αλλά αυτή έφευγε και πήγαινε και καθόταν πάνω στην παλιά πύλη του μοναστηριού. Δεν ήθελε τιμές. Ήθελε να υπηρετεί. Να διακονεί. Επέμεναν οι μοναχοί σκεφτόμενοι ως άνθρωποι. Τελικά εμφανίστηκε στον ηγούμενο και του είπε να μην την ξαναπάρουν από την πύλη γιατί ήρθε εκεί για να τους προτατεύει αυτή και όχι οι μοναχοί εκείνη στο καθολικό. Γι' αυτό και ονομάστηκε Πορταίτισσα.

Από τότε βρίσκεται στο "σπίτι" της η Πορταίτισσα. Στο μικρό εκκλησάκι. Καλοσωρίζει όσους έρχονται και ευλογεί όσους φεύγουν. Όλους ανεξαιρέτους. Καθημερινά.Όλους τους ακούει. Για όλους προσεύχεται. Αυτή είναι η Παναγία μας. Έθεσε από την αρχή όλο της το είναι στην υπηρεσία της ανθρωπότητας. Από ταπείνωση και υπακοή στον Θεό.

Την ευχαρίστησα που με δέχτηκε και μου εκπλήρωσε την επιθυμία να κοινωνήσω μπροστά της.
Άκουσε την σκέψη μου και την επιθυμία μου χωρίς καν να το προφέρω με τα χείλη μου.
Κύριε,Θεέ μου,Νύμφιε της ψυχής μου, λυτρωτή μου.
Μνήσθητί μου εν τη βασιλεία σου

«Χαίροις μετά Θεόν ή Θεός, τα δευτερεία της Τριάδος ή έχουσα»

ἳνα ὦσιν ἓν, καθώς ἡμεῖς

Θεέ μου σ'αγαπώ
Άβαταρ μέλους
Dimitris39
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 5841
Εγγραφή: Κυρ Ιούλ 05, 2009 5:46 pm

Re: Το "σπίτι" της Πορταΐτισσας

Δημοσίευση από Dimitris39 »

ΣΤΕΦΑΝΟΣ έγραψε:Οποιος έχει παρευρεθεί έστω και σε μια παράκληση στο περεκκλήσι της ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑΣ μπορεί να καταλάβει το μεγαλείο.Μπορεί να κατανοήσει πως αυτός ο πολύ μικρός χώρος μετατρέπεται σε γήπεδο όπου άγγελοι χορεύουν και οι άνθρωποι συμμετέχουν σ' αυτή τη γιορτή . Οι στιγμές είναι ανεπανάληπτες και έχουν την ίδια φοβερή ένταση όσες φορές κι αν επαναλάβει κανείς το ίδιο πράγμα.
Δε θα ξεχάσω ποτέ όταν αντίκρυσα πριν 2 περίπου χρόνια πολυ γνωστό αθλητή του μπάσκετ πάνω από 2 μέτρα ύψος , να γονατίζει με ευλάβεια μπροστά στην εικόνα της ΠΑΝΑΓΙΑΣ.Δεν ήξερε πως να απλωθεί ο καημένος.Αλλά όταν η πίστη είναι τόσο μεγάλη...
Εικόνα
Κύριε,Θεέ μου,Νύμφιε της ψυχής μου, λυτρωτή μου.
Μνήσθητί μου εν τη βασιλεία σου

«Χαίροις μετά Θεόν ή Θεός, τα δευτερεία της Τριάδος ή έχουσα»

ἳνα ὦσιν ἓν, καθώς ἡμεῖς

Θεέ μου σ'αγαπώ
Άβαταρ μέλους
Dimitris39
Κορυφαίος Αποστολέας
Κορυφαίος Αποστολέας
Δημοσιεύσεις: 5841
Εγγραφή: Κυρ Ιούλ 05, 2009 5:46 pm

Re: Το "σπίτι" της Πορταΐτισσας

Δημοσίευση από Dimitris39 »

Ο Πετρος γνωριζει μολις μια εικονιτσα της και το λαδακι που μου εδωσε
μπηκε σε ενα αγαπητο μου σπιτι
θαυματουργησε αμεσως
μιλαμε για θαυμα ,μεγαλη η χαρη της οταν την επικαλουμαστε ειναι ολοζωντανη η Κυρα μας :8 :8
Κύριε,Θεέ μου,Νύμφιε της ψυχής μου, λυτρωτή μου.
Μνήσθητί μου εν τη βασιλεία σου

«Χαίροις μετά Θεόν ή Θεός, τα δευτερεία της Τριάδος ή έχουσα»

ἳνα ὦσιν ἓν, καθώς ἡμεῖς

Θεέ μου σ'αγαπώ
Απάντηση

Επιστροφή στο “Το Αγιο Όρος”