"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

ψυχουλα έγραψε:

filotas έγραψε:Νομίζω Σμαρώ ότι αυτό εννοεί. Δηλαδή, ότι δεν πρέπει η αγάπη μας προς τον πλησίον να είναι μεροληπτική και να προτιμάμε κάποιους ανθρώπους περισσότερο από κάποιους άλλους. Για παράδειγμα ο ρατσισμός οποιουδήποτε είδους είναι μεγάλη αμαρτία.

με λύπη μου έχω διαπιστώσει ότι πολλοί άνθρωποι συνήθως μεγάλης ηλικίας τους οποίους γνωρίζω και οι οποίοι εκκλησιαζονται επισταμένως και έχουν πολύ συχνά ψαλμούς στα χείλη τους και επικαλούνται με ταπεινότητα τον Κυριο, μόλις δουν αλλοδαπό βγάζουν σπυράκια, τους φεύγει όλη η γλυκύτητα, βρίσκουν να πουν απίστευτες κακίες και χαρακτηρισμούς που στενοχωρούν ακόμα και εκείνους που τους ακούν χωρίς να τους αφορούν. Αντίθετα τέτοια συμπεριφορά πολυ σπανιοτερα τη συναντώ σε άθεους!!! είναι άξιο απορίας.

Teri έγραψε:Ο Θεός αγαπάει όλους τους ανθρώπους το ίδιο. Εμείς σαν άνθρωποι μπορούμε να αγαπάμε ΟΛΟΥΣ τους συνανθρώπους το ίδιο; Αυτός είναι ο στόχος μας!
Αν ,για παράδειγμα, συμβεί μια παρεξήγηση ανάμεσα σε έναν γνωστό μας κι έναν άγνωστο. Θα περιμένουμε να ακούσουμε τα γεγονότα και μετά να βγάλουμε συμπέρασμα τίνος είναι το μεγαλύτερο φταίξιμο ή μήπως θα υπερασπιστούμε από την αρχή το γνωστό μας; Η πρώτη περίπτωση είναι αμερόληπτη αντιμετώπιση!
Βοήθησα καθόλου;

Teri έγραψε:Ο Θεός αγαπάει όλους τους ανθρώπους το ίδιο. Εμείς σαν άνθρωποι μπορούμε να αγαπάμε ΟΛΟΥΣ τους συνανθρώπους το ίδιο; Αυτός είναι ο στόχος μας!
Αν ,για παράδειγμα, συμβεί μια παρεξήγηση ανάμεσα σε έναν γνωστό μας κι έναν άγνωστο. Θα περιμένουμε να ακούσουμε τα γεγονότα και μετά να βγάλουμε συμπέρασμα τίνος είναι το μεγαλύτερο φταίξιμο ή μήπως θα υπερασπιστούμε από την αρχή το γνωστό μας; Η πρώτη περίπτωση είναι αμερόληπτη αντιμετώπιση!
Βοήθησα καθόλου;

vasilikirimp έγραψε:

ψυχουλα έγραψε:

filotas έγραψε:Νομίζω Σμαρώ ότι αυτό εννοεί. Δηλαδή, ότι δεν πρέπει η αγάπη μας προς τον πλησίον να είναι μεροληπτική και να προτιμάμε κάποιους ανθρώπους περισσότερο από κάποιους άλλους. Για παράδειγμα ο ρατσισμός οποιουδήποτε είδους είναι μεγάλη αμαρτία.

με λύπη μου έχω διαπιστώσει ότι πολλοί άνθρωποι συνήθως μεγάλης ηλικίας τους οποίους γνωρίζω και οι οποίοι εκκλησιαζονται επισταμένως και έχουν πολύ συχνά ψαλμούς στα χείλη τους και επικαλούνται με ταπεινότητα τον Κυριο, μόλις δουν αλλοδαπό βγάζουν σπυράκια, τους φεύγει όλη η γλυκύτητα, βρίσκουν να πουν απίστευτες κακίες και χαρακτηρισμούς που στενοχωρούν ακόμα και εκείνους που τους ακούν χωρίς να τους αφορούν. Αντίθετα τέτοια συμπεριφορά πολυ σπανιοτερα τη συναντώ σε άθεους!!! είναι άξιο απορίας.

ακριβώς έτσι όπως το τοποθετεί η ψυχούλα εννοούσα το τι έχουμε μέσα μας και τι βγάζουμε έξω

zafeiris έγραψε: τι είναι όμως αυτό που μας διεγείρει το αίσθημα της "ανωτερώτητας" απέναντι σε αλοδαπούς και όχι μόνο;
είναι ο υπέρμετρος εγωισμός μας;;;;;