"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

ψυχουλα έγραψε:για μένα ολα αυτα τα ερωτήματα οπως αν ειναι σωστο να αποφευγω να κανω και αλλο παιδί, αν ειναι αμαρτία που ειχα προγαμιαια σχεση με το συζυγο μου, αν πρεπει να βγαλουμε το φις ή όχι σε κάποιον που ειναι εγκεφαλικά νεκρος και ζει με μηχανήματα κτλ είναι ερωτήματα πλαστά, τεχνητα. Οφείλονται στο ότι δεν ειμαστε στην κατασταση που ήταν ο Αδάμ και η Εύα αλλά έχουμε προοδεύσει, εχουμε πετύχει φοβερά επιτεύγματα, έχουμε τεχνολογία, βιομηχανία, επιστημη..Και όμως όσο προοδεύσαμε υλικά τόσο αλλοιώσαμε οι ίδιοι την ανθρώπινη φυσιολογία μας.
Από φυσικού μας είμαστε φτιαγμένοι να εχουμε ορμες γύρω στα 16, αν ειμασταν "απολιτιστοι" θα παντρευομασταν τον πρωτο μας ερωτα χωρις να χρειαστει να περιμενουμε τα 30 και αρα να πεσουμε στην αμαρτια των προγαμιαίων σχέσεων και βέβαια ούτε παιδοκτόνοι θα γινόμασταν, θα καναμε ενα παιδι, θα το θηλαζαμε για 6-7 χρονια πραγμα που θα λειτουργουσε σαν ακουσια αντισύλληψη και θα καθυστερουσαμε ετσι ακουσια παλι το τονίζω την έλευση του δεύτερου παιδιού. Για το παιδιά αυτα δε θα χρειαζόμασταν ορθοπεδικα στρώματα, καθίσματα αυτοκινήτου και άλλα φαιδρά και όμως απαραίτητα πλέον! Ούτε βέβαια φροντιστήρια ξενων γλωσσών κτλ. Θα υπήρχαν βέβαια αρρώστιες ας πούμε 100 τώρα όμως έχουμε θεραπεύσει τις 100 αλλά εχουμε δημιουργήσει αλλες 200! τα παιδιά μας δε θηλάζουν, δεν παιζουν με τα χωματα, δεν εχουν λοιπον αντισωματα. Σιγουρα θα υπηρχε μεγαλύτερη θνησιμότητα αυτο ομως θα ηταν ευεργετικο για το σπίτι μας, τον πλανήτη για τον οποίο δεν είμαστε πλέον κάτοικοι αλλά παρασιτα με τα γνωστά αποτελέσματα. Δε θα είχαμε τα φοβερα και τρομερά ιατρικά μηχανήματα και έτσι θα ζούσε ο καθένας μέχρι εκεί που καίει το καντηλάκι του και δε θα τον κρατούσαμε με το ζόρι στη ζωή δημιουργώντας ψευτοδιλήμματα αν είναι ή όχι νεκρός αν πρέπει ή δεν πρέπει να πατήσουμε το off.
τωρα ομως που οι πανσοφοι και φοβεροι ανθρωποι εχουμε πετυχει τοσα πολλά ιδού τί τραγελαφικά ερωτήματα μας βασανίζουν! ακόμα και μια γάτα, ένα απλό ζωάκι είναι ελεύθερη να γεννά τα παιδιά της (αν και σε αυτό ακόμη βάλαμε το χεράκι μας εμείς οι διάνοιες!!) ενα θηλαστικό του ανθρώπινου είδους δεν επιτρεπεται όμως να το κανει αυτό! δε μπορει να εκφρασει τη φύση του. αυτο καταφεραμε να υποβιβασουμε οι ιδιοι τους εαυτους μας και να τους προσφερουμε μια ζωή κατώτερη του κατώτερου ζώου.
ας μην κατηγορουμε λοιπον τις μητερες οτι κυνηγουν την καριερα και παραμελουν την τεκνοποιηση. Απλώς παλεύουν μεταξύ της φύσης τους και του συστήματος. Υπαρχουν βεβαια και οι καριερίστρες αλλα η πλειοψηφία κυνηγα τα ενσημα και μια συνταξουλα της ντροπής για τα γεραματα. Και έχει τόση αμαρτία που δεν αφήνεται στην Θεία Προνοια αυτή η μητέρα όση έχει ο καθένας μας που δεν πουλά τα υπάρχοντά του να τα μοιράσει στους φτωχούς πιστεύοντας ότι ο Θεός δεν θα τον αφήσει να πεινάσει και να χαθεί. (που σίγουρα δε θα τον άφηνε όμως ποιος το κάνει;)

-δεν πιστεύω ότι είναι λύση να κάνουμε παιδιά με την προοπτική ότι θα μας ελεήσει ο κόσμος από το υστέρημά του! και το κενό του πατέρα δεν αναπληρώνεται απο τίποτα όσο καλά και να μεγαλώσει τα παιδιά η μάνα.

-ενα παιδι μπορει να καταλαβει οτι δε θα του έπαιρνες δεύτερη barbie ακόμα και αν είχες τη δυνατότητα, το πείθει το παράδειγμά σου και η στάση ζωή σου. Πράγματι οι άνθρωποι που πιστεύουν στο ουκ εν το πολλώ το εύ ακόμα και όταν τους δοθεί κάτι επιπλέον τρέχουν να το δώσουν αλλού σε κάποιον που δεν το έχει καθόλου!

-επισης εχω παρατηρησει οτι για καποιο λογο που πραγματικα δε καταλαβαίνω, ο Θεός δίνει άπλετα ευγονία σε φτωχούς ανθρώπους που δύσκολα θα ανταπεξέλθουν και τη στερεί σε πλούσιους που θα τα καταφέρναν και με το παραπάνω!

-ακίμα πιστεύω ακράδαντα από προσωπική εμπειρία ότι μητέρες που δεν τα κατάφεραν και αναγκάστηκαν να αφήσουν το παιδί τους σε κάποιο ίδρυμα δεν σημαίνει κατ αναγκην ότι όλες αυτές δεν είχαν πίστη κτλ απλά υπάρχουν περιπτώσεις που ο Θεός μπορεί να σου δώσει μια τέτοια σκληρή δοκιμασία γιατί ξέρει ότι μπορείς να την αντέξεις και ταυτόχρονα τη χαρά σε μια οικογενεια που δεν μπορει να τεκνοποιήσει, δηλαδή το ότι θα αφεθείς στη Θεία Πρόνοια και θα τεκνοποιείς όσο μπορείς δεν εξασφαλίζει πάντα το ότι θα έχεις το επιθυμητό για σενα αποτελεσμα. Άγνωσται αι βουλαί...

-εν κατακλείδει είναι φανερό ποιος δρόμος είναι ο σωστός. Ο δύσκολος όπως πάντα....

aposal έγραψε:

ψυχουλα έγραψε:για μένα ολα αυτα τα ερωτήματα οπως αν ειναι σωστο να αποφευγω να κανω και αλλο παιδί, αν ειναι αμαρτία που ειχα προγαμιαια σχεση με το συζυγο μου, αν πρεπει να βγαλουμε το φις ή όχι σε κάποιον που ειναι εγκεφαλικά νεκρος και ζει με μηχανήματα κτλ είναι ερωτήματα πλαστά, τεχνητα. Οφείλονται στο ότι δεν ειμαστε στην κατασταση που ήταν ο Αδάμ και η Εύα αλλά έχουμε προοδεύσει, εχουμε πετύχει φοβερά επιτεύγματα, έχουμε τεχνολογία, βιομηχανία, επιστημη..Και όμως όσο προοδεύσαμε υλικά τόσο αλλοιώσαμε οι ίδιοι την ανθρώπινη φυσιολογία μας.
Από φυσικού μας είμαστε φτιαγμένοι να εχουμε ορμες γύρω στα 16, αν ειμασταν "απολιτιστοι" θα παντρευομασταν τον πρωτο μας ερωτα χωρις να χρειαστει να περιμενουμε τα 30 και αρα να πεσουμε στην αμαρτια των προγαμιαίων σχέσεων και βέβαια ούτε παιδοκτόνοι θα γινόμασταν, θα καναμε ενα παιδι, θα το θηλαζαμε για 6-7 χρονια πραγμα που θα λειτουργουσε σαν ακουσια αντισύλληψη και θα καθυστερουσαμε ετσι ακουσια παλι το τονίζω την έλευση του δεύτερου παιδιού. Για το παιδιά αυτα δε θα χρειαζόμασταν ορθοπεδικα στρώματα, καθίσματα αυτοκινήτου και άλλα φαιδρά και όμως απαραίτητα πλέον! Ούτε βέβαια φροντιστήρια ξενων γλωσσών κτλ. Θα υπήρχαν βέβαια αρρώστιες ας πούμε 100 τώρα όμως έχουμε θεραπεύσει τις 100 αλλά εχουμε δημιουργήσει αλλες 200! τα παιδιά μας δε θηλάζουν, δεν παιζουν με τα χωματα, δεν εχουν λοιπον αντισωματα. Σιγουρα θα υπηρχε μεγαλύτερη θνησιμότητα αυτο ομως θα ηταν ευεργετικο για το σπίτι μας, τον πλανήτη για τον οποίο δεν είμαστε πλέον κάτοικοι αλλά παρασιτα με τα γνωστά αποτελέσματα. Δε θα είχαμε τα φοβερα και τρομερά ιατρικά μηχανήματα και έτσι θα ζούσε ο καθένας μέχρι εκεί που καίει το καντηλάκι του και δε θα τον κρατούσαμε με το ζόρι στη ζωή δημιουργώντας ψευτοδιλήμματα αν είναι ή όχι νεκρός αν πρέπει ή δεν πρέπει να πατήσουμε το off.
τωρα ομως που οι πανσοφοι και φοβεροι ανθρωποι εχουμε πετυχει τοσα πολλά ιδού τί τραγελαφικά ερωτήματα μας βασανίζουν! ακόμα και μια γάτα, ένα απλό ζωάκι είναι ελεύθερη να γεννά τα παιδιά της (αν και σε αυτό ακόμη βάλαμε το χεράκι μας εμείς οι διάνοιες!!) ενα θηλαστικό του ανθρώπινου είδους δεν επιτρεπεται όμως να το κανει αυτό! δε μπορει να εκφρασει τη φύση του. αυτο καταφεραμε να υποβιβασουμε οι ιδιοι τους εαυτους μας και να τους προσφερουμε μια ζωή κατώτερη του κατώτερου ζώου.
ας μην κατηγορουμε λοιπον τις μητερες οτι κυνηγουν την καριερα και παραμελουν την τεκνοποιηση. Απλώς παλεύουν μεταξύ της φύσης τους και του συστήματος. Υπαρχουν βεβαια και οι καριερίστρες αλλα η πλειοψηφία κυνηγα τα ενσημα και μια συνταξουλα της ντροπής για τα γεραματα. Και έχει τόση αμαρτία που δεν αφήνεται στην Θεία Προνοια αυτή η μητέρα όση έχει ο καθένας μας που δεν πουλά τα υπάρχοντά του να τα μοιράσει στους φτωχούς πιστεύοντας ότι ο Θεός δεν θα τον αφήσει να πεινάσει και να χαθεί. (που σίγουρα δε θα τον άφηνε όμως ποιος το κάνει;)

-δεν πιστεύω ότι είναι λύση να κάνουμε παιδιά με την προοπτική ότι θα μας ελεήσει ο κόσμος από το υστέρημά του! και το κενό του πατέρα δεν αναπληρώνεται απο τίποτα όσο καλά και να μεγαλώσει τα παιδιά η μάνα.

-ενα παιδι μπορει να καταλαβει οτι δε θα του έπαιρνες δεύτερη barbie ακόμα και αν είχες τη δυνατότητα, το πείθει το παράδειγμά σου και η στάση ζωή σου. Πράγματι οι άνθρωποι που πιστεύουν στο ουκ εν το πολλώ το εύ ακόμα και όταν τους δοθεί κάτι επιπλέον τρέχουν να το δώσουν αλλού σε κάποιον που δεν το έχει καθόλου!

-επισης εχω παρατηρησει οτι για καποιο λογο που πραγματικα δε καταλαβαίνω, ο Θεός δίνει άπλετα ευγονία σε φτωχούς ανθρώπους που δύσκολα θα ανταπεξέλθουν και τη στερεί σε πλούσιους που θα τα καταφέρναν και με το παραπάνω!

-ακίμα πιστεύω ακράδαντα από προσωπική εμπειρία ότι μητέρες που δεν τα κατάφεραν και αναγκάστηκαν να αφήσουν το παιδί τους σε κάποιο ίδρυμα δεν σημαίνει κατ αναγκην ότι όλες αυτές δεν είχαν πίστη κτλ απλά υπάρχουν περιπτώσεις που ο Θεός μπορεί να σου δώσει μια τέτοια σκληρή δοκιμασία γιατί ξέρει ότι μπορείς να την αντέξεις και ταυτόχρονα τη χαρά σε μια οικογενεια που δεν μπορει να τεκνοποιήσει, δηλαδή το ότι θα αφεθείς στη Θεία Πρόνοια και θα τεκνοποιείς όσο μπορείς δεν εξασφαλίζει πάντα το ότι θα έχεις το επιθυμητό για σενα αποτελεσμα. Άγνωσται αι βουλαί...

-εν κατακλείδει είναι φανερό ποιος δρόμος είναι ο σωστός. Ο δύσκολος όπως πάντα....

Διαφωνούμε σε αρκετά σημεία, αλλά πιθανόν να μην έχω καταλάβει καλά.

tanos έγραψε:Στα 150 μέτρα είναι το ορφανοτροφείο θηλέων που επισκέπτεται τακτικά η γυναίκα μου.Τι κουβαλάνε αυτά τα παιδιά μέσα τους δεν περιγράφεται.Τι ελπίζουν και τι προσμένουν.Πως παρόλη την εγκατάλειψη περιμένουν τις γιορτές κάποιον απο τους γονείς να τα πάρει.

Αν είναι να πιάσουμε αυτό το θέμα, θα πρέπει να ανοίξουμε καινούρια ενότητα και να πούμε καθαρά κι έξω από τα δόντια κάποια πράγματα.
Οι υποψήφιοι γονείς που λαχταράνε να σφίξουν ένα αγγελούδι στην αγκαλιά τους είναι πάρα πολλοί! Ίσως και περισσότεροι από τα παιδάκια που "περιμένουν" ένα γονιό να τ' αγκαλιάσει; Από τη μια λοιπόν έχουμε άδειες αγκαλιές γονιών που περιμένουν κι από την άλλη ψυχούλες που λαχταρούν. Και στη μέση ένα κράτος γραφειοκρατίας που σου λέει ότι για μια υιοθεσία θα σου πάρει 4-6 χρόνια διαδικασίας και αναμονής! Χρόνια στα οποία τα παιδάκια θα μεγαλώνουν ορφανά και μόνα και οι γονείς άκληροι και μόνοι με αποθέματα αγάπης στα αζήτητα......

Γεώργιος-Κέρκυρα έγραψε:Να κάνω μια παρένθεση ευχάριστη (ελπίζω) στο θέμα;
Μόλις έμαθα ότι το παιδί που θα γεννήσει η γυναίκα μου τον Αύγουστο, πρώτα ο Θεός, θα είναι αγόρι..