Σελίδα 1 από 1

Kατά Ενωτικών

Δημοσιεύτηκε: Τρί Σεπ 26, 2006 3:33 pm
από Misha
"Αι δογματικοί διαφοραί αναφέρονται στο κεφάλαιον της πίστεως. Δεν επιτρέπεται να περιορίζουν την αγάπη. Γιατί το δόγμα δεν καταπολεμεί την αγάπην.
Δηλαδή η διαφορά δόγματος δεν αίρει, δεν καταργεί, το χρέος της αγάπης. Αντίθετα: Η αγάπη είναι τόσο πλατειά ώστε συγκαταβαίνει και χαρίζεται στο μη ορθό δόγμα. Πάντα στέγει. Πάντα υπομένει. Δεν επιτρέπεται το δόγμα, ούτε να καθιστά την αγάπη ανενεργό, ούτε να την αλλοιώνει , ούτε πολύ ούτε στο ελάχιστο.
Η χωλαίνουσα πίστις των αιρετικών δεν επιτρέπεται ούτε καν να αλλοιώση και να υποβάθμιση το προς αυτούς της αγάπης συναίσθημα, το χρέος της αγάπης" (άγιος Νεκτάριος)


Ο αγιος Νεκταριος μιλα ξεκαθαρα και οριοθετεί την συμπεριφορά του χριστιανού έναντι των ετεροδόξων.

Εχοντας αυτο στο μυαλό δειτε το παρακατω ενδιαφερον πόνημα του Αλεξ.Καλομοίρου:



http://www.zephyr.gr/stjohn/per-kate.htm

Δημοσιεύτηκε: Τρί Σεπ 26, 2006 3:40 pm
από Ioanath
Πώς να δώσει αξία κανείς σε ένα πόνημα που αναφέρει ότι το Νέο Ημερολόγιο εξυπηρετεί τον Παπισμό; :?

Προτείνω να καταργήσουμε τον ηλεκτρισμό και την τηλεφωνία (σταθερή και κινητή) γιατί πιθανά εξυπηρετεί τον ίδιο σκοπό.

Και όπως λέει μια συμπαθής φιγούρα σε κάποιο σήριαλ της τηλεόρασης (αυτή γιατί δε την καταργούμε; δείχνει τον Πάπα συχνά..) : ΕΜΠΡΟΣ ... ΠΙΣΩ!

Δημοσιεύτηκε: Τρί Σεπ 26, 2006 7:26 pm
από stratos
Αγίου Νεκταρίου «Περί Ανεξιθρησκείας.

η αναφορά του στο σημείο της πνευματικής κοινωνίας με τους εκτός εκκλησίας αιρετικούς:

«Η περί τους τοιούτους προσοχή του ευσεβούς είναι το να φυλάττεται προ πάντων επιμελώς από την απιστίαν αυτών, ή από την κακοδοξίαν τού εκείνων φρονήματος, μη τύχη και συμπαρασυρή, έπειτα και το να μην ανέχεται, μηδέ να υποφέρη ακούων παρ' αυτών επηρεαζομένην την ιδίαν ευσέβειαν, αλλά δυνάμενος μεν να απαντα και να απολογήται θεοφιλώς, μη δυνάμενος δε να εμφράττη, ως είρηται, τα ώτα, και να δείχνη εις τους επηρεαστάς φανερά τα σημεία της θλίψεως και η μεν προσοχή αυτή. Η ΔΕ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟΥΤΩΝ ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΕΙΣ ΜΟΝΑ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ τα δ' άλλα επιεικώς και φιλανθρώπως μεταχειριζόμεθα εν πάση ελευθερία την εξωτερικήν μετά τούτων συνδιατριβήν τε και κοινωνίαν, φυλάττοντες προς αυτούς πάντα τα ανθρώπινα δίκαια και καθήκοντα, αγαπώντες αυτούς, και τιμώντες και φιλοφρονούμενοι ως μέλη του κοινού πολίτευματος.
ΦΕΥΓΕ ΜΟΝΗΝ ΤΗΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΤΟΙΟΥΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΝ, ΑΝ ΚΑΙ Ο ΒΙΟΣ Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΣΕ ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ ΝΑ ΔΙΑΣΩΖΗΣ ΤΗΝ ΚΟΣΜΙΚΗΝ ΟΙΚΕΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΦΕΙΑΝ."