"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Βαλεντίνος ή Αγάπη;


Δευ, 01 Αύγ 2005
Του Θεμιστοκλή Χαριτίδη
Τις τελευταίες ημέρες συνέβηκε το εξής ευχάριστο: Με ρώτησαν με βλέμμα δυσπιστίας αν "γιορτάζω" την γνωστή σε όλους μας Valentines' Day. Απάντησα τότε μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι την ημέρα αυτή γιορτάζουν τα "θύματα". Όμως πολύ φοβάμαι ότι με αυτή μου την απάντηση άφησα να εννοηθούν συμπεράσματα διαφορετικά από αυτά τα οποία πιστεύω και εν μέρη βιώνω ή τουλάχιστον προσπαθώ.

Το ότι δεν υπάρχει λόγος να γιορτάζεται μια τέτοιου είδους εμπορική, εκτός των άλλων γιορτή, είναι λίγο πολύ συνείδηση όλων. Το ερώτημα όμως το δικό μου είναι αν θα πρέπει γενικότερα να γιορτάζεται ο έρωτας μεταξύ δύο ανθρώπων. Η απάντηση σ' αυτό το ερώτημα δεν είναι εύκολη.

Αρχικά, θα πρέπει να θεολογήσει κανείς στην έννοια των εκφράσεων "γιορτή" και "γιορτάζω". Όταν, για παράδειγμα λέμε ότι γιορτάζουμε στις 26 Οκτωβρίου τον Μεγαλομάρτυρα 'Άγιο Δημήτριο πως το αντιλαμβάνεται ο καθένας. Τιμάμε την μνήμη και το μαρτύριο ενός, εν Χριστώ, "στρατιώτη" που έχει παρρησία, στον ίδιο τον Θεό, δια της προσευχής του ή δια της συμπροσευχής μαζί του να ικανοποιήσει ένα δίκαιο και σωτηριολογικά προς το συμφέρον μας αίτημα ή απλώς είναι μια ακόμη γιορτή που στην καλύτερη περίπτωση αποτελεί ευκαιρία για να ανταλλάξουμε δώρα, επισκέψεις και ευχές.

Από την άλλη πλευρά θα πρέπει επίσης να θεολογήσει κανείς στην έννοια "έρωτας". Το πως αντιλαμβάνεται κανείς τον έρωτα ενός ζευγαριού, παίζει σπουδαιότατο ρόλο στην προσωπικότητα, στην κοινωνικότητα και τελικά στην ίδια την ευτυχία του καθενός. Ο έρωτας είναι η πιο μεγάλη και γλυκιά δύναμη που νιώθει μέσα του ο άνθρωπος για κάποιον συνάνθρωπό του. Είναι θα λέγαμε το βαρύ πυροβολικό για την εκπόρθηση του εγωισμού του καθενός. Είναι το αλεξίπτωτο που μας βοηθάει και μας υποδεικνύει τον δρόμο να βγούμε από το καβούκι μας με στόχο την αγάπη του συνανθρώπου μας. Πόσο όμως κρατάει; Προφανώς δεν είναι αιώνιο, είναι όμως ο πρόδρομος της αγάπης του ζευγαριού η οποία θα έρθει πολύ αργότερα. Αγάπη ανιδιοτελής που θα πηγάζει από την καρδιά των δύο ανθρώπων. Αυτή η αγάπη είναι αληθινός χρυσός και κατά την μαρτυρία των Αγίων Πατέρων είναι ΑΙΩΝΙΑ. Σε αυτήν την Αγάπη στοχεύει ο έρωτας δύο ανθρώπων.

Ο Έρωτας είναι ένα όχημα προς αυτήν την Αγάπη και προφανώς ΔΕΝ είναι αποκλειστικό προνόμιο των ερωτευμένων η επίτευξη αυτής της Αγάπης. Αν όμως ο Έρωτας αυτονομηθεί και γίνει αυτοσκοπός τότε τα πράγματα εκτροχιάζονται. Επέρχεται η σύγχυση, η αγωνία, μην τυχόν και δεν ικανοποιήσουμε τις... ροζ ορέξεις μας και βράζουμε στο ζουμί μας στην καλύτερη περίπτωση. Στην περίπτωση που βιώνει κανείς την εναλλαγή των συντρόφων τότε τα πράγματα γίνονται πολύ χειρότερα. Σ' αυτήν την περίπτωση ο άνθρωπος σπάει κάθε κρίκο ερωτογόνο που έχει και με αυτόν το τρόπο καταδικάζει τον εαυτό του σε μόνιμη "ανεραστεία". Αυτός ο πραγματικά δυστυχισμένος άνθρωπος δεν επιτρέπει (δεν μπορεί;) να ερωτευτεί και σαν τυφλός επιζητεί την ευτυχία που συνεχώς του απομακρύνεται. Σωματικά αυξάνει τις πιθανότητες να κολλήσει ασθένειες, πνευματικά είναι θα λέγαμε φορέας του AIDS.

Στο ερώτημα λοιπόν αν θα πρέπει γενικότερα να γιορτάζεται ο έρωτας μεταξύ δύο ανθρώπων νομίζω ότι καλό θα ήταν να γιορτάζεται η Αγάπη των ανθρώπων εκείνων που τα κατάφεραν να φτάσουν σ' Αυτήν με όχημα τον Έρωτα. Μια τέτοια Αγάπη βίωσαν το ζεύγος Ακύλας και Πρίσκιλα που την μνήμη τους γιορτάζουμε κάθε 13 Φεβρουαρίου. Χρόνια Πολλά σε όλους και όλες σας.



Άρθρο Αναγνώστη: Θεμιστοκλής Χαριτίδης

κι αυτόν οι θνητοί τον λένε Έρωτα,
οι αθάνατοι,όμως, πτέρωτα
γιατί χάρις σ'αυτόν βγάζουμε φτερά...

Έρως:υιός του Πόρου (της εφευρετικότητας)και της Πενίας(φτώχιας)Πλάτωνος Συμπόσιον
Έρως:τόκος εν καλώ,γέννηση μέσα στηνωραιότητα

Κατά τον Πλάτωνα, η ψυχή, πριν να γεννηθει εδώ στη γη, θεάται στον κόσμο των ιδεών το άρρητο κάλλος (την απόλυτη ομορφιά, θεού θέαν,θα λέγαμε εμείς), αλλά δεν διατηρεί στη μνήμη της τίποτα απο αυτά. Όταν, όμως,εδώ στην γη,δει καποια μορφή που της υπενθυμίζει κάτι από αυτά που είχε δει πριν γεννηθεί, τότε ανοιγει τα φτερά της και θέλει να πετάξει ψηλά...Η θέα του αγαπημένου προσώπου κάνει την ψυχή να αναπηδά με πόνο, όπως τα πονούν τα ούλα όταν είναι να φυτρώσουν τα δόντια. Γιατί αυτά που "σκάνε"είναι τα φτερά της ψυχής..Πλάτωνος Φαίδρος
Εκεί γαρ του αληθούς κάλλους ο έρως ο άπαυστος Γρηγόριος Νύσσης

Intergallactic έγραψε: Το ερώτημα όμως το δικό μου είναι αν θα πρέπει γενικότερα να γιορτάζεται ο έρωτας μεταξύ δύο ανθρώπων.

Αρνούμαι να εκλογικεύσω ΚΑΙ τον έρωτα
Θυμάστε στη ταινία Safe sex ( όσοι την είδατε ) στο τέλος της ταινίας τι έκανε ο τύπος που εκλογίκευε τα συναισθήματα ? ή σκότωσε η αυτοκτόνησε ( ούτε εγώ δεν θυμάμαι χαχαχαχαχα )
Ο Ερωτας ότι πιο όμορφο , από Ερωτα έκανε ο Θεός το κόσμο
Ερωτευμένος ο Χριστός με μας
Ερωτευμένοι εμείς με τον Χριστό
Ερωτευμένοι με τη φύση με τους ανθρώπους
Μην κλείνετε τον έρωτα σε καλούπια
Ο Ερωτας είναι σαν τη χάρη Του Θεού , πνέει όπου θέλει όπως θέλει
Ο Σατανάς αλοίμονο αν μπορούσε να κινήσει κάτι τόσο όμορφο
Εγώ είμαι ερωτευμένος
Δεν θα μπορούσα να μην είμαι
Και δεν είμαι ένα μήνα ερωτευμένος , είμαι χρόνια ολόκληρα
Ερωτευμένος με χίλια δυό πράγματα συναισθήματα εικόνες ανθρώπους
Δεν θέλω να κλείσω σε στενά όρια μια τόσο όμορφη λέξη
Ούτε είναι δυνατόν να γιορτάσω της ΠΡίσκιλας και του Ακύλλα
Δεν θέλω να γιορτάσω εκείνη τη μέρα που κάποιοι σκέφτηκαν να παρατάξουν δύο αγίους Ορθόδοξους με σκοπό να "πολεμήσουν" έναν Αγιο της "άλλης" παράταξης
Αλήθεια τον βίο του Αγίου Βαλεντίνου τον γνωρίζετε ?
Καθόμαστε όλοι και κοροιδεύουμε τις καρδούλες και τις χίλιες δυό βλακείες
λες και φταίει ο Αγιος Βαλεντίνος για αυτά
Οκ μπορεί επίσημα να μην είναι Αγιος με την έννοια του όρου που έχουμε εμείς για τους Αγίους μας , αλλά δεν λες "κακό" έναν άνθρωπο που πάντρευε κρυφά ερωτευμένα ζευγάρια όταν είχε βγει νόμος προς απαγόρευση του γάμου με σκοπό να πηγάινουν οι στρατιώτες στο πόλεμο απερίσκεπτοι από συναισθήματα . Στο τέλος μαρτύρησε με απαγχονισμό όταν κλεισμένος στη φυλακή ερωτεύτηκε τη κόρη τού δεσμοφύλακά του.
Εγώ δεν θέλω να χαλάσω αυτό το παραμύθι ή αυτή την ιστορία
Είναι ρομαντική είναι όμορφη είναι γλυκειά
Δεν θέλω να στερηθώ από συναισθήματα τέτοιου είδους
Θέλω ρομαντισμό θέλω ποίηση θέλω ζεστασιά και αυτά τα δίνει το όμορφο συναίσθημα Του Ερωτα
Ο Ερωτας που σε κάνει να χαζογελάς τρισευτυχισμένος ενώ περπατάς μόνος σου στο δρόμο
Ο Ερωτας που σε κάνει να τρέμουν τα πόδια σου από αγωνία μέχρι να συναντήσεις αυτόν/αυτήν που αγαπάς
Ο Ερωτας που σε κάνει να γίνεσε ποιητής χωρίς να ξέρεις λογοτεχνία , μουσικό χωρίς να ξέρεις νότες
Οποιος κατηγορεί τον έρωτα είναι γιατί μισεί αυτούς που έρωτεύονται
Ο Ιδιος ο Χριστός είπε για τη πόρνη "συγχωρέθηκε γιατί αγάπησε πολύ"
Συναισθήματα είναι και αυτό του ερωτα και δεν είναι μήτε μίσους μήτε εγωισμού μήτε περηφάνειας
Αλλο που αν μπουν αυτά τα στοιχεία τον χαλάνε
Ο Ερωτας είναι ΑΓΑΠΗ και η ΑΓΑΠΗ έρωτας
Βαλεντίνος ή Αγάπη ?
Αν είναι να περιμένω του Αγίου Βαλεντίνου για να μου πεις "σ'αγαπώ" τότε δεν μ'αγαπάς

lovethink έγραψε: Αν είναι να περιμένω του Αγίου Βαλεντίνου για να μου πεις "σ'αγαπώ" τότε δεν μ'αγαπάς

Εγώ θα σταθώ μόνο στην τελευταία σου φράση.... Πιστεύω τα λέει όλα..
Η αγάπη πρέπει να δίνεται καθημερινά, όχι μόνο μεταξύ του ζευγαριού. Η αγάπη είναι κάτι το οποίο πρέπει να το έχουμε στην καρδιά μας για όλους τους ανθρώπους....

Συγχωρέστε με...

[quote="g_aggelos"]. Η αγάπη είναι κάτι το οποίο πρέπει να το έχουμε στην καρδιά μας για όλους τους ανθρώπους....
quote]

Κάτι τέτοια λες και θα χωρίσουν όλοι εδώ μέσα
Καλά τα λες αλλά λέμε τώρα αν έρθει η κοπέλα σου και σου πει ότι αγάπησε άλλο ένα παιδί ? τι θα πεις ?
" Αχ η αγάπη είναι για όλους τους ανθρώπους ? " ή θα κάθεσε να κλαις με μαύρο δάκρυ ?
Τελικά είναι ΜΙΑ η Αγάπη ή είναι πολλές ? μητρική ερωτική συγγενική φιλική θρησκευτική

Έρωτας, νομίζω, σημαίνει πολύ δυνατή έλξη. Σαν γενική έννοια ο έρωτας μπορεί να έχει σαν αντικείμενο, το Θεό, τη φύση, τούς ανθρώποιυς γενικά, ή ένα άλλο πρόσωπο αντίθετου φύλου.

Συνήθως μιλάμε για την τελευταία περίπτωση δηλαδή για μια πολύ δυνατή έλξη, έρωτα, ανάμεσα σε δυο ανθρώπους αντιθέτου φύλου. Αυτός ο έρωτας είναι ευλογημένος απ΄το Θεό γιατί αλλοιώς δεν θα υπήρχε, αφού ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο κι έβαλε μέσα του την έλξη αυτή. Όμως για να γίνει ο έρωτας αγάπη θα πρέπει να συνδυαστεί και μ΄άλλα εξίσου σημαντικά συναισθήματα, όπως εκτίμηση, σεβασμός, εμπιστοσύνη κλπ. Χωρίς αυτά, κι ιδιαίτερα αν ο έρωτας είναι μόνο σαρκικός, μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα καταστροφικός κι επιζήμιος κι όχι μόνο να μην οδηγήσει σε αγάπη αλλά σε μίσος.

Ο έρωτας από μόνος του σε κάνει να θέλεις να κάνεις δικό σου το πρόσωπο που σ' ελκύει για να ικανοποιηθείς εσύ. Η αγάπη σε κάνει να θες να προσφέρεις τον καλύτερο εαυτό σου στο σύντροφό σου για να ευχαριστήσεις εκείνον.

Κακά τα ψέμματα ο έρωτας χωρίς αγάπη οδηγεί στην καταστροφή. Ιδιαίτερα ο έρωτας όπως προβάλλεται στη σύγχρονη κοινωνία μόνο απ΄τη σαρκική του πλευρά.

Γι αυτό ο Χριστιανός που θα νοιώσει το συναίσθημα αυτό πρέπει να το εντάξει κι αυτό μέσα στη γενικότερη πορεία της ζωής του προς το Θεό. Μέσ΄απ΄ αυτό το φίλτρο θα δει τον υποψήφιο σύντροφό του σαν πρόσωπο, στο οποίο οφείλει αγάπη και σεβασμό. Έτσι η σχέση που θα δημιουργηθεί θα βοηθήσει και τους δυο ν΄ ανακαλύψουν σιγά σιγά πως μπορεί ο καθένας τους να προσφέρει τον εαυτό του στον άλλο για να τον ευχαριστήσει και πως δύο εγώ μπορούν να γίνουν ένα εμείς. Κι ίσως με την ευλογία του Θεού η σχέση αυτή να καταλήξει σε μια ευτυχισμένη οικογένεια.

Αλλοιώς ο εγωιστικός έρωτας, που ζητά μόνο την ικανοποίηση της έλξης, οδηγεί δυο πρόσωπα σε δυο παράλληλες μοναξιές, όπου ο καθένας προσπαθεί να ικανοποιήσει τον εαυτό του χωρίς να νοιάζεται για τον άλλο. Κι όταν ο άλλος πάψει να προσφέρει αυτό που θέλει τότε τον απορρίπτει και καταλήγουν κι οι δυό δυστυχισμένοι, νοιώθοντας ότι το αποτέλεσμα της σχέσης αυτής ήταν ένα μεγάλο κενό.

Απ' τις δυο παραπάνω εκφράσεις του έρωτα μπορεί ο καθένας να διαλέξει εκείνη που νομίζει ότι του ταιριάζει.

Aπό τα χείλη ιερέα πάνω σε συζήτηση έχω ακούσει ότι ο Ερωτας είναι πιο δυνατός και από θρησκείες και από όλα δεν κοιτάζει τίποτα
Και δεν είχε και άδικο
Είναι να μην ερωτευθείς
Αν ήσουν ερωτευμένος τώρα ......... ούτα θα σε ένοιαζε να το εξηγήσεις

Τον έρωτα στη ζωή μου τον δοκίμασα και στην καταστροφική του μορφή, γι αυτό μπορώ τώρα να φιλοσοφώ πάνω σ΄αυτό,

Όμως σήμερα είμαι ακόμη ερωτευμένος με τη σύντροφο μου μετά από 22 χρόνια γάμου

nkope έγραψε:Τον έρωτα στη ζωή μου τον δοκίμασα και στην καταστροφική του μορφή, γι αυτό μπορώ τώρα να φιλοσοφώ πάνω σ΄αυτό,

Όμως σήμερα είμαι ακόμη ερωτευμένος με τη σύντροφο μου μετά από 22 χρόνια γάμου

Εγώ ευτυχώς ή δυστυχώς ( ευτυχώς ευτυχώς ) μόνο στην όμορφή του μορφή τον γνώρισα και τον γνωρίζω επί 12 συνεχόμενα χρόνια
Δεν θέλω να σκέφτομαι αρνητικά για το μέλλον φυσικά
Αλλά ακόμα και κάτι να πάει στραβά δεν θα μετανιώσω ποτέ για όλα τα όμορφα που πέρασα .Ετσι δεν είναι ?
Αυτό το "μου έφαγες τα καλύτερα χρόνια" το θεωρώ Κατινιά

Intergallactic έγραψε:Βαλεντίνος ή Αγάπη;
... καλό θα ήταν να γιορτάζεται η Αγάπη των ανθρώπων εκείνων που τα κατάφεραν να φτάσουν σ' Αυτήν με όχημα τον Έρωτα....

Καλά κάνει και γιορτάζεται ό έρωτας και η αγάπη του Αγίου Βαλεντίνου.

Καλά να πάθουμε - αφού σαν Ορθόδοξοι πέρνουμε μπρός όταν ήδη έχει φύγει το τραίνο απο τον σταθμό

Γνωρίζετε οτι υπάρχει Αγιος προστάτης του Ιντερνετ και γιορτάζεται στις 4 Απριλίου ??????????

Αν όχι δείτε και παρακάτω : www.scborromeo.org/saints/isidores.htm

Που είναι ο δικός μας "Ορθόδοξος Αγιος" ?????

Κλεισμένοι μέσα στο "κάστρο" που λέγεται Ελλάδα κοιτούμε ο ένας τον άλλον ενώ οι αλλοι μας κοιτούν ήδη απο ψηλά ... Ποιό κάστρο παλληκάρια ???

Bye Bye και asta la vista baby ...

Βαρέθηκα τις αναλύσεις και κόντρα αναλύσεις που μπερδεύουν παρά προάγουν την Ορθοδοξία και τον Χριστιανισμό.

Καλός ο έρωτας, καλή η αγάπη, καλή η συμβίωση, καλά όλα, με μέτρο και με μία αρχή : τον σεβασμό προς τον πλησίον.

Ολες οι άλλες αναλύσεις είναι για ευρεία κατανάλωση, αυτοπροβολή και κτίσιμο του εγωισμού μας. Και αυτό περιλαμβάνει και τον κο Θεμιστοκλή Χαριτίδη. Εκτός αν έκανε τον πρόλογο για τον έρωτα και τον Βαλεντίνο για να καταλήξει να μας πεί οτι στις 13 Φεβρ γιορτάζεται η αγάπη των Ακύλα και Πρίσκιλα.

OK ας το πεί και στον υπόλοιπο κόσμο να δούμε ποιός θα το θυμηθεί...

ΥΓ1. κυκλοφορεί και το ανεκδοτάκι οτι ο Βαλεντίνος ήταν Ελληνας και τον έλεγαν Κωνσταντίνο ή Ντίνο και έγινε γνωστός απο την προσφώνηση ... (δεν συνεχίζω διότι γίνεται σκανδαλιστικό !!!)

ΥΓ2. Οι Αγγλοι ακόμα κρατάνε τις ίντσες τα πόδια και τις λίμπρες. Να δούμε για πόσο ακόμα θα συνεχίζουν να νομίζουν οτι είναι ..... "η αυτοκρατορία"