Ψυχοφελή μηνύματα...

[toula]

"Μη ο πίπτων ουκ ανίσταται; ή ο αποστρέφων ουκ επιστρέφει;"
Για τούτο και ο Παύλος έλεγε· ο δοκών εστάναι βλεπέτω μη πέση.
Κι ο προφήτης παλαιότερα φώναξε· μη ο πίπτων ουκ ανίσταται; ή ο αποστρέφων ουκ επιστρέφει;
Για να μη θαρρεύει εκείνος που στέκεται, αλλά πάντα νάχει αγωνία, μηδέ κείνος που έπεσε ν’ απελπίζεται.
Γιατί τόση είναι η δύναμη του Κυρίου, που και πόρνες και τελώνες να τραβήξει και να βάλει κάτω από το ζυγό του.
Τι γίνεται, λοιπόν;
Αυτός που τράβηξε κοντά του τις πόρνες, δεν μπόρεσε να κρατήσει τον μαθητή;
Ναι, μπορούσε να κρατήσει και τον μαθητή· αλλά δεν ήθελε να τον κάνει καλόν με την ανάγκη, μηδέ με τη βία να τον κρατήσει κοντά του.
Για τούτο ο ευαγγελιστής, ιστορώντας μας για τον αχάριστο μαθητή, λέγει·
τότε πορευθείς, ήγουν δίχως να τον καλέσει κανένας, δίχως να τον αναγκάσει ή να τον σπρώξει άλλος, αλλά από μονάχος του κινήθηκε σ’ εκείνη την πράξη, από δική του γνώμη σ’ εκείνο το παράνομο τόλμημα ώρμησε, δίχως να κινηθεί από άλλη αιτία, αλλά από την κακία που ερχότανε από μέσα του πήγε να πέσει στην προδοσία του Δεσπότη.
Τότε πορευθείς εις των δώδεκα. Και τούτο είναι όχι μικρό βάρος που λέγει εις των δώδεκα. Γιατί ήτανε κι άλλοι εβδομήντα μαθητάδες, για δαύτο είπε εις των δώδεκα, ήγουν ένας από τους διαλεχτούς, από εκείνους που κάθε μέρα συναναστρεφόντανε μ’ αυτόν, που είχανε πολύ το θάρρος μαζί του.
Για να μάθεις, λοιπόν, πως ήτανε από τους πρώτους μαθητάδες, λέγει εις των δώδεκα. Και δεν τ’ αποκρύβει τούτα, γράφοντας ο ευαγγελιστής, για να νοιώσεις πως αυτό που φαίνεται ατιμία, φανερώνει τη φροντίδα του Δεσπότη σε μας, που τον προδότη και τον κλέφτη τον αξίωσε με τόσα αγαθά, κι ίσαμε το τελευταίο βράδι τον συμβούλευε και τον πρότρεπε.
Είδες την πόρνη πώς σώθηκε, επειδή συνήρθε, και πώς ο μαθητής γκρεμνίσθηκε με τη ραθυμία;
Μη λοιπόν απελπίζεσαι, κυττάζοντας την πόρνη, μηδέ πάλι να θρασέψεις, ρίχνοντας τα μάτια σου στην αποτολμία του μαθητή.
Γιατί και τα δύο τούτα είναι ολέθρια.
Εύκολα γλυστράει η γνώμη μας και ξεστρατίζει η πρόθεσή μας.
Για δαύτο απ’ ολούθε πρέπει ν’ ασφαλίζεται κανένας. Τότε πορευθείς εις των δώδεκα, Ιούδας ο Ισκαριώτης.
Βλέπεις από τι συντροφιά ξέπεσε;
Βλέπεις από τι διδασκαλία έμεινε πίσω;
Βλέπεις τι κακό μεγάλο είναι η ραθυμία;
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

[toula]

Να περνάς τη ζωή σου εδώ έτσι, ώστε κάθε στιγμή να είσαι έτοιμος να την αφήσεις.
Ποτέ σου να μην επιτρέψεις οι απολαύσεις να σε κάνουν να ξεχάσεις τον εαυτό σου και τον Θεό.
Να θυμάσαι πάντα ότι η ζωή σου και η ευτυχία είναι δώρα του Θεού, δώρα που δεν σου αξίζουν. Αμαρτία είναι όταν δεν απολαμβάνουμε σωστά αυτό το δώρο, όπως είναι και αμαρτία να ξεχνάμε ότι όλα όσα έχουμε στη ζωή μας είναι δώρα του Θεού.
Πάτερ Επουράνιε!
Να μην ξεχνάω ποτέ ότι όλα αυτά που έχω είναι δικά Σου.
Και αυτά τα δώρα που συνεχώς μου χαρίζεις να με κάνουν να Σε αγαπήσω περισσότερο και όχι να απομακρυνθώ από Σένα.
Αν κάποτε θα με επισκεφθεί η δυστυχία, δώσε μου να στραφώ πάλι σε Σένα με μετάνοια και αγάπη.
[Από το περιοδικό «Όσιος Φιλόθεος της Πάρου» 10, Ιαν. – Απρ. 2004, Εκδ. “Ορθόδοξος Κυψέλη”, άρθρο «Αγίου Ιωάννου Κρονστάνδης, 1829-1908, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ», σελ. 153 (αποσπάσματα)]

[toula]

Ὁδοιπόροι τῆς γῆς!
Ὅλοι ἐσεῖς πού σαγηνεύεστε ἀπό τόν πλατύ δρόμο μέ τόν ἀκατάπαυστο θόρυβο τῶν γήινων μεριμνῶν καί ἀπολαύσεων, ἀπό τά λουλούδια πού εἶναι ἀνάκατα μ᾿ ἀγκάθια, ἐσεῖς πού προχωρᾶτε βιαστικά στόν δρόμο τοῦτο μέ τό τέρμα τό γνωστό σέ ὅλους μά καί λησμονημένο ἀπ᾿ ὅλους –τόν τάφο τόν σκοτεινό καί τήν αἰωνιότητα τήν ἀκόμα πιό σκοτεινή καί φοβερή– σταματῆστε!
Πετάξτε τά δεσμά τῆς γοητείας τοῦ κόσμου, πού διαρκῶς σᾶς κρατᾶ αἰχμάλωτους!
Ἀκοῦστε τί σᾶς κηρύσσει ὁ Σωτήρας καί δῶστε στά λόγια Του τήν προσοχή πού πρέπει:
«Μετανοεῖτε καί πιστεύετε στό Εὐαγγέλιο».
«Μετανοεῖτε, γιατί ἔφτασε ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν».
(Ἀπό τό βιβλίο «ΑΣΚΗΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ» Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ, ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ, ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ)

[toula]

«Η ζωή άνευ του Χριστού, ο θάνατος άνευ του Χρι­στού, η αλήθεια άνευ του Χριστού, ο ήλιος άνευ του Χρι­στού και τα σύμπαντα χωρίς Αυτόν, – όλα είναι τρομερά ανοησία, ανυπόφορον μαρτύριον, σισύφειος βάσανος, κόλασις!
Δεν θέλω ούτε την ζωήν, ούτε τον θάνατον άνευ Σού, Γλυκύτατε Κύριε!
Δεν θέλω ούτε την αλήθειαν, ούτε την δικαιοσύνην, ούτε τον παράδεισον, ούτε την αιωνιότητα.
Όχι, όχι!!!.. Εσέ­να μόνον θέλω.
Εσύ μόνο να είσαι εις όλα, εν πάσι και υ­περάνω όλων…..!»
Άρχιμανδρίτης Ιουστίνος Πόποβιτς.

[toula]

"Εἰ ὑπομένομεν, καὶ συμβασιλεύσομεν."
Παρακάλεσε τον Κύριο να σε φωτίσει με την χάρη Του, στο να βλέπεις από τώρα και στο εξής με άλλα μάτια τους σταυρούς, τις θλίψεις, και τα βάσανα που σου στέλνει, και να σου δίνει δύναμη στο να τα υποφέρεις αγόγγυστα, και με κάθε λογής ευχαρίστηση σου.
Να χαίρεσαι στις θλίψεις. «Χαίρω εν τοις παθήμασι μου» όπως λέει και ο Απόστολος.
Να ευχαριστείς τον Κύριο για κάθε λογής θλίψη και δοκιμασία, και να είσαι μιμητής και ακόλουθος Του στοχαζόμενος αυτά ότι είναι πολύτιμα πράγματα, οι θλίψεις και οι δοκιμασίες, και οι σταυροί και τα βάσανα που σου στέλνει, προκειμένου να Του ομοιάσεις, να καθαριστείς από κάθε μολυσμό σαρκός και πνεύματος, και για να γίνεις άξιος της Αναστάσεως και της βασιλείας Του.
Είναι πράγματα πολύτιμα, γιατί, τα είδες πρώτα στον Κύριο Ημών Ιησού Χριστο, και αυτός είναι το παράδειγμα σου.
Αν εδώ προς ώραν ακολουθείς τον Ιησού Χριστό υπομένοντας τις θλίψεις, οπωσδήποτε πρόκειται να τον απολαμβάνεις ύστερα παντοτινά συνευφραινομενος την βασιλεία Του- όπως λέει και ο Απόστολος 'εἰ ὑπομένομεν, καὶ συμβασιλεύσομεν'.
Εάν κάνουμε υπομονή στις παρούσες θλίψεις, τις τόσο σύντομες του παρόντος αιώνος, και συστρατευθούμε με τον Κύριο και συμπολεμήσουμε με τον αρχιστράτηγο μας, θα συμβασιλευσουμε και μαζί Του.
Γιατί οπωσδήποτε, παραμένοντας κοντά Του, θα είμαστε νικητές μαζί με Αυτόν.
Αγιου Νικοδήμου Αγιορείτου.

