"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Μακαρία ἡ ὁδός, ᾗ πορεύει σήμερον, ὅτι ἡτοιμάσθη σοι τόπος ἀναπαύσεως.

Άλλος λίγο, άλλος πολύ, έχουμε συγκλονιστεί με αυτά τα λόγια, με τα οποία αποχαιρετάμε τους κεκοιμημένους. Λόγια που ίσως η φόρτιση της στιγμής δεν μας επιτρέπει να τους δώσουμε τη σημασία που τους αρμόζει.

Είναι ένα εξαιρετικό ποίημα η Νεκρώσιμος Ακολουθία. Μήπως γνωρίζεται τον συγγραφέα της;;;;

Τώρα εγώ για να είμαι ειλικρινής την ξέρω την απάντηση διότι -τι σύμπτωση- εχτές είχα πάει σε ένα κήρυγμα-μελέτη Αγίας Γραφής και ο π. Μελέτιος που μας κάνει για 2η συνεχόμενη χρονιά το βιβλίο της Γενέσεως, πάνω στο λόγο μας είπε ποιος έγραψε τη Νεκρώσιμη Ακολουθία!!!!

Περιμένω όμως μήπως πει κανείς τίποτα......
Άντε βρε παιδιά!!!! Καμιά ιδέα;;;;;

Eιναι ποιημα του Αγιου Ιωαννου του Δαμασκηνου, 8ος αιωνας.

Προκειται για την ισως συγκλονιστικοτερη ακολουθια (υμνολογικα μιλαμε) της Εκκλησιας μας, σε οτι αφορα τα νοηματα,
και την ανακεφαλαιωση ολης της ανθρωπινης ιστοριας, πτωσεως, προορισμου, και υιοθεσιας, ομολογιας και μετανοιας.

Αρκει να μελετησει καποιος αυτην, για να εχει πληρη εικονα της Ορθοδοξου θεολογικης και ανθρωπολογικης θεωρησης.

Την εγραψε ο Αγιος Ιωαννης, η δογματικη δοξα και το κλεος της Εκκλησιας μας,
κατα παραβαση μαλιστα της εντολης-κανονος του γεροντος του, περι σιωπης,
οταν εγκαταβιουσε στην Λαυρα του Αγιου Σαββα,
ωστε χαρισει παρακληση σε εναν αδελφο που ειχε χασει τον πατερα του εαν θυμαμαι καλα.

Στην συνεχεια τον τιμωρησε αυστηρα εκ νεου ο γεροντας, βαζοντας τον να καθαρισει με γυμνα χερια ολες τι ακαθαρσιες της Μονης, στον οποιο ομως γεροντα του Δαμασκηνου, εμφανιστηκε η Ιδια η Θεοτοκος,
και τον διεταξε να μην εξαναγκαζει σε σιγη το καλλιφωνοτατο αηδονι της υμνολογιας και της θεολογιας,
αλλα να του δωσει ευλογια να χαριζει την αιωνια και υπερκοσμια λαλια του,
εις τον αιωνα στην Εκκλησια του Χριστου.

Αυτα λεει η παραδοση μας θαρρω.

Αν αλλος αδερφος γνωριζει κατι παραπανω ας διορθωσει-συμπληρωσει.

Διονύση;;;;;
Ήσουν και εσύ στο μάθημα εχτές;;;;

angieholi έγραψε:Διονύση;;;;;
Ήσουν και εσύ στο μάθημα εχτές;;;;

Οχι, απλως διαβασα την σκεψη σου, με το "χαρισμα" που εχω.

dionysisgr έγραψε:

angieholi έγραψε:Διονύση;;;;;
Ήσουν και εσύ στο μάθημα εχτές;;;;

Οχι, απλως διαβασα την σκεψη σου, με το "χαρισμα" που εχω.

Ικανό σε έχω να έχεις φτάσει ΚΑΙ σε τέτοια επίπεδα

Εύγε εις αμφοτέρους!

Είναι όντως ποίημα του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού. Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, το αηδόνι του Θεού, μας συνοδεύει στο πέρασμά μας από αυτή τη ζωή στην αιώνιο!

Επιτρέψτε μου να παραθέσω ένα κείμενο, το οποίο έγραψε ο Ιωάννης ο Ευχαΐτων για τον άγιο Ιωάννη το Δαμασκηνό:

Χελιδόνα λιγυράν και αηδόνα μελιχράν και ηδύλαλον, των ασμάτων λύραν παναρμόνιον, πηγήν νέκταρ βλύζουσαν άυλον· κρατήρα χρυσόρειθρον και μουσικόν του πνεύματος όργανον.

dionysisgr έγραψε:

angieholi έγραψε:Διονύση;;;;;
Ήσουν και εσύ στο μάθημα εχτές;;;;

Οχι, απλως διαβασα την σκεψη σου, με το "χαρισμα" που εχω.

Επειδή το μάθημα το έχασα...
μπορώ να ελπίζω τουλάχιστον στο..."χάρισμα";;;

Πηγη: Ιερά Μητρόπολις Πατρών

Η νεκρώσιμη ακολουθία είναι ποίημα του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, ο οποίος είναι ένας από τους μεγαλύτερους υμνογράφους της Εκκλησίας αλλά και ένας από τους σπουδαιότερους θεολόγους όλων των εποχών. Η νεκρώσιμη ακολουθία αποτελεί την συμπύκνωση, με ανυπέρβλητο ποιητικό τρόπο, της χριστιανικής διδασκαλίας περί του θανάτου και της ζωής. "Όντως φοβερότατον το του θανάτου μυστήριο" γράφει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός. Αλλά το φαινόμενο του θανάτου είναι μυστήριο, όσο μυστήριο είναι και το φαινόμενο της ζωής. Είναι γνωστά τα υπαρξιακά ερωτήματα "γιατί υπάρχουμε, από πού ξεκινάμε, που πηγαίνουμε". Ο χαρακτήρας της νεκρώσιμης ακολουθίας είναι διφυής. Από τη μια τονίζεται η ματαιότητα των εγκοσμίων και η μηδαμινότητα του ανθρώπου. Όμως ο τάφος αναδίδει την αληθινότητα του όντος. Δηλαδή το γεγονός του θανάτου βοηθεί τον άνθρωπο να έλθει σε αυτοσυναίσθηση και αυτογνωσία. Η συμφιλίωση με το θάνατο είναι δείγμα μεγάλης σοφίας και αυτό είναι πράγμα δύσκολο. Με το θάνατο ραγίζει βέβαια η καρδιά του ανθρώπου, και αυτού ακόμη του πιστού, όμως δεν κυριεύει την ψυχή του η απελπισία. Διότι, όπως λέει και ο Απόστολος Παύλος, οι Χριστιανοί δεν είναι όπως και οι λοιποί "οι μή έχοντες ελπίδα". Το γεγονός της Αναστάσεως είναι αυτό που συνέχει τον πιστό. Ο άγιος από αυτή τη ζωή βιώνει εμπειρικά το γεγονός της Αναστάσεως και αυτό είναι που δίνει την άλλη διάσταση στη νεκρώσιμη ακολουθία. "Ο θάνατός Σου Κύριε αθανασίας γέγονε πρόξενος". "Μακαρία η οδός, ή πορεύει σήμερον, ότι ητοιμάσθη σοι τόπος αναπαύσεως". Τα λόγια αυτά απευθύνονται στο νεκρό και ψάλλονται στον χαρμόσυνο τρίτο ήχο. Το σώμα θα εναποτεθεί στο μνήμα αλλά η ψυχή θα εξακολουθεί να ζει και μετά τη νέκρωση του σώματός της.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι αν κάποιος πεθάνει κατά τη διάρκεια της Διακαινήσιμης εβδομάδας, η Εξόδιος Ακολουθία θα τελεσθεί μέσα στο κλίμα της αναστάσιμης χαράς. Αντί των νεκρωσίμων ιδιομέλων ψάλλονται οι καταβασίες του Πάσχα και το εξαποστειλάριον "Σαρκί υπνώσας ως θνητός", αντί δε του "Δεύτε τελευταίον ασπασμόν", ψάλλεται το "Αναστάσεως ημέρα".

xristianos.net έγραψε:

dionysisgr έγραψε:

angieholi έγραψε:Διονύση;;;;;
Ήσουν και εσύ στο μάθημα εχτές;;;;

Οχι, απλως διαβασα την σκεψη σου, με το "χαρισμα" που εχω.

Επειδή το μάθημα το έχασα...
μπορώ να ελπίζω τουλάχιστον στο..."χάρισμα";;;

Στο συγκεκριμένο "χάρισμα" του Διονύση μας, δεν ξέρω, φίλε μου, αν μπορείς να ελπίζεις......! Το βλέπω λιγάκι δύσκολο....
Το μόνο που μπορείς άνετα να κάνεις όμως, είναι να απολαμβάνεις εδώ στο φόρουμ μας τα τόσα άλλα χαρίσματα που έχει !!!!!