"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

Πρόσφατα επισκέφθηκα το Άγιο Ορος.
Πολύ μεγάλη εμπειρία, αλλά γι΄ αυτό θα επανέλθω κάποια άλλη στιγμή.

Προσευχήθηκα πολύ αλλά ταυτόχρονα ζήτησα να βρω τον γέροντα Γαβριήλ να με βοηθήσει στο πρόβλημα μου.

Επειδή δεν έχω καμία εμπειρία, ίσως πω και κάτι αστείο.

Πιστεύω ότι από μέρα σε μέρα ή από ώρα σε ώρα κάτι θα γίνει που δεν το περιμένω, και θα μου δείξει τον δρόμο τον σωστό.

Παρ όλο που κάθε μέρα που περνά πέφτω σε ένα βαθύ βάραθρο, κάθε μέρα ελπίζω.

Έχει κανείς κάποια εμπειρία ανάλογη ώστε ο Κύριος να τον έπιασε από το χέρι τελευταία στιγμή;

Μην αφήνεις την ελπίδα να σβήσει και προπαντώς μη σταματάς να προσεύχεσαι. Η προσευχή είναι η μοναδική καταφυγή όλων των ανθρώπων

Θα σου πω φιλε Νικο κατι δικο μου....


τον τελευταιο καιρο μου λειπει πολυ ενας αγαπημενος πνευματικος ανθρωπος που βρισκεται στην αγκαλια του Θεου πια....


του μιλαω συχνα πυκνα,ψιλοπαραπονιεμαι,του λεω που εισαι....


ωσπου μου ερχεται απο το πουθενα ,ενα απιστευτο μηνυμα

και μου λεει η αγια αυτη ψυχουλα πως ειμαι ζωντανος,ολοζωντανος


οπως τοτε που τα λεγαμε ,ισως κι ακομα περισσσοτερο....



απλα μια συμβουλη απ τη δικη μου πικρη πειρα:μη το βαλεις κατω,100 φορες πεφτεις? 101 να σηκωνεσαι ....


κι αν σε κατι μπορουμε να βοηθησουμε μετα χαρας....

ΠΟΤΕ ΝΙΚΟ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΕΙΣ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΒΟΗΘΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ. ΚΑΝΕ ΠΡΟΣΕΥΧΟΥΛΑ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΣ.

Τὸ δὲ πλοῖον ἤδη μέσον τῆς θαλάσσης ἦν, βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων· ἦν γὰρ ἐναντίος ὁ ἄνεμος.
Τετάρτῃ δὲ φυλακῇ τῆς νυκτὸς ἀπῆλθε πρὸς αὐτοὺς ὁ ᾿Ιησοῦς περιπατῶν ἐπὶ τῆς θαλάσσης.
Καὶ ἰδόντες αὐτὸν οἱ μαθηταὶ ἐπὶ τὴν θάλασσαν περιπατοῦντα ἐταράχθησαν λέγοντες ὅτι φάντασμά ἐστι, καὶ ἀπὸ τοῦ φόβου ἔκραξαν.
Εὐθέως δὲ ἐλάλησεν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς λέγων· θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε.
Αποκριθεὶς δὲ αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, εἰ σὺ εἶ, κέλευσόν με πρός σε ἐλθεῖν ἐπὶ τὰ ὕδατα.
Ο δὲ εἶπεν, ἐλθέ. καὶ καταβὰς ἀπὸ τοῦ πλοίου ὁ Πέτρος περιεπάτησεν ἐπὶ τὰ ὕδατα ἐλθεῖν πρὸς τὸν ᾿Ιησοῦν.
Βλέπων δὲ τὸν ἄνεμον ἰσχυρὸν ἐφοβήθη, καὶ ἀρξάμενος καταποντίζεσθαι ἔκραξε λέγων· Κύριε, σῶσόν με.
Εὐθέως δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἐπελάβετο αὐτοῦ καὶ λέγει αὐτῷ· ὀλιγόπιστε! εἰς τί ἐδίστασας;
Καὶ ἐμβάντων αὐτῶν εἰς τὸ πλοῖον ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος

Βλέπεις φίλε η εμπειρία του να σε πιάνει ο Θεός από το χέρι τελευταία στιγμή είναι κοινή και παλαιά. Άκουσα κάποιον πολιό γέροντα να λέει σχολιάζοντας το παραπάνω απόσπασμα του ευαγγελίου, ότι πολλές φορές ο Χριστός επίτηδες επιτρέπει όλη αυτή την θαλασσοταραχή στη ζωή μας. Και μάλιστα χωρίς να διαφαίνεται πουθενά άλλη χείρα βοηθείας. Και αυτό, για να φωνάξουμε τον Μόνο που μπορεί να προσφέρει χέρι όχι απλώς βοηθείας αλλά σωτηρίας.
Εύχομαι να κοπάσει γρήγορα ο άνεμος. :)

Έχεις δίκιο να σκέφτεσαι έτσι, όπως όλοι μας άλλωστε γιατί δεν έχουμε υπομονή.
Υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν άμεσα το χέρι βοηθείας και άλλοι που το παίρνουν με το σταγονόμετρο.

Κι εγώ, ανυπόμονη από φύση μου, άρχισα να απελπίζομαι πως δεν θα είμαι μέσα στους ευλογημένους που βοηθήθηκαν. Κι όμως, η βοήθεια ήρθε εκεί που δεν το περίμενα.... Κατάλαβα πως πρέπει να έχω υπομονή. Είναι κι αυτό μια εκπαίδευση του Θεού για να γίνουμε ικανοί να δεχθούμε τη Χάρη Του. Η ανυπομονησία βλέπεις είναι μια ατασταλία της ψυχής και χρειάζεται διόρθωση.
Πίστευε, προσεύχου και μάθε να έχεις υπομονή.

Ο Κύριος άπλωσε στον Πέτρο το χέρι Του και το απλώνει και σε εμάς όπως Εκείνος ξέρει.
Πολλές φορές στη ζωή μου δεν ήξερα τι να κάνω εκτός από προσευχή και φρόντισε ο Θεός τα πράγματα να πάρουν μόνα τους την τροπή που έπρεπε. Μάλιστα κάποιες φορές στην αρχή έτσι όπως έρχονταν τα γεγονότα με δυσαρεστούσαν, αλλά κάποια στιγμή καταλάβαινα ότι αυτό ήταν το καλό.Η απελπισία οδηγεί τον άνθρωπο στο κακό.Πρέπει πάντα να ελπίζουμε.Δεν υπάρχει άλυτο πρόβλημα μιας και ο Θεός είναι παντοδύναμος.

Ο Κύριος "πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν" , για το λόγο αυτό δεν επιτρέπει ποτέ καμιά δοκιμασία αν δεν είναι για το καλό μας. Το καλό αυτό βέβαια προσδιορίζεται με κριτήριο τη Βασιλεία των Ουρανών κι όχι την καλοπέρασή μας στον κόσμο αυτό.

Όπως λένε μάλιστα οι Πατέρες ο άνθρωπος μια φορά στη ζωή του θα δοκιμαστεί μέχρι να νοιώσει ότι βρίσκεται στον Άδη (παράδειγμα ο Ιώβ), αλλά ακόμη και τότε πρέπει να διατηρήσει την ελπίδα του στο Έλεος του Θεού και θ΄ αμοιφθεί πλουσιοπάροχα από τη Θεία Χάρη γι αυτό.

Καταλαβαίνω ότι για όποιον βρίσκεται στη θέση αυτή είναι πολύ δύσκολο να διατηρήσει την εμπιστοσύνη του στην Αγάπη του Θεού, αλλά εκεί φαίνονται τα παληκάρια, στα δύσκολα. Μόνο για τα εύκολα είμαστε;

Προσωπικά, στα ψυχολογικά σηκωνόμουν όταν έπιανα τον πάτο.
Αν πρόκειται για άλλου είδους πρόβλημα δεν έχω να πω τίποτα.

...Αλλά αφού πήγες στον Γέροντα Γαβριήλ, τι να πω εγώ;