" Το παιδί μου... ιερέας;! "

[fosterer]

Nαι μωρέ,εμάς θα ρωτήσουν τα παιδιά μας για το τι θα κάνουν στην ζωή τους..........

[eleimon]

Nαι μωρέ,εμάς θα ρωτήσουν τα παιδιά μας για το τι θα κάνουν στην ζωή τους..........

Δεν ειπα οτι θα με ρωτουσε ειπα αν το αποφασιζε δε θα στεκομουν εμποδιο,λιγα ακουμε καθημερινα και βλεπουμε οταν οι γονεις κανουν ολοκληρο πολεμο για να μη πανε τα παιδια τους σε μοναστηρι;......ξερω τις αποψεις σου πανω σ αυτο το θεμα και μη το συνεχισεις γιατι δε θελω να γινουμε μπιλιες

[fosterer]

'Oσο πιο πολύ κοντράρεις ένα παιδί τόσο χειρότερα κάνεις τα πράγματα. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να το μεγαλώσεις ισορροπημένα και να ελπίζεις.....

[aposal]

Κι όμως οι γονείς αισθάνονται άσχημα όταν το παιδί τους αποφασίσει να γίνει μοναχός. Έχω προσωπική άποψη σ' αυτό και μάλιστα από τον πατέρα ενός παιδιού που είναι συνειδητός Χριστιανός, αλλά επέμενε ότι το παιδί του παρασύρθηκε από τον ηγούμενο και πήρε την απόφαση! Πράγμα βέβαια που εγώ ουδόλως το διαπίστωσα μιλώντας με το άτομο αυτό αλλά και τον ηγούμενο της Ι. Μονής.

[ψυχουλα]

Εγω παντως δεχτηκα πολυ πολεμο οταν σε μια συζητηση που ειχαμε μεσα σε οικογενειακο περιβαλλον ειπα οτι αν καποιο απ τα παιδια μου θα θελε να να γινει ιερεας η κι ακομα καλυτερα να στραφουν στο μοναχισμο δε θα στεκομουν εμποδιο στην αποφαση τους.Ισα ισα που θα πεταγα απ τη χαρα μου γιατι θα χα κι εγω εναν αγγελο να υπηρετει το Δημιουργο μας.

Το τι ακουσα βεβαια δε περιγραφεται....

χα χα κι εγω οταν ανεφερθη κατι τετοιο για το μεγαλο μου γιο και ειπα οτι θα χαιρομουν ιδιαιτερα μουτρωσαν και ο συζυγος και ο νονος του παιδιου και ο τελευταιος μαλιστα καθησυχασε τον αντρα μου οτι θα τον αναλαβει εκεινος να του μαθει καποια πραγματα και να μην ανησυχει...και με κοιταγαν σα τη βαρεμενη που θα "καταστρεψει" το παιδι λες κι ειπα οτι θα του υποδειξω κατι τετοιο!!!!!!!!

[aposal]

Ναι, γιατί δεν έχουμε καταλάβει ότι τα παιδιά, μας τα δίνει ο Θεός και δεν αποτελούν δικό μας κτήμα!
(μιλάω εκ του ασφαλούς, βέβαια)

[ψυχουλα]

Ναι, γιατί δεν έχουμε καταλάβει ότι τα παιδιά, μας τα δίνει ο Θεός και δεν αποτελούν δικό μας κτήμα!
(μιλάω εκ του ασφαλούς, βέβαια)

εκ του ασφαλους αλλα σωστα!!!

[marinam]

Κι όμως οι γονείς αισθάνονται άσχημα όταν το παιδί τους αποφασίσει να γίνει μοναχός. Έχω προσωπική άποψη σ' αυτό και μάλιστα από τον πατέρα ενός παιδιού που είναι συνειδητός Χριστιανός, αλλά επέμενε ότι το παιδί του παρασύρθηκε από τον ηγούμενο και πήρε την απόφαση! Πράγμα βέβαια που εγώ ουδόλως το διαπίστωσα μιλώντας με το άτομο αυτό αλλά και τον ηγούμενο της Ι. Μονής.

Άυτο ακούω πάντα με το παραμικρό που θα αναφέρω επί του Θέματος Εκκλησία. και δεν αναφέρομαι σε τόσο σημαντικο γεγονός που είναι η απόφαση κάποιου να γίνει Μοναχός ακόμα και για "πράγματα χαζά". μερικές φορές το κάλεσμα απο τον Κύριο το αποκαλούμε γιατι δεν το καταλαβαίνουμε ως παρότρυνση ή ως μας άλλαξε τα μυαλά ο Ιερεάς ή ο ηγούμενος. Ειλικρινά όμως δνεμπορώ να καταλάβω γιατι θεωρούν τόσο κακό το παιδί τους να γίνει Ιερέας? Εγώ δεν έχω παιδιά και πιθανον να μην το νιώθω το πως έιναι ένας γονιός εκεί την στιγμή που του ανακοινώνει την απόφαση ότι θα πάω να γίνω Ιερέας αλλά γιατι το θεωρούν κάτι τόσο κακό? Αφού μπορούν οι Ιερείς να παντρευτούν να κάμνουν παιδιά, ζουν στην κοινωνία μέσα, βοηθούν. Δηλαδή ποιά η διαφορά για έναν γονιό αν το παιδί του γίνει Πολιτικός Μηχανικός ή Ιερέας?

Κάποτε σε μια συζήτηση με συγγενικό πρόσωπο μου πε πως αν ποτέ "χαθώ" θα με ψάξουν πρώτα στα μοναστήρια. χαμογέλασα και έσκυψα για μια ακόμη φορά το κεφάλι. ήθελα όμως πολύ να πω ότι δεν είναι άξια να πάρω κούρα Μοναχής, μοναχοί δεν γίνονται όλοι, όπως και Ιερεις δεν γίνονται όλοι.

ελπίζω να δώσει φώτισει ο Θεός.



Απόστολε αυτό δεν το αντιλαμβάνεται κανείς που λες, νομίζω πιο δύσκολα θα καταλάβουν την Αποκάλυψη του Ιωάννη παρά αυτό που λες. εγώ μερικές φορές σε κάτι που πάει στραβά αφού μετά από ώρα λέω ...ας είναι, ήταν θέλημα Θεού.. πόσο μάλλον όταν αυτό το "κάτι" αφορά ένα παιδί που μεγάλωσα, μια ψυχή. είναι πολύ δύσκολο νομίζω.

[aposal]

Ναι, δεν το αντιλαμβάνονται, γιατί - θεωρώ - εκείνη την ώρα δέχονται τρομερή επίθεση από τον πονηρό, που έχει αφηνιάσει επειδή ένα μέλος της οικογένειας αφοσιώθηκε στον Κύριο!
Και μιλάω για άτομο που είναι συνηδειτοποιημένος Χριστιανός και όχι μόνο στους τύπους! Μάλιστα το άτομο αυτό ήταν το ένα από τα δύο άτομα που με βοήθησαν να γνωρίσω τον Χριστιανισμό, όταν ζούσα ακόμη "στον κόσμο μου"!

[marinam]

Nαι μωρέ,εμάς θα ρωτήσουν τα παιδιά μας για το τι θα κάνουν στην ζωή τους..........

να υποθέσω ότι αποτελούμε την εξαίρεση του κανόνα εμείς? (υπερηφάνεια μου εεεε δεν έχει όρια σήμερα).

Σε διαβεβαιώνω ότι έχω δυο αδέρφια μεγαλύτερα, και εγώ, ρωτήσαμε και τα τρια μας τους γονείς μας. δεν ήταν τόσο ερώτηση να πάρουμε την άδεια (μαμά να γίνω γιατρός? μ΄αφήνεις? ή θα με μαλώσεις και θα με αποκληρώσεις?) όσο να πάρουμε την αποψή τους και την γνώμη τους. Συζήτηση έγινε, η καθε πλευρά (γονεις vs παιδιά) είπε τα δικά της, επιχειρηματολόγησε, και στο τέλος μας είπαν κάντε ότι θέλετε και ότι σας φωτήσει ο Θέος απλά εμείς θα ήμαστε κοντά σας. Ούτε μας επιβλήθηκαν, ούτε μας απειλσαν ούτε να φόβησαν, ούτε ρίξαν ευθύνες σε δασκάλους, Ιερείς ή τρίτους. και εγώ ως μαμόθρευτο και κακο-καλο-μαθημένο τους πίεσα παράπάνω να μου δώσουν "δρόμο" για το τι θα κάμνω φοβούμενη μην μετανιώσω στα 40 μου αυτό που επέλεξα όντας το μυαλό πάνω απο τα "ολομέταξα μου " μαλλιά. Δεν καταλαβαίνω γιατι να μην "ρωτήσουν" ή να επανδιατυπώσω, δεν καταλαβαίνω γιατι να μην συζητήσουμε με τα παιδιά μας? ο Θεός μας τα δίνει για να τα κάνουμε υπέυθυνους και συνειδητούς, και καλούς ανθρώπους όχι να βγάουμε πάνω τους τα δικά μας "όνειρα". ο καθένας έχει τον προορισμός του απο τον Θεό.

Πάντως σχωράτε με ομιλω ως παιδί σε οικογένεια και όχι ος γονιός. αν αξιωθώ να κάμνω οικογένεια ίσως να είναι αργά να απαντήσω σε τουτο το θέμα



ΦΟΡΕΣΤΕΡ δεν θέλα να παρεξηγηθείς και σητω συγγνώμη αν θεωρήθει ότι είμαι αγενής μαζί σου ή ότι επικρίνω την αποψή σου, απλά αναφέρω την δικιά μου άποψη που έιναι αντίθετη με την δικιά σου. δεν θα ήταν βαρετό να συμφωνούσαμε όλοι?