Αν είχατε καρκίνο...

[thanos54]

Κατ αρχην να σας πω πως δεν σας ξεχασα ολους σας , και δευτερον να σου απαντησω ,σχετικα με το ερωτημα σου .Λοιπον εχω να σου πω το εξης διοτι ζω και συμπασχω με πολους το προβλημα του καρκινου Δεν θα ηθελα να τον εχω πολυ μαλλον να το ξερω αυτο το θεμα θελει πολυ συζητηση και πολυ προσοχη στα γραφομενα αν ομως επιμενεις στην ερωτηση σου στειλε πμ και νασαι σιγουρος οτι θα παρεις τηυν απαντηση απο ατομο που ξερει παρα πολλα καλα να παιρναται

[avvas]

Όπως θέλει ο Θεός..απλά.
Αν έτσι θέλει ο Θεός.. νάναι ευλογημένο!
Ωραία είναι νάχει και καρκίνο ο άνθρωπος.. ότι έχει καλό είναι.
Αρκεί να το δέχεται με ευχαριστία, με ευγνωμοσύνη και με δοξολογία.
Σαν ένα πολύ μεγάλο δώρο του Θεού.
Σαν απόδειξη της πιο μεγάλης ευλογίας και της αγάπης του Θεού πρός τον άνθρωπο.
Επειδή αυτό είναι οι σωματικές ασθένειες: η ευλογία του Θεού!

Και όπως έλεγε ο γέροντας Πορφύριος ο άνθρωπος με τρείς τρόπους σώζεται:
ή έχοντας μια πολύ βαριά ασθένεια
ή κάνοντας υπακοή σε γέροντα
ή κάνοντας μια εργασία με χαρά.

Ένα απ τα τρία έτσι; και τα τρία αυτά μαζί δεν γίνονται.
Τα άλλα δύο που δεν μας έδωσε ο Θεός τα αφήνουμε στους άλλους
Μην είμαστε και πλεονέκτες!

Είη Το Όνομα του Κυρίου ευλογημένον από του νύν και έως του αιώνος!

[grigoria-ka]

μακαρι να μην υπηρχε αυτη η αρρωστια,εδω ειναι που λεμε :ουτε στον εχθρο σου.αλλα....θα σας πω αυτο που περναει η μητερα μου,φυσηκα αυτη η αρρωστια διαφερει σε καθε ανθρωπο,"χτυπαει"διαφορετικα.λοιπον η μητερα μου εχει καρκινο εδω κ 7 χρονια,ξεκινησε απο το εντερο κ πηγε τα 3 τελευταια χρονια στο πνευμονη,η ιδια δε το ξερει,(δε τις το χουμε πει,δεν εχουμε συζητησει ποτε για το τι εχει).η μαμα μου λεει παντα :εγω δεν εχω τιποτα,ο Θεος με αγαπαει κ ειναι κοντα μου.¨γιατι παω στο γιατρο?"πιστευω οτι κ τον γιατρο στο δρομο της μαμας μου ο Θεος τον εστειλε, ενδιαφερετε,βλεπει τον ασθενη σαν ανθρωπο.για να μη πολυλογω,πιστευω παιζει μεγαλο ρολο η πιστη στο Θεο να αφεθουμε κυριολεκτικα στα χερια Του,κ η ψυχολογια που εχουμε.

[grigoria-ka]

ξεχασα να συμπλιρωσω ,κατι που πιστευω,οτι ο Θεος μπορει να δεινει προβληματα,αλλα δεινει κ τη λυση του,Εκεινος ξερει πια ειναι.

[plagiaskepsi]

ξεκινώ με την σκέψη για ποιον λόγο άρχισε η συζήτηση......(;;;;;)
Αν είχα καρκίνο...θα πέθενα.
Αν δεν είχα καρκίνο ....πάλι θα πέθενα.
Το μόνο βέβαιο είναι ο θανατός μου.
Σε κάποιον που ξέρει πως αργά η γρήγορα θα πεθάνει τι να του πείς;;;;;;;;;;;;
Αρα είμαστε έτοιμη γιαυτο;;;;;;;;;;;;
Αυτή είναι η ουσία......
Οπώτε εύχομαί από τώρα καλό Παράδεισο.....σε όλους
Σημασία δεν έχει ο καρκίνος..η καρδιά...αλλά ο Παράδεισος.

[plagiaskepsi]

Το φάρμακο του καρκίνου είναι απλό και βρίσκεται μέσα στην κουζίνα.....υπομονή να το βρούνε.........

[filotas]

Ο avvas έχει δίκιο. Έτσι είναι. Όλα τα γεγονότα της ζωής μας πρέπει να τα βλέπουμε από την οπτική γωνία της Βασιλείας των Ουρανών. Ότι μας βοηθά να κερδίσουμε την αιώνια ζωή είναι καλό κι ότι μας τη στερεί κακό.

Όμως είμαστε άνθρωποι κι είναι δύσκολο να κατανοήσουμε, τις περισσότερες φορές, το τρόπο που ενεργεί ο Θεός τη σωτηρία μας. Γι αυτό το μόνο, που μπορούμε να κάνουμε, είναι να παρακαλούμε το Θεό να μας δώσει μόνο ότι αντέχουμε και νά 'ναι δίπλα μας, να μας στηρίζει και να μας παρηγορεί κι εμάς κι όλα τα αγαπημένα μας πρόσωπα.

Προσωπικά, αν αρρωστήσω από κάποια σοβαρή ασθένεια, θα ήθελα να ξέρω με κάθε λεπτομέρεια το τι πρόκειται να συμβεί, για να μπορέσω να προετοιμαστώ κατάλληλα σαν Χριστιανός για την αναχώρησή μου απ' αυτή τη ζωή. Κατά συνέπεια πιστεύω, ότι είναι πράξη αγάπης να ενημερώνεται ο κάθε ασθενής για την κατάστασή του, ώστε να είναι προετοιμασμένος για ότι πρόκειται να συμβεί. Αν υπάρχει εκτίμηση, ότι δεν το αντέχει, τότε ίσως χρειαστεί την κατάλληλη ψυχολογική και πνευματική υποστήριξη. Η απόκρυψη όμως της αλήθειας δεν ωφελεί σε τίποτε.

[vasilisalt]

Πάντως το τι μπορείς να πεις σε κάποιον που βιώνει τέτοιες ασθένειες είναι μεγάλο θέμα. Φίλος μου βιώνει πρόβλημα καρκίνου στο παιδάκι του. Παρ΄ότι γενικά έχει σεβασμό στο Χριστιανισμό μισεί θανάσιμα το κλήρο. Προσπάθησα να τον αφουγκραστώ και κουβέντα στη κουβέντα μου είπε πως δεν μπορεί να ακούει για παπάδες γιατί όταν το πρόβλημα ήταν στο φόρτε του, ο παπάς της ενορίας του του είπε πως το παιδί είναι τυχερό που το επέλεξε ο θεός να περάσει αυτά που περνάει.
Δεν θα μπω στην ουσία του θέματος. Θα πως γενικώς πως - νομίζω - πρέπει να προσέχουμε τι λέμε και σε ποιον το λέμε. Σε άλλους χρειάζεται η απόλυτη αλήθεια, σε άλλους η σχετική, σε άλλους η απόλυτη σχετική κλπ. ΄
Τα παραπάνω λόγια του ιερέα σε άλλον μπορεί να λειτουργούσαν ευεργετικά, για το φίλο μου ήταν μαχαιριά.
Ακομα και η σιωπή σε πολλές περιπτώσεις είναι ευεργετική.

[panagiotisspy]

Μην παρεξηγηθεί αυτό που θα πω, αλλά δεν βλέπω τον καρκίνο με τρόμο. Αν και βέβαια μιλάω εκ του ασφαλούς, γιατί δεν έχω αυτή την ασθένεια και "όποιος είναι έξω απ'το χορό, πολλά τραγούδια ξέρει".

Απλά κάνω αυτόν τον συλλογισμό, γιατί ο καρκίνος δίνει χρόνο στους ανθρώπους, να σκεφτούν, να βιώσουν, να πονέσουν, να συνειδητοποιήσουν ότι η ζωή τους τελειώνει.
Και ενδεχομένως να μετανοήσουν ειλικρινά και ενδεχομένως να σωθούν.
Ενώ τα εγκεφαλικά, τα εμφράγματα, τα τροχαία ατυχήματα, έρχονται μιά κι'έξω, δεν προλαβαίνεις να κάνεις τίποτα.

Για αυτό πρέπει ο άνθρωπος να είναι πάντοτε προετοιμασμένος, πρέπει να μπορεί να ζει την τελευταία ημέρα της ζωής του, καθημερινά. Αυτή είναι και η μεγάλη δυσκολία.
Επομένως το ότι δεν φοβάμαι τον καρκίνο, δεν είναι αποτέλεσμα γενναιότητας, αλλά συμφέροντος από τη μία και φόβου από την άλλη. Γιατί με βολεύει περισσότερο, σε σχέση με άλλες αιτίες θανάτου, για τις οποίες δεν αισθάνομαι έτοιμος ακόμα.


Κατά τα λοιπά, συμφωνώ με τον avvas.

[Andreasmas]

Μην παρεξηγηθεί αυτό που θα πω, αλλά δεν βλέπω τον καρκίνο με τρόμο. Αν και βέβαια μιλάω εκ του ασφαλούς, γιατί δεν έχω αυτή την ασθένεια και "όποιος είναι έξω απ'το χορό, πολλά τραγούδια ξέρει".

Απλά κάνω αυτόν τον συλλογισμό, γιατί ο καρκίνος δίνει χρόνο στους ανθρώπους, να σκεφτούν, να βιώσουν, να πονέσουν, να συνειδητοποιήσουν ότι η ζωή τους τελειώνει.
Και ενδεχομένως να μετανοήσουν ειλικρινά και ενδεχομένως να σωθούν.
Ενώ τα εγκεφαλικά, τα εμφράγματα, τα τροχαία ατυχήματα, έρχονται μιά κι'έξω, δεν προλαβαίνεις να κάνεις τίποτα.

Για αυτό πρέπει ο άνθρωπος να είναι πάντοτε προετοιμασμένος, πρέπει να μπορεί να ζει την τελευταία ημέρα της ζωής του, καθημερινά. Αυτή είναι και η μεγάλη δυσκολία.
Επομένως το ότι δεν φοβάμαι τον καρκίνο, δεν είναι αποτέλεσμα γενναιότητας, αλλά συμφέροντος από τη μία και φόβου από την άλλη. Γιατί με βολεύει περισσότερο, σε σχέση με άλλες αιτίες θανάτου, για τις οποίες δεν αισθάνομαι έτοιμος ακόμα.


Κατά τα λοιπά, συμφωνώ με τον avvas.

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ,Αδελφέ μας Παναγιώτη.

Αν πράγματι δει ο καθένας οιανδήποτε αρρώστια με τη θετική της πλευρά ,τότε είναι σίγουρα ωφελημένος,γιατί έχει και το χρόνο να μεταννοήσει-μια μετάνοια ουσιαστική και αληθινή και ταυτοχρόνως η υπομονή του ασθενούς μέσα στους φρικτούς του πόνους και ευχαριστώντας τον Θεό ,είναι η καλύτερη απόδειξη της Πίστης και Αγάπης του στον Παντοδύναμο .
Θα πω και κάτι άλλο και όπως είπε και ο Παναγιώτης ,ας μην παρεξηγηθώ.
Στις ευχές λέμε και επαναλαμβάνουμε τη λέξη ΥΓΕΙΑ.
Θεωρώ καλύτερη επιλογή είναι η λέξη ΠΙΣΤΗ.
Εντάξει καλή η υγεία.Πόσο όμως θα ζήσουμε;Και τι είναι τα χρόνια αυτά μπροστά στη ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ;
ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΠΑΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