Ο πόλεμος των συγγενών μας

[XRHSTOS]

θα ρθει η καταλληλη στιγμη που θα δουν το λαθος τους...
αν και δεν το εφαρμοζω καλως η κακως το παραδειγμα λειτουργει μυστικα στην καρδια του αλλου και οχι τα λογια....

αν σηκωνουν κουβεντα ξεκινα φιλοσοφικα οπως ειναι δυνατον να μην υπαρχει νοημα στην ζωή
ακομα και οι φιλοσοφοι πιστευαν σε Θεο...
αν εχεις Θεολογικες γνωσεις ... πες τους για τους προφητες.. τις προεικονησεις του Σωτηρος στην Παλαια διαθηκη..

ακομα πιο πολυ οι δυνατες διδασκαλιες περι σκοτισμου του νου ολους μας προκαλουν πολυ μεγαλο ενδιαφερον... αν δεν ακουνε τοτε μια μορφη φιλανθρωπιας ειναι η προσευχη μας για αυτους...

[marinam]

ΦΟΒΟΣ ΘΕΟΥ?

Παιδιά θα ήθελα να πω κάτι που το άκουσα με τα αφτιά μου και Δόξα τω Θεώ ακούω ακόμα καλά. Τον Νοέμβρη μήνα έχει ο πατέρας μου γιορτή. Και κάναμε γιορτή, οικογενειακά το μεσημέρι όλα τα παιδιά, τα αδέρφια μου δηλαδή, μισοί συμπέθεροι και εγγόνια. Το απόγευμα αφού ο κάθε ένας πήγε σπίτι του ετοιμαστήκαμε για επισκέψεις, κάποιοι συγγενείς και οι άλλοι συμπέθεροι και φίλοι. Όλα ήταν μια χαρά. Κατά της 22:00 ήρθαν οι άλλοι μισοί συμπέθεροι να ευχηθούν, λέγαμε για περί ανέμων και υδάτων, για τον καιρό, για τις δουλειά μας, δηλαδή απλά πραγματάκια καθημερινά. Ξέχασα να αναφέρω ότι στην παρέα ήταν και ένας Ιερέας συγγενής μας. Πώς ήρθε η συζήτηση περί Θεού, Θείας Κοινωνίας δεν πήρα πρέφα. Σε κλάσματα δευτερολέπτων και δεν την προκάλεσε ο Ιερέας. Να μην τα πολυλογώ (αλλά θα καταλάβετε γιατι πλατειάζω) ένας θείος μου δεν θυμόταν από πότε είχε να Κοινωνήσει, Εκκλησία του έρχεται (σκτούρα στα γιαννιώτικα) συσκότιση όταν θα μπει σε ναό. Και πετάει το κορυφαίο ο συμπέθερος ….αυτά είναι κουραφέξαλα, λίγο κρασάκι με ψωμάκι μέσα και σε ταΐζουν αλλά το καλύτερο είναι στο τέλος που οι παπάδες και οι τρεχάμενοι τρώνε και πίνουν ότι έχει απομείνει… (νιώθω τόσο άσχημα που το αναφέρω γιατι νομίζω ότι τώρα που σας το παραθέτω τον κρίνω, τον εκθέτω). Κοιτάω τον Ιερέα γιατι λέω θα εκραγεί τώρα θα σηκωθεί και θα τον σκοτώσει, κοιτάω στον συμπέθερο απτόητος μπλα μπλα μπλα, και λέω …μη λες τέτοια πράγματα είναι Σώμα και Αίμα, πρέπει να Εξομολογηθείς να Κοινωνήσεις … με κοίταξε σαν να μουν ξέρω πώς να το πω? του παραπεταμου, μου πε …χαζομάρες … και συνέχισε. Δεν μου έδωσε καμία μα καμία σημασία, και οι υπόλοιποι εκτός του Ιερέα που κοιτούσε κάτω ήταν προσηλωμένοι στο τι θα πει. Μίλησα δεν μίλησα, τίποτα, ντράπηκα όσο τίποτα, λέω τόσο κουφός είναι, δηλαδή τι έπρεπε να κάνω ή να κάνουμε να πάψει και να πάψουν? η μάνα μου ξερόβηχε λες και κάπνησε την Κούβα όλη, ο πατέρας μου ανέλπιδα πέταξε το άσχετο για την περαίωση που διατριβή έχει κάνει που ήρθε στην μάνα μου, φώναζε και αυτός τίποτα. Αφού για 20 δευτερα έλεγε τις χαζομάρες του σηκώνετε ο Ιερέας και ποιος τον είδε και δεν το φοβήθηκε. Βεβαια μετά το γεγονός μιλούσαμε όλοι σαν να μας είχε κάνει μαθηματα σαβουαρ βιρβ ο Ζαμπούνης. Μες στην υποκρισία. Παρα – μαγαζο της Κολάσεως έγινε το σπίτι εκείνο το βράδυ.

