Προσευχές
Συντονιστές: ntinoula, Συντονιστές
Προσκόλληση στον Πλάστη
«Εκολλήθη η ψυχή μου οπίσω Σου, εμού δε αντελάβετο η δεξιά Σου »
(Ψαλμ. ξβ΄ 9)
Πεφιλημένε μοι Κύριε, ακούων τους λόγους τούτους εξερχομένους εκ της καρδίας του θείου Δαβιδ καταλαμβάνομαι υπό λύπης και αθυμίας · διότι ορώ την καρδίαν μου διατεθειμένην προς σε όλως αδιάφορον και αυχμώσαν και προς τα κάτω, τα γήινα και φθαρτά, προσκεκολλημένην. Αλλά και η λύπη αύτη, Κύριέ μου, μικρά εστι λίαν και διαλείπουσα, ότι η γνώσις, ην περί σου έχω, ελαχίστη τυγχάνει και αμυδρά. Αλλʼ έως πότε, ερασμιώτατέ μοι Κύριε, η κατάστασις αύτη διαμένει εν εμοί; έως πότε έσομαι τοιούτος οίος ειμι;
Πάντες οι πατέρες μου κατενόησάν σε και ηγάπησάν σε, εγώ δε στερούμαι αμφοτέρων · πάντες οι άγιοί σου ηρνήθησαν τα πάντα και προσεκολλήθησαν εις σε μετά φόβου και χαράς · εγώ δε ο άθλιος ουδέν τοιούτον μέχρι του νυν εδοκίμασα · εν πάσαις γαρ ταις περιστάσεσει καθʼ άς πρέπει αναφαίνεσθαί με αφωσιωμένον και πεποιθότα εις σε, ορώ εμαυτόν ταραττόμενον και σφόδρα ενδιαφερόμενον και διά τα μηδαμινώτατα. Ευρίσκομαι, Κύριέ μου, εν τη αθλία ταύτη καταστάσει, διότι αγνοώ σε, το όντως αγαθόν, αγνοώ σε, την πηγήν της ζωης και της δόξης, αγνοώ σε, τον ανεκτίμητον θησαυρόν, όστις ουκ ανταλλάσσεται διʼ όλων.
Κυλίομαι κάτω εν τοις εφημέροις και φθαρτοίς ως ο σκώληξ εν τη κόπρω και ως ο χοίρος εν τω βορβόρω · διότι ου δύναμαι κατιδείν το έκλαμπρον και πλήρες χαρίτων πρόσωπόν σου. Ανιώμαι και τήκομαι διά τα άξια περιφρονήσεως και αποστροφής, διότι τυφλός τυγχάνει ο νους μου και ορά τα φαινόμενα και τα δοκούντα · τα δʼ αληθή και πραγματικά ουδόλως νοεί και βλέπει. Επεθύμουν σφόδρα, Λόγε μου, θεραπευθήναι και απαλλαγήναι εκ πάντων ων κατέχομαι κακών και όλως αφοσιωθήναι εις σε και κολληθήναι οπίσω σου, ον τρόπον εκολλήθη και η ψυχή του θειοτάτου Δαβίδ.
Αλλʼ αι ψευδείς δόξαι των ανθρώπων, και αι αφανείς παγίδες του διαβόλου κατέχουσί με αιχμάλωτον και δέσμιον. Εφίεμαι, Λόγε μου, κολληθήναι οπίσω σου αναποσπάστως, ως εκολλήθη ο κατά πάντα μιμητής σου θείος Παύλος, και αναφωνείν μετʼ αυτού «τις ημάς χωρίσει από της αγάπης του Χριστού…;», αλλʼ η εν εμοί οικούσα αμαρτία φραγμός εστιν ανυπέρβλητος, κωλύων με επιτυχείν της εφέσεως. Ιμειρόμην, Χριστέ μου, αιχμαλωτισθήναι και τρωθήναι υπό της αγάπης σου, ως ετρώθη και ηχμαλωτίσθη η τεκούσα σε μήτηρ, αλλά το περικαλύπτον με σκότος και η της καρδίας μου ακαθαρσία ποιούσι με ψυχρόν και νεκρόν. Αποσόβησον ουν πάντα τα κωλύοντά με, όπως προσκολληθώ όλος σοί, τω ποιητή μου και πλάστη μου.
Αμήν
«Εκολλήθη η ψυχή μου οπίσω Σου, εμού δε αντελάβετο η δεξιά Σου »
(Ψαλμ. ξβ΄ 9)
Πεφιλημένε μοι Κύριε, ακούων τους λόγους τούτους εξερχομένους εκ της καρδίας του θείου Δαβιδ καταλαμβάνομαι υπό λύπης και αθυμίας · διότι ορώ την καρδίαν μου διατεθειμένην προς σε όλως αδιάφορον και αυχμώσαν και προς τα κάτω, τα γήινα και φθαρτά, προσκεκολλημένην. Αλλά και η λύπη αύτη, Κύριέ μου, μικρά εστι λίαν και διαλείπουσα, ότι η γνώσις, ην περί σου έχω, ελαχίστη τυγχάνει και αμυδρά. Αλλʼ έως πότε, ερασμιώτατέ μοι Κύριε, η κατάστασις αύτη διαμένει εν εμοί; έως πότε έσομαι τοιούτος οίος ειμι;
Πάντες οι πατέρες μου κατενόησάν σε και ηγάπησάν σε, εγώ δε στερούμαι αμφοτέρων · πάντες οι άγιοί σου ηρνήθησαν τα πάντα και προσεκολλήθησαν εις σε μετά φόβου και χαράς · εγώ δε ο άθλιος ουδέν τοιούτον μέχρι του νυν εδοκίμασα · εν πάσαις γαρ ταις περιστάσεσει καθʼ άς πρέπει αναφαίνεσθαί με αφωσιωμένον και πεποιθότα εις σε, ορώ εμαυτόν ταραττόμενον και σφόδρα ενδιαφερόμενον και διά τα μηδαμινώτατα. Ευρίσκομαι, Κύριέ μου, εν τη αθλία ταύτη καταστάσει, διότι αγνοώ σε, το όντως αγαθόν, αγνοώ σε, την πηγήν της ζωης και της δόξης, αγνοώ σε, τον ανεκτίμητον θησαυρόν, όστις ουκ ανταλλάσσεται διʼ όλων.
Κυλίομαι κάτω εν τοις εφημέροις και φθαρτοίς ως ο σκώληξ εν τη κόπρω και ως ο χοίρος εν τω βορβόρω · διότι ου δύναμαι κατιδείν το έκλαμπρον και πλήρες χαρίτων πρόσωπόν σου. Ανιώμαι και τήκομαι διά τα άξια περιφρονήσεως και αποστροφής, διότι τυφλός τυγχάνει ο νους μου και ορά τα φαινόμενα και τα δοκούντα · τα δʼ αληθή και πραγματικά ουδόλως νοεί και βλέπει. Επεθύμουν σφόδρα, Λόγε μου, θεραπευθήναι και απαλλαγήναι εκ πάντων ων κατέχομαι κακών και όλως αφοσιωθήναι εις σε και κολληθήναι οπίσω σου, ον τρόπον εκολλήθη και η ψυχή του θειοτάτου Δαβίδ.
Αλλʼ αι ψευδείς δόξαι των ανθρώπων, και αι αφανείς παγίδες του διαβόλου κατέχουσί με αιχμάλωτον και δέσμιον. Εφίεμαι, Λόγε μου, κολληθήναι οπίσω σου αναποσπάστως, ως εκολλήθη ο κατά πάντα μιμητής σου θείος Παύλος, και αναφωνείν μετʼ αυτού «τις ημάς χωρίσει από της αγάπης του Χριστού…;», αλλʼ η εν εμοί οικούσα αμαρτία φραγμός εστιν ανυπέρβλητος, κωλύων με επιτυχείν της εφέσεως. Ιμειρόμην, Χριστέ μου, αιχμαλωτισθήναι και τρωθήναι υπό της αγάπης σου, ως ετρώθη και ηχμαλωτίσθη η τεκούσα σε μήτηρ, αλλά το περικαλύπτον με σκότος και η της καρδίας μου ακαθαρσία ποιούσι με ψυχρόν και νεκρόν. Αποσόβησον ουν πάντα τα κωλύοντά με, όπως προσκολληθώ όλος σοί, τω ποιητή μου και πλάστη μου.
Αμήν
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
Νεανικές ευχές του Αγίου Νήφωνος
Ευχή συγχωρήσεως διά την πύρωσιν της σαρκός
Κύριε, εγώ άνθρωπός ειμι αμαρτωλός, νέος τη ηλικία, αρτίως τον πόλεμον έχων των παθών και της πυρώσεως της σαρκός· μη ουν λογισθή μοι τούτο εις αμαρτίαν, δέομαί σου, Χριστέ ο Θεός, Κύριος γαρ εί και εξουσίαν έχεις και λόγω μόνω λύειν τα πλημμελήματα ημών.
Ευχή βοηθείας κατά των πειρασμών
Κύριε ο Θεός μου, ο αριθμών τα πάντα εν συνέσει, ο τον ουρανόν τανύσας και την γην διαστήσας τω σω κράτει της οικείας δόξης, ο δρακί κατέχων την σύμπασαν κτίσιν, δώρησαί μοι τω δούλω σου νίκην και ευστάθειαν κατά των πνευμάτων της πονηρίας, ίνα συντρίψω αυτούς ως σκεύη κεραμέως.
Ευχή διʼ απαλλαγήν από της κενοδοξίας
Ο Θεός, ο Θεός μου, μη παραχωρήσης τους ανθρώπους έχειν με εις όνομα ανθρώπου· μη εάσης αυτοίς τιμήν ή σέβας προσαγαγείν μοι· αλλά μάλλον χάρισαί μοι την σην δόξαν την διαμένουσαν εις αιώνα αιώνος· ούτω γαρ αναπαύσεται το πνεύμα μου προ προσώπου σου ευφραινόμενον· συ γαρ οίδας, Κύριε, ότι η φιλία του κόσμου τούτου έχθρα εις τον Θεόν μου εστίν.
Ευχή επί λογισμοίς απιστίας
Κύριέ μου, Ιησού Χριστέ, μη με οργισθής διά το μέγα σου έλεος, μη με απώση τον βέβηλον τον πειράσαντά σου το άγιον όνομα· συ γαρ οίδας, Κύριε, πώς με συνείχεν ο εχθρός βυθίζων με απάρτι εν τη απιστία τη πονηρά, διά τούτο συγχώρησόν μοι όσα σου επείρασα το θαυμαστόν όνομα, υπεράγαθε και ελεήμον.
Ευχή συγχωρήσεως διά την πύρωσιν της σαρκός
Κύριε, εγώ άνθρωπός ειμι αμαρτωλός, νέος τη ηλικία, αρτίως τον πόλεμον έχων των παθών και της πυρώσεως της σαρκός· μη ουν λογισθή μοι τούτο εις αμαρτίαν, δέομαί σου, Χριστέ ο Θεός, Κύριος γαρ εί και εξουσίαν έχεις και λόγω μόνω λύειν τα πλημμελήματα ημών.
Ευχή βοηθείας κατά των πειρασμών
Κύριε ο Θεός μου, ο αριθμών τα πάντα εν συνέσει, ο τον ουρανόν τανύσας και την γην διαστήσας τω σω κράτει της οικείας δόξης, ο δρακί κατέχων την σύμπασαν κτίσιν, δώρησαί μοι τω δούλω σου νίκην και ευστάθειαν κατά των πνευμάτων της πονηρίας, ίνα συντρίψω αυτούς ως σκεύη κεραμέως.
Ευχή διʼ απαλλαγήν από της κενοδοξίας
Ο Θεός, ο Θεός μου, μη παραχωρήσης τους ανθρώπους έχειν με εις όνομα ανθρώπου· μη εάσης αυτοίς τιμήν ή σέβας προσαγαγείν μοι· αλλά μάλλον χάρισαί μοι την σην δόξαν την διαμένουσαν εις αιώνα αιώνος· ούτω γαρ αναπαύσεται το πνεύμα μου προ προσώπου σου ευφραινόμενον· συ γαρ οίδας, Κύριε, ότι η φιλία του κόσμου τούτου έχθρα εις τον Θεόν μου εστίν.
Ευχή επί λογισμοίς απιστίας
Κύριέ μου, Ιησού Χριστέ, μη με οργισθής διά το μέγα σου έλεος, μη με απώση τον βέβηλον τον πειράσαντά σου το άγιον όνομα· συ γαρ οίδας, Κύριε, πώς με συνείχεν ο εχθρός βυθίζων με απάρτι εν τη απιστία τη πονηρά, διά τούτο συγχώρησόν μοι όσα σου επείρασα το θαυμαστόν όνομα, υπεράγαθε και ελεήμον.
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩNIKOSZ έγραψε:lefte έγραψε:Προ φαγητού υπάρχει;
Προσευχή στο γεύμα
Τελείται πριν και μετά το μεσημεριανό γεύμα.
(Ευχή πριν το γεύμα)
Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η Βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών. Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον.
Χριστέ, ο Θεός ημών, ευλόγησον την βρώσιν και την πόσιν των δούλων Σου, ότι Αγιος ει πάντοτε, νυν, και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
(Ευχή μετά το γεύμα)
Ευχαριστούμεν Σοι, Χριστέ ο Θεός ημών, ότι ενέπλησας ημάς των επιγείων Σου αγαθών. Μη στερήσης ημάς και της επουρανίου Σου Βασιλείας, αλλ' ως εν μέσω των μαθητών Σου παρεγένου Σωτήρ, την ειρήνην διδούς αυτοίς, ελθέ και μεθ' ημών, και σώσον ημάς.
Δι' ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον ημάς. Αμήν.
+++
ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΙΠΝΟ
Φάγονται πένητες καὶ ἐμπλησθήσονται· καὶ αἰνέσουσι Κύριον οἱ ἐκζητοῦντες αὐτόν· ζήσονται αἱ καρδίαι αὐτῶν εἰς αἰῶνα αἰῶνος.
Δόξα... Καὶ νῦν... Κύριε, ἐλέησον (γ´).
Χριστὲ ὁ Θεός, εὐλόγησον τὴν βρῶσιν καὶ τὴν πόσιν τῶν δούλων σου, ὅτι Ἅγιος εἶ, πάντοτε· νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Εὐχαριστία μετὰ τὸ δεῖπνο.
Εὔφρανας ἡμᾶς, Κύριε, ἐν τοῖς ποιήμασί σου, καὶ ἐν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν σου ἠγαλλιασάμεθα. Ἐσημειώθη ἐφʼ ἡμᾶς τὸ φῶς τοῦ προσώπου σου, Κύριε· ἔδωκας εὐφροσύνην εἰς τὰς καρδίας ἡμῶν. Ἀπὸ καρποῦ σίτου, οἴνου καὶ ἐλαίου αὐτῶν ἐνεπλήσθημεν. Ἐν εἰρήνῃ ἐπὶ τὸ αὐτὸ κοιμηθησόμεθα καὶ ὑπνώσομεν· ὅτι σύ, Κύριε, κατὰ μόνας ἐπʼ ἐλπίδι κατῴκισας ἡμᾶς.
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1347
- Εγγραφή: Σάβ Απρ 08, 2006 5:00 am
- Τοποθεσία: Κοζάνη
- Επικοινωνία:
Προσευχή του π. Ευσεβίου από τον καιρό της εξορίας του, γι αυτούς που υφίστανται την αδικία των ανθρώπων και θλίβονται γι αυτό:
Προσκόλληση στον Πλάστη
«Εκολλήθη η ψυχή μου οπίσω Σου, εμού δε αντελάβετο η δεξιά Σου »
(Ψαλμ. ξβ΄ 9)
Πεφιλημένε μοι Κύριε, ακούων τους λόγους τούτους εξερχομένους εκ της καρδίας του θείου Δαβιδ καταλαμβάνομαι υπό λύπης και αθυμίας · διότι ορώ την καρδίαν μου διατεθειμένην προς σε όλως αδιάφορον και αυχμώσαν και προς τα κάτω, τα γήινα και φθαρτά, προσκεκολλημένην. Αλλά και η λύπη αύτη, Κύριέ μου, μικρά εστι λίαν και διαλείπουσα, ότι η γνώσις, ην περί σου έχω, ελαχίστη τυγχάνει και αμυδρά. Αλλʼ έως πότε, ερασμιώτατέ μοι Κύριε, η κατάστασις αύτη διαμένει εν εμοί; έως πότε έσομαι τοιούτος οίος ειμι; Πάντες οι πατέρες μου κατενόησάν σε και ηγάπησάν σε, εγώ δε στερούμαι αμφοτέρων · πάντες οι άγιοί σου ηρνήθησαν τα πάντα και προσεκολλήθησαν εις σε μετά φόβου και χαράς · εγώ δε ο άθλιος ουδέν τοιούτον μέχρι του νυν εδοκίμασα · εν πάσαις γαρ ταις περιστάσεσει καθʼ άς πρέπει αναφαίνεσθαί με αφωσιωμένον και πεποιθότα εις σε, ορώ εμαυτόν ταραττόμενον και σφόδρα ενδιαφερόμενον και διά τα μηδαμινώτατα. Ευρίσκομαι, Κύριέ μου, εν τη αθλία ταύτη καταστάσει, διότι αγνοώ σε, το όντως αγαθόν, αγνοώ σε, την πηγήν της ζωης και της δόξης, αγνοώ σε, τον ανεκτίμητον θησαυρόν, όστις ουκ ανταλλάσσεται διʼ όλων. Κυλίομαι κάτω εν τοις εφημέροις και φθαρτοίς ως ο σκώληξ εν τη κόπρω και ως ο χοίρος εν τω βορβόρω · διότι ου δύναμαι κατιδείν το έκλαμπρον και πλήρες χαρίτων πρόσωπόν σου. Ανιώμαι και τήκομαι διά τα άξια περιφρονήσεως και αποστροφής, διότι τυφλός τυγχάνει ο νους μου και ορά τα φαινόμενα και τα δοκούντα · τα δʼ αληθή και πραγματικά ουδόλως νοεί και βλέπει. Επεθύμουν σφόδρα, Λόγε μου, θεραπευθήναι και απαλλαγήναι εκ πάντων ων κατέχομαι κακών και όλως αφοσιωθήναι εις σε και κολληθήναι οπίσω σου, ον τρόπον εκολλήθη και η ψυχή του θειοτάτου Δαβίδ. Αλλʼ αι ψευδείς δόξαι των ανθρώπων, και αι αφανείς παγίδες του διαβόλου κατέχουσί με αιχμάλωτον και δέσμιον. Εφίεμαι, Λόγε μου, κολληθήναι οπίσω σου αναποσπάστως, ως εκολλήθη ο κατά πάντα μιμητής σου θείος Παύλος, και αναφωνείν μετʼ αυτού «τις ημάς χωρίσει από της αγάπης του Χριστού…;», αλλʼ η εν εμοί οικούσα αμαρτία φραγμός εστιν ανυπέρβλητος, κωλύων με επιτυχείν της εφέσεως. Ιμειρόμην, Χριστέ μου, αιχμαλωτισθήναι και τρωθήναι υπό της αγάπης σου, ως ετρώθη και ηχμαλωτίσθη η τεκούσα σε μήτηρ, αλλά το περικαλύπτον με σκότος και η της καρδίας μου ακαθαρσία ποιούσι με ψυχρόν και νεκρόν. Αποσόβησον ουν πάντα τα κωλύοντά με, όπως προσκολληθώ όλος σοί, τω ποιητή μου και πλάστη μου. Αμήν
Από τη σελίδα της ΧΦΔ:
http://www.xfd.gr/7919C865.el.aspx
Προσκόλληση στον Πλάστη
«Εκολλήθη η ψυχή μου οπίσω Σου, εμού δε αντελάβετο η δεξιά Σου »
(Ψαλμ. ξβ΄ 9)
Πεφιλημένε μοι Κύριε, ακούων τους λόγους τούτους εξερχομένους εκ της καρδίας του θείου Δαβιδ καταλαμβάνομαι υπό λύπης και αθυμίας · διότι ορώ την καρδίαν μου διατεθειμένην προς σε όλως αδιάφορον και αυχμώσαν και προς τα κάτω, τα γήινα και φθαρτά, προσκεκολλημένην. Αλλά και η λύπη αύτη, Κύριέ μου, μικρά εστι λίαν και διαλείπουσα, ότι η γνώσις, ην περί σου έχω, ελαχίστη τυγχάνει και αμυδρά. Αλλʼ έως πότε, ερασμιώτατέ μοι Κύριε, η κατάστασις αύτη διαμένει εν εμοί; έως πότε έσομαι τοιούτος οίος ειμι; Πάντες οι πατέρες μου κατενόησάν σε και ηγάπησάν σε, εγώ δε στερούμαι αμφοτέρων · πάντες οι άγιοί σου ηρνήθησαν τα πάντα και προσεκολλήθησαν εις σε μετά φόβου και χαράς · εγώ δε ο άθλιος ουδέν τοιούτον μέχρι του νυν εδοκίμασα · εν πάσαις γαρ ταις περιστάσεσει καθʼ άς πρέπει αναφαίνεσθαί με αφωσιωμένον και πεποιθότα εις σε, ορώ εμαυτόν ταραττόμενον και σφόδρα ενδιαφερόμενον και διά τα μηδαμινώτατα. Ευρίσκομαι, Κύριέ μου, εν τη αθλία ταύτη καταστάσει, διότι αγνοώ σε, το όντως αγαθόν, αγνοώ σε, την πηγήν της ζωης και της δόξης, αγνοώ σε, τον ανεκτίμητον θησαυρόν, όστις ουκ ανταλλάσσεται διʼ όλων. Κυλίομαι κάτω εν τοις εφημέροις και φθαρτοίς ως ο σκώληξ εν τη κόπρω και ως ο χοίρος εν τω βορβόρω · διότι ου δύναμαι κατιδείν το έκλαμπρον και πλήρες χαρίτων πρόσωπόν σου. Ανιώμαι και τήκομαι διά τα άξια περιφρονήσεως και αποστροφής, διότι τυφλός τυγχάνει ο νους μου και ορά τα φαινόμενα και τα δοκούντα · τα δʼ αληθή και πραγματικά ουδόλως νοεί και βλέπει. Επεθύμουν σφόδρα, Λόγε μου, θεραπευθήναι και απαλλαγήναι εκ πάντων ων κατέχομαι κακών και όλως αφοσιωθήναι εις σε και κολληθήναι οπίσω σου, ον τρόπον εκολλήθη και η ψυχή του θειοτάτου Δαβίδ. Αλλʼ αι ψευδείς δόξαι των ανθρώπων, και αι αφανείς παγίδες του διαβόλου κατέχουσί με αιχμάλωτον και δέσμιον. Εφίεμαι, Λόγε μου, κολληθήναι οπίσω σου αναποσπάστως, ως εκολλήθη ο κατά πάντα μιμητής σου θείος Παύλος, και αναφωνείν μετʼ αυτού «τις ημάς χωρίσει από της αγάπης του Χριστού…;», αλλʼ η εν εμοί οικούσα αμαρτία φραγμός εστιν ανυπέρβλητος, κωλύων με επιτυχείν της εφέσεως. Ιμειρόμην, Χριστέ μου, αιχμαλωτισθήναι και τρωθήναι υπό της αγάπης σου, ως ετρώθη και ηχμαλωτίσθη η τεκούσα σε μήτηρ, αλλά το περικαλύπτον με σκότος και η της καρδίας μου ακαθαρσία ποιούσι με ψυχρόν και νεκρόν. Αποσόβησον ουν πάντα τα κωλύοντά με, όπως προσκολληθώ όλος σοί, τω ποιητή μου και πλάστη μου. Αμήν
Από τη σελίδα της ΧΦΔ:
http://www.xfd.gr/7919C865.el.aspx
Πρωινή προσευχή
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Δόξα σοι, ο Θεός ημών, δόξα σοι.
Πάτερ ημών, ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημα Σου ως εν ουρανό και επι της γής.Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλα ρύσαι ημάς απο του πονηρού. Αμήν.
Θεέ μου σε ευχαριστώ, διότι με εφύλαξες την περασμένη νύκτα και με αξίωσες να δώ πάλι το φώς της ημέρας. Σ' ευχαριστώ για τα πολλά Σου δώρα, που μας χάρισες, με απλοχεριά.Σ' ευχαριστώ ακόμη, διότι με αξίωσες να γεννηθώ Χριστιανός Ορθόδοξος, να βαπτισθώ, να μυρωθώ και να κοινωνώ των Αχράντων Μυστηρίων.
Και τώρα, Σε παρακαλώ, συγχώρησε μου όλες τις αμαρτίες, που έπραξα με λόγια ή με έργα ή με σκέψεις. Βοήθησε με να περάσω την σημερινή ημέρα με υγεία, με χαρά με πρόοδο, με καλωσύνη και δίχως αμαρτία. Διώξε απο κοντά μου τον Πονηρό και κάθε πειρασμό. Στείλε μου Άγγελο φύλακα να με προστατεύει απο κακό και να με οδηγεί στο καλό.
Φύλαγε, Σε παρακαλώ, τους γονείς μου, τ' αδέλφια μου, τους ιερείς μας, τους διδασκάλους , τους κυβερνήτες και όλον τον κόσμο και χάρισε σε όλους την Βασιλεία σου την επουράνιο.
Δι' ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Δόξα σοι, ο Θεός ημών, δόξα σοι.
Πάτερ ημών, ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημα Σου ως εν ουρανό και επι της γής.Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλα ρύσαι ημάς απο του πονηρού. Αμήν.
Θεέ μου σε ευχαριστώ, διότι με εφύλαξες την περασμένη νύκτα και με αξίωσες να δώ πάλι το φώς της ημέρας. Σ' ευχαριστώ για τα πολλά Σου δώρα, που μας χάρισες, με απλοχεριά.Σ' ευχαριστώ ακόμη, διότι με αξίωσες να γεννηθώ Χριστιανός Ορθόδοξος, να βαπτισθώ, να μυρωθώ και να κοινωνώ των Αχράντων Μυστηρίων.
Και τώρα, Σε παρακαλώ, συγχώρησε μου όλες τις αμαρτίες, που έπραξα με λόγια ή με έργα ή με σκέψεις. Βοήθησε με να περάσω την σημερινή ημέρα με υγεία, με χαρά με πρόοδο, με καλωσύνη και δίχως αμαρτία. Διώξε απο κοντά μου τον Πονηρό και κάθε πειρασμό. Στείλε μου Άγγελο φύλακα να με προστατεύει απο κακό και να με οδηγεί στο καλό.
Φύλαγε, Σε παρακαλώ, τους γονείς μου, τ' αδέλφια μου, τους ιερείς μας, τους διδασκάλους , τους κυβερνήτες και όλον τον κόσμο και χάρισε σε όλους την Βασιλεία σου την επουράνιο.
Δι' ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλό
-
- Κορυφαίος Αποστολέας
- Δημοσιεύσεις: 1460
- Εγγραφή: Σάβ Νοέμ 29, 2008 4:55 pm
Προσευχή των πατέρων της Όπτινα στον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό
Κύριε,
βοήθησέ με να αντιμετωπίσω με ψυχική γαλήνη όλα όσα θα μου φέρει η σημερινή ημέρα.
Βοήθησέ με να παραδοθώ ολοκληρωτικά στο άγιο θέλημά Σου.
Στην κάθε ώρα αυτής της ημέρας φώτιζέ με και δυνάμωνέ με για το κάθε τι.
Όποιες ειδήσεις και αν λάβω στο διάστημα της σημερινής ημέρας δίδαξέ με να τις δεχθώ με ηρεμία και με την πεποίθηση ότι προέρχονται από το άγιο θέλημά Σου.
Καθοδήγησε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου σε όλα τα έργα μου και τα λόγια μου.
Σε όλες τις απρόοπτες περιστάσεις με με αφήσεις να ξεχάσω ότι τα πάντα προέρχονται από Σένα.
Δίδαξέ με να συμπεριφέρομαι σε κάθε μέλος της οικογένειάς μου με ευθύτητα και σύνεση ώστε να μη συγχύσω και στεναχωρήσω κανένα.
Κύριε,
δος μου την δύναμη να υποφέρω τον κόπο και όλα τα γεγονότα της ημέρας αυτής καθ' όλη την διάρκειά της.
Καθοδήγησε την θέλησή μου και δίδαξέ με να προσεύχομαι, να πιστεύω, να υπομένω, να συγχωρώκαι και να αγαπώ.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ
βοήθησέ με να αντιμετωπίσω με ψυχική γαλήνη όλα όσα θα μου φέρει η σημερινή ημέρα.
Βοήθησέ με να παραδοθώ ολοκληρωτικά στο άγιο θέλημά Σου.
Στην κάθε ώρα αυτής της ημέρας φώτιζέ με και δυνάμωνέ με για το κάθε τι.
Όποιες ειδήσεις και αν λάβω στο διάστημα της σημερινής ημέρας δίδαξέ με να τις δεχθώ με ηρεμία και με την πεποίθηση ότι προέρχονται από το άγιο θέλημά Σου.
Καθοδήγησε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου σε όλα τα έργα μου και τα λόγια μου.
Σε όλες τις απρόοπτες περιστάσεις με με αφήσεις να ξεχάσω ότι τα πάντα προέρχονται από Σένα.
Δίδαξέ με να συμπεριφέρομαι σε κάθε μέλος της οικογένειάς μου με ευθύτητα και σύνεση ώστε να μη συγχύσω και στεναχωρήσω κανένα.
Κύριε,
δος μου την δύναμη να υποφέρω τον κόπο και όλα τα γεγονότα της ημέρας αυτής καθ' όλη την διάρκειά της.
Καθοδήγησε την θέλησή μου και δίδαξέ με να προσεύχομαι, να πιστεύω, να υπομένω, να συγχωρώκαι και να αγαπώ.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ
Προσευχές
Προσευχή, η αναπνοή της ψυχής
Βασιλεύ ουράνιε
Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον, Αγαθέ, τας ψυχάς ημών.
Βασιλεύ ουράνιε
Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον, Αγαθέ, τας ψυχάς ημών.
Γνωρισόν μοι Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, ότι προς σέ ήρα την ψυχήν μου..
Re: Προσευχές
Ευχή είς τον άγγελο φύλακα της του ανθρώπου ζωής
Άγιε Άγγελε, ο εφεστώς της αθλίας μου ψυχής και ταλαιπώρου μου ζωής, μη εγκαταλίπης με τον αμαρτωλόν, μηδέ αποστής απ’ εμού δια την ακρασίαν μου’ μη δώης χώραν τω πονηρώ δαίμονι, κατακυριεύσαι μου τη καταδυναστεία του θνητού τούτου σώματος’ κράτησον της αθλίας και παρειμένης χειρός μου, και οδήγησον με εις οδόν σωτηρίας. Ναι, άγιε Άγγελε του Θεού, ο φύλαξ και σκεπαστής της αθλίας μου ψυχής και του σώματος, πάντα μοι συγχώρησον, όσα σοι έθλιψα πάσα τας ημέρας της ζωής μου, και ει τι ήμαρτον την σήμερον ημέραν’ σκέπασον με εν τη παρούση νυκτί και διαφύλαξον με από πάσης επηρείας του αντικειμένου, ίνα μη εν τίνι αμαρτήματι παροργίσω τον Θεόν’ και πρέσβευε υπέρ εμού προς τον Κύριον του επιστηρίξαι με εν το φόβω αυτού και άξιον αναδείξαι με δούλον της αυτού αγαθότητος. Αμήν.
Άγιε Άγγελε, ο εφεστώς της αθλίας μου ψυχής και ταλαιπώρου μου ζωής, μη εγκαταλίπης με τον αμαρτωλόν, μηδέ αποστής απ’ εμού δια την ακρασίαν μου’ μη δώης χώραν τω πονηρώ δαίμονι, κατακυριεύσαι μου τη καταδυναστεία του θνητού τούτου σώματος’ κράτησον της αθλίας και παρειμένης χειρός μου, και οδήγησον με εις οδόν σωτηρίας. Ναι, άγιε Άγγελε του Θεού, ο φύλαξ και σκεπαστής της αθλίας μου ψυχής και του σώματος, πάντα μοι συγχώρησον, όσα σοι έθλιψα πάσα τας ημέρας της ζωής μου, και ει τι ήμαρτον την σήμερον ημέραν’ σκέπασον με εν τη παρούση νυκτί και διαφύλαξον με από πάσης επηρείας του αντικειμένου, ίνα μη εν τίνι αμαρτήματι παροργίσω τον Θεόν’ και πρέσβευε υπέρ εμού προς τον Κύριον του επιστηρίξαι με εν το φόβω αυτού και άξιον αναδείξαι με δούλον της αυτού αγαθότητος. Αμήν.
Γνωρισόν μοι Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, ότι προς σέ ήρα την ψυχήν μου..
Re: Προσευχές
Για τη μελέτη της Αγίας Γραφής
Έλλαμψον εν ταις καρδίαις ημών, φιλάνθρωπε Δέσποτα, το της σης Θεογνωσίας ακήρατον φως και τους της διανοίας ημών διάνοιξον οφθαλμούς εις την των ευαγγελικών σου κυρηγμάτων κατανόησιν. Ένθες ημίν και τον των μακαρίων σου εντολών φόβον, ίνα τας σαρκικάς επιθυμίας πάσας καταπαντήσαντες, πνευματικήν πολιτείαν μετέλθωμεν, πάντα τα προς ευαρέστησιν την σην και φρονούντες και πράττοντες. Συ γαρ ει ο φωτισμός των ψυχών και των σωμάτων ημών, Χριστέ ο Θεός, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, συν τω άναρχω σου Πατρί, και τω παναγίω και αγαθώ, και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Έλλαμψον εν ταις καρδίαις ημών, φιλάνθρωπε Δέσποτα, το της σης Θεογνωσίας ακήρατον φως και τους της διανοίας ημών διάνοιξον οφθαλμούς εις την των ευαγγελικών σου κυρηγμάτων κατανόησιν. Ένθες ημίν και τον των μακαρίων σου εντολών φόβον, ίνα τας σαρκικάς επιθυμίας πάσας καταπαντήσαντες, πνευματικήν πολιτείαν μετέλθωμεν, πάντα τα προς ευαρέστησιν την σην και φρονούντες και πράττοντες. Συ γαρ ει ο φωτισμός των ψυχών και των σωμάτων ημών, Χριστέ ο Θεός, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, συν τω άναρχω σου Πατρί, και τω παναγίω και αγαθώ, και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Γνωρισόν μοι Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, ότι προς σέ ήρα την ψυχήν μου..
Re: Προσευχές
Η προσευχή του Αγιογράφου
«Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ο απερίγραπτος υπάρχων τη φύσει της Θεοτητος και δια την σωτηρίαν του ανθρώπου επ' εσχάτων εκ της Παρθένου και Θεοτόκου Μαρίας αφράστως σαρκωθείς και αξιώσας περιγράφεσθαι, ο τον άγιον χαρακτήρα της αχράντου Σου όψεως εν τω αγίω Μανδηλίω τυπώσας και δι' αυτού την νόσον του τοπάρχου Αυγάρου ιασάμενος και την ψυχήν αυτού φωτίσας εις την επίγνωσιν Σού του αληθινού Θεού ημών˙ ο δια του Αγίου Σου Πνεύματος συνετίσας τον θείον Απόστολόν Σου και ευαγγελιστήν Λουκάν την μορφήν της παναμώμου Σου Μητρός διαγράψαι, φερούσης Σε ως βρέφος εν ταις αγκάλαις αυτής και το «Η χάρις του εξ εμού τεχθέντος δι' εμού μετ' αυτών» ειπούσης˙ Αυτός, Δέσποτα, Θεέ των όλων, φώτισον, συνέτισον την ψυχήν, την καρδίαν, την διάνοιαν του δούλου Σου (δείνα) και τας χείρας αυτού εύθυνον προς το αμέμπτως και αρίστως διαγραφείν το είδος της εμφερείας Σου και της παναχράντου Σου Μητρός και πάντων Σου των Αγίων, εις δόξαν σην και εις φαιδρότητα και ωραϊσμόν της αγίας Σου Εκκλησίας και εις άφεσιν αμαρτιών των σχετικώς αυτάς προσκυνούντων και μετ' ευλαβείας ασπαζομένων και την τιμήν επί το πρωτότυπον αναφερόντων. Λύτρωσε δε αυτόν εκ πάσης διαβολικής επηρείας, προκόπτοντα εν πάσαις ταις εντολαίς Σου, πρεσβείαις της Παναχράντου Μητρός Σου, του αγίου ενδόξου αποστόλου και ευαγγελιστού Λουκά και πάντων των Αγίων. Αμήν»
«Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ο απερίγραπτος υπάρχων τη φύσει της Θεοτητος και δια την σωτηρίαν του ανθρώπου επ' εσχάτων εκ της Παρθένου και Θεοτόκου Μαρίας αφράστως σαρκωθείς και αξιώσας περιγράφεσθαι, ο τον άγιον χαρακτήρα της αχράντου Σου όψεως εν τω αγίω Μανδηλίω τυπώσας και δι' αυτού την νόσον του τοπάρχου Αυγάρου ιασάμενος και την ψυχήν αυτού φωτίσας εις την επίγνωσιν Σού του αληθινού Θεού ημών˙ ο δια του Αγίου Σου Πνεύματος συνετίσας τον θείον Απόστολόν Σου και ευαγγελιστήν Λουκάν την μορφήν της παναμώμου Σου Μητρός διαγράψαι, φερούσης Σε ως βρέφος εν ταις αγκάλαις αυτής και το «Η χάρις του εξ εμού τεχθέντος δι' εμού μετ' αυτών» ειπούσης˙ Αυτός, Δέσποτα, Θεέ των όλων, φώτισον, συνέτισον την ψυχήν, την καρδίαν, την διάνοιαν του δούλου Σου (δείνα) και τας χείρας αυτού εύθυνον προς το αμέμπτως και αρίστως διαγραφείν το είδος της εμφερείας Σου και της παναχράντου Σου Μητρός και πάντων Σου των Αγίων, εις δόξαν σην και εις φαιδρότητα και ωραϊσμόν της αγίας Σου Εκκλησίας και εις άφεσιν αμαρτιών των σχετικώς αυτάς προσκυνούντων και μετ' ευλαβείας ασπαζομένων και την τιμήν επί το πρωτότυπον αναφερόντων. Λύτρωσε δε αυτόν εκ πάσης διαβολικής επηρείας, προκόπτοντα εν πάσαις ταις εντολαίς Σου, πρεσβείαις της Παναχράντου Μητρός Σου, του αγίου ενδόξου αποστόλου και ευαγγελιστού Λουκά και πάντων των Αγίων. Αμήν»
Γνωρισόν μοι Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, ότι προς σέ ήρα την ψυχήν μου..