ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΕΛΑΒΑΝ ΟΙ Ε Λ Λ Η Ν Ε Σ ΑΡΜΟΔΙΟΙ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ
Τα γράφουν στο καταστατικό τους, στη σελίδα:
http://www.bulgarmak.org/founding_statute.htm
Η πολιτική οργάνωση ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ιδρύθηκε το 2000 και
λειτουργεί νόμιμα μέσα στα πλαίσια της Συνταγματικής τάξης με την έγκριση του του Αρείου Πάγου έχοντας εγγραφεί στα βιβλία πολιτικών κομμάτων της Βουλής των Ελλήνων και του Υπουργείου Εσωτερικών.
Εμβλημα της Οργάνωσης ο όρθιος πυγμαχών λέων, προαιώνιο σύμβολο ισχύος της Βουλγαρικής αυτοκρατορίας και βασιλικός θυρεός των Τσάρων της Βουλγαρίας από τους μεσαιωνικούς χρόνους μέχρι σήμερα.
Η ίδρυτική πράξη έγινε τον Ιούνιο 2000 με βάση τον νόμο 59/1974 που επιτρέπει την αυτοδίκαιη σύσταση πολιτικών οργανώσεων με προϋπόθεση την κατάθεση Δήλωσης Συνταγματικής πειθαρχίας προς τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
Η δήλωση κατατέθηκε την 1η Ιουνίου 2000, έγινε δεκτή και πρωτοκολήθηκε με στοιχεία 1776 στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Αντίγραφο εστάλη στην Βουλή των Ελλήνων (αριθ. πρωτ.1557) και στο Υπουργείο Εσωτερικών (αριθ.πρωτ. 577/26649) όπου και καταχωρήθηκε στο βιβλίο πολιτικών κομμάτων. Η ιδρυτική πράξη υπογράφεται από 35 επιφανείς Βουλγαρομακεδόνες της Αιγαιακής Μακεδονίας και ήδη έχει εμπλουτισθή με περισσότερα από 500 μέλη.
Εδρα της οργάνωσης είναι η πόλη Σόλουν (Θεσσαλονίκη) της Αιγαιακής Μακεδονίας με παραρτήματα στις πόλεις Βόντεν (Εδεσσα), Λέριν (Φλώρινα), και Κόστουρ (Καστοριά) . Μέλη της οργάνωσής γίνονται οι γηγενείς Βουλγαρομακεδόνες που ζουν στο Ελληνικό έδαφος και οι 70.000 Βούλγαροι μετανάστες που εργάζονται στην Ελλάδα.
Η Οργάνωσή έχει ήδη εγγραφή στον ΟΑΣΕ, στο HELSINKI WATCH και συμμετέχει στα διεθνή Fora για τις Βαλκανικές μειονότητες. Διατηρεί επαφές με όλες τις μειονοτικές οργανώσεις της Ελλάδας και εξωτερικού μεταξύ αυτών το ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ, το ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ των ΗΠΑ, τον ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ, την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑΣ, το ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥΡΚΩΝ ΔΥΤΙΚΗΣ ΘΡΑΚΗΣ κ.α.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ
1. Δεν υπάρχει Μακεδονική εθνότητα στα ιστορικά εδάφη της Αιγαιακής και Βαρδαρικής Μακεδονίας. Το αρχαίο Μακεδονικό έθνος έσβησε οριστικά το 148 πΧ με την Ρωμαϊκή κατάκτηση, και δεν υπήρξε καμμία ιστορική επανεμφάνιση ούτε απλή αναλαμπή επί είκοσι αιώνες. Οι γηγενείς κάτοικοι της Μακεδονίας είναι κατά πλειοψηφία Βούλγαροι που κατοικούν στα ιστορικά εδάφη της Μακεδονίας εδώ και 1400 χρόνια. Η επινόηση της Μακεδονικής εθνότητας αποτελεί επινόηση του μεγαλοσερβικού ιδεατισμού το 1870, ευθύς μετά την ίδρυση της Βουλγαρικής Εξαρχίας και την επαπειλούμενη (για Σέρβους και Ελληνες) επανίδρυση του μεγάλου Βουλγαρικού κράτους στα όρια της αυτοκρατορία των Τσάρων Συμεών Α΄ (893-927 μΧ) , Σαμουήλ (976-1018 μ.Χ.) και Ασέν Β΄ (1218-1241).
Αναφορικά με την λεγόμενη Μακεδονία του Πιρίν, αφορά σφάλμα της κομμουνιστικής κυβέρνησης Γκεόργκυ Ντιμίτρωφ, η οποία το 1946 αναγνώρισε για εφήμερο διάστημα την ύπαρξη Μακεδονικής μειονότητας στην επαρχία Μπλαγκόεφγκραντ. Η Βουλγαρία είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που αναγνώρισε μειονότητα στο έδαφός της χωρίς αυτό να ζητηθή από τα μέλη της ανύπαρκτης αυτής μειονότητας.
2. Η λεγόμενη Μακεδονική γλώσσα είναι η δυτική διάλεκτος της Βουλγαρικής γλώσσας. Δεν υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στις δύο γλώσσες ούτε απαιτείται μετάφραση ή διερμηνεία στις εκατέρωθεν συναλαγές. Το 1945 το Τιτοϊκό καθεστώς της πρώην Γιουγκοσλαβίας πραγματοποίησε τεχνητές αλλαγές στην Βουλγαρική γλώσσα που ομιλείται στην περιοχή των Σκοπίων ώστε να μοιάζει με την Σερβοκροατική. Μεταξύ άλλων αντικατέστησε τρία αρχαία γράμματα του αρχαίου Κυριλλικού αλφάβητου με Λατινικά (Κροατικά). Η λεγόμενη Μακεδονική γλώσσα είναι εκσερβισμένη Βουλγαρική με Σερβικοκροατικούς χαρακτήρες.
3. Υφίσταται καταπίεση της πολυάριθμης Βουλγαρικής εθνότητας τόσον στην Ελλάδα όσον και στην Δημοκρατία Μακεδονίας. Τα ανθρώπινα δικαιώματα των γηγενών Βουλγαρομακεδόνων παραβιάζονται συστηματικά από τις Αρχές των δύο αυτών χωρών και χρήζουν προστασίας.
4. Η Δημοκρατία Μακεδονίας θα παραμείνει ανεξάρτητο κράτος υπό την κηδεμονία και προστασία της μητέρας Βουλγαρίας, κατάσταση ανάλογη με την σχέση Ελλάδας- Κύπρου.
5. Το κίνημα των Αλβανών αυτονομιιστών στην Μακεδονία μπορεί να καταπνιγεί μόνον από τον Βουλγαρικό στρατό και την στρατιωτική αρωγή της μητέρας Βουλγαρίας.
6. Η Ελλάδα το 1924 ανεγνώρισε επίσημα την ύπαρξη Βουλγαρικής εθνότητας στην Βόρεια Ελλάδα (Πρωτόκολλο Πολίτη-Κάλφωφ) και εξέδωσε Βουλγαρικό σχολικό αλφαβητάριο γνωστό ως ΑΜΠΕΣΕΝΤΑΡ. Λόγω της Σερβικής αντίδρασης ανακάλεσε την συμφωνία και ακύρωσε τις υποχρεώσεις της. Σήμερα υποχρεούται να συμμορφωθή με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, να αναγνωρίσει και πάλι την ύπαρξη Βουλγαρικής εθνότητας στο Ελληνικό έδαφος και να εισάγει την διδασκαλία της Βουλγαρικής γλώσσας στα ελληνικά σχολεία.
7. Οι περιουσίες των καταδικασθέντων Βουλγαρομακεδόνων ως δήθεν δοσίλογων, ύψους 1 τρισεκατομμυρίου δραχμών, που δημεύθηκαν το 1945 με βάση την Συντακτική Πράξη 6/1945 της δικτατορικής κυβέρνησης Νικ. Πλαστήρα, πρέπει να επιστραφούν στους δικαιούχους και τους κληρονόμους αυτών με ταυτόχρονη αποζημίωση για τα διαφυγόντα έσοδα.
8. Όλα τα απαράδεκτα μνημεία του αντιβουλγαρισμού που βρίσκονται επί ελληνικού εδάφους (μνημεία Μακεδονομάχων, επιτύμβιες στήλες "θυμάτων κομιτατζήδων" κλπ) πρέπει να κατεδαφισθούν ώστε να αποκατασταθή η σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δύο χώρες. Ο αντιβουλγαρισμός μία ακραία ρατσιστική αντίληψη του νεοελληνικού κράτους, πρέπει να εκλείψει.
9. Αναθεώρηση των συνθηκών Αθηνών 1913, Βουκουρεστίου 1913, Νεϊγύ 1919 και Σεβρών 1920 με βάση τις οποίες χαράχτηκαν τα σημερινά ελληνοβουλγαρικά και ελληνομακεδονικά σύνορα, ώστε να υπάρξει δικαιότερη κατανομή των Βαλκανικών εδαφών.
10. Αναγνώριση του ιστορικού γεγονότος ότι τον Οκτώβριο 1912, όταν ο ελληνικός στρατός κατέλαβε αυθαίρετα την Αιγαιακή Μακεδονία, το ποσοστό των επικαλουμένων ελληνική καταγωγή (Γκρεκομάνων) δεν ξεπερνούσε το 10%. Με την επιλεκτική εγκατάσταση 1 εκατομμυρίου Τουρκογενών και Λαζών προσφύγων το 1923, επιτελέσθηκε η μεγαλύτερη πληθυσμιακή αλλοίωση στην Βαλκανική ιστορία με στόχο την τεχνητή ελληνοποίηση των Μακεδονικών εδαφών.
11. Απομάκρυνση από τα εδάφη της Αιγαιακής Μακεδονίας των Καυκάσιων οικονομικών προσφύγων της τελευταίας 20ετίας (Αρμένιοι, Αμπχάζιοι, Γεωργιανοί κλπ) που αποκαλούνται κατ' ευφημισμό Ελληνοπόντιοι και ανακοπή περαιτέρω πληθυσμιακής αλλοίωσης με την εγκατάσταση προσφύγων άλλων κατηγοριών.
12. Αναγνώριση από την ελληνική Βουλή της γενοκτονίας των Βουλγαρομακεδόνων που επιτελέσθηκε από τις ελληνικές Αρχές στις σκοτεινές περιόδους 1912-1919 και 1944-1950. Ιστορική αποκατάσταση των θυμάτων και απόδοση δικαιοσύνης.
13. Ελευθέρα επάνοδος των 500.000 προσφύγων Βουλγαρομακεδονικής καταγωγής που ζούν στην Βουλγαρία και Δημοκρατία Μακεδονίας, με ταυτόχρονη απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας και επιστροφή των δημευμένων περιουσιών.
14. Ασκηση επιροής προς την Βουλγαρική κυβέρνηση προκειμένου να συνταχθή με τα δίκαια αιτήματά των καταπιεζόμενων Βουλγαρομακεδόνων της Ελλάδας. Αμεση υλοποίηση του νέου Βουλγαρικού εθνικού δόγματος που διακηρύχθηκε από την Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών το 1995, σύμφωνα με το οποίο η Βουλγαρία είναι το μόναδικό κράτος στον κόσμο που συνορεύει με τον εαυτό του, την Μακεδονία.
15. Αξιοποίηση και προβολή του Αμερικανικού σχεδίου Κίσιγκερ για επαναχάραξη των Βαλκανικών συνόρων και άσκηση πίεσης προς το ΝΑΤΟ και την κυβέρνηση των ΗΠΑ για την σταδιακή και ειρηνική υλοποίησή του. Εφαρμογή της παγκοσμιοποίησης σε Βαλκανικό επίπεδο. Καταγγελία της Συνθήκης Βουκουρεστίου έτους 1913 που επέβαλε τα σημερινά Βαλκανικά σύνορα. Καθιέρωση της Solun (Θεσσαλονίκη) ως πρωτεύουσας των Βαλκανικών χωρών.