Αγιοθησαύρισμα

[ntinoula]

5 Δεκεμβρίου

«Τη φωταυγεία του Αγίου Πνεύματος, Σάββα, καταύγασον τους ευσεβείς... των Ασκητών το καύχημα, των Μοναζόντων το κλέος, της παρθενίας Διδάσκαλε».

[ntinoula]

6 Δεκεμβρίου

Κανόνας – οδηγός πίστεως, και αγία εικόνα πραότητος, και ζεστή καρδιά πολλής αγάπης ήταν ο άγιος Νικόλαος προς όλους και ιδιαίτερα προς τα ορφανά! Τόσο τα αγαπούσε που τον έλεγαν κι εκείνον ορφανό! Ταύτισε τη ζωή του μ’εκείνα. Αυτό θα πει εκτίμηση και αγάπη!

[ntinoula]

12 Δεκεμβρίου

Ο Όσιος πατήρ ημών Σπυρίδων, ο θαυματουργός της αγάπης! που και φίδι ακόμα σε χρυσό μετέβαλε για να βοηθήσει ένα φτωχό στη συμφορά του!

[ntinoula]

15 Δεκεμβρίου

Τόση ήταν η αγιότητά του που δεκαπέντε χρονώ χειροτονείται Διάκονος, δεκαοκτώ Πρεσβύτερος και είκοσι Επίσκοπος του Ιλλυρικού. Φέρνει πολλούς στην πίστη, υπομένει φοβερά μαρτύρια από τον αυτοκράτορα Αδριανό, γίνονται πολλά θαύματα σ’αυτά, κάνει χριστιανούς τους στρατιώτες που πήγαν να τον συλλάβουν και άλλους πεντακόσιους μ’αυτούς, ζη με άγρια ζώα που τα εξημερώνει, και, τελικά, τελειούται με ξίφη, και μαζί του και η μητέρα του Ανθία, στη Ρώμη.

Ο Άγιος Ελευθέριος: η καλλονή των ιερέων και προτροπή των Αθλοφόρων.

[ntinoula]

16 Δεκεμβρίου

Ο Άγιος Μόδεστος, το βρέφος ανάμεσα στους νεκρούς μάρτυρες γονείς του στις φυλακές της Σεβαστείας, που γίνεται θαυματουργό τσοπανόπουλο και Αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων κατόπι με τρόπο θαυμαστό! Τι κάνουν οι ευχές των μαρτύρων γονέων!

Τη αυτή ημέρα της Αγίας και θαυματουργού Θεοφανούς της Βασιλίσσης – της αγίας της υπομονής και της αγάπης. Υπομένει θαυμαστά και αγαπά θαυματουργικά η ωραιότερη και αγιότερη κόρη του Βυζαντίου!

[ntinoula]

17 Δεκεμβρίου

Τρία πιστά παλληκαρόπουλα δοξολογούν το Θεό μέσα στο εφτά φορές καμένο καμίνι. Γι’αυτό τιμώνται στους αιώνες!

[ntinoula]

19 Δεκεμβρίου

Δούλος της Συγκλητικής Αγλαΐδας, θυγατέρας του Ανθύπατου της Ρώμης, τον καιρό του Διοκλητιανού, ήταν ο Βονιφάτιος. Μέθυσος μα πολύ πονετικός. Τον έστειλε η κυρία του στην Κιλικία να φέρει λείψανα αγίων. Κι εκείνος, βλέποντας τον άγιο αγώνα τους, καταφιλούσε τα δεσμά και τις πληγές τους και παρουσιάστηκε στον Ηγεμόνα, διακήρυξε ότι είναι χριστιανός, και μαρτύρησε.

Ένας μέθυσος... Άγιος!

[ntinoula]

25 Δεκεμβρίου

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΔΟΞΑΣΑΤΕ. Ο παντοδύναμος Θεός γεννιέται αδύνατο παιδάκι, γίνεται άνθρωπος για να θεώσει τον άνθρωπο. Ω, άπειρη αγάπη!

[ntinoula]

31 Δεκεμβρίου

Κατ’επιλογήν, για τα χαρίσματά του, ο Ρωμαίος νέος γίνεται ανώτατος αξιωματικός του Μ. Κωνσταντίνου και ιερέας κατόπι, συνεργάτης της Αγίας Ελένης στα έργα της αγάπης, και υπεύθυνος της Εκκλησίας γι’αυτά μετά. Στον καιρό του διαδόχου του Μ. Κωνσταντίνου γυιού του Κωνσταντίου πέφτει λέπρα στη Βασιλεύουσα. Ο αυτοκράτορας διατάσσει: «Οι προσβεβλημένοι στη θάλασσα»! Και η νεαρή βασιλοπούλα ακόμη! Ο Ζωτικός, αυτό ήταν το όνομά του, δίνει χρήματα στους στρατιώτες, παίρνει τους καταδικασμένους σε πνιγμό, τους φροντίζει με πολλή αγάπη σε τόπο μακρυά απ’την Πόλη, μαρτυρεί ανάμεσά τους για την αγάπη τους, και εξακολουθεί να τους περιθάλπει και μετά το θάνατό του στο μεγάλο λεπροκομείο, που έκτισε ο μετανοιωμένος βασιλιάς προς τιμήν του!

Ο άγιος Ζωτικός: Ο άγιος των λαβωμένων. Ο ιερωμένος Ταξίαρχος και Μάρτυς της αγάπης.

Άγιοι της αγάπης του Θεού, πρεσβεύσατε και για μας.

[ntinoula]

Άγιος είναι:

Ο καθαρός στο νου, στην ψυχή, στην καρδιά και στο σώμα. Ο γεμάτος αγάπη στο Θεό – Πατέρα και τους αδελφούς ανθρώπους. Ο απλός. Ο ταπεινός. Ο γλυκύς. Ο ευγενικός. Ο δίκαιος. Ο αψευδής. Ο άδολος. Ο χαρούμενος και χαροποιός. Ο ειρηνικός και ειρηνοποιός. Ο άκακος και αμνησίκακος. Ο εργατικός. Ο υπομονετικός. Ο που κυβερνά τη γλώσσα του και έχει λόγους «αλάτι ηρτυμένους». Αυτός που χαίρεται μ’αυτούς που χαίρονται και κλαίει μ’αυτούς που κλαίνε. Ο που έχει καθαρό και φωτεινό μάτι. Ο προνοητής κάθε καλού. Ο προσευχόμενος. Ο πάντοτε ευχαριστημένος και δοξολογικός. Ο μάρτυς. Αυτός στον οποίο αναπαύεται το πνεύμα του τρισάγιου Θεού.