[toula]

"Μην επαινείτε ο ένας τον άλλον.."
Μόνο μια φορά στη ζωή του ο Γέροντας Ιωσήφ δεν σηκώθηκε για την αγρυπνία.
Μια φορά ο πατήρ Ανανίας του είπε:
– Γέροντα, υπάρχει σε όλο το Άγιον Όρος, ή κάπου αλλού, κάποιος που να προσηλώνεται με τόση προσοχή και σοβαρότητα στον ησυχασμό, τόσο στη θεωρία όσο και στην πράξη; Δεν νομίζω να υπάρχει.
Είσαι μοναδικός!
Αμέσως σκανδαλίστηκε αρεσκόμενος απ’ αυτό το κομπλιμέντο ο Γέροντας, και το πρόσωπό του πάγωσε από έκπληξη. Αλλά σ’ ένα λεπτό συνήλθε και αναφώνησε:
«Φύγε από μένα, Σατανά!» και χτυπώντας τον εαυτό του στον γοφό με όλη του τη δύναμη, ξαναείπε: «Ελέησόν με, Κύριέ μου!».
Ως επιτίμιο, την ερχόμενη νύχτα ο Κύριος του έστειλε τόσο μεγάλο νυσταγμό, που ο Γέροντας κοιμήθηκε όλη τη νύχτα μέχρι το πρωί κι έχασε την αγρυπνία του. Για ν’ αναπληρώσει τον μοναχικό κανόνα του, τον οποίο συνήθιζε να κάνει τη νύχτα, τον έκανε στη διάρκεια της ημέρα, αντί της δουλειάς.
Ύστερα, όταν κατάλαβε στην πράξη πόσο εύκολο είναι ν’ αποδεχθεί κανείς τους λογισμούς κενοδοξίας και πόσο μεγάλη είναι η ζημιά, έγραψε σε κάποιον:
«Να προσέχεις..... Μην επαινείτε ο ένας τον άλλον, όταν είναι παρών ο άλλος, τον οποίο επαινείτε, γιατί εάν οι έπαινοι κάνουν ζημιά στους τέλειους, ακόμη πιο πολύ θα βλάψουν εσάς, τους αδύνατους».
Οσιος Ιωσήφ Ησυχαστής

[toula]

"Ε, αυτό είναι ολιγοπιστία! Είναι ήττα!"
"Είναι νηστεία. Και λέω:
δεν πειράζει, γιατί να νηστέψω; Εννοείται ότι δεν έχω κάποιο λόγο σωματικό, δεν είμαι άρρωστος, είμαι υγιής.
Αλλά για να μην μου πει ο άλλος μια κουβέντα και με θίξει, για να μη φανώ ότι είμαι της Εκκλησίας ντρέπομαι να νηστέψω.
Ε, αυτό είναι ολιγοπιστία! Είναι ήττα!"
Λεμεσού Αθανάσιος

[toula]

Για να απαν­τή­σει ο Θεός στο αί­τη­μά μας και να μας δώ­σει ό,τι του ζη­τά­με, πρέ­πει πρώ­τα από όλα να έχου­με τα­πεί­νω­ση, την οποία εμείς δεν έχου­με.
Όλοι μας, μι­κροί και με­γά­λοι, έχου­με πολύ εγωι­σμό και δεν δε­χό­μα­στε υπό­δει­ξη και πα­ρα­τή­ρη­ση.
Όλα τα γνω­ρί­ζου­με, εί­μα­στε όλοι σο­φοί...
Άγιος Παΐσιος

[toula]

Πολύ ωφελούν τά διάφορα πατερικά βιβλία, πού στις µέρες µας, δόξα τω Θεώ, κυκλοφορούν κατά χιλιάδες.
Σ’ αυτά βρίσκει κανείς ο,τι ποθεί, ό,τι τού χρειάζεται.
Είναι γνήσια πνευµατική τροφή και οδηγούν µέ ασφάλεια στον πνευµατικό δρόµο.
Γιά να βοηθήσουν όµως, πρέπει να διαβάζωνται µε ταπείνωση και προσευχή.
Τα πατερικά κείµενα µοιάζουν µε αξονικές τοµογραφίες, γιατί όπως σ’ εκείνες φωτογραφίζεται η σωµατική κατάσταση τού άνθρωπου, έτσι καί σ’ αυτά φωτογραφίζεται η πνευµατική του κατάσταση.
Άγιος Παΐσιος

[toula]

Μείνε λίγο με τον εαυτό σου…
«Πρέπει να μαζευτούμε. Να μαζέψουμε και τη διάνοια και την ψυχή. Όλα.
Και να κλείσουμε τις θύρες.
Ποιες είναι οι θύρες; Είναι οι αισθήσεις.
Μαζέψου μέσα και κλείσε τις πόρτες.
Μείνε λίγο με τον εαυτό σου, βρε παιδί μου. Θα πεθάνεις και δεν θα τον έχεις γνωρίσει. Θα φύγεις και δε θα τον έχεις αγαπήσει, δε θα τον έχεις πονέσει. Άμα δεν τον έχεις πονέσει, πώς θα τον σώσεις;
Άμα δεν τον έχεις αγαπήσει πώς θα αγαπήσεις τον άλλον; Δεν λέει ο Κύριος, «αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν»;
Εκεί, μέσα σου αρχίζει η δουλειά.»
Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης.