Σελίδα 1 από 1
Υπομονή θα πει...
Δημοσιεύτηκε: Σάβ Οκτ 17, 2009 11:13 am
από ntinoula
Υπομονή θα πει να πονάς αλλά...
- να μην καταβάλλεσαι.
- να μην παραφέρεσαι.
- να μη μεμψιμοιρείς.
- να μη γκρινιάζεις.
- να μη γίνεσαι αντικοινωνικός.
- να μη γίνεσαι πρόβλημα στους γύρω.
- να μένεις ολόρθος.
- να προσφέρεις.
- να χαμογελάς.
- να προσεύχεσαι.
- να δοξολογείς.
Re: Υπομονή θα πει...
Δημοσιεύτηκε: Σάβ Οκτ 17, 2009 11:25 am
από Συνταξιδιώτης
Συγγνώμη που παρεμβαίνω αλλά για όλα τα προβλήματα που έχει ο χριστιανός λύση είναι η Καινή Διαθήκη και ο κλάδος των συζητήσεων έκλεισε.Το θέμα πιστεύω είναι το τι γίνεται στην πράξη.Αυτό που ενδιαφέρει τα νεαρά ιδιαίτερα σε ηλικία του ιστοχώρου δεν είναι μόνο μια επανάληψη του Ευαγγελίου και της Φιλοκαλίας.Είναι το τι συμβαίνει στην καθημερινότητα της ζωής ενός χριστιανού και να μην τα κρύβουμε για να μένει ζωντανή και η Εκκλησία και να ενδιαφερθεί πιο δυναμικά για όλους και περισσότερο για τους νέους.Δεν πρέπει να ζητάμε τον εκσυγχρονισμό της Εκκλησίας για να ικανοποιούμε τον εγωισμό μας,αλλά για να προστατέψουμε την αγνότητά μας.
Re: Υπομονή θα πει...
Δημοσιεύτηκε: Σάβ Οκτ 17, 2009 12:17 pm
από petrosathonas
Μα αυτό είναι που πρέπει να συμβαίνει στην καθημερινότητα της ζωής. Η επανάληψη και η βίωση του ευαγγελίου, σε κάθε ελάχιστη λεπτομέρεια της καθημερινότητας. Ο χριστιανισμός δεν είναι θεωρία , είναι βιωτή. Για τους αληθινούς χριστιανούς ...
Re: Υπομονή θα πει...
Δημοσιεύτηκε: Σάβ Οκτ 17, 2009 1:32 pm
από akylina
''... Χρειάζεται να έχουμε υπομονή. Γιατί ο Θεός είναι στην αιωνιότητα & εργάζεται στην αιωνιότητα. Εμείς λοιπόν που είμαστε περιορισμένοι σε μια ζωή κατά μέσο όρο εβδομήντα ετών, έχουμε βία να τα δούμε όλα γρήγορα. Γιατί είναι γρήγορη η ζωή μας. Υπάρχουμε εδώ μόνο σε μια στιγμή στην Αιωνιότητα. Και ύστερα τι έγινε; Τελειώσαμε απο αυτή τη ζωή.. Ο Θεός όμως, εργάζεται στην Αιωνιότητα και για αυτό πολλές φορές, κάτι που ευχόμεθα σήμερα, μπορεί να το πάρουμε ύστερα απο τριάντα χρόνια. Έτσι αποκτούμε σιγα-σιγά την εμπειρία και παύουμε να ευχόμεθα.. Γιατί Έκείνος ξέρει τι, που, άν και πότε θα μας το δώσει. Και τότε καθόμαστε τόσο ήσυχοι, που οι άλλοι μας λένε απαθέστατους και αδιάφορους. Αλλά η αλήθεια δεν είναι αυτή. Είναι οτι βαδίζουμε με τον Ρυθμό & το Θέλημα του Θεού, οπότε πια δεν υπάρχει αγωνία. Θυμούμαι παλιά είχα αγωνίες..Τι θα γίνει; Πως θα κάνω; Πότε θα πάω εκεί; Και ύστερα είχα και τον εγωισμό να δω τα αποτελέσματα της εργασίας μου, άν θα μου την κατακρίνουν ή θα μου πούν μπράβο. Κι εκεί πάνω, ανησυχούσα, αδημονούσα και δεν ξέρω τι... Τώρα; Τίποτα απολύτως!!
Κάθομαι ήσυχα και περιμένω το Θέλημά Του στη ζωή μου.. Κάθε ημέρα.. Σου το έχω ξαναπεί.
Κάθε ημέρα υπογράφω εν λευκώ στον Κύριο..." Γερόντισσα Γαβριηλία " Η ασκητική της Αγάπης" Υ.Γ- μιας & πρώτη φορά γράφω στο site, θα ήθελα να πω καλησπέρα σε όλους & να μεταφέρω τη χαρά μου για τη συμμετοχή μου σε αυτή την όμορφη & φιλόξενη παρέα του athos..!
Re: Υπομονή θα πει...
Δημοσιεύτηκε: Σάβ Οκτ 17, 2009 7:05 pm
από smarti
Re: Υπομονή θα πει...
Δημοσιεύτηκε: Σάβ Οκτ 17, 2009 8:00 pm
από akylina
Ευχαριστώ πολύ smarti...!!!! Καλώς σας βρήκα....
Ὑπομονή
Δημοσιεύτηκε: Τρί Σεπ 18, 2012 2:39 pm
από trader21
Ὑπομονή
Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν,
ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν
καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ
καὶ ἀκολουθείτω μοι. (Ματθ. ιστ´ 24)
* * *
Πρὶν σοῦ στείλει ὁ Θεὸς τὸν σταυρὸ ποὺ σηκώνεις,
τὸν κοίταξε μὲ τὰ πάνσοφα μάτια Του,
τὸν ἐξέτασε μὲ τὴ θεία λογική Του,
ἐξέλεξε μὲ τὴν ἀτελείωτη δικαιοσύνη Του,
τὸν θέρμανε στὴ γεμάτη ἀγάπη καρδιά Του,
τὸν ζύγισε καλὰ μὲ τὰ στοργικά Του χέρια ,
μὴ τυχὸν καὶ πέσει βαρύτερος
ἀπ᾿ ὅσο μπορεῖς νὰ σηκώσεις,
καὶ ἀφοῦ ὑπελόγισε τὸ θάρρος σου
τὸν εὐλόγησε καὶ τὸν ἀπέθεσε στοὺς ὤμους σου.
Μπορεῖς νὰ τὸν σηκώσεις, κράτησέ τον καὶ ἀνέβαινε
ἀπὸ τὸ Γολγοθᾶ πρὸς τὴν Ἀνάσταση. Ἀμήν.
* * *
Ὑπομονὴ θὰ πῇ:
Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ μὴν καταβάλλεσαι
Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ μὴν παραφέρεσαι
Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ μὴν μεμψιμοιρῇς
Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ μὴν γκρινιάζῃς
Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ μὴ γίνεσαι ἀντικοινωνικός
Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ μὴ γίνεσαι πρόβλημα στοὺς γύρω
Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ μένεις ὁλόθρος
Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ προσφέρῃς
Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ χαμογελᾶς
Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ προσεύχεσαι
Νὰ πονᾷς ἀλλὰ νὰ δοξολογῇς
* * *
δι᾿ ὑπομονῆς τρέχωμεν τὸν προκείμενον ἡμῖν
ἀγῶνα, ἀφορῶντες εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν
καὶ τελειωτὴν Ἰησοῦν... (Ἐβρ. ιβ´ 1-2)
Re: Ὑπομονή
Δημοσιεύτηκε: Τρί Σεπ 18, 2012 2:42 pm
από gkou
Πολύ συγκινητικό, σε ευχαριστούμε Σύμο!
Re: Ὑπομονή
Δημοσιεύτηκε: Τρί Σεπ 18, 2012 4:27 pm
από vasilisalt
Πράγματι πολύ καλό!!!
Νομίζω πως στον απέραντο ΄΄προτεσταντισμό΄΄ που μας ΄΄ταϊζουν΄΄ κάθε μέρα έχουμε
χάσει την έννοια του Σταυρού! Ο καλός χριστιανός πλέον επιβραβεύεται με πολλά λεφτά με λίγο κόπο,
δόξα και επιβράβευση από όλους, υγεία μέχρι τα 1000 του κλπ κλπ κλπ
Δεν ήξερα ότι ο Σύμος ξέρει να γράφει με πολυτονικό!!! Με κούφανε...
Re: Ὑπομονή
Δημοσιεύτηκε: Τρί Σεπ 18, 2012 4:49 pm
από ΜΙΧΣ
1. Ο Τριαδικός Θεός... μακρόθυμος και πολυέλεος και αληθινός... Ψαλμός 85- Δαυίδ
2. Υπεραγία Θεοτόκος Αειπάρθενος Μαρία α.κ.α. η Δέσποινά μας Παναγιά ...
ἥλιος ἁγνείας, παρθενίας, ὑπακοῆς, ὑπομονῆς, σιωπῆς, ἀγάπης, πίστης, σεμνότητας, καθαρότητας, διακριτικότητας, σωματικῆς καὶ ψυχικῆς ὡραιότητας. Ἥλιος καλοκαιρινός, δεκαπενταυγουστιάτικος, ποὺ λαμπρύνει τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἀποτελεῖ καύχημα καὶ κόσμημα τῶν χριστιανῶν.
3. Αναστάσιος Κεφαλάς α.κ.α. Αγ. Νεκτάριος... ο άγιος της υπομονής
--------
Π. Παϊσίου...
Για να υπομείνης τον άλλον , πρέπει να τον αγαπήσης
- Γέροντα, πώς αποκτιέται η υπομονή;
- Η υπομονή έχει βάση την αγάπη. «Η αγάπη πάντα υπομένει», λέει ο Απόστολος. Για να υπομείνης τον άλλον, πρέπει να τον αγαπήσης, να τον πονέσης. Αν δεν τον πονέσης, τον βαριέσαι.
- Γέροντα, να μιλήσω για μια δυσκολία που αντιμετωπίζω ή να σιωπήσω;
- Αν δεν μιλήσης για την δυσκολία σου από αγάπη, για να μη δυσκολέψης τους άλλους, θα διατηρήσης την ειρήνη μέσα σου. Αυτή η δυσκολία θα φέρη την ευλογία του Θεού. Καλύτερα να δυσκολευθής εσύ, παρά να δυσκολευθή ο άλλος εξαιτίας σου. Μια φορά επέστρεψα αργά στο Kελλί από την Λιτανεία της Μονής Κουτλουμουσίου. Ήμουν κατακουρασμένος και πονούσα πολύ, γιατί τότε είχα πρόβλημα με την μέση μου . Βρήκα απ’ έξω να ,με περιμένη ένα γεροντάκι ογδόντα πέντε χρονών που ήθελε να μείνη το βράδυ στο Κελλί. Είχε αφήσει και την βαλίτσα του πιο κάτω, γιατί δεν μπορούσε να την σηκώση. Αφού του εξήγησα ότι δεν μπορούσε να διανυκτερεύση σε μένα , φορτώθηκα στον ώμο μου την βαλίτσα του και τον πήγα στο ξενοδοχείο, μισή ώρα ανήφορο∙ του έδωσα και πεντακόσιες δραχμές για τα έξοδά του. Έκανα λίγη υπομονή και μετά ήμουν αναπαυμένος , γιατί αναπαύθηκε ο άλλος.
- Γέροντα, όταν η αδελφή με την οποία συνεργάζομαι είναι ζορισμένη, την λυπάμαι και την κάνω υπομονή∙ αυτό έχει μέσα αγάπη;
- Και πού ξέρεις αν δεν είσαι εσύ η αιτία που είναι η άλλη ζορισμένη και σε κάνει εκείνη υπομονή; Αν νομίζης ότι εσύ είσαι σε καλύτερη πνευματική κατάσταση και την κάνης υπομονή, τότε πρέπει να λυπάσαι τον εαυτό σου. Όταν υπάρχη πραγματική αγάπη και υπομονή, δικαιολογεί κανείς τον άλλον, και μόνον τον εαυτό του κατηγορεί. «Θεέ μου, είμαι ένοχος, λέει, μη με υπολογίζης εμένα∙ πέταξέ με στην άκρη και βοήθησε τον άλλον». Αυτή είναι η σωστή τοποθέτηση, η οποία έχει και πολλή ταπείνωση, και τότε δέχεται ο άνθρωπος πλούσια την Χάρη του Θεού. Θα εύχωμαι να γίνης «σκύμνος» πνευματικός, σαν τα μπρούντζινα λεονταράκια που με την πλάτη στηρίζουν τα μανουάλια της εκκλησίας και ούτε ταράσσονται ούτε ακούνε ούτε μιλάνε, αλλά σηκώνουν βάρος στην πλάτη τους. Αμήν.