Σας κούρασα με την ιστορία αλλά θέλω να ρωτήσω: αυτό που λέμε Φόβο Θεού δεν το νιώθουν οι άνθρωποι? Δεν θες να το πεις Θεό? ΟΚ ρε φίλε. Φόβο για κάτι που είναι ανώτερο από σένα δεν αισθάνεσαι? Εδώ δεν σεβάστηκε τον Ιερέα που είναι τόσο πράος άνθρωπος τον ξέρω 20 χρόνια και θυμωμένο δεν τον έχω δει και τον είδα και φοβήθηκα, εμένα θα άκουγε ή θα έπαιρνε στα σοβαρά? Εδώ μάλλον καλύτερα δεν σεβάστηκε το Σώμα και Αίμα του Χριστού τι να λέμε για πνευματική μοναξιά και τα υπόλοιπα? Και αναζητήσεις και συζητήσεις? Πώς να μην τον κρίνω και να μην θυμώσω? Πώς να πω ότι πρέπει να τον αγαπήσω αυτόν τον άνθρωπο? Ωραία, θέλω να αγαπήσω τον ΑΝΘΡΩΠΟ αλλά αυτόν πως? Να ζητήσω να τον συγχωρέσει ο Θεός ναι αλλά δεν μπορώ να τον αγαπήσω. Ξέρω αμαρτάνω αλλά ρε παιδιά μερικές φορές έρχεσαι στο ΑΜΗΝ με αυτά που ακούς από σόι και λοιπούς. Και στο κάτω κάτω ρε φίλε μου εγώ πιστεύω, εγώ θα μείνω ανύπαντρη αφού η Εκκλησία !!!!!! δεν μου βρίσκει γαμπρό, εγώ «χαλιέμαι» τι σκας? Και γιατί με κρίνεις για κάτι που μόνο Αγάπη είναι. Αγάπη δεν είναι ο θεός? Εε τότε γιατι τόσο κακό κ έχθρα για την Αγάπη? Ήθελα πάρα πολύ να του πω βούλωστο δεν ξέρεις (ακόμα ακόμα και εγώ δεν μπορώ με το φτωχό μου μυαλό να συνειδητοποιήσω τι Κοινωνώ) για τι μιλάς, αλλά θα προκαλούσα τέτοιο οικογενειακό επεισόδιο (Καιν και Αβελ σε επανάληψη θα ήταν με μένα και τον αδερφό μου) που τα διπλωματικά μπροστά του θα ήταν μύγες. Εξάλλου δεν είναι του χαρακτήρα μου πλέον τέτοια συμπεριφορά αλλά πραγματικά εξοργίστηκα κ λυπήθηκα. Αφού εκείνο το βράδυ σκεφτόμουν πόσο ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΙ είμαστε με τον Υιό του Θεού, που γεννήθηκε και πήρε ανθρώπινη υπόσταση και θυσιάστηκε για τις δικές μας αμαρτίες. Λύπη αισθάνθηκα στο τέλος για αυτόν όχι Αγάπη. Τι να πω? Κάτι που έχω ματαπεί…. Το Στόμεν καλώς δεν το ξέρω πως είναι άρα δεν το φοβάμαι, και ελπίζω να το μάθω με τον Πνευματικό μου για να φοβηθώ, αλλά το Στόμεν με τα φόβου Θεού… το ένιωσα κ το φοβάμαι όσο τίποτα.

Υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν όλους τους Θεοσεβούμενους καθυστερημένους και Πνευματικά όχι καλά. Παιδιά, τιμή μου μεγάλη και μακάρι να δώσει ο Αι Γιώργης (Εύθυμη ξέχασα να πω ότι οκ με το κεράκι στον Φουστανελά Αι Γιώργη, πρωί πρωί το άναψα) να είμαι και να ανήκω σε αυτόν τον Μακαρισμό. Μακάριοι φτωχοί τω Πνευματι.

[marinam]

Θεοδώση δικιο έχεις αλλά το ότι έχει άγνοια δεν σημαίνει ότι πρέπει να με προσβάλει ή να προσβάλει τον Χριστό. Αν εχεις άγνοια κάτσε με την άγνοια σου δεν σου φταίει ο άλλος. Εσύ δεν είχες άγνοια πριν βρεθείς στο δρόμο Του? Συγγνώμη, θα πω για μένα είναι λάθος που είπα για σένα. Και εγώ είχα άγνοια αλλά δεν είχα ποτέ προσβάλει τον Θεό τουλάχιστον ηθελημένα ή τους άλλους πιστούς.

[stathis73]

Ο Πιο δυσκολος πολεμος ειναι οταν ο συζηγος ειναι "πολεμιος ή μακρια " απο την εκκλησια και η γυναικα το αντιθετο.
Αντε τωρα εσυ σαν γυναικα να νηστεψεις τα παιδια σου να τα μεγαλωσεις Χριστιανικα να τα πας εκκλησια, να τα εξομολογησεις, να τα στειλης κατηχητικο και δεν ξερω εγω τι αλλο.

Εκει ειναι αδερφια το μεγαλο προβλημα,............ με τους συγγενεις ειναι πολυ μα πολυ πιο απλα.

Εαν ειναι εχθρικοι με την εκκλησια δεν τους κανεις παρεα και απλως κανεις προσευχη να τους φωτισει ο Θεός να επιστρεψουν στην Αληθεια.

Εαν ειναι χλιαροι λες μια δυο κουβεντες για να τους βοηθησεις οσο μπορεις με διακριση παντα.

Ο Καλος Θεός παιδια φροντιζει για μας πριν απο μας και δεν θελει να χαθει κανενα απο τα παιδια Του και μεχρι τελευταιας πνοης προσπαθει να μας σωσει, τωρα εαν εμεις δεν " θελουμε" ή δεν το καταλαβαινουμε ....................................ο καθενας θα υποστη τις επιλογες του σε αυτην την ζωη........... για την Αιωνια (τι φοβερο) και ευχομαι ολοι μας να συναντησουμε Τον Δημιουργο μας στον παραδεισο

[marinam]

Στάθη όπως τα λες. Αλλά άργησα να το καταλάβω. Αυτό όμως πλέον κάνω γιατι όπως λέει και ο λαός...μακριά και αγαπημένοι κοντά και δαρμένοι .....

[Γεώργιος-Κέρκυρα]

Παιδιά η γνώμη μου, εξ ιδίας πείρας, είναι ότι αδιάφορος έναντι της χριστιανικής πίστης μας δεν μένει κανείς. Ή θα ελέγχεται εσωτερικά, γιατί πάνω-κάτω θα έχει ακούσει για το περιεχόμενο της χριστιανικής διδασκαλίας, θα καίγεται, θα σκανδαλίζεται από την πληρότητα ζωής που θα βλέπει στους πιστούς και θα επιτίθεται, φανερά ή κρυφά, ως μαινόμενος ταύρος ή θα προσπαθήσει να γίνει και αυτός τέκνο Θεού. Και εγώ πιστεύω ότι το παράδειγμα και η προσευχή αλλοιώνει θετικά τους γύρω μας.
Εξομολογούμαι σοι, πάτερ, κύριε του ουρανού και της γής, ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών και συνετών, και απεκάλυψας αυτά νηπίοις.
Μακάριοι έστε όταν ονειδίσωσιν υμάς και διώξωσι και είπωσι παν πονηρόν ρήμα καθ΄υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.
Πας ουν όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του πατρός μου του εν ουρανοίς.

[theodosis79]

Μαρίνα είπαμε πως όταν υβρίζεται και χλευάζεται η ευσέβεια και η πίστη τότε χρειάζεται μια αυστηρότητα έστω και διακριτική. Μην ξεχνάμε πως οι άγιοι Πατέρες μας που ήταν τόσο πραείς και καλοσυνάτοι, πως γινόταν λαύροι με όσους παραποιούσαν τα νοήματα της πίστεως και σκανδάλιζαν τους πιστούς. Ο Χριστός μας που είναι Αγάπη τυχαία δεν είπε πως "αν κάποιος σκανδαλίσει κάποιος έστω και έναν απλό άνθρωπο στην πίστη καλύτερα να πέσει στο νερό". Αλλοίμονο αν με αυτά τα λόγια εννοήσουμε πως ο Χριστός προπαγανδιζε την αυτοκτονία η εκτόξευε λόγους κακίας σε όσους δεν πίστευαν. Αλλά τέτοια πράγματα όμως είναι πολύ βαριά και δεν πρέπει να τα αφήνουμε έτσι.

[paulina]

Ομολογούμε και υπερασπιζόμαστε την πίστη μας, συμφωνώ απόλυτα.

Απλά πρέπει να μάθουμε να χειριζόμαστε τις καταστάσεις, οι οποίες είναι και διαφορετικές. Αυτό προσπαθώ να βρω. Όταν χωρίς να πω τίποτα περί Θεού, πίστεως κλπ. αρχίζουν και με κοροιδεύουν, οκ. Δεν με απασχολεί, δεν με νοιάζει. Αλλά όταν αρχίζουν και αμφισβητούν τα πιστεύω μου και το Θεό και τα υπερασπίζομαι με ήρεμο τρόπο, απλά και λιτά και αρχίζουν οι ύβρεις και οι χλευασμοί κατά του ονόματος του Κυρίου, εκεί τί γίνεται; Εγώ πάντως νιώθω ότι γίνομαι αιτία να βλασφημίσουν τα όσια και τα ιερά. Εκεί μπερδεύομαι.

[theodosis79]

Υπερασπιζόμαστε την πίστη μα και την Εκκλησία με παρρησία και θάρρος χωρίς αυθάδεια αγένεια και προπαντώς χωρίς φωνές και υστερίες. Καταρχήν πρέπει εμείς να διδάσκουμε με το παράδειγμα μας. Μακριά η μικροψυχία. Μην ξεχνάμε πως αυτό ίσως να είναι και ένας πειρασμός που Ο Θεός μας επιτρέπει για να δοκιμάσει την ταπείνωση και την υπομονή μας αλλά και για να μην πέσουμε σε οκνηρία. Γιατί να είσαστε σίγουροι πως αν έχουμε συγγενείς και φίλους που να μας επαινούν και να μας επιβραβεύουν συνεχώς για την πίστη μας και την αρετή μας τότε σίγουρα θα πέσουμε σε υπερηφάνεια και οκνηρία.

[ψυχουλα]

εννοειται πως οταν οι δικοι μας βριζουν τη πιστη μας, τα ιερα κτλ, δε κανουμε το παπί αλλά ούτε τον ιεροεξεταστη. Απλως ξεκαθαριζουμε οτι οπως εμεις, στα πλαισια του αλληλοσεβασμου, σεβομαστε ό, τι έχουν ιερό (μάνα πατερα κτλ) και δεν τα προσβαλλουμε ετσι κι εκεινοι δε θα πρεπε να μας στενοχωρουν βριζοντας ο, τι αγαπαμε. Αν παρολαυτα συνεχιζουν το ιδιο τροπαριο φυσικα απομακρυνομαστε. Η Αγαπη δε μας υποχρεωνει να χανουμε την ώρα μας με ανουσιες παρεες.

Τωρα αν αυτοι οι ανθρωποι που βριζουν ειναι του σπιτιου μας, ζηταμε τη γνωμη του πνευματικου μας για το πως θα χειριστουμε την κατασταση και προσπαθουμε ακομη πιο πολυ με προσευχη γιατί βεβαια εφοσον ειναι τοσο αγαπημενα μας προσωπα, μονο στενοχωρια μπορουμε να νιωσουμε βλεποντας τα απο μονα τους να υποσκαπτουν τα θεμελια της ψυχης τους. Και βεβαια εφοσον ειναι τοσο δικα μας προσωπα μπορουμε να μιλησουμε και πιο αυστηρα αλλα σε καμια περιπτωση δε θα πρεπει η κακια των αλλων να κακιωνει και εμας γιατι ετσι γινομαστε ομοιοι τους.