Απολογία filtor για τα περί πολέμου
Δημοσιεύτηκε: Πέμ Νοέμ 22, 2007 9:44 am
Τώρα που παραιτήθηκα από συντονιστής μπορώ να το κάνω…
Απολογία filtor :
Επειδή ήμουν από τους προταίτιους της παρακίνησης ώστε να ετοιμαστούμε ενʼ όψει μεγάλων γεγονότων θα ήθελα σε μια προσπάθεια αυτοκριτικής να εξηγηθώ για να μην θεωρηθεί ότι υπεκφεύγω. Θα αναφέρω με πάσα ειλικρίνεια πως έχουν τα πράγματα για να βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του.
Η καταγωγή των παππούδων μου είναι από την Πόλη και πάντα ένιωθα ένα ιδιαίτερα έντονο συναίσθημα για ότι έχει να κάνει με αυτήν και την ιστορία. Την έχω επισκεφθεί δύο φορές και συγκλονίστηκα από το μεγαλείο που αντίκρισα και από το γεγονός πως όπου κι αν πήγα στην Ανατολική Θράκη βρήκα έντονο το ελληνικό στοιχείο και απομεινάρια του μεγάλου πολιτισμού που ανέπτυξε ο εκεί ελληνισμός κάτω από δύσκολες συνθήκες.
Χρόνια πριν – πάνω από δέκα - κι ενώ ήμουν μακριά από την εκκλησία πήρα ένα βιβλίο του γέροντα Παΐσιου που είχε βγει τότε και πρωτοδιάβασα για τις προφητείες που έχει πει σχετικά με το πάρσιμο της Πόλης. Κάτι μέσα μου άστραψε! Από την μια η λογική έλεγε «μα πως είναι δυνατόν!» κι από την άλλη η καρδιά μου έλεγε «θα γίνει!». Επειδή είμαι άνθρωπος που ενεργώ πολύ διαισθητικά δεν μπορώ να ξεχάσω εκείνη την …βεβαιότητα που ένιωσα όταν πρωτοδιάβασα γιʼ αυτά. Από τότε έχω διαβάσει σχεδόν όλα τα βιβλία για τον γέροντα Παΐσιο κατʼ επανάληψη και ιδιαίτερα όσα έχει πει για τα επερχόμενα γεγονότα.
Το θέμα με την προφητεία «Θαρθή όταν θάρθουν δυο πασχαλιές και δυο καλοκαίρια μαζί» το ξεκίνησε ο Christos πριν ένα χρόνο περίπου. Μέσα εκεί γράφτηκαν αρκετά πράγματα πάνω σε προφητείες που έχουν λεχθεί καθώς και αναλύθηκε η υφιστάμενη κατάσταση στην Τουρκία. Το εντυπωσιακό – για μένα – ήταν ότι όταν ο Christos άνοιξε το θέμα τίποτα δεν προμηνούσε την μέγιστη κρίση στην οποία περιήλθε κατόπιν η Τουρκία και την εξέλιξη της παγκόσμιας σκηνής με την Ρωσία αποφασισμένη να αντιπαρέλθει τις ΗΠΑ. Σε συνδυασμό με την σύγκλιση άλλων διάσπαρτων γεγονότων που πολλά από αυτά «έδεναν» τέλεια με κάποιες προφητείες μού δημιούργησαν την αίσθηση ότι «κάτι συμβαίνει…».
Τέλη Απριλίου, πήγα στο Άγιον Όρος και είχα την ευλογία να συναντήσω δύο άγιους γέροντες που ο μεν πρώτος υπαινικτικά μας είπε ότι «δύο μοναχοί μού είπαν ότι ως τον Σεπτέμβριο θα έχουμε πόλεμο» και ο δεύτερος που είχε άμεση σχέση με τον γέροντα Παΐσιο ότι «είμαστε πολύ κοντά αλλά δεν ξέρουμε πότε ακριβώς». Τα λόγια του πρώτου γέροντα όπως σαφώς είχα αναφέρει, τα εξέλαβα με το φτωχό μου μυαλό, ως μια προειδοποίηση. Έτσι το διέδωσα παντού όπου μπορούσα γιατί θεώρησα ότι έπρεπε κάτι τέτοιο να γίνει ευρύτερα γνωστό. Σίγουρα η ενέργειά μου από ένα σημείο και μετά εμπεριείχε εγωισμό και περηφάνεια – διαπίστωσα κάποια στιγμή πως …ήθελα να συμβούν για να επιβεβαιωθώ!! – παρʼ όλο που ξεκίνησα να το κάνω με αγνά κίνητρα. Κακώς, απέδωσα μεγαλύτερη σημασία στην αποθήκευση τροφίμων παρά πνευματικής τροφής όμως θεώρησα ότι από την στιγμή που μάθαμε γιατί όχι να μην είμαστε έτοιμοι και από τρόφιμα.
Στην πορεία, στον πρώτο γέροντα πήγαν και άλλοι γνωστοί μου όπου σε κάποιον ο γέροντας είπε πολύ πριν φτάσει ο Σεπτέμβριος ότι «μετά τον Οκτώβριο θα αρχίσουν να συμβαίνουν διάφορα γεγονότα…» το οποίο δεν ξέρω αν ήταν δική του εκτίμηση ή θεία φώτιση.
Εντύπωση μου έκανε ένα άλλο γεγονός, ενός άγιου γέροντα ο οποίος στις 1-2/8 ενημέρωσε στα καλά καθούμενα κι ενώ δεν είχαν σχέση, γνωστό μου και μέλος του φόρουμ ότι «ο πόλεμος θα αρχίσει ανήμερα του Αγίου Κοσμά!». Στις 24/8 άναψαν οι φωτιές της Πελοποννήσου που πολλοί αναρωτήθηκαν από ποιον μπήκαν.
Τέλος πάντων, να μην τα πολυλογώ, θέλω να ζητήσω κατʼ αρχή συγνώμη απʼ όσους ήμουν η αιτία να τους προκαλέσω αναστάσωση, από την ανώριμη συμπεριφορά μου και τον ανεξέλεγκτο ενθουσιασμό μου όντας νέος στα πνευματικά. Συνεχίζω να πιστεύω ακόμη ότι όντως είμαστε πολύ κοντά στα αναφερόμενα από τους Πατροκοσμά και γέροντα Παΐσιο γεγονότα αφού οι καθημερινές ειδήσεις συντείνουν σε αυτά. Θεωρώ ότι μόνο ο καθημερινός πνευματικός αγώνας μπορεί να μας βοηθήσει να αντέξουμε και να μας φωτίσει το νου για το τι πρέπει να κάνουμε.
Ήμαρτον!
Απολογία filtor :
Επειδή ήμουν από τους προταίτιους της παρακίνησης ώστε να ετοιμαστούμε ενʼ όψει μεγάλων γεγονότων θα ήθελα σε μια προσπάθεια αυτοκριτικής να εξηγηθώ για να μην θεωρηθεί ότι υπεκφεύγω. Θα αναφέρω με πάσα ειλικρίνεια πως έχουν τα πράγματα για να βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του.
Η καταγωγή των παππούδων μου είναι από την Πόλη και πάντα ένιωθα ένα ιδιαίτερα έντονο συναίσθημα για ότι έχει να κάνει με αυτήν και την ιστορία. Την έχω επισκεφθεί δύο φορές και συγκλονίστηκα από το μεγαλείο που αντίκρισα και από το γεγονός πως όπου κι αν πήγα στην Ανατολική Θράκη βρήκα έντονο το ελληνικό στοιχείο και απομεινάρια του μεγάλου πολιτισμού που ανέπτυξε ο εκεί ελληνισμός κάτω από δύσκολες συνθήκες.
Χρόνια πριν – πάνω από δέκα - κι ενώ ήμουν μακριά από την εκκλησία πήρα ένα βιβλίο του γέροντα Παΐσιου που είχε βγει τότε και πρωτοδιάβασα για τις προφητείες που έχει πει σχετικά με το πάρσιμο της Πόλης. Κάτι μέσα μου άστραψε! Από την μια η λογική έλεγε «μα πως είναι δυνατόν!» κι από την άλλη η καρδιά μου έλεγε «θα γίνει!». Επειδή είμαι άνθρωπος που ενεργώ πολύ διαισθητικά δεν μπορώ να ξεχάσω εκείνη την …βεβαιότητα που ένιωσα όταν πρωτοδιάβασα γιʼ αυτά. Από τότε έχω διαβάσει σχεδόν όλα τα βιβλία για τον γέροντα Παΐσιο κατʼ επανάληψη και ιδιαίτερα όσα έχει πει για τα επερχόμενα γεγονότα.
Το θέμα με την προφητεία «Θαρθή όταν θάρθουν δυο πασχαλιές και δυο καλοκαίρια μαζί» το ξεκίνησε ο Christos πριν ένα χρόνο περίπου. Μέσα εκεί γράφτηκαν αρκετά πράγματα πάνω σε προφητείες που έχουν λεχθεί καθώς και αναλύθηκε η υφιστάμενη κατάσταση στην Τουρκία. Το εντυπωσιακό – για μένα – ήταν ότι όταν ο Christos άνοιξε το θέμα τίποτα δεν προμηνούσε την μέγιστη κρίση στην οποία περιήλθε κατόπιν η Τουρκία και την εξέλιξη της παγκόσμιας σκηνής με την Ρωσία αποφασισμένη να αντιπαρέλθει τις ΗΠΑ. Σε συνδυασμό με την σύγκλιση άλλων διάσπαρτων γεγονότων που πολλά από αυτά «έδεναν» τέλεια με κάποιες προφητείες μού δημιούργησαν την αίσθηση ότι «κάτι συμβαίνει…».
Τέλη Απριλίου, πήγα στο Άγιον Όρος και είχα την ευλογία να συναντήσω δύο άγιους γέροντες που ο μεν πρώτος υπαινικτικά μας είπε ότι «δύο μοναχοί μού είπαν ότι ως τον Σεπτέμβριο θα έχουμε πόλεμο» και ο δεύτερος που είχε άμεση σχέση με τον γέροντα Παΐσιο ότι «είμαστε πολύ κοντά αλλά δεν ξέρουμε πότε ακριβώς». Τα λόγια του πρώτου γέροντα όπως σαφώς είχα αναφέρει, τα εξέλαβα με το φτωχό μου μυαλό, ως μια προειδοποίηση. Έτσι το διέδωσα παντού όπου μπορούσα γιατί θεώρησα ότι έπρεπε κάτι τέτοιο να γίνει ευρύτερα γνωστό. Σίγουρα η ενέργειά μου από ένα σημείο και μετά εμπεριείχε εγωισμό και περηφάνεια – διαπίστωσα κάποια στιγμή πως …ήθελα να συμβούν για να επιβεβαιωθώ!! – παρʼ όλο που ξεκίνησα να το κάνω με αγνά κίνητρα. Κακώς, απέδωσα μεγαλύτερη σημασία στην αποθήκευση τροφίμων παρά πνευματικής τροφής όμως θεώρησα ότι από την στιγμή που μάθαμε γιατί όχι να μην είμαστε έτοιμοι και από τρόφιμα.
Στην πορεία, στον πρώτο γέροντα πήγαν και άλλοι γνωστοί μου όπου σε κάποιον ο γέροντας είπε πολύ πριν φτάσει ο Σεπτέμβριος ότι «μετά τον Οκτώβριο θα αρχίσουν να συμβαίνουν διάφορα γεγονότα…» το οποίο δεν ξέρω αν ήταν δική του εκτίμηση ή θεία φώτιση.
Εντύπωση μου έκανε ένα άλλο γεγονός, ενός άγιου γέροντα ο οποίος στις 1-2/8 ενημέρωσε στα καλά καθούμενα κι ενώ δεν είχαν σχέση, γνωστό μου και μέλος του φόρουμ ότι «ο πόλεμος θα αρχίσει ανήμερα του Αγίου Κοσμά!». Στις 24/8 άναψαν οι φωτιές της Πελοποννήσου που πολλοί αναρωτήθηκαν από ποιον μπήκαν.
Τέλος πάντων, να μην τα πολυλογώ, θέλω να ζητήσω κατʼ αρχή συγνώμη απʼ όσους ήμουν η αιτία να τους προκαλέσω αναστάσωση, από την ανώριμη συμπεριφορά μου και τον ανεξέλεγκτο ενθουσιασμό μου όντας νέος στα πνευματικά. Συνεχίζω να πιστεύω ακόμη ότι όντως είμαστε πολύ κοντά στα αναφερόμενα από τους Πατροκοσμά και γέροντα Παΐσιο γεγονότα αφού οι καθημερινές ειδήσεις συντείνουν σε αυτά. Θεωρώ ότι μόνο ο καθημερινός πνευματικός αγώνας μπορεί να μας βοηθήσει να αντέξουμε και να μας φωτίσει το νου για το τι πρέπει να κάνουμε.
Ήμαρτον!
