Σελίδα 2 από 2
Δημοσιεύτηκε: Παρ Μάιος 02, 2008 11:08 pm
από ser
antonioskat έγραψε:Αν κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ή και οποτεδήποτε θελήσουμε εμείς, η δύναμη της προσευχής είναι ατελείωτα δυνατή και πηγάζει από την πλήρη συμμετοχή της καρδιάς μας και της ψυχἠς, αν κατά την προσευχή μας αυτή δίδουμε όλο μας το συναίσθημα, ώστε να κοπεί η αναπνοή μας από τη δύναμη της αγάπης μας προν τον Κύριο, τότε δεν χρειάζεται καθόλου να κἀνουμε το Σταυρό μας.[/color],
"Το δεν χρειάζεται καθόλου να κάνουμε το Σταυρό μας" νομίζω ότι είναι λάθος.
Δημοσιεύτηκε: Σάβ Μάιος 03, 2008 7:38 am
από filotas
antonioskat έγραψε:Αν κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ή και οποτεδήποτε θελήσουμε εμείς, η δύναμη της προσευχής είναι ατελείωτα δυνατή και πηγάζει από την πλήρη συμμετοχή της καρδιάς μας και της ψυχἠς, αν κατά την προσευχή μας αυτή δίδουμε όλο μας το συναίσθημα, ώστε να κοπεί η αναπνοή μας από τη δύναμη της αγάπης μας προν τον Κύριο, τότε δεν χρειάζεται καθόλου να κἀνουμε το Σταυρό μας. Αν ένας από μας, από όλον τον κόσμο των ανθρώπων, προσευχόταν δίδοντας όλη του την ψυχή προς τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό μας με όλο του συναίσθημα ώστε να μην περισσέψει για κανέναν άλλον, τὀτε νομἰζω ότι οι καιροί μας θα ήταν πολύ καλύτεροι.
Πολύ θεωρητική απάντηση Αντώνιε. Η ερώτηση ήταν καθαρά πρακτική.