Με αφορμή την ερώτηση του xalkidon επαναλαμβάνω τις πηγές που αποδεικνύουν γιατί επελέγησαν τα συγκεκριμένα κείμενα στον κώδικα της Καινής Διαθήκης, ως τα πλέον αξιόπιστα και θεόπνευστα.
Δεν θα παραθέσω τα κείμενα, αλλά τα links, και θα σας βάλω στον κόπο να τα κατεβάσετε κι εσείς αν θέλετε και να τα διαβάσετε.
1. Τα πρώτα δύο links προέρχονται από τον ιστοχώρο: «Χριστιανισμός και Επιστήμη». Τα παραθέτω γιατί εκτός από το άριστα τεκμηριωμένο κείμενο παρατίθενται και δεκάδες σχετικές βιβλιογραφικές παραπομπές. Tο πρώτο link αναφέρεται στη βιβλιογραφική αξιοπιστία της Καινής Διαθήκης:
http://www.christianity-science.gr/mate ... _03_13.htm
και το δεύτερο link στην αρχαιολογική και ιστορική αξιοπιστία της:
http://www.christianity-science.gr/mate ... _03_27.htm
2. Το link αυτό παραπέμπει σ’ ένα άρθρο του Gary W. Jensen, μεταφρασμένο στα ελληνικά, με τίτλο: «Παρέχει η Καινή Διαθήκη μια αξιόπιστη ιστορική αφήγηση για τη ζωή του Χριστού;». Και το κείμενο αυτό έχει πλούσια βιβλιογραφία:
http://www.diakrisis.gr/articles.php?lng=gr&pg=126
3. Το επόμενο link αφορά μια συζήτηση από το αντίστοιχο site της Εκκλησίας της Ελλάδος, που αφορά τον «Κώδικα DaVinci». Μεταφέρω αυτούσιο το κείμενο που αφορά την αξιοπιστία της Καινής Διαθήκης επειδή είναι περιληπτικό:
14. Κύρια πηγή της ιστορικής πραγματικότητος για το πρόσωπο του Ιησού Χριστού είναι η Καινή Διαθήκη. Έχουμε επιστημονικά την δυνατότητα να αποδεχθούμε την αξιοπιστία της Καινής Διαθήκης;
Απ. Η αξιοπιστία της Καινής Διαθήκης αποδεικνύεται επιστημονικά από:
α' Τόν αριθμό των κωδίκων στους οποίους διασώζεται το κείμενο της Καινής Διαθήκης (περίπου 25.000) και είναι μεγαλύτερος σε ασύγκριτο βαθμό από τον αριθμό των κωδίκων όλων των σωζομένων αρχαίων βιβλίων. Για την Ιλιάδα του Ομήρου σώζονται 643 κώδικες, για την Ιστορία του Θουκυδίδη μόνο 8 και για τα έργα του Ορατίου 500.
β' Τήν αρχαιότητα των κωδίκων που μας σώζουν το κείμενο της Καινής Διαθήκης και υπερτερεί εκείνης των άλλων αρχαίων κειμένων. Οι αρχαιότεροι κώδικες που μας σώζουν το κείμενο της Καινής Διαθήκης (Σιναϊτικός, Αλεξανδρινός, Βατικανός) εγράφησαν γύρω στο 250 μ.Χ., δηλαδή απέχουν από τον χρόνο συγγραφής του κειμένου αυτού (50-70 μ.Χ.), λιγότερο από δύο αιώνες, ενώ υπάρχει και ο «Πάπυρος 52», που περιέχει τμήμα του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου και χρονολογείται λίγες δεκάδες χρόνια μετά την συγγραφή του. Αντίθετα οι κώδικες της Ιστορίας του Θουκυδίδη, γραμμένης τον 4ο αιώνα π.Χ., χρονολογούνται τον 10ο αιώνα μ.Χ., δηλαδή σώζονται χειρόγραφα μεταγενέστερα αυτής της Ιστορίας κατά δεκατέσσερις αιώνες.
Εφ' όσον, λοιπόν, κανένας δεν αμφισβητεί την αξιοπιστία και εγκυρότητα των προαναφερθέντων αρχαίων κειμένων, πώς είναι δυνατόν να αμφισβητήσει την Καινή Διαθήκη όταν οι επιστημονικές μαρτυρίες αποδεικνύουν ότι είναι "το πιο αξιόπιστο βιβλίο σε όλο τον κόσμο" (Greenlee J.H., Introduction to the New Testament Textual - Criticism, Grand Rapids 1964, p. 16);
Περισσότερα για τη συζήτηση αυτή στο link:
http://www.discussion.gr/mazi/txt4.html
4. Το τελευταίο link είναι ένα άρθρο απάντηση του Μανώλη Καλομοίρη στο βιβλίο: «Ιησούς» του Αμπελάιν, όπου αναφέρεται εκτεταμένη στην αξιοπιστία της Καινής Διαθήκης:
http://www.oodegr.com/oode/grafi/kritiki/abelen1.htm
Υπάρχουν δεκάδες βιβλία γύρω από το θέμα. Αρκετά απ’ αυτά αναφέρονται στη βιβλιογραφία των παραπάνω άρθρων.
Εγώ προσωπικά, επειδή και πιστεύω αλλά θέλω και να ερευνώ, έχω πεισθεί ότι η Καινή Διαθήκη είναι ίσως το ποιο αξιόπιστο κείμενο, που υπάρχει, και η αμφισβήτησή της γίνεται μόνο εκ του πονηρού, προκειμένου να παρασυρθούν οι μη γνωρίζοντες.