"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

ΑΑν λάβουμε υπόψη το βιβλίο ΄΄ ο τελωνισμός των ψυχών ΄΄ μάλλον δεν ισχύει ότι η ψυχή κάνει βόλτες μετά τον θάνατο.
Τώρα το παραπάνω φαινόμενο το έχει εξηγήσει η ψυχολογία. Λόγο της αγάπης που έχουμε και την λαχτάρα να ξαναδούμε τον αποθανόντα συνάρτηση της ψυχολογικής μας φόρτισης ο εγκέφαλος μας γενναει οπτασίες λόγω του δικού μας άγχους.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει όταν πχ. έχουμε ένα επείγον ραντεβού και περιμένουμε το λεωφορείο, συνεχώς ακούμε τον ήχο του ή το βλέπουμε από μακριά αλλά δεν υφίσταται πραγματικά.
Τώρα αν πρόκειται για Θεϊκή παρέμβαση, δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη. Αλλά γιατί να δημιουργηθεί φόβος στο κορίτσι και όχι αίσθημα αγαλλίασης ή αγάπης.
Γενικά ο εγκέφαλος των παιδιών είναι επιρρεπής στο να παραβλέπει και ειδικά στην προεφηβική και εφηβική ηλικία όπου το ορμονικό σύστημα υπέρλειτουργεί.

giorgospet έγραψε: Αλλά γιατί να δημιουργηθεί φόβος στο κορίτσι και όχι αίσθημα αγαλλίασης ή αγάπης.
Γενικά ο εγκέφαλος των παιδιών είναι επιρρεπής στο να παραβλέπει και ειδικά στην προεφηβική και εφηβική ηλικία όπου το ορμονικό σύστημα υπέρλειτουργεί.

Συμφωνώ με την ορμονική ανάλυση, δεν κατανοώ την απορία σου! Το παιδί ξέρει ότι η γιαγιά της πέθανε πριν 5 ώρες και πάει στο σπίτι της εκλιπούσας για να πάρει κάτι. Για έλα στη θέση της. Τι θα ένιωθες;;;

Θεωρώ ότι,ότι είναι από τον Θεό δεν έχει σκοπό να προκαλέσει φόβο και ψυχολογικά προβλήματα.Το αντίθετο μάλλον.
Εκτός και αν έκανε ο Θεός αυτή την παραχώρηση για λόγους που δεν γνωρίζουμε ή γνωρίζει το κορίτσι.

giorgospet έγραψε:ΑΑν λάβουμε υπόψη το βιβλίο ΄΄ ο τελωνισμός των ψυχών ΄΄ μάλλον δεν ισχύει ότι η ψυχή κάνει βόλτες μετά τον θάνατο.
Τώρα το παραπάνω φαινόμενο το έχει εξηγήσει η ψυχολογία. Λόγο της αγάπης που έχουμε και την λαχτάρα να ξαναδούμε τον αποθανόντα συνάρτηση της ψυχολογικής μας φόρτισης ο εγκέφαλος μας γενναει οπτασίες λόγω του δικού μας άγχους.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει όταν πχ. έχουμε ένα επείγον ραντεβού και περιμένουμε το λεωφορείο, συνεχώς ακούμε τον ήχο του ή το βλέπουμε από μακριά αλλά δεν υφίσταται πραγματικά.
Τώρα αν πρόκειται για Θεϊκή παρέμβαση, δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη. Αλλά γιατί να δημιουργηθεί φόβος στο κορίτσι και όχι αίσθημα αγαλλίασης ή αγάπης.
Γενικά ο εγκέφαλος των παιδιών είναι επιρρεπής στο να παραβλέπει και ειδικά στην προεφηβική και εφηβική ηλικία όπου το ορμονικό σύστημα υπέρλειτουργεί.

Ο τελωνισμός των ψυχών, σύμφωνα με το βιβλίο γίνεται κατά την τρίτη ημέρα.
Δεν νομίζω ότι η συγκεκριμένη έφηβη είχε τόση λαχτάρα να δει ζωντανή την γιαγιά της! Η μητέρα της ναι, αλλά εκείνη όχι. Το είχε πάρει απόφαση ότι "έφυγε". Γι' αυτό και φοβήθηκε.

Τα περι μεταθανατιας καταστασεως και ιδιως των πρωτων ωρων ημερων και αλλα δεν αποτελουν δογματικη συνειδηση για την Εκκλησια μας, ητοι επισημη διδασκαλια, αλλα μαλλον παραδοση, διολου ευκαταφρονητη μεν, αλλα ουτε και θεσφατον.

Δηλαδη, ενω η Εκκλησια εχει θεσπισει τα τελουμενα, εν χρονω τρισαγια, μνημοσυνα, σαρανταλειτουργα, και οτι αλλο γνωριζετε και προβλεπεται προς ενισχυση της αναχωρησης ψυχης, εν τουτοις δεν ειμαστε βεβαιοι για το τι μελλει γενεσθαι σε επιπεδο κινητικων και επικοινωνιακων δυνατοτητων των ψυχων αμεσως μετα την εκδημια τους.

Σιγουρο ειναι οτι καθιστανται αχρονες, αυλες με την εννοια οχι της τελειας ελλειψεως υλης (αυτο θα ηταν βλαφημια) αλλα της λογικης, νοερας, πολυδυναμης οντοτητας που ονομαζεται ψυχη.

Υπο αυτο το καθεστως δεν ειναι αποδεκτο να την ειδε αισθητως, το πνευματικο σου τεκνο aposal, αφου δεν μπορουμε οντες εν σαρκι να "δουμε" υπερ-αισθητα οντα.

Παρ'εκτος, οπως προαναφερθηκε, εαν επετραπη απο τον Κυριο, να δοθει αυτη η αισθητη θεωρια της εκδημουσης, σαν παραμυθία στην συγγενη της, για λογους ωφελειας που μονο ο Κυριος γνωριζει.

Με αλλα λογια, απο την πλευρα την δικη μας δεν ειναι εφικτο. Απο την πλευρα του Κυριου του Παντοκρατορος ομως, ειναι εφικτο αμα τη βουληση του, καθως ποιει ταυτα οσα βουλεται χωρις να παρεμβαλεται χρονος η χωρος, με μονο τον Λογο Του.

Εχω και εγω ενα αντιστοιχο περιστατικο πριν μια δεκαετια με τον παππου μου, που λιγες μερες αφου πεθανε, ενιωσα αισθητως, αλλα οχι ορατα, την παρουσια του μεσα στην κουζινα του παλιου μου σπιτιου, την εισοδο του, το καθισμα του στην συγκεκριμενη καρεκλα που καθοταν παντα, χωρις να ταραχθω και χωρις να το πολυεξετασω, ηταν τοσο αληθινο οσο και να ειναι διπλα σου καποιος εν ζωη, χωρις ομως να σου μιλαει. Για τοσο αληθινο σου μιλαω.

Δεν μας ξενιζουν εμας τους εν πνευματι πιστευοντες Ορθοδοξως αυτα, καθως δεν αποτελουν "μεταφυσικη" για εμας, αλλα φυσικη και επομενη κατασταση υπαρξεως.

Διονύση δεν διαφωνώ σε τίποτε απ' ό, τι γράφεις. Οι περιπτώσεις είναι τρεις :
1. Να είναι φαντασία της, πράγμα που το απέκλεισα μετά από συζήτηση μαζί της (παρ' όλα αυτά δεν έχω το αλάθητο, με πρόλαβε άλλος).
2. Να είναι εκ του πονηρού.
3. Να είναι εκ Θεού.
Και αν ισχύει το τρίτο, αν το έχει επιτρέψει δηλαδή ο Θεός, σαφώς και πρέπει να υπάρχει παιδαγωγικός λόγος.
Τώρα που της μιλάω είναι ήρεμη. Δεν της έχει αφήσει (έτσι πιστεύω τουλάχιστον) κάποιο ψυχολογικό τραύμα, αφού της εξήγησα (το κατά δύναμιν) τα του βιβλίου.

Χθες το βράδυ, κατά τις 20:00, πέρασα από τον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου, την ενορία μου, βρήκα τον πρωτοπρεσβύτερο του ναού και του εξέθεσα το γεγονός.
Ο ιερέας ήταν κατηγορηματικός, πως το όραμα δεν ήταν εκ Θεού. Ή το φαντάστηκε, ή την πλάνεψε ο πονηρός, μου είπε.
Του είπα τα όσα αναφέρει ο π. Σεραφείμ Ρόουζ για την ψυχή που τις πρώτες δύο ημέρες τριγυρνάει στη γη και την τρίτη περνάει από τα τελώνια και είπε πως αυτά είναι προσωπικές απόψεις του πατρός Σεραφείμ, αλλά η Εκκλησία δεν τα δέχεται. Η ψυχή, μου είπε, αμέσως μετά τον σωματικό θάνατο ανεβαίνει στον ουρανό. Και δεν μπορεί να γίνει αντιστοίχιση του χρόνου στην μετά θάνατο ζωή (όπου απλά, δεν υπάρχει ο παράγοντας χρόνος) με τον γήινο χρόνο.
Όπως καταλαβαίνετε, ο συγκεκριμένος ιερέας, τον οποίο εμπιστεύομαι ΑΠΟΛΥΤΑ και εκτιμώ πάρα πολύ, μου διέλυσε όλες μου τις απόψεις για την μετά θάνατον ζωή, που είχαν σχηματιστεί από την ανάγνωση του βιβλίο του πατρός Σεραφείμ.
Δυστυχώς δεν είχε πολύ χρόνο (ήταν η ημέρα που εξομολογούσε, αλλά πέραν αυτού είναι και υπεύθυνος για τα Δημήτρια 2008) και δεν είπαμε περισσότερα. Αν μάθω κάτι περισσότερο, θα επανέλθω.
Δικαιώνεται ο Νίκος (filotas) που μίλησε για υπερβολές του βιβλίου "Η ψυχή μετά τον θάνατο", του π. Σεραφείμ Ρόουζ.

Η κοπέλα σε τι πνευματική κατάσταση βρίσκεται;
Είναι θρησκευόμενη;
Θρησκευόμενη συνειδητά ή για τους τύπους;
Και αν ναι, ή όχι, κατα πόσο;

(νομίζω ότι παίζει σημαντικό ρόλο αυτό)

Aposal, όπως είπες και εσύ είναι ή εκ του πονηρού ή εκ του Θεού. Είτε από την μία, είτε από την άλλη όμως δεν θα γίνοταν χωρίς την έγκριση Του. Άρα από σένα εξαρτάται να βρεις τα κατάλληλα λόγια να της εξηγήσεις τώρα που έχει και η ίδια μια κάποια αντίληψη επί του θέματος.

Πάντως είναι ποιο σημαντικό από ότι φαντάζεσαι. Αν είναι εκ Θεού απλά της εξηγείς. Λόγο του ότι έχει μια κάποια εμπειρία, θα μπορέσει με τα λόγια σου να καρποφορήσει η ψυχή της. Κάτι που βέβαια θα βγει σε καλό.

Αν όμως δεν είναι εκ Θεού τότε πρέπει να πρασπαθήσεις ακόμα ποιο πολύ. Νομίζω πως αντιλαμβάνεσαι σε τι πλάνες μπορεί να πέσει με τις τόσες αιρέσεις, μεταφυσικές θεωρίες κ.τ.λ... Και κανείς δεν θα μπορέσει να της πει το αντίθετο αφού θα έχει και η ίδια κάποια εμπειρία. Δηλ αυτό που προέχει δεν είναι τόσο να της πεις κάποια λόγια αλλά να είσαι υπομονετικός στο θέμα του χρόνου που θα περάσεις μαζί της. Μην φανταστείς ότι της τα εξήγησες, τα κατάλαβε, τέλος. Πρέπει και να τα εμπεδώσει.... Και αυτό θα πάρει μήνες και χρόνια.... Δηλ από σένα εξαρτάται, όχι τόσο από εκείνη....

Είναι σε μια σχετικά καλή πνευματική κατάσταση. Έχει εξομολογηθεί και κοινωνήσει στο παρελθόν. Δεν κατέχει βέβαια όσες γνώσεις χρειάζονται και σαν έφηβη είναι κομάτι επαναστάτρια, αλλά νομίζω ότι έχει ένα υπόβαθρο ικανό.